However, through the latter part of

However, through the latter part of the nineteenth century, the enthusiasm of the working class for liberalism weakened. Liberalism implied not only that people should be politically equal but that they should be regulated and helped by the government as little as possible. Workers were in a weak position socially and economically, and they often found that they would like help from the government in ways that were inconsistent with liberalism. Governmental protection against unemployment and sickness, governmental regulation of working hours and of safety in the factories, governmental prohibition of child labor—these and similar wishes of labor were inconsistent with liberal principles. Naturally, compromises and accommodations could be reached within the movement, and labor was not left totally out in the cold, but the fact remained that labor often found that it had to buck the basic philosophy of the movement of which it was a part. When a new ideology appeared that was more congenial to labor, workers moved to it fairly readily. This ideology was socialism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ผ่านส่วนหลังของศตวรรษที่สิบเก้าความกระตือรือร้นของกรรมกรสำหรับเสรีนิยมอ่อนแอ เสรีนิยมส่อให้เห็นไม่เพียง แต่ที่ผู้คนควรจะเท่ากับทางการเมือง แต่ที่พวกเขาควรจะได้รับการควบคุมและความช่วยเหลือจากรัฐบาลน้อยที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ คนงานที่อยู่ในตำแหน่งที่อ่อนแอทางสังคมและเศรษฐกิจและพวกเขามักจะพบว่าพวกเขาต้องการความช่วยเหลือจากรัฐบาลในรูปแบบที่ไม่สอดคล้องกับเสรีนิยม การป้องกันของภาครัฐต่อการว่างงานและความเจ็บป่วยกฎระเบียบของภาครัฐของชั่วโมงการทำงานและความปลอดภัยในโรงงาน, ข้อห้ามของรัฐบาลของแรงงานเหล่านี้และคล้ายเด็กความปรารถนาของแรงงานก็ไม่สอดคล้องกับหลักการเสรีนิยม ตามธรรมชาติการประนีประนอมและที่พักอาจจะถึงในการเคลื่อนไหวและแรงงานไม่ได้ทั้งหมดที่เหลือออกในเย็น แต่ความจริงยังคงอยู่ที่แรงงานมักจะพบว่ามันมีจะเจ้าชู้ปรัชญาพื้นฐานของการเคลื่อนไหวซึ่งมันเป็นส่วนหนึ่ง เมื่ออุดมการณ์ใหม่ปรากฏว่าเป็นที่พอใจมากขึ้นที่จะใช้แรงงานคนงานย้ายไปที่มันอย่างเป็นธรรมได้อย่างง่ายดาย อุดมการณ์นี้เป็นสังคมนิยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลดอย่างไรก็ตาม ทางส่วนหลังของศตวรรษ ความกระตือรือร้นของชั้นทำงานสำหรับเสรีนิยมลง เสรีนิยมโดยนัยไม่เพียงแต่ว่า คนควรจะเท่ากับทางการเมือง แต่ว่า พวกเขาควรควบคุม และช่วยเหลือจากรัฐบาลน้อยที่สุด ผู้ปฏิบัติงานอยู่ในตำแหน่งที่อ่อนแอ และเศษรฐกิจ และมักจะพบว่า พวกเขาจะต้องการความช่วยเหลือจากรัฐบาลในรูปแบบที่สอดคล้องกับเสรีนิยม ป้องกันโรค รัฐบาลควบคุมชั่วโมงการทำงาน และความปลอดภัยในโรงงาน prohibition รัฐบาลแรงงานเด็กและการว่างงานรัฐบาล — เหล่านี้ และความประสงค์คล้ายคลึงกันของแรงงานสอดคล้องกับหลักการเสรีนิยม ธรรมชาติ รับและที่พักอาจจะถึงภายในการเคลื่อนไหว และค่าแรงถูกไม่เลือกทั้งหมดในเย็น แต่ความจริงอยู่ ว่า แรงงานมักจะพบว่า มันมีพยศปรัชญาพื้นฐานของการเคลื่อนไหวซึ่งเป็นส่วนหนึ่ง เมื่ออุดมการณ์ใหม่ปรากฏว่าเพิ่มเติมเข้ากับแรงงาน แรงงานย้ายไปมันค่อนข้างพร้อม นี้อุดมการณ์สังคมนิยมได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ถึงอย่างไรก็ตามในพื้นที่ส่วนหลังของศตวรรษที่สิบเก้าความกระตือรือร้นของการทำงานของประชากรทำให้อ่อนแอลง เสรีนิยมโดยปริยายไม่เฉพาะที่คนควรจะเท่ากับในทางการเมืองเท่านั้นแต่ว่าพวกเขาควรจะอยู่ในการกำกับดูแลและช่วยให้โดยรัฐบาลและไม่เป็นความจริงสักเท่าที่จะเป็นไปได้ คนงานอยู่ในตำแหน่งแบบไม่รัดกุมในทางด้านสังคมและเศรษฐกิจและพวกเขามักพบว่าพวกเขาต้องการความช่วยเหลือจากรัฐบาลในทางที่ไม่สอดคล้องกับเสรีนิยม การป้องกันของรัฐบาลต่อการว่างงานความเจ็บป่วยและระเบียบของรัฐบาลของชั่วโมงการทำงานและความ ปลอดภัย ในโรงงานที่ปรารถนาให้การห้ามของรัฐบาลซึ่งใช้แรงงานเด็ก - เหล่านี้และความเหมือนของแรงงานก็ไม่สอดคล้องกับหลักการเสรี อย่างเป็นธรรมชาติที่พักและประนีประนอมไม่สามารถมาถึงได้ ภายใน การเคลื่อนไหวและแรงงานก็ไม่ได้ทางด้านซ้ายทั้งหมดออกมาในน้ำเย็นแต่ความจริงที่อยู่ในเกณฑ์ที่ใช้แรงงานมักพบว่ามีการโยนความรับผิดชอบปรัชญาพื้นฐานของการเคลื่อนไหวของซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่ เมื่ออุดมการณ์ใหม่ปรากฏตัวขึ้นที่เป็นมากกว่าการใช้แรงงานคนงานถูกคอย้ายไปอยู่มันค่อนข้างทันที "อุดมการณ์"นี้เป็นสังคมนิยม