Crowley’s consciousness was fading,

Crowley’s consciousness was fading, growing more distant by the second.

And from somewhere very far away, he heard voices. In a distant dream, vaguely, he could hear someone talking.

Were those the voices of angels? Or of demons from Hell?
♦ ♦

“…Now, wait, don’t kill him, Raux…”
“…Huh? What are you bastard doing here?”
“Ahaah~ Now, now, that aside, he is Michaela. And that’s why…”
“…”
“That’s why… I won’t let you kill him.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สติลี่ย์เป็นสีซีดจางเติบโตห่างไกลมากขึ้นโดยที่สอง. และจากที่ไหนสักแห่งที่อยู่ห่างไกลมากเขาได้ยินเสียง ในความฝันที่ห่างไกลรางเขาอาจจะได้ยินคนพูด. เหล่านั้นเสียงของเทวดา? หรือของปีศาจจากนรก? ♦♦ " ... ตอนนี้รอไม่ได้ฆ่าเขา Raux ... " " ... หือ? สิ่งที่คุณไอ้ทำอะไรที่นี่? " " Ahaah ~ ตอนนี้ตอนนี้ว่ากันว่าเขาเป็น Michaela และที่ว่าทำไม ... " " ... " " นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม ... ฉันจะไม่ยอมให้คุณฆ่าเขา. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คราวลีย์ สติจะค่อยๆ เติบโตไกลขึ้นเรื่อยๆแล้วและจากที่ไกลออกไป เขาได้ยินเสียง ในความฝันที่ไกลพอสมควร เขาได้ยินเสียงคนคุยกันนั่นเป็นเสียงของเทวทูต หรือปีศาจจากนรก♦♦" . . . . . . . เดี๋ยวก่อน อย่าฆ่าเขา raux . . . . . . . "" . . . หือ ? นี่คุณทำอะไรอยู่ที่นี่ ? "" ahaah ~ ตอนนี้ไว้ เขาคือ มิเชลล่า . และนั่นคือเหตุผลว่าทำไม . . . . . . . "" . . . . . . . "" ทำไม . . . . . . . ฉันไม่ยอมให้นายฆ่าเขา "