I pointed at the wounded man.“Wound

I pointed at the wounded man.

“Wounded…”
“Exactly, my subordinate is wounded, which is why we are in a hurry.”

I hurriedly brought out the potion I made, but seeing that, the guy with a sword from a while ago went in front. I quickly jumped back and showed them the potion.

“Wait! … Is that a potion?”

I nod.

“Wound… dangerous… Medicine… Use”
“You would let us use that medicine”
“Hurry…”

Hearing those words, the men glanced at each other and carefully took the bottle.

After they confirmed that the contents weren’t poisonous they gave made the wounded man drink it. After a little while, the color of the man’s face became slightly better and they lowered their guard a little.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมชี้ไปที่คนได้รับบาดเจ็บ"ได้รับบาดเจ็บ...""แน่นอน น้องของฉันจะได้รับบาดเจ็บ ซึ่งเป็นเหตุผลที่เราจะรีบ"ผมรีบนำออก potion จะทำ แต่เห็นว่า ผู้ชาย ด้วยดาบจากขณะที่ผ่านมาไปด้านหน้า ฉันอย่างรวดเร็วไปกลับ และ potion พวกเขาพบว่า"รอ … คือที่ potionผมพยักหน้า"แผล...อันตราย... ยา... ใช้""คุณจะให้เราใช้ยานั้น""รีบ..."ได้ยินคำเหล่านั้น คน glanced กัน และเอาขวดอย่างระมัดระวังหลังจากที่พวกเขายืนยันว่า เนื้อหาไม่เป็นพิษ ที่ให้ทำกินคนได้รับบาดเจ็บ หลังเล็กน้อย สีของใบหน้าของคนได้ดีกว่าเล็กน้อย และจะลดลงการรักษาเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมชี้ไปที่ชายคนหนึ่งได้รับบาดเจ็บ. "ที่ได้รับบาดเจ็บ ... " "ว่าผู้ใต้บังคับบัญชาของฉันได้รับบาดเจ็บซึ่งเป็นเหตุผลที่เรากำลังรีบ." ฉันรีบนำออกยาที่ผมทำ แต่เห็นว่าคนที่มีดาบจากขณะที่ ที่ผ่านมาก็ไปอยู่ตรงหน้า ฉันได้อย่างรวดเร็วเพิ่มขึ้นกลับมาและพบว่าพวกเขามื้อ. "รอ! ... นั่นคือยาพิษหรือไม่ "ผมพยักหน้า." แผล ... อันตราย ... แพทย์ ... ใช้ "" คุณจะให้เราใช้ยา "" รีบ ... "ได้ยินคำพูดเหล่านั้นคนมองที่แต่ละอื่นๆ และระมัดระวังเอาขวด. หลังจากที่พวกเขา ได้รับการยืนยันว่าเนื้อหาที่ไม่เป็นพิษให้พวกเขาทำให้คนที่ได้รับบาดเจ็บดื่มมัน หลังจากที่ในขณะที่น้อยสีของใบหน้าของชายคนนั้นกลายเป็นดีกว่าเล็กน้อยและพวกเขาลดลงยามของพวกเขาเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันชี้ที่บาดเจ็บคน

" บาดเจ็บ . . . . . . . "
" กันแน่ ลูกน้องได้รับบาดเจ็บ ซึ่งเป็นสาเหตุที่เรากำลังรีบนะ "

ฉันรีบเอาน้ำยาที่ผมทำ แต่เห็นว่า ผู้ชายถือดาบจากเมื่อสักครู่ไปด้านหน้า ผมรีบกระโดดกลับและพบพวกเขามื้อ

" เดี๋ยว ! . . . . . . . เป็นมื้อ ? "

ฉันพยักหน้า

" แผล . . . . . . . อันตราย . . . . . . . ยาใช้ "
. . . . . . ." คุณจะให้เราใช้ยา "
" เร็วๆ . . . . . . . "

ได้ยินคำพูด ชายหนุ่มเหลือบมองที่แต่ละอื่น ๆ และค่อย ๆหยิบขวด

หลังจากที่พวกเขาได้รับการยืนยันว่าเนื้อหาไม่เป็นพิษพวกเขาให้ทำบาดเจ็บคนดื่ม หลังจากที่ในขณะเล็กน้อย สีของหน้าเขากลายเป็นดีขึ้นเล็กน้อยและพวกเขาลดการระวังตัวหน่อย