An early attempt at wingsuit flying

An early attempt at wingsuit flying by a tailor, Franz Reichelt, who, on 4 February 1912, aged 33, jumped from the Eiffel Tower to test a combination of parachute and wing of his invention, which was similar to modern wingsuits. He fooled the guards by saying that the experiment was going to be conducted with a dummy. He hesitated quite a long time before he jumped, and hit the ground with his head, opening a measurable hole, but an autopsy showed that he died of a heart attack before hitting the pavement. A YouTube film of his attempt exists.

A wingsuit was first used by 19-year-old American, Rex Finney, of Los Angeles, California, in 1930, as an attempt to increase horizontal movement and maneuverability during a parachute jump.[1][2] These early wingsuits were made of materials such as canvas, wood, silk, steel, and whale bone. They were not very reliable, although some "birdmen", notably Clem Sohn and Leo Valentin, claimed to have glided for miles.

In the mid 1990s, the modern wingsuit was developed by Patrick de Gayardon of France, adapted from the model used by Jhon Carta. In 1997, Bulgarian Sammy Popov designed and built a wingsuit which had a larger wing between the legs and longer wings on the arms. His prototype was developed at Boulder City, Nevada. Testing was conducted in a vertical wind tunnel in Las Vegas at Flyaway Las Vegas. Popov's wingsuit first flew in October 1998, over Jean, Nevada, but it never went into commercial production. Popov's design was a great improvement in creating lift; it was able to slow the vertical speed to 30 km/h while gliding horizontally at speeds over 300 km/h. In 1998, Chuck "Da Kine Raggs" built a version which incorporated hard ribs inside the wing airfoils. Although these more rigid wings were better able to keep their shape in flight, this made the wingsuit heavier and more difficult to fly. Raggs' design also never went into commercial production. Flying together for the first time, Popov and Raggs showcased their designs side-by-side at the World Free-fall Convention at Quincy, Illinois, in August, 1999. Both designs performed well. At the same event, multiple-formation wingsuit skydives were made which included de Gayardon's, Popov's, and Raggs' suits.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความพยายามก่อนที่ wingsuit บิน โดยเทเลอร์ Franz Reichelt ที่ บน 4 1912 กุมภาพันธ์ อายุ 33 เพิ่มขึ้นจากหอไอเฟลในการทดสอบชุดของร่มและปีกของประดิษฐ์ของเขา ซึ่งคล้ายกับ wingsuits ที่ทันสมัย เขาหลอกยาม โดยบอกว่า การทดลองจะไปดำเนินการกับหุ่น เขาลังเลเวลาค่อนข้างนานก่อนเขาไป และตีพื้นศีรษะ เปิดหลุมวัด แต่การชันสูตรศพพบว่า เขาตายของหัวใจวายก่อนที่จะตีถนน ความพยายามของเขาในภาพยนตร์ YouTube อยู่Wingsuit เป็นครั้งแรก โดยอเมริกันอายุ 19 ปี Rex Finney ของลอสแอนเจลิ แคลิฟอร์เนีย ใน 1930 เป็นความพยายามที่เพิ่มการเคลื่อนไหวและความคล่องแคล่วในระหว่างกระโดดร่มชูชีพ [1] [2] wingsuits ต้นนี้ได้ทำการผลิตเช่นผ้าใบ ไม้ ผ้า เหล็ก และกระดูก พวกเขาไม่ได้น่าเชื่อถือ ถึงแม้ว่าบางอย่าง "birdmen" สะดุดตา Clem Sohn และ Leo Valentin อ้างว่า มีทะยานไมล์ในกลางปี 1990, wingsuit สมัยใหม่ถูกพัฒนาขึ้น โดย Patrick de Gayardon ของฝรั่งเศส ดัดแปลงจากแบบจำลองที่ใช้ โดย Jhon Carta ในปี 1997, Sammy บัลแกเรีย Popov ออกแบบ และสร้าง wingsuit ซึ่งมีปีกขนาดใหญ่ระหว่างขาและปีกยาวบนแขน ต้นแบบของเขาได้รับการพัฒนาที่เมืองโบลเดอร์ เนวาดา ดำเนินการทดสอบในอุโมงค์ลมแนวตั้งในลาสเวกัสที่ Flyaway ลาสเวกัส ของ Popov wingsuit แรกบินใน 2541 ตุลาคม ไปจีน เนวาดา แต่ไม่เคยไปที่ผลิตเชิงพาณิชย์ การออกแบบของ Popov เป็นการปรับปรุงที่ดีในการสร้างลิฟต์ ก็สามารถลดความเร็วในแนวตั้งถึง 30 กิโลเมตรต่อชั่วโมงขณะร่อนแนวที่ความเร็วกว่า 300 กม./ ชม ในปี 1998 เชย "ดา Kine Raggs" สร้างเป็นรุ่นที่รวมซี่โครงแข็งภายใน airfoils วิง ถึงแม้ว่าปีกแข็งมากเหล่านี้ได้ดีกว่าสามารถรักษารูปร่างของพวกเขาในการบิน นี้ทำ wingsuit หนัก และยากต่อการบิน การออกแบบของ Raggs ยังไม่ไปผลิตเชิงพาณิชย์ บินด้วยกันครั้งแรก Popov และ Raggs จัดแสดงการออกแบบโดยข้างประชุมกระเทือนโลกที่ควินซี รัฐอิลลินอยส์ สิงหาคม 2542 ทั้งการออกแบบดำเนินการด้วย ในเหตุการณ์เดียวกัน wingsuit หลายก่อ skydives ทำซึ่งรวมเด Gayardon ของ Popov ของ และชุดของ Raggs

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้นพยายามวิงสูทบินโดยช่างตัดเสื้อ ฟร ซ์ แรเชลต์ , ที่ , 4 กุมภาพันธ์ 1912 , อายุ 33 , เพิ่มขึ้นจากหอไอเฟล เพื่อทดสอบการรวมกันของร่มชูชีพและปีกของสิ่งประดิษฐ์ของเขา ซึ่งคล้ายๆ กับ wingsuits สมัยใหม่ เขาหลอกทหาร โดยบอกว่า การทดลองจะดำเนินการกับหุ่น เขาลังเลนานก่อนที่เค้าจะกระโดดลงมากระแทกกับพื้น หัวเปิดหลุมวัดแต่การชันสูตรพบว่าเขาหัวใจวายตายก่อนที่จะตีพื้น YouTube ภาพยนตร์ของความพยายามของเขาอยู่แล้วเป็นวิงสูทถูกใช้ครั้งแรกโดยชาวอเมริกันวัย 19 ปี เร็กซ์ ฟินนีย์ , Los Angeles , California ในปี 1930 , ความพยายามที่จะเพิ่มการเคลื่อนไหวในแนวนอนและความคล่องแคล่วในกระโดดร่ม [ 1 ] [ 2 ] wingsuits เหล่านี้ก่อนทำจากวัสดุต่างๆ เช่น ผ้าใบ , ไม้ , ผ้าไหม , เหล็ก , และกระดูกวาฬ พวกเขาไม่ได้เป็นที่เชื่อถือได้มาก ถึงแม้ว่าบาง " birdmen " โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเคลม ซอน และเลโอ วาเลนติน อ้างว่ามีกไลดิดไมล์ในช่วงกลางทศวรรษ 1990 , วิงสูทสมัยใหม่ถูกพัฒนาขึ้นโดย แพทริก เดอ gayardon ฝรั่งเศสดัดแปลงมาจากแบบจำลองที่ใช้โดย Jhon แห่งอิสรภาพ ในปี 1997 , บัลแกเรีย แซมมี่ Popov ออกแบบสร้างวิงสูทซึ่งมีขนาดใหญ่ปีกระหว่างขาและปีกยาวบนแขน ต้นแบบของเขาพัฒนาขึ้นที่เมืองโบลเดอร์เนวาดา . การทดสอบดำเนินการในอุโมงค์ลมแนวตั้งที่บินหายไปในลาสเวกัสลาสเวกัส Popov ของวิงสูทแรกบินในตุลาคม 1998 , ฌอง เนวาดา แต่ไม่เคยเข้าไปในการผลิตเชิงพาณิชย์ Popov ออกแบบมีการปรับปรุงดีขึ้นมากในการสร้างลิฟท์ มันก็สามารถที่จะชลอความเร็วแนวตั้ง 30 km / h ขณะที่ร่อนตามแนวนอนที่ความเร็วกว่า 300 กม. / ชั่วโมง ในปี 1998 , ชัค " ดา วัว raggs " สร้างเป็นรุ่นที่รวมซี่โครงอย่างหนักภายในปีกปีกเครื่องบิน . แม้ว่าปีกแข็งมากขึ้นเหล่านี้ได้ดีสามารถรักษารูปร่างของพวกเขาในเที่ยวบินนี้ทำให้วิงสูทหนักและยากมากที่จะบิน raggs ออกแบบยังไม่เคยเข้าไปในการผลิตเชิงพาณิชย์ บินกันเป็นครั้งแรก และจัดแสดงงาน raggs Popov เคียงข้างที่โลกฟรีล้มการประชุมที่ Quincy , อิลลินอยส์ ในเดือนสิงหาคม ปี 2542 ทั้งการออกแบบทำได้ดี ในงานเดียวกันหลายรูปแบบวิงสูทการกระโดดร่มได้ซึ่งรวมถึง เดอ gayardon , Popov และเหมาะกับ raggs "