Pathology ClinicThe extravasation t

Pathology Clinic
The extravasation type is the most common mucocele, more common in children and young adults, with a peak in the second decade of life.


The most common non-neoplastic lesion of salivary gland tissue is the mucocele (also called sialocele and ptyalocele). A mucocele is defined as the pooling of mucin in a cystic cavity. Two types of mucoceles are recognized: (1) the retention type, in which the mucin pooling is confined within a dilated excretory duct or cyst, and (2) the extravasation type, in which mucin is spilled into the connective tissues from a ruptured or traumatized salivary gland duct.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พยาธิวิทยาคลินิกชนิด extravasation เป็น mucocele ทั่วไป ทั่วไปในเด็กและหนุ่มสาวผู้ใหญ่ มีสูงสุดในทศวรรษสองของชีวิตแผลไม่ neoplastic ทั่วไปของเนื้อเยื่อต่อมน้ำลายเป็น mucocele (เรียกว่า sialocele และ ptyalocele) มีกำหนดเป็น mucocele เป็นร่วม mucin ในช่องวิธิ Mucoceles สองชนิดมีการรับรู้: ชนิดที่ใช้ในการเก็บข้อมูล (1) ที่ mucin ร่วมจะถูกคุมขังภายในท่อขับถ่ายโป่งหรือถุง และ (2)ชนิด extravasation ที่ mucin เป็นหกเป็นเนื้อเยื่อเกี่ยวพันจากท่อต่อมน้ำลายพุ่งกระฉูด หรือบอบช้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พยาธิวิทยาคลินิก
ประเภท extravasation เป็น mucocele ที่พบมากที่สุดที่พบมากในเด็กและผู้ใหญ่ที่มีจุดสูงสุดในทศวรรษที่สองของชีวิต. แผลที่พบมากที่สุดที่ไม่ใช่มะเร็งของเนื้อเยื่อต่อมน้ำลายเป็น mucocele (เรียกว่า sialocele และ ptyalocele) . mucocele ถูกกำหนดให้เป็นร่วมกันของเมือกในโพรงเปาะ สองประเภทของ mucoceles ได้รับการยอมรับ (1) ประเภทการเก็บรักษาซึ่งรวมกำไร mucin ถูกกักขังอยู่ภายในท่อขับถ่ายพองหรือถุง, และ (2) ประเภท extravasation ซึ่ง mucin จะไหลเข้าไปในเนื้อเยื่อเกี่ยวพันจากการฉีกขาดหรือ บอบช้ำท่อต่อมน้ำลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พยาธิวิทยาคลินิค
ประเภท extravasation เป็นมิวโคซีลพบมากที่สุด พบมากในเด็กและผู้ใหญ่หนุ่มสาวกับจุดสูงสุดในทศวรรษที่สองของชีวิต


ส่วนใหญ่ไม่ใช่เนื้องอกที่เกิดกับเนื้อเยื่อต่อมน้ำลายเป็นมิวโคซีล ( เรียกว่า sialocele และ ptyalocele ) เป็นมิวโคซีล หมายถึง การของเยื่อเมือกในช่องปากเรื้อรัง . สองประเภทของ mucoceles ได้รับการยอมรับ :( 1 ) รูปแบบการเก็บรักษา ซึ่งถูกกักขังอยู่ภายในเยื่อเมือกการขยายท่อขับถ่ายหรือซีสต์ และ ( 2 ) ประเภท extravasation ซึ่งในเยื่อเมือกจะทะลักเข้ามาในเนื้อเยื่อฉีกขาด หรือบอบช้ำจากต่อมน้ำลายท่อ