A Brief History of English Language

A Brief History of English Language Teaching in China

Joseph Boyle

Among the many different aspects of China which have fascinated the West are the sheer size of its popula­tion, its remote and mysterious culture, and the in­tricate difficulty of its language. Equally, the West has always intrigued China, with its technological advancement despite its 'barbarity', its cultural diversity within a small space, and the way in which one of its languages - English - has man­aged to become the lingua franca of the world.

China originally felt no need of the West, in fact deliberately avoided all contact, for fear of cultural contamination. The bomb­ing of the Chinese embassy during the Kosovo war was a terri­ble setback in relations which had been steadily improving. However, despite this, partly because of its desire to join the World Trade Organisation (WTO), China has welcomed and lis­tened politely to leaders of Western countries as they gave their views on democracy and human rights. The language in which President Clinton spoke, during his visit to China, was of course English. President Jiang Zemin made his replies in Chinese. But each was backed up by a team of first-class interpreters, who made smooth communication possible.

Formal training in interpretation is comparatively recent in China. It was only in 1978 that the first programme for Transla­tors and Interpreters started at the Beijing Foreign Language Institute. The programme subsequently developed into the pres­tigious school of translation in the Beijing Foreign Studies Uni­versity.

The learning of English in China, however, has a longer history and now occupies the attention of millions of its people. How many million is hard to say, since much depends on the level of proficiency one takes as the norm (Crystal, 1985). But there are probably in the region of three hundred million actively engaged in the job of learning English.

China's reasons for learning English were well summed up twenty years ago by a team from the U.S. International Commu­nication Agency after visiting five cities and many educational institutions in China: "The Chinese view English primarily as a necessary tool which can facilitate access to modem scientific and technological advances, and secondarily as a vehicle to pro­mote commerce and understanding between the People's Re­public of China and countries where English is a major lan­guage" (Cowan et al., 1979).

This basic motivation has not changed, as can be seen from the Report of the English 2000 Conference in Beijing, sponsored jointly by the British Council and the State Education Commis­sion of the People's Republic of China, in which reasons for the learning of English by Chinese were summarised: "They learn English because it is the language of science, specifically per­haps of the majority of research journals. They learn it because it is the neutral language of commerce, the standard currency of international travel and communication. They learn it because you find more software in English than in all other languages put together" (Bowers, 1996:3). The story of English language learning is not uniform through­out China. Maley (1995:7) warns anyone embarking on a study of contemporary China about the difficulty of "making sensible generalisations about it, since China is not one place geographi­cally, but many". The learning of English in the mountainous provinces near Tibet is very different from the way it is studied in the cities of Nanjing, Shanghai or Beijing. Nevertheless, there are sufficient general characteristics about the history of the learn­ing of English in different parts of China to justify a brief re­view, if only to remind us of the pendulum swings of China's history this century. Those who wish to find the story more fully told may consult Dzau (1990) and Cortazzi and Jin (1996). Al­though there is mention of English language teaching (ELT) in China in the mid nineteenth century during the Ching Dynasty, it first figured in the syllabus of schools in 1902 in "His Majes­ty's Teaching Standards for Primary and Secondary Institutions". In those early days the model for education in China was that of Japan. The method of ELT was traditional, with emphasis on reading and translation. There was much grammar and vocabu­lary learning, with pronunciation learned by imitation and rep­etition. This was the norm for about the first twenty years of the century.

In 1922 there was a change of direction, with a swing away from the Japanese system of education, and towards more West­ern models. Schools were obliged to follow the "Outlines for School Syllabuses of the New Teaching System". These put more emphasis on listening and speaking skills. There was more use of the target language and of the new teaching resources offered by the mass media. The best schools tended to be Christian mis­sionary schools, which gave more class-hours to English than other schools.

1949 was a crucial date in the history

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติโดยย่อของการสอนภาษาอังกฤษในประเทศจีนบอยล์โจเซฟระหว่างลักษณะที่แตกต่างของจีนซึ่งมีหลงตะวันตกมีขนาดแท้จริงของประชากร วัฒนธรรมอันห่างไกล และลึกลับ และปัญหาที่ซับซ้อนของภาษา เท่า ๆ กัน ทิศตะวันตกมีเสมอที่ประหลาดใจจีน กับความก้าวหน้าของเทคโนโลยีแม้มีความ 'barbarity' ความหลากหลายของวัฒนธรรมภายในพื้นที่ขนาดเล็ก และวิธีการที่หนึ่งของภาษา -ภาษาอังกฤษ - มีจัดการเป็น การใช้ของโลกจีนตอนแรกรู้สึกว่าไม่จำเป็นของตะวันตก ในความเป็นจริงโดยเจตนาหลีกเลี่ยงการผู้ติดต่อทั้งหมด for fear of ปนเปื้อนทางวัฒนธรรม การทิ้งระเบิดสถานทูตจีนในช่วงสงครามคอซอวอถูกพิจารณาน่ากลัวในความสัมพันธ์ซึ่งได้ปรับปรุงได้อย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม แม้นี้ บางส่วนเนื่องจากความปรารถนาที่จะร่วมโลกค้าองค์กร (องค์การ), จีนได้ต้อนรับ และฟังสุภาพผู้นำของประเทศตะวันตกเป็นเขาให้มุมมองของพวกเขาเกี่ยวกับประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชน ภาษาในการพูดที่ประธานาธิบดีคลินตัน ในระหว่างการเยือนจีน เขาได้แน่นอนภาษาอังกฤษ ประธานาธิบดีเจียงเจ๋อหมินได้ตอบเขาในจีน แต่ละที่ได้รับ โดยทีมงานล่ามชั้น ที่ทำการสื่อสารราบรื่นไปได้ฝึกอบรมอย่างเป็นทางการในการตีความจะล่าดีอย่างหนึ่งในประเทศจีน ก็ในปี 1978 ที่เริ่มโปรแกรมแรกสำหรับนักแปลและล่ามที่ สถาบันภาษาต่างประเทศของปักกิ่ง เท่านั้น โปรแกรมที่พัฒนาต่อมาเป็นโรงเรียนวันที่คุณต้องการแปลในมหาวิทยาลัยการศึกษาต่างประเทศปักกิ่งการเรียนรู้ภาษาอังกฤษในประเทศจีน อย่างไรก็ตาม มีประวัติยาวนาน และตอนนี้ ใช้ความสนใจของผู้คนนับล้าน กี่ล้านเป็นยากที่จะพูด ตั้งแต่มากขึ้นอยู่ในระดับระดับที่หนึ่งจะเป็นปกติ (คริสตัล 1985) แต่มีอาจในภูมิภาคสามร้อยล้านคนทั่วโลกในงานการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเหตุผลของจีนในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษดีบวกรวม 20 ปี โดยทีมงานจากหน่วยงานสื่อสารระหว่างประเทศสหรัฐอเมริกาหลังจากเยี่ยมชมสถาบันการศึกษาหลายแห่งในประเทศจีนและเมืองห้า: "จีนดูภาษาอังกฤษเป็นหลัก เป็นเครื่องมือที่จำเป็นซึ่งสามารถอำนวยความสะดวกถึงโมเด็มความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี และเชื่อม เป็นรถเพื่อการพาณิชย์การส่งเสริม และทำความเข้าใจระหว่างประชาชนสาธารณรัฐจีนและประเทศภาษาอังกฤษเป็นภาษาสำคัญ" (Cowan et al , 1979)แรงจูงใจพื้นฐานนี้ไม่เปลี่ยนแปลง สามารถดูได้จากรายงานการประชุม 2000 อังกฤษในกรุงปักกิ่ง ผู้ให้สนับสนุนร่วมกัน โดยบริติชเคาน์ซิลและสำนักงานการศึกษาสถานะของสาธารณรัฐประชาชนจีน ซึ่งเหตุผลในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษโดยจีนได้ summarised: "พวกเขาเรียนภาษาอังกฤษ เพราะเป็นภาษาของวิทยาศาสตร์ โดยเฉพาะของสมุดรายวันงานวิจัยส่วนใหญ่อาจจะ พวกเขาเรียนรู้นั้นเนื่องจากเป็นภาษากลางของพาณิชย์ สกุลเงินมาตรฐานของการเดินทางระหว่างประเทศและการสื่อสาร พวกเขาเรียนรู้เรื่องเนื่องจากหาซอฟต์แวร์เพิ่มเติมในภาษาอังกฤษมากกว่าภาษาอื่นใส่กัน" (Bowers, 1996:3) เรื่องเรียนภาษาอังกฤษไม่สม่ำเสมอทั่วทั้งประเทศจีน กระเทย (1995:7) เตือนทุกคนที่เริ่มดำเนินการในการศึกษาของจีนร่วมสมัยเกี่ยวกับความยากของ "ทำเหมาะสม generalisations เกี่ยวกับ เนื่องจากจีนไม่กันทางภูมิศาสตร์ แต่มาก" การเรียนรู้ภาษาอังกฤษในจังหวัดภูเขาใกล้ทิเบตมีมากแตกต่างจากวิธีศึกษาในเมืองหนานจิง เซี่ยงไฮ้ หรือปักกิ่ง อย่างไรก็ตาม มีลักษณะทั่วไปเพียงพอเกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของการเรียนรู้ภาษาอังกฤษในส่วนต่าง ๆ ของจีนในการสรุปย่อ ถ้าเพียงเพื่อเตือนให้เราของ ลูกตุ้มชิงช้าของจีนประวัติศาสตร์ศตวรรษนี้ ผู้ที่ต้องการค้นหาเรื่องราวเพิ่มเติมเต็มบอกอาจปรึกษา Cortazzi และ Dzau (1990) และจิน (1996) แม้จะมีการพูดถึงภาษาอังกฤษที่สอน (ELT) ในประเทศจีนในศตวรรษกลางระหว่างราชวงศ์ชิง มันต้องคิดในการสอนของโรงเรียนใน 1902 ใน "พระสอนของมาตรฐานสำหรับประถมและมัธยมสถาบัน" ในต้น แบบการศึกษาในประเทศจีนถูกของญี่ปุ่น วิธีการของ ELT ดั้งเดิม โดยเน้นการอ่านและแปลได้ มีมากไวยากรณ์และคำศัพท์ที่เรียนรู้ มีการเรียนรู้ โดยเทียมและทำซ้ำการออกเสียง นี้เป็นปกติสำหรับเกี่ยวกับยี่สิบปีแรกของศตวรรษในค.ศ. 1922 มีการเปลี่ยนแปลงของทิศทาง กับสวิงจากระบบญี่ปุ่นศึกษา และ ต่อแบบตะวันตกมากขึ้น โรงเรียนมีหน้าที่ต้องทำตาม "เค้าร่างสำหรับโรงเรียน Syllabuses ของสอนระบบใหม่" เหล่านี้ใส่เพิ่มเติมเน้นการฟัง และการพูดทักษะการ มีการใช้ภาษาเป้าหมาย และทรัพยากรการสอนใหม่ที่นำเสนอ โดยสื่อมวลชน โรงเรียนดีที่สุดที่มีแนวโน้มเป็น มิชชันนารีโรงเรียนคริสต์ ที่ให้ชั่วโมงเรียนเพิ่มเติมภาษาอังกฤษมากกว่าโรงเรียนอื่น ๆ1949 เป็นวันสำคัญในประวัติศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติโดยย่อของการสอนภาษาอังกฤษในประเทศจีนโจเซฟบอยล์ท่ามกลางแง่มุมที่แตกต่างของประเทศจีนซึ่งมีหลงทางทิศตะวันตกมีขนาดที่แท้จริงของประชากรวัฒนธรรมระยะไกลและลึกลับของมันและความยากลำบากที่ซับซ้อนของภาษา อย่างเท่าเทียมกันเวสต์ได้ทึ่งเสมอประเทศจีนที่มีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีของตนแม้จะมีของ 'โหดร้าย' ความหลากหลายทางวัฒนธรรมภายในพื้นที่ขนาดเล็กและวิธีการที่หนึ่งในภาษาของตน - ภาษาอังกฤษ - มีการจัดการที่จะกลายเป็นภาษากลางของโลกประเทศจีน แต่เดิมรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องของเวสต์ในความเป็นจริงจงใจหลีกเลี่ยงการติดต่อทั้งหมดเพราะกลัวการปนเปื้อนทางวัฒนธรรม ระเบิดสถานทูตจีนในช่วงสงครามโคโซโวเป็นความพ่ายแพ้ที่น่ากลัวในความสัมพันธ์ที่ได้รับการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตามแม้จะมีนี้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความปรารถนาที่จะเข้าร่วมองค์การการค้าโลก (WTO) ประเทศจีนได้รับการต้อนรับและฟังอย่างสุภาพกับผู้นำของประเทศตะวันตกที่พวกเขาให้มุมมองของพวกเขาในการปกครองระบอบประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชน ภาษาที่ประธานาธิบดีคลินตันพูดในระหว่างการเยือนของเขาไปยังประเทศจีนเป็นของหลักสูตรภาษาอังกฤษ ประธานาธิบดีเจียงเจ๋อหมิทำให้การตอบกลับของเขาในจีน แต่แต่ละคนได้รับการสนับสนุนขึ้นโดยทีมงานของล่ามชั้นแรกที่ทำให้การสื่อสารราบรื่นที่สุด. การฝึกอบรมอย่างเป็นทางการในการตีความเปรียบเทียบที่ผ่านมาในประเทศจีน มันเป็นเพียงในปี 1978 ว่าโปรแกรมครั้งแรกสำหรับการแปลและล่ามเริ่มที่ปักกิ่งสถาบันภาษาต่างประเทศ โปรแกรมการพัฒนาไปในโรงเรียนที่มีชื่อเสียงของการแปลในมหาวิทยาลัยปักกิ่งศึกษาต่างประเทศ. การเรียนรู้ภาษาอังกฤษในประเทศจีน แต่มีประวัติความเป็นมาอีกต่อไปและตอนนี้ครองความสนใจของผู้คนนับล้านของมัน วิธีการหลายล้านเป็นเรื่องยากที่จะบอกว่าตั้งแต่ขึ้นอยู่กับระดับของความสามารถหนึ่งที่จะเป็นบรรทัดฐาน (คริสตัล, 1985) แต่อาจมีในพื้นที่ของ 300000000 ทำงานอย่างแข็งขันในการปฏิบัติงานของการเรียนภาษาอังกฤษ. ที่เหตุผลของจีนสำหรับการเรียนรู้ภาษาอังกฤษได้รับการสรุปดีขึ้นยี่สิบปีที่ผ่านมาโดยทีมงานจากหน่วยงานการสื่อสารระหว่างประเทศของสหรัฐหลังจากการเยี่ยมชมห้าเมืองและสถาบันการศึกษาหลายแห่งในจีน: "จีนดูภาษาอังกฤษเป็นหลักเป็นเครื่องมือที่จำเป็นที่สามารถอำนวยความสะดวกในการเข้าถึงโมเด็มความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีและครั้งที่สองเป็นยานพาหนะในการส่งเสริมการค้าและความเข้าใจระหว่างสาธารณรัฐประชาชนจีนและประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สำคัญ" (แวนส์ et al., 1979). นี้แรงจูงใจพื้นฐานไม่ได้เปลี่ยนแปลงที่สามารถมองเห็นได้จากรายงานของการประชุมภาษาอังกฤษปี 2000 ในกรุงปักกิ่งได้รับการสนับสนุนร่วมกันโดยบริติชเคานและรัฐคณะกรรมการการศึกษาของสาธารณรัฐประชาชนจีนซึ่งเหตุผล สำหรับการเรียนรู้ภาษาอังกฤษจากจีนสรุป: "พวกเขาเรียนรู้ภาษาอังกฤษเพราะมันเป็นภาษาของวิทยาศาสตร์โดยเฉพาะอาจจะเป็นส่วนใหญ่ของวารสารการวิจัย พวกเขาเรียนรู้เพราะมันเป็นภาษากลางของการค้าสกุลเงินมาตรฐานของการเดินทางระหว่างประเทศและการสื่อสาร พวกเขาเรียนรู้มันเพราะคุณพบซอฟต์แวร์อื่น ๆ ในภาษาอังกฤษมากกว่าภาษาอื่น ๆ ใส่กัน "(Bowers, 1996: 3). เรื่องของการเรียนรู้ภาษาอังกฤษไม่สม่ำเสมอทั่วประเทศจีน Maley. (1995: 7) เตือนทุกคนที่เริ่มดำเนินการในการศึกษา ในปัจจุบันประเทศจีนเกี่ยวกับความยากลำบากของ "ทำให้ภาพรวมที่เหมาะสมกับมันตั้งแต่ประเทศจีนไม่ได้เป็นหนึ่งในสถานที่ทางภูมิศาสตร์ แต่หลายคน". เรียนรู้ภาษาอังกฤษในจังหวัดที่เป็นภูเขาใกล้กับทิเบตมากแตกต่างจากวิธีการที่จะมีการศึกษาในเมืองหนานจิง เซี่ยงไฮ้หรือปักกิ่ง. แต่มีลักษณะทั่วไปที่เพียงพอเกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของการเรียนรู้ภาษาอังกฤษในส่วนต่างๆของประเทศจีนที่จะปรับทบทวนถ้าเพียง แต่จะทำให้เรานึกถึงชิงช้าลูกตุ้มของประวัติศาสตร์ของจีนศตวรรษนี้. ผู้ที่ต้องการ พบเรื่องราวเพิ่มเติมบอกอย่างเต็มที่อาจปรึกษา Dzau (1990) และ Cortazzi และจิน (1996). ถึงแม้จะมีการกล่าวถึงการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ (ELT) ในประเทศจีนในช่วงกลางศตวรรษที่สิบเก้าในช่วงราชวงศ์ชิงก็คิดครั้งแรกในหลักสูตรของ โรงเรียนในปี 1902 ใน "มาตรฐานการเรียนการสอนพระบาทสมเด็จสำหรับประถมศึกษาและมัธยมศึกษาสถาบัน" ในวันแรกที่รูปแบบสำหรับการศึกษาในประเทศจีนเป็นที่ของญี่ปุ่น วิธีการสอนภาษาอังกฤษเป็นแบบดั้งเดิมที่มีความสำคัญในการอ่านและการแปล มีมากเป็นไวยากรณ์และการเรียนรู้คำศัพท์ที่มีการออกเสียงเรียนรู้จากการเลียนแบบและการทำซ้ำ นี้เป็นบรรทัดฐานประมาณยี่สิบปีแรกของศตวรรษที่. ใน 1922 มีการเปลี่ยนแปลงของทิศทางที่มีการแกว่งออกไปจากระบบการศึกษาของญี่ปุ่นและอื่น ๆ อีกมากมายที่มีต่อรูปแบบตะวันตก โรงเรียนจำเป็นต้องทำตาม "เค้าโครงสำหรับโรงเรียนหลักสูตรของระบบการเรียนการสอนใหม่" เหล่านี้ให้ความสำคัญกับการฟังและการพูด มีการใช้งานมากขึ้นของภาษาเป้าหมายและทรัพยากรการเรียนการสอนใหม่ที่นำเสนอโดยสื่อมวล โรงเรียนที่ดีที่สุดมักจะเป็นโรงเรียนสอนศาสนาที่นับถือศาสนาคริสต์ซึ่งทำให้ระดับมากขึ้นชั่วโมงภาษาอังกฤษกว่าโรงเรียนอื่น ๆ . 1949 เป็นวันที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติโดยย่อของการสอนภาษาจีนโจเซฟ บอยล์แตกต่างกันหลายด้านของประเทศจีนซึ่งมีตะวันตกหลงใหลจะอิดขนาดของประชากรอง tion , วัฒนธรรมที่ห่างไกลและลึกลับของมัน และใน tricate องความยากของภาษาของ เท่าเทียมกัน ตะวันตกมี intrigued เสมอจีน กับความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีของแม้จะมี ' ป่าเถื่อน ' ความหลากหลายทางวัฒนธรรมในพื้นที่ขนาดเล็กและวิธีการที่หนึ่งของภาษา - ภาษาอังกฤษ - มีผู้ชายองอายุกลายเป็นภาษากลางของโลกจีน แต่เดิม รู้สึกไม่ต้องของตะวันตกในความเป็นจริงจงใจหลีกเลี่ยงการติดต่อทั้งหมด เพราะกลัวการปนเปื้อนของวัฒนธรรม ระเบิดองไอเอ็นจีของสถานเอกอัครราชทูตจีนในช่วงสงครามโคโซโวเป็นเทอร์รี่อง ble ล้มเหลวในความสัมพันธ์ที่ได้รับอย่างต่อเนื่องเพิ่ม อย่างไรก็ตาม แม้จะเป็นเช่นนี้ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะมีความปรารถนาที่จะเข้าร่วมองค์การค้าโลก ( WTO ) จีนได้ต้อนรับและลิซอง tened สุภาพกับผู้นำของประเทศตะวันตกเช่นที่พวกเขาให้มุมมองของพวกเขาในประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชน ภาษาที่ประธานาธิบดีคลินตัน กล่าวในระหว่างการเยือนประเทศจีนของหลักสูตรภาษาอังกฤษ ประธานาธิบดีเจียง เจ๋อหมินทำให้การตอบกลับของเขาในจีน แต่แต่ละคือสนับสนุนโดยทีมชั้นหนึ่ง ล่ามที่ทำให้การสื่อสารที่ราบรื่นที่สุดการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการในการตีความ โดยล่าสุดในประเทศจีน มันเป็นเพียงในปี 1978 ที่โปรแกรมแรกสำหรับ transla ทอร์สองเริ่มที่ปักกิ่งและล่ามภาษาต่างประเทศ สถาบัน โครงการพัฒนาใน Pres อง tigious โรงเรียนการแปลในภาษาต่างประเทศปักกิ่งยูนิอง versity .การเรียนรู้ภาษาอังกฤษในประเทศจีน อย่างไรก็ตาม มีประวัติศาสตร์ที่ยาวและตรงความสนใจของผู้คนนับล้านของ วิธีการหลายล้าน มันพูดยาก เพราะ มาก ขึ้นอยู่กับระดับของความสามารถหนึ่งที่ใช้เป็นบรรทัดฐาน ( คริสตัล , 1985 ) แต่อาจจะมีในภาค 3 ร้อยล้านอย่างงานของการเรียนรู้ภาษาอังกฤษจีนเหตุผลสำหรับการเรียนรู้ภาษาอังกฤษได้ดีรวมยี่สิบปี ที่ผ่านมา โดยทีมจากอเมริกาขนาด nication องหน่วยงานระหว่างประเทศหลังจากการเยี่ยมชมเมืองห้าและสถาบันการศึกษาหลายแห่งในประเทศจีน : " มุมมองภาษาอังกฤษ จีน เป็นหลักเป็นเครื่องมือที่จำเป็นซึ่งสามารถอำนวยความสะดวกในการเข้าถึงโมเด็มทางวิทยาศาสตร์และความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี และครั้งที่สองเป็นรถเพื่อการพาณิชย์ มลทินโปรองและความเข้าใจระหว่างประชาชนอีกครั้งองสาธารณะของจีนและประเทศที่พูดภาษาอังกฤษเป็นหลักลานองวัด " ( แวนส์ et al . , 1979 )แรงจูงใจพื้นฐานนี้มีการเปลี่ยนแปลง ดังจะเห็นได้จากรายงานของภาษาอังกฤษ 2000 การประชุมในกรุงปักกิ่งได้รับการสนับสนุนร่วมกันโดยสภาอังกฤษและรัฐวุฒิคอมมีองไซออนของสาธารณรัฐประชาชนจีน ซึ่งเหตุผลสำหรับการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ โดยจีนได้สรุป : " เขาเรียนภาษาอังกฤษ เพราะมันคือ ภาษาของวิทยาศาสตร์ โดยเฉพาะต่อองระหว่างส่วนใหญ่ของวารสารวิจัย เขาเรียนรู้มัน เพราะมันเป็นภาษากลางของการค้าสกุลเงินมาตรฐานของการเดินทางระหว่างประเทศและการสื่อสาร พวกเขาเรียนรู้เพราะคุณพบซอฟต์แวร์เพิ่มเติมในภาษาอังกฤษมากกว่าภาษาอื่น ๆทั้งหมดใส่กัน " ( บาวเวอร์ 1996:3 ) เรื่องราวของการเรียนภาษาอังกฤษไม่สม่ำเสมอผ่านองออกจีน มาเลย์ ( 1995:7 ) เตือนใคร embarking ในการศึกษาจีนร่วมสมัยเกี่ยวกับความยากของการรวมที่เหมาะสมกับมัน เพราะประเทศจีนไม่ได้เป็นหนึ่งในสถานที่ geographi องคอลลี่ แต่หลาย " การเรียนรู้ภาษาอังกฤษในภูเขาจังหวัดใกล้ทิเบต แตกต่างจากที่ได้ศึกษาในเมืองหนานจิง เซี่ยงไฮ้ หรือปักกิ่ง อย่างไรก็ตาม มีเพียงพอ ลักษณะทั่วไปเกี่ยวกับประวัติของสองไอเอ็นจีเรียนรู้ภาษาอังกฤษในส่วนต่าง ๆของประเทศจีน เพื่อปรับมุมมองเป็นองสั้น ถ้าจะเตือนเราของลูกตุ้มแกว่งของประวัติศาสตร์ของจีนในศตวรรษนี้ ผู้ที่ปรารถนาจะพบเรื่องราวที่มากขึ้นอย่างเต็มที่บอกอาจปรึกษา dzau ( 1990 ) และ cortazzi และจิน ( 1996 ) ล องแม้ว่าจะมีการกล่าวถึงการสอนภาษาอังกฤษ ( การสอนภาษาอังกฤษ ) ในประเทศจีนในศตวรรษที่สิบเก้ากลางในราชวงศ์ชิง เป็นครั้งแรกที่คิดในหลักสูตรของโรงเรียนใน 1902 ในของเขา " majes องไท สอนในระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษา สถาบันมาตรฐาน " . ในวันแรกนั้น รูปแบบการศึกษาในประเทศจีนที่ญี่ปุ่น วิธีการสอนภาษาอังกฤษเป็นแบบดั้งเดิม เน้นการอ่านและการแปล มีไวยากรณ์มาก และ vocabu องแลรี่เรียนการออกเสียงเรียนรู้โดยการเลียนแบบ และตัวแทนอง etition . นี่เป็นเรื่องปกติสำหรับประมาณยี่สิบปีแรกของศตวรรษที่ในประโยคนี้มีการเปลี่ยนแปลงของทิศทางกับการสวิงออกไปจากระบบการศึกษาของญี่ปุ่น และทางตะวันตกมากขึ้นองเอิร์น โมเดล โรงเรียนต้องปฏิบัติตาม " สรุปโรงเรียนร่วมมือของ " ระบบการสอนใหม่ เหล่านี้เน้นทักษะการฟังและพูด มีการใช้งานเพิ่มเติมของภาษาเป้าหมายใหม่ของการสอนและทรัพยากรที่นำเสนอโดยสื่อ โรงเรียนที่ดีที่สุดมีแนวโน้มที่จะเป็นคริสเตียน และ sionary องโรงเรียนซึ่งให้ชั่วโมงเรียนเพิ่มเติมภาษาอังกฤษกว่าโรงเรียนอื่น ๆ1949 เป็นเดทที่สำคัญในประวัติศาสตร์