Lycopene, a pigment from the carote

Lycopene, a pigment from the carotenoid family, is a nutrient. It
has been associated with various health benefit claims including
immune system modulation, as a free radical scavenger and as
having anticarcinogen properties (Giovannucci, 1999; Omoni &
Aluko, 2005). Daily consumption of 6–15 mg lycopene is recommended
for improved health (Kun, Lule, & Xiao-Lin, 2006). This
amount is largely achieved by consuming fresh tomatoes and tomato
derivatives including sauces and pastes. The amount of lycopene
differs in the various tomato derivatives marketed. Tomato
skin contains more than 20 ppm lycopene, protected within the lubricating effect on the melt. This interferes with the air cell formation
and limits the starch gelatinisation required for expansion
of the snacks, as a result the snacks will be less expanded and hard
in texture (Ainsworth, Ibanoglu, Plunkett, Ibanoglu, & Stojceska,
2007; Brennan, Merts, Monro, Woolnough, & Brennan, 2008;
Camire, 1998; Yanniotis, Petraki, & Soumpasi, 2007). To compensate,
severe extrusion processing at high temperature and shear
is needed to decrease the melt viscosity and produce well expanded
products enriched with tomato derivatives (Altan, McCarthy,
& Maskan, 2008; Huang, Peng, Lu, Lui, & Lin, 2006; Yagci &
Gogus, 2008). However, lycopene is heat-labile and degrades rapidly
at temperatures higher than 100 C (Lee & Chen, 2002) and
consequently, a greater proportion of lycopene may be lost as the
severity of the extrusion process is increased.
Raw ingredients such as rice, wheat and corn, produce extruded
snacks with different physico-chemical characteristics. This is related
to the variations in the chemical composition of the grain.
For example, wheat has a higher protein and lower starch content
compared to rice and corn, therefore extruded wheat products are
harder and less expanded (Camire, 1998; Guy, 2001; Riaz, 2006). It
may be possible to improve the physico-chemical properties and
the lycopene content of the snacks by manipulating the base
ingredients.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไลโคปีนเม็ดสีจากครอบครัว carotenoid เป็นสารอาหาร มัน
มีความเกี่ยวข้องกับการเรียกร้องประโยชน์ต่อสุขภาพต่าง ๆ รวมทั้ง
การปรับระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายเช่นกินของเน่าอนุมูลอิสระและ
มีคุณสมบัติ anticarcinogen (Giovannucci 1999; Omoni &
Aluko, 2005) การบริโภคประจำวันของ 6-15 มก. ไลโคปีนเป็นที่แนะนำ
สำหรับการมีสุขภาพที่ดีขึ้น (คุน, ดอกไม้, และเสี่ยวหลิน 2006) ซึ่ง
จำนวนเงินที่จะประสบความสำเร็จส่วนใหญ่โดยการบริโภคมะเขือเทศสดและมะเขือเทศ
อนุพันธ์รวมทั้งซอสปรุงรสและน้ำพริก ปริมาณของไลโคปีน
แตกต่างกันในสัญญาซื้อขายล่วงหน้ามะเขือเทศต่างๆวางตลาด มะเขือเทศ
ผิวที่มีมากกว่า 20 พีพีเอ็มไลโคปีนที่มีการป้องกันภายในผลหล่อลื่นละลาย นี้รบกวนเซลล์อากาศการก่อตัว
และข้อ จำกัด gelatinisation แป้งที่จำเป็นสำหรับการขยายตัว
ของว่างเป็นผลของว่างจะขยายน้อยและยาก
ในเนื้อ (Ainsworth, Ibanoglu, เก็ทท์ Ibanoglu และ Stojceska,
2007; เบรนแนน Merts, มอนโร Woolnough และเบรนแนน, 2008;
Camire 1998; Yanniotis, Petraki และ Soumpasi 2007) เพื่อชดเชย
กระบวนการอัดรีดรุนแรงที่อุณหภูมิสูงและแรงเฉือน
เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อลดความหนืดและผลิตขยายตัวดี
ผลิตภัณฑ์ที่อุดมไปด้วยอนุพันธ์มะเขือเทศ (กัก, แม็กคาร์
& Maskan 2008; Huang, Peng, Lu, ลุยและหลิน, 2006; Yagci &
Gogus 2008) อย่างไรก็ตามไลโคปีนเป็นความร้อนคงที่และลดอย่างรวดเร็ว
ที่อุณหภูมิสูงกว่า 100 องศาเซลเซียส (ลีและเฉิน, 2002) และ
ดังนั้นสัดส่วนที่มากขึ้นของไลโคปีนอาจหายไปในขณะที่
ความรุนแรงของกระบวนการอัดขึ้นรูปที่เพิ่มขึ้น.
ส่วนผสมวัตถุดิบเช่นข้าว ข้าวสาลีและข้าวโพดผลิตอัด
ขนมที่มีลักษณะทางกายภาพและทางเคมีที่แตกต่างกัน นี้จะเกี่ยวข้อง
กับการเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบทางเคมีของเมล็ดข้าว.
ตัวอย่างเช่นข้าวสาลีมีโปรตีนสูงและปริมาณแป้งที่ต่ำกว่า
เมื่อเทียบกับข้าวและข้าวโพดดังนั้นผลิตภัณฑ์ข้าวสาลีอัดมีความ
ยากและน้อยกว่าการขยายตัว (Camire 1998; ผู้ชาย, 2001; Riaz 2006) มัน
อาจจะเป็นไปได้ที่จะปรับปรุงคุณสมบัติทางเคมีกายภาพและ
ปริมาณไลโคปีของว่างโดยการจัดการฐาน
ส่วนผสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไลโคปีน เป็นเม็ดสีจากตระกูลแคโรทีน เป็นสารอาหาร มัน
มีความสัมพันธ์กับประโยชน์ต่อสุขภาพต่างๆรวมถึงการเรียกร้อง
ระบบภูมิคุ้มกัน เป็นสารอนุมูลอิสระที่มีคุณสมบัติ anticarcinogen scavenger และ
( giovannucci , 1999 ; แม่&
Aluko , 2005 ) การบริโภคประจำวันของ 6 – 15 มก. ไลโคพีนา
สำหรับการปรับปรุงสุขภาพ ( คุง lule &เสี่ยวหลิน , 2006 ) นี้
จํานวนเป็นส่วนใหญ่ทำได้โดยการบริโภคมะเขือเทศสดและอนุพันธ์มะเขือเทศ
รวมถึงซอส และเครื่องแกง . ปริมาณไลโคปีนในมะเขือเทศ
แตกต่างต่าง ๆโดยเด็ดขาด ผิวมะเขือเทศ
มีมากกว่า 20 ส่วนในล้านส่วน ไลโคปีน ป้องกันภายในเป้นผลที่ละลาย นี้รบกวนเซลล์อากาศก่อตัว
จำกัด gelatinisation ต้องขยาย
แป้งของขนมขบเคี้ยว ดังนั้นขนมจะน้อยกว่าการขยายตัวและแข็ง
ในเนื้อ ( ไอน์สเวิร์ธ ibanoglu ibanoglu พลันเกตต์ , , , ,
stojceska & , 2007 ; เบรนแนน merts วุลนอฟ มอนโร , , , &เบรนแนน , 2008 ;
camire , 1998 ; yanniotis petraki & , , soumpasi , 2007 ) การชดเชย ,
รุนแรงอัดการประมวลผลที่อุณหภูมิสูงและแรงเฉือน
เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อลดความหนืดหลอมเหลวและผลิตขยาย
ดีผลิตภัณฑ์ที่อุดมไปด้วยมะเขือเทศ ( อัลตาน McCarthy , อนุพันธ์ ,
& maskan , 2008 ; Huang , เป้ง , Lu , ลุย& , หลิน , 2006 ; yagci &
gogus , 2008 ) อย่างไรก็ตาม ไลโคปีน เป็นยาร้อน และบั่นทอนอย่างรวดเร็ว
ที่อุณหภูมิสูงกว่า 100  C ( ลี &เฉิน , 2002 )
ดังนั้น สัดส่วนที่มากขึ้นของไลโคปีนอาจจะหายไป เช่น ความรุนแรงของกระบวนการอัด

วัตถุดิบเพิ่มขึ้น เช่น ข้าว