Soy research is complicated because

Soy research is complicated because there’s considerable variation in isoflavone exposure among people classified as soy consumers. Agronomic factors (such as the soybean cultivar and the environmental conditions under which the crop grew) affect a food’s isoflavone profile, as does the way a soy food is processed. For example, soy protein concentrate produced by alcohol extraction may have only 12.5 milligrams (mg) total isoflavones per 100 g, in contrast to the nearly 199.0 mg total isoflavones per 100 g of full-fat roasted soy flour. Additionally, the fact that most of the isoflavones in food occur bound to sugar affects how they are digested.

Once genistin enters the digestive tract, it releases its sugar and becomes “free” genistein. Some of this free genistein is absorbed. However, most is reconjugated into glucuronides or sulfates, the primary circulating forms of genistein, which are thought to have either low or no biological activity. Only a very small amount of free genistein escapes conjugation by the liver and circulates in that form.

“People need to know that as it occurs in soy and other plant products, genistin is the compound that’s there. The amount of actual genistein is very low, one percent or less probably,” says Michael Shelby, director of the National Toxicology Program’s Center for the Evaluation of Risks to Human Reproduction (CERHR). Key exceptions are fermented products, such as miso and tempeh, which may contain up to 40% free genistein.

Several researchers say that figuring out the pharmacokinetics of genistin and genistein is a vital piece of missing information. “It’s a matter of finding out how much genistin is converted to genistein in the digestive system, and that information is not known,” says Jefferson. “I don’t think a lot of this was understood years ago when some of the animal experiments started, and at that time we didn’t have a clear understanding of the metabolism and fate of these chemicals. We did the best we could, as a community, to try to use the compound we thought would be the one we should look at. I think it’s given us some excellent starting types of data, where we know that these compounds are capable of causing reproductive and developmental effects.”

According to Thomas Badger, director and senior investigator at the Arkansas Children’s Nutrition Center in Little Rock, however, these effects are seen only under certain experimental conditions that are not likely to occur in humans—and therein lies the crux of the debate. Criticisms of many studies of genistein’s effects on reproduction and development have centered on exposure occurring by injection and consequently bypassing the usual metabolic pathways. There is also disagreement about the use of neonatal mice—commonly used in studies of reproduction and development—as a suitable model for predicting effects in human infants.

Despite these criticisms, Newbold stands by her data. “There was some confusion on the fact that in all of our work we have injected genistein,” she says. “We went back and did some of the pharmacokinetics with that to show that the total circulating amounts of genistein are very similar to what’s been reported in feeding rats and also in infants. Metabolism doesn’t have to be the same, but you have to know that the active compounds are getting to the target tissue. Ultimately, a mouse and a rat are not the human, though. You just have to accept it and be as careful with your extrapolations as possible.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิจัยถั่วเหลืองมีความซับซ้อนเพราะมีการเปลี่ยนแปลงมากในการเปิดรับ isoflavone ในหมู่คนจำแนกเป็นผู้บริโภคถั่วเหลือง ปัจจัยทางการเกษตร (เช่นพันธุ์ถั่วเหลืองและสภาพแวดล้อมภายใต้การเพาะปลูกเพิ่มขึ้น) ส่งผลกระทบต่อรายละเอียด isoflavone อาหารเป็นวิธีการที่ไม่เป็นอาหารที่ทำจากถั่วเหลืองมีการประมวลผล ยกตัวอย่างเช่นสมาธิโปรตีนถั่วเหลืองที่ผลิตโดยการสกัดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อาจมีเพียง 12.5 มิลลิกรัม (มก.) คุณสมบัติคล้ายรวมต่อ 100 กรัมในทางตรงกันข้ามกับเกือบ 199.0 มิลลิกรัมคุณสมบัติคล้ายรวมต่อ 100 กรัมของแป้งถั่วเหลืองไขมันเต็มคั่ว นอกจากนี้ความจริงที่ว่าส่วนใหญ่ของคุณสมบัติคล้ายในอาหารที่เกิดขึ้นถูกผูกไว้กับน้ำตาลส่งผลกระทบต่อวิธีที่พวกเขาจะถูกย่อยสลาย. เมื่อ genistin เข้าสู่ระบบทางเดินอาหารมันออกน้ำตาลและกลายเป็น "ฟรี" genistein บางส่วนของ genistein ฟรีนี้จะถูกดูดซึม แต่ส่วนใหญ่จะเข้ามาใน reconjugated glucuronides หรือซัลเฟตหลักการไหลเวียนของรูปแบบของ genistein ซึ่งกำลังคิดว่าจะมีทั้งต่ำหรือไม่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ เพียงจำนวนน้อยมากของ genistein ฟรีหนีผันโดยตับและไหลเวียนในรูปแบบที่. "ผู้คนจำเป็นต้องรู้ว่ามันเกิดขึ้นในถั่วเหลืองและผลิตภัณฑ์จากพืชอื่น ๆ genistin เป็นสารประกอบที่มี ปริมาณของ genistein ที่แท้จริงอยู่ในระดับต่ำมากร้อยละหนึ่งหรือน้อยกว่าอาจจะเป็น "ไมเคิลเชลบี, ผู้อำนวยการศูนย์พิษวิทยาแห่งชาติโปรแกรมสำหรับการประเมินความเสี่ยงในการสืบพันธุ์ของมนุษย์ (CERHR) กล่าวว่า ข้อยกเว้นที่สำคัญหมักผลิตภัณฑ์เช่นมิโซะและเทมเป้ซึ่งอาจมีได้ถึง genistein ฟรี 40%. นักวิจัยหลายคนบอกว่าการหาเภสัชจลนศาสตร์ของ genistin และ genistein เป็นชิ้นส่วนสำคัญของข้อมูลที่หายไป "มันเป็นเรื่องของการหาวิธี genistin มากจะถูกแปลงเป็น genistein ในระบบย่อยอาหาร, และข้อมูลที่ไม่เป็นที่รู้จักว่า" เจฟเฟอร์สันกล่าวว่า "ผมไม่คิดว่าจำนวนมากนี้ก็เป็นที่เข้าใจเมื่อปีที่ผ่านมาบางส่วนของสัตว์ทดลองเริ่มต้นและในเวลาที่เราไม่ได้มีความเข้าใจที่ชัดเจนของการเผาผลาญอาหารและชะตากรรมของสารเคมีเหล่านี้ เราทำดีที่สุดเท่าที่เราจะได้เป็นชุมชนที่จะพยายามที่จะใช้สารประกอบที่เราคิดว่าจะเป็นคนที่เราควรดูที่ ฉันคิดว่ามันให้เราบางชนิดเริ่มต้นที่ดีของข้อมูลที่เรารู้ว่าสารเหล่านี้มีความสามารถในการก่อให้เกิดผลกระทบต่อระบบสืบพันธุ์และการพัฒนาการ. " ตามที่โทมัสแบดเจอร์ผู้อำนวยการและผู้ตรวจสอบอาวุโสที่ศูนย์โภชนาการเด็กอาร์คันซอในลิตเติ้ลร็อค แต่เหล่านี้ ผลกระทบจะเห็นเฉพาะภายใต้เงื่อนไขการทดลองบางอย่างที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นในมนุษย์และอยู่ในนั้นปมของการอภิปราย การวิพากษ์วิจารณ์จากหลายการศึกษาผลกระทบของ genistein การสืบพันธุ์และการพัฒนาได้เป็นศูนย์กลางในการเปิดรับแสงที่เกิดขึ้นโดยการฉีดและจึงอ้อมเผาผลาญเซลล์ปกติ นอกจากนี้ยังมีความขัดแย้งเกี่ยวกับการใช้หนูทั่วไปของทารกแรกเกิดที่ใช้ในการศึกษาของการทำสำเนาและการพัฒนาเป็นรูปแบบที่เหมาะสมในการทำนายผลกระทบในทารกมนุษย์. แม้จะมีการวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้ Newbold ยืนตามข้อมูลของเธอ "มีความสับสนกับความจริงที่ว่าในทุกการทำงานของเราเราได้ฉีด genistein เป็น" เธอกล่าว "เราเดินกลับไปและทำบางส่วนของยาที่มีที่แสดงให้เห็นว่ายอดรวมการไหลเวียนของเงิน genistein จะคล้ายกับสิ่งที่ได้รับรายงานในหนูที่เลี้ยงลูกด้วยนมและยังอยู่ในทารก การเผาผลาญอาหารไม่ได้จะเหมือนกัน แต่คุณต้องรู้ว่าสารประกอบที่ใช้งานจะได้รับเนื้อเยื่อเป้าหมาย ในท้ายที่สุดเมาส์และหนูไม่ได้เป็นมนุษย์ แต่ คุณเพียงแค่ต้องยอมรับมันและเป็นที่ระมัดระวังกับการชี้นำของคุณเป็นไปได้. "