The day the Sect was destroyed, you

The day the Sect was destroyed, you and a few others chose to perish along with the Sect. You slaughtered many Ji Clan Immortals, and as death loomed over you, Lord Ji himself personally arrived. Because he prized your valiant heart, he offered you a way to keep on living. All you had to do was bow your head, something you had done many times in the past.

“But you didn’t bow your head. Instead, you lifted it up and laughed to the Heavens, then charged into battle once again. When the moment of your death arrived, you fell from above and landed into your coffin. In the last moment before you died, you uttered one final sentence.”

As he listened to all this, Meng Hao’s expression grew more and more complex. In the end, it almost looked as if he felt all of the things she was describing had happened to him. He said nothing.

Zhixiang continued. “You said… ‘Father, are you proud of me?’”

When he heard this, Meng Hao’s mind felt as if it were exploding. He closed his eyes for a long, long time before opening them. For some reason, tears were streaming down his face.

They were tears that did not belong to him, but rather, came from another life.

“You can stop now,” he said. His mood was dark as he suddenly spun and walked off into the distance, filled with sentiment.

Suddenly, Zhixiang regretted upsetting him. She was about to say something when she heard his voice drifting back.

“We’ll meet back here in three days to go to the Demon Immortal Cistern.”

Meng Hao returned to the Fourth Peak. He stood outside his Immortal’s cave and looked up at the darkening sky. Evening was falling, and the sun was setting. Within his mind, Meng Hao saw the images of everything that had happened with Ke Yunhai after he came here.

“He is my father in this life….” murmured Meng Hao. He thought again about how Ke Jiusi must have felt. It was a complexity that no outsider could possibly understand. In this world, in this Heaven and Earth, from ancient times until modern, only Ke Jiusi could possibly have understood. Except now… there was one more person who could.

Only the two of them could have such a sympathetic resonance. Only they had experienced such similar things, and such similar complex emotions.

“A son wants to care for his parents, but they aren’t there any more….” Meng Hao closed his eyes. If he didn’t understand the Soul Divergence Incantation, he would believe Ke Jiusi to be dead. However, now that he did understand it, and heard Zhixiang’s story, Meng Hao suddenly had a strange feeling.

He could imagine how Ke Jiusi’s flesh and bones had faded as the years passed. The Demon Immortal Sect became nothing more than corpse-filled ruins. Finally one day, Ke Jiusi’s body slowly formed back together from nothing inside that coffin. He opened his eyes.

He finally saw the sky again, and his Sect. He looked around at all the things that had once been so familiar, only to realize that everything was now different. He was the only person left. He missed his father, and regretted his silkpants lifestyle. That regret then transformed into tears.

He had most assuredly wept for a long time atop the Fourth Peak.

He had most assuredly looked out at everything and felt as if he were living a life filled with pain.

He had most assuredly drunk alcohol in front of his father’s tomb, blabbering like an idiot and knocking his head against the ground as he kowtowed.

He had most assuredly visited all the grounds of the Demon Immortal Sect. He had seen all the corpses, including those belonging to his relatives and friends, the people he had hated and the people he had liked. All of those people had become corpses, and their thoughts were nothing more than wisps on the wind.

After returning to the Fourth Peak and looking out at everything, he had realized that he was the only protector of this world.

Perhaps the most correct thing to say was not that he was the protector of the Demon Immortal Sect, but rather, the protector of his beautiful memories, especially the memories of his father.

As of this moment, Meng Hao understood. He understood Ke Jiusi’s heart, and what he was thinking.

“You’re definitely next to me,” thought Meng Hao, “or perhaps within my soul. You’re watching me live this version of your life, treading a different path than you. Every time I look at father, you are most assuredly using my eyes to look at him too.”

Meng Hao glanced up again at the evening sky for a moment, then closed his eyes again.

Two days later, it was the appointed time to meet Zhixiang. Meng Hao left the Fourth Peak and traveled with her toward the Seventh Peak!

This was the final peak in the First Heaven, and also the most important one.

Behind the Seventh Peak was a vast, hazy forbidden zone. Disciples without the proper authorization were not permitted to step even half a pace inside. In fact, few people actually knew what lay inside the haziness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันที่นิกายนี้ถูกทำลาย คุณและให้คนอื่นเลือกให้พินาศพร้อมกับนิกาย คุณฆ่าหลายจิกองทัพอมตะ และเป็นเหตุตายตัว จิเจ้าตัวเองที่มาถึงตน เพราะเขา prized หัวใจกล้าหาญ เขาเสนอคุณวิธีที่จะให้อยู่ต่อ ทั้งหมดที่คุณได้ทำเป็นโบว์หัวของคุณ สิ่งที่คุณทำหลายครั้งในอดีต"แต่คุณไม่ได้โบว์หัวของคุณ แทน คุณยกมันขึ้น และหัวเราะสวรรค์ แล้วมีค่าเข้าสู่การต่อสู้อีกครั้ง เมื่อถึงช่วงเวลาที่คุณตาย คุณตกจากด้านบน และที่ดินเป็นโลงศพของคุณ ในวินาทีสุดท้าย ก่อนเสียชีวิตคุณ คุณพูดประโยคสุดท้ายที่หนึ่ง"เป็นเขาฟังทั้งหมดนี้ เมงเฮาของนิพจน์เติบโตขึ้นและซับซ้อนขึ้น ในท้ายที่สุด มันเกือบจะดูเหมือนว่าเขารู้สึกว่า ทุกสิ่งที่เธอถูกอธิบายได้เกิดขึ้นกับเขา เขากล่าวว่า ไม่มีอะไรZhixiang อย่างต่อเนื่อง "คุณกล่าวว่า... 'พ่อ ภูมิใจของฉันได้อย่างไร' "เมื่อเขาได้ยินนี้ เมงห้าวใจรู้สึกเป็นถ้ามันถูกระเบิด เขาปิดตาของเขาเป็นเวลายาวนาน ยาวนานก่อนที่จะเปิด เหตุผลบางอย่าง น้ำตาถูกสตรีมลงใบหน้าของเขาพวกเขามีน้ำตาที่ไม่ได้เป็นของเขา แต่ค่อนข้าง มาจากชีวิตอื่น"คุณสามารถหยุดการขณะนี้ เขากล่าวว่า อารมณ์ของเขาก็มืดเขาก็ปั่น และเดินออกเข้าไปในระยะทาง เต็มไป ด้วยความเชื่อมั่นทันใดนั้น Zhixiang สูงใน upsetting เขา เธอจะพูดอะไรบางอย่างเมื่อเธอได้ยินเสียงของเขาลอยกลับ"เราจะตอบสนองกลับมาที่นี่ในวันที่สามฝนอมตะของปีศาจไป"เฮา เมงกลับไปจุดสูงสุดสี่ เขายืนอยู่นอกถ้ำอมตะของเขา และมองขึ้นท้องฟ้าสี ตอนเย็นก็ตกลง และดวงอาทิตย์ตั้ง ภายในจิต เมงเฮาเห็นภาพทุกอย่างที่เกิดกับหยุนไห่ Ke หลังจากเขามาที่นี่"เขาเป็นพ่อของฉันในชีวิตนี้..." murmured เฮาเมง เขาคิดอีกครั้งเกี่ยวกับวิธีต้องมีรู้สึก Ke Jiusi ความซับซ้อนที่คนนอกไม่อาจจะสามารถเข้าใจได้ ในโลกนี้ ในสวรรค์และโลก นี้ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงสมัยใหม่ เฉพาะ Ke Jiusi อาจอาจจะเข้าใจ ยกเว้นขณะนี้...มีอีกคนที่ไม่ทั้งสองของพวกเขาอาจมีเรโซแนนซ์ดังกล่าวเห็นอกเห็นใจ เพียง พวกเขามีประสบการณ์สิ่งต่าง ๆ คล้าย และอารมณ์ที่ซับซ้อนดังกล่าวคล้ายคลึงกัน"ลูกชายต้องการดูแลพ่อแม่ แต่พวกเขาไม่มีใด ๆ เพิ่มเติม..." เมงเฮาปิดตาของเขา ถ้าเขาไม่เข้าใจการปลุกเสก Divergence วิญญาณ เขาจะเชื่อ Ke Jiusi จะตาย อย่างไรก็ตาม ขณะที่เขาไม่เข้าใจมัน และเรื่องราวได้ยิน Zhixiang เมงเฮาก็มีความรู้สึกแปลก ๆเขาสามารถจินตนาการว่า Ke Jiusi เนื้อและกระดูกได้จางหายไปเป็นปีผ่านไป นิกายอมตะของปีศาจเป็นอะไรมากไปกว่าศพที่เต็มไปด้วยซากปรักหักพัง ในที่สุด วันหนึ่ง Ke Jiusi ร่างกายค่อย ๆ เกิดกลับกันจากอะไรภายในโลงศพที่ เขาเปิดตาของเขาเขาก็เห็นท้องฟ้าอีกครั้ง และนิกายของเขา เขามองไปรอบ ๆ ที่ทุกสิ่งที่เคยได้คุ้นเคยดังนั้น เท่านั้นจะรู้ทุกอย่างว่าตอนนี้แตกต่างกัน เขาเป็นเพียงคนเดียวด้านซ้าย เขาพลาดบิดา และสูงในชีวิตของเขา silkpants ที่เสียใจ แล้วกลายเป็นน้ำตาแน่นอนที่สุดเขาก็ร้องไห้เป็นเวลานานบนยอดสูงสุดสี่เขาแน่นอนที่สุดมองทุกสิ่งทุกอย่าง และรู้สึกประหนึ่งว่าเขาได้ใช้ชีวิตเต็มไป ด้วยความเจ็บปวดแน่นอนที่สุดเขาได้ดื่มแอลกอฮอล์ต่อหน้าสุสานของพ่อของเขา blabbering เหมือนคนงี่เง่า และเคาะศีรษะกับพื้นดินเขา kowtowedเขาแน่นอนที่สุดเยือนสวนทุกนิกายอสูรอมตะ เขาได้เห็นทั้งหมดศพ รวมทั้งญาติ และเพื่อน คนที่เขามีคนเกลียด และคนเขามีชอบ ทุกคนกลายเป็นศพ และความคิดอะไรมากไปกว่า wisps ในลมนี้หลังจากถึงจุดสูงสุดสี่ และมองทุกสิ่งทุกอย่าง เขาตระหนักว่า เขาเป็นผู้พิทักษ์เท่านั้นของโลกนี้บางทีสิ่งถูกต้องมากที่สุดจะบอกไม่ได้ว่า เขาเป็นผู้พิทักษ์ปีศาจอมตะนิกาย แต่ค่อนข้าง ปกป้องความทรงจำของเขาสวยงาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งความทรงจำของพ่อณ ช่วงเวลานี้ เมงเฮาเข้าใจกัน เขาเข้าใจ Ke Jiusi หัวใจ และสิ่งที่เขาคิด"คุณทำแน่นอนติดกับฉัน คิดว่า เฮาเมง "หรือบางทีภาย ในจิตวิญญาณของฉัน คุณกำลังดูฉันรุ่นนี้ชีวิตของคุณ live treading เส้นทางอื่นมากกว่าคุณ ทุกครั้งที่ฉันมองไปที่พ่อ คุณแน่นอนที่สุดใช้ตามองเขาเกินไป"เฮา เมง glanced ขึ้นอีกท้องฟ้ายามเย็นช่วง แล้วปิดตาของเขาอีกครั้งสองวันต่อมา มันเป็นเวลานัดหมายเพื่อตอบสนอง Zhixiang เฮา เมงซ้ายสูงสุดสี่ และเดินทางไปกับเธอไปสู่จุดสูงสุดเจ็ดนี้เป็นขั้นสุดท้ายสูงสุดในสวรรค์แรก และเป็นหนึ่งที่สำคัญที่สุดหลังเจ็ดยอดเป็นเขตต้องห้ามใหญ่ ฟ้าหลัว สาวกโดยไม่รับอนุญาตก็ไม่สามารถก้าวแม้ครึ่งก้าวภายใน ในความเป็นจริง ไม่กี่คนจริงรู้อะไรวางภายในการสับสน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันที่พรรคถูกทำลายคุณและบางคนอื่น ๆเลือกที่จะตายพร้อมกับนิกาย คุณฆ่าหลายเผ่าพันธุ์ อมตะ จี และความตาย loomed มากกว่าท่าน ท่านจีตัวเองแล้ว เพราะเขา prized หัวใจกล้าหาญของคุณ ก็ให้คุณวิธีที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป ทั้งหมดที่คุณต้องทำคือ ก้มศีรษะ สิ่งที่คุณต้องทำหลายครั้งในอดีต" แต่คุณไม่ได้ก้มหัวของคุณลง แทน คุณยกมันขึ้นและหัวเราะไปสวรรค์ แล้วค่าใช้จ่ายในการต่อสู้อีกครั้ง เมื่อเวลาความตายมาถึง คุณตกลงมาจากข้างบน และที่ดินเป็นโลงศพ ในวินาทีสุดท้ายก่อนที่คุณจะตาย คุณพูดหนึ่งประโยคสุดท้าย”ขณะที่เขาฟังทั้งหมดนี้ สีหน้าของ เมิ่งฮ่าวเติบโตมากขึ้นและซับซ้อนมากขึ้น ในตอนท้าย มันเกือบจะดูเหมือนถ้าเขารู้สึกว่าสิ่งที่เธออธิบายได้เกิดขึ้นกับเขา เขาบอกว่าไม่มีอะไรจี้เซียงกล่าว " คุณบอกว่า . . . . . . . " ท่านพ่อ ท่านภูมิใจในตัวข้า " "เมื่อเขาได้ยินอย่างนั้น เหม็ง เฮาใจรู้สึกราวกับว่ามันคือระเบิด เขาหลับตาลง นานก่อนที่จะเปิด สำหรับเหตุผลบางอย่าง น้ำตาไหลลงบนใบหน้าของเขามันคือน้ำตาที่ไม่ได้เป็นของเขา แต่มาจากชีวิตอื่น" หยุดได้แล้ว " เขากล่าว อารมณ์ของเขาเป็นสีเข้ม เขาก็ปั่นและเดินไปไกล เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นทันใดนั้น จี้เซียงไปขึ้นเขา เธอจะพูดอะไรเมื่อเธอได้ยินเสียงเขาลอยกลับมา" เราจะกลับมาเจอกันในอีก 3 วัน เพื่อไปเก็บปีศาจอมตะ”เมิ่งฮ่าวกลับสูงสุด 4 เขายืนอยู่นอกถ้ำของเขาเป็นอมตะและเงยหน้ามองท้องฟ้าที่มืดมิด . ตอนเย็นก็ลดลงและพระอาทิตย์กำลังจะตกดิน ภายในจิตใจของเขา เมิ่งฮ่าวเห็นภาพทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นกับเค่อหยุนไห่ หลังจากที่เขามาที่นี่" เขาเป็นพ่อในชีวิตนี้ . . . . . . . " บ่น เมิ่งฮ่าว เขาคิดอีกครั้งเกี่ยวกับวิธีการไป jiusi ต้องรู้สึก มันมีความซับซ้อนที่คนนอกไม่อาจจะเข้าใจ ในโลกนี้ ในฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงสมัยใหม่ เพียงเค่ jiusi อาจจะเข้าใจ แต่ตอนนี้ . . . . . . . มีอีกคนที่ทำได้เพียงสองของพวกเขาอาจเป็นเสียงก้อง ขี้สงสาร แต่พวกเขามีประสบการณ์ที่คล้ายกันเช่นสิ่ง และอารมณ์ที่ซับซ้อนเช่นกัน" ลูกต้องดูแลพ่อแม่ของเขา แต่พวกเขาไม่ได้มีมากขึ้น . . . . . . . " เมิ่งเฮ่าปิดตาของเขา ถ้าเขาไม่เข้าใจจิตวิญญาณ divergence คาถา เขาจะเชื่อ jiusi เก๋จะตาย อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาก็เข้าใจ และได้ยินเรื่องราวของจี้เซียง เม็งเฮาก็เกิดความรู้สึกแปลกๆเขาอาจคิดว่าเคอ jiusi เนื้อและกระดูกมีสีจางลงเป็นปีผ่าน ปีศาจอมตะนิกายก็ไม่มีอะไรมากกว่าศพเต็มไปด้วยซากปรักหักพัง ในที่สุดวันหนึ่ง ร่างของเคอ jiusi ค่อยๆเกิดขึ้นมาจากอะไรข้างในโลงศพ เขาเปิดตาของเขาในที่สุดเขาก็เห็นท้องฟ้าอีกครั้ง และพรรคของเขา เค้ามองไปรอบ ๆที่ ทุก สิ่ง ที่ครั้งหนึ่งเคยคุ้น ๆเท่านั้นที่จะตระหนักว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว เขาเป็นซ้ายคนเดียวเท่านั้น เขาคิดถึงบิดาและเสียใจที่เขา silkpants ไลฟ์สไตล์ ที่เสียใจก็กลายเป็นน้ำตาเขามีมากที่สุดแน่นอนร้องไห้เป็นเวลานานบนยอดสูงสุด 4เขามีมากที่สุดแน่นอนมองออกทุกอย่าง และรู้สึกว่าเขากำลังใช้ชีวิตที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดเขามีมากที่สุดแน่นอนเมาสุราหน้าหลุมศพของพ่อเขา พูดเหมือนคนบ้าและเคาะศีรษะกับพื้นในขณะที่เขา kowtowed .เขามีมากที่สุดแน่นอนเยี่ยมชมพื้นที่ของปีศาจอมตะนิกาย เขาเห็นศพทั้งหมด รวมทั้งผู้ที่เป็นญาติ และเพื่อน ๆของเขา คนที่เขาเกลียด และคนที่เขาชอบ ทั้งหมดของคนเหล่านั้นก็กลายเป็นศพ และความคิดของพวกเขาไม่มีอะไรมากกว่าที่สุดในลมหลังจากที่กลับไปที่สี่ สูงสุด และ ดูทุกอย่าง เขาก็ตระหนักว่าเขาคือผู้ปกป้องเท่านั้นในโลกนี้บางทีที่ถูกต้องที่สุดที่จะบอกได้ว่าเขาเป็นผู้ปกป้องลัทธิปีศาจอมตะ หากแต่ผู้ปกป้องความทรงจำอันงดงามของเขา โดยเฉพาะความทรงจำเกี่ยวกับพ่อของเขาณ เวลานี้ เมิ่งฮ่าวเข้าใจ เขาเข้าใจหัวใจของ Ke jiusi และสิ่งที่เขากำลังคิดอยู่" แน่นอนคุณข้างๆผม " คิดว่าเมิ่งฮ่าว " หรือบางทีอาจจะภายในจิตวิญญาณของฉัน คุณกำลังชมฉันอยู่รุ่นของชีวิตของคุณนี้ Treading เส้นทางที่แตกต่างกว่าที่คุณ ทุกครั้งที่ฉันมองคุณพ่อมากที่สุด แน่นอนการใช้สายตาของฉันมองไปที่เขาด้วย "เมิ่งฮ่าวมองขึ้นอีกครั้ง ท้องฟ้าเย็นสักครู่ แล้วหลับตาลงอีกครั้งสองวันต่อมา เวลานัดเจอจี้เซียง . เมิ่งเฮ่าไปจุดสูงสุดที่สี่และเดินทางกับเธอต่อ ยอดเจ็ด !อันนี้เป็นยอดสุดท้ายในสวรรค์แรกและสำคัญที่สุดหลังจุดสูงสุดที่เจ็ดคือ กว้างใหญ่ หมอกเขตต้องห้าม . สาวกโดยที่ไม่ได้รับอนุญาตไม่อนุญาตให้ก้าวแม้แต่ครึ่งก้าวเข้าไปข้างใน ในความเป็นจริงไม่กี่คนที่รู้ว่าอะไรอยู่ในความขมุกขมัว .