Appraisal and StressAlthough certai

Appraisal and Stress
Although certain environmental demands and pressures produce stress in substantial numbers of people, individual and group differences in the degree and kind
of reaction are almost always evident. People and groups differ in their sensitivity
and vulnerability to experiencing stress in response to certain workplace events
(Lazarus, 1979). Under comparable conditions, for example job insecurity, one
employee may perceive that their well being is under threat, while another may
feel challenged or motivated (seeJordan et al., 2002). Similarly, individuals can
display varying responses to similar workplace stressors, depending on their
evaluation of the situation, which may vary depending on a transitory emotional
state or different environmental conditions (Weiss & Cropanzano, 1996). For
example, when in a positive mood, people are more likely to appraise stressors
positively as challenges (Isen, 1999), whereas when in a negative mood, they are
more likely to perceive workplace events as hassles, or obstacles to well being
(see Fiedler, 2001). Lazarus and Folkman (1984)suggest further that, in order
to understand differences in individuals’ experience of stress under comparable
workplace conditions, individuals must take into account the cognitive appraisal
process that intervenes between the encounter and the reaction, and the internal
and external factors that affect the nature of this mediation.
Lazarus and Folkman (1984)defined appraisal as a cognitive evaluation of
an environmental stimulus that is internal or external to the individual, with
respect to its significance for well being, or the attainment of personal goals. It
is this cognitive process that gives meaning to situations and events that occur
in the workplace. Lazarus and Folkman also distinguished between two forms of
appraisal: primary appraisal, which functions to determine whether the stimulus
has any affective significance (whether it affects one’s well being); and secondary
appraisal, which functions to determine the individual’s coping potential. The
primary appraisal establishes whether the event is a potential threat or stressor,
while the secondary appraisal evaluates that whether the outcome of this event
will be positive or negative (Lazarus & Folkman, 1984).
Lazarus and Folkman (1984)described three forms of primary appraisal: (1)
irrelevant; (2) benign-positive; and (3) stressful. When a workplace event carries
no implication for a person’s well being, it is appraised as irrelevant. The event will
evoke no physiological, cognitive, behavioral, or emotional change in the person,
for whom the event has no affective significance. That is, the event presents no
perceived obstacle to the person’s values or goals and hence has no impact upon
personal investment. The benign/positive appraisals occur if the event is perceived
to preserve, to maintain, or to enhance a person’s situation. These appraisals
often evoke positive emotional responses such as joy, happiness, relief, and/or
excitement. Stress appraisals, on the other hand, include the perception of an
event ensuing harm/loss, threat, or challenge to one’s psychological or social well
being. While perceptions of harm or loss involve an appraisal of damage that has
already taken place, the appraisal of threat concerns the perception of harms or
losses that have not yet occurred, but are anticipated outcomes of the workplace
event. As such, perceptions of threat mobilize anticipatory coping behaviors that
function to prepare the individual for the need to adapt to changing environmental
demands, or to prevent the actualization of the threat. The third kind of stress
appraisal, challenge, has much in common with threat in that it also mobilizes
the individual for adaptive functioning. The main difference is that challenge
appraisals focus on the potential for gain or growth that potentially accompanies
adaptive change, and hence functions to ensure the actualization of the anticipated
environmental change. Furthermore, while threat is associated with emotions
such as fear, anxiety, and anger, challenge is characterized by positive emotions
associated with motivation, such as exhilaration.
With regard to the effects of the stress experienced on performance outcomes,
Lazarus and Folkman (1984)propose that a positive appraisal of the stressor, as
a challenge or motivation, will result in increased effort and positive performance
outcomes, while a negative appraisal of the stressor as a threat, will result in a
defensive “fight or flight” response, similar to that described as resistance coping
bySeyle (1976), which inevitably leads to exhaustion or burn out (see Schaufeli,
Maslach & Marek, 1993). Thus, individuals who are, by nature, optimistic will tend
to primarily appraisal situational cues as benign or positive, and hence experience
positive affect. Furthermore, as noted byIsen (1999), a positive affective state can
influence information processing such that either, negative emotional situational
cues are undetected, or it is that potential stressors are interpreted otherwise.
Stress appraisal is an adaptive process whereby the task of evaluating events
with respect to the implications for personal well being is a continuing struggle
to balance environmental realities and personal goals. The primary function
of appraisal is, in effect, to integrate the two as effectively as possible for
adaptive success. Individuals differ in their appraisal and integration of stressors,
however, as both perceptions of environmental realities and personal goals are
subject to individual differences. Although people perceive and understand their
environments with remarkable objectivity (Patterson & Neufeld, 1987), the
number of possible environmental cues significantly outweighs that which we
are capable of perceiving and attending. Because situations are often ambiguous,
individuals attend to and process them selectively, based on goal hierarchies and
psychosocial beliefs or heuristics about themselves and their world. Furthermore,
as mentioned above, situational demands may also be processed differentially
between, and within individuals depending on the existence of stable or transient
emotional states.
The role of appraisal in the stress response process is therefore to identify
situational cues that are relevant to personal goals, and then to evaluate the
extent of the threat, challenge, harm, loss, or benefit. This secondary appraisal
involves the evaluation of personal resources or coping capabilities. The size
of discrepancy between personal resources or capabilities and environmental
demands corresponds to the quality or intensity of emotional responses to the
stressor. Finally, the impact of emotional stress responses on cognitions and
behaviors is influenced by the individual’s ability to access and to utilize personal
resources effectively in order to modulate the emotional experience of stress
into adaptive behavioral expressions under stress. We take up this issue in more
detail next.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประเมินความเครียดและ
แม้ว่าความต้องการด้านสิ่งแวดล้อมและความกดดันบางอย่างผลิตความเครียดในจำนวนที่มีนัยสำคัญของความแตกต่างแต่ละคนและกลุ่มที่อยู่ในระดับ
และชนิดของปฏิกิริยาที่มักจะเห็นได้ชัด คนและกลุ่มที่แตกต่างกันในความไว
และช่องโหว่ประสบกับความเครียดของพวกเขาในการตอบสนองต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสถานที่ทำงานบางอย่าง
(Lazarus, 1979) ภายใต้เงื่อนไขที่เทียบเคียงสำหรับงานมั่นคงเช่นพนักงานคนหนึ่ง
อาจรับรู้ว่าการเป็นอย่างดีของพวกเขาอยู่ภายใต้ภัยคุกคามในขณะที่อีกคนหนึ่งอาจ
รู้สึกท้าทายหรือแรงจูงใจ (seejordan et al. 2002) ในทำนองเดียวกันบุคคล
สามารถแสดงที่แตกต่างกันการตอบสนองต่อความเครียดในสถานที่ทำงานที่คล้ายกันขึ้นอยู่กับการประเมินของพวกเขา
ของสถ​​านการณ์ซึ่งอาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับอารมณ์ชั่วคราว
รัฐหรือสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน (Weiss & cropanzano, 1996) ตัวอย่างเช่น
เมื่ออยู่ในอารมณ์ที่เป็นบวกคนมีแนวโน้มที่จะประเมินความเครียด
บวกเป็นความท้าทาย (Isen, 1999) ในขณะที่เมื่ออยู่ในอารมณ์เชิงลบพวกเขาเป็น
มีแนวโน้มที่จะรับรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสถานที่ทำงานเป็นความยุ่งยากหรืออุปสรรคในการดี เป็น
(ดูเลอร์, 2001) ลาซารัสและ folkman (1984) ขอแนะนำเพิ่มเติมว่าในการสั่งซื้อ
เข้าใจความแตกต่างในประสบการณ์ของแต่ละบุคคลของความเครียดภายใต้เงื่อนไขที่เทียบเคียง
สถานที่ทำงาน, บุคคลที่ต้องคำนึงถึงขั้นตอนการประเมินทางปัญญา
ที่ขวางระหว่างการเผชิญหน้าและการเกิดปฏิกิริยาและ
ภายในและปัจจัยภายนอกที่ส่งผลกระทบต่อธรรมชาติของการไกล่เกลี่ยนี้.
ลาซารัสและ folkman (1984) กำหนดไว้ขณะที่การประเมินผลการประเมินความรู้ความเข้าใจของ
กระตุ้นสิ่งแวดล้อมที่เป็นภายในหรือภายนอกไปยังบุคคลด้วยความเคารพ
ความสำคัญของการเป็นอยู่ที่ดีหรือความสำเร็จของเป้าหมายส่วนบุคคล มัน
เป็นกระบวนการความรู้ที่ให้ความหมายต่อสถานการณ์และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสถานที่ทำงาน
ลาซารัสและ folkman ยังแตกต่างระหว่างสองรูปแบบของการประเมินราคา
: ประเมินหลักซึ่งฟังก์ชั่นเพื่อตรวจสอบว่า
กระตุ้นเศรษฐกิจมีความสำคัญทางอารมณ์ (ไม่ว่าจะมีผลกระทบต่อหนึ่งคนเป็นอย่างดี); และการประเมิน
รองซึ่งทำหน้าที่ในการตรวจสอบที่มีศักยภาพการจัดการกับปัญหาของแต่ละบุคคล
ประเมินราคาเบื้องต้นกำหนดว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นภัยคุกคามที่มีศักยภาพหรือแรงกดดัน
ในขณะที่การประเมินรองประเมินว่าไม่ว่าจะเป็นผลจากเหตุการณ์ครั้งนี้
จะเป็นบวกหรือลบ (ลาซารัส& folkman, 1984)
ลาซารัสและ folkman (1984) อธิบายสามรูปแบบของการประเมินราคาหลัก: (1)
เกี่ยวข้อง (2) อ่อนโยนบวกและ (3) เครียด. เมื่อเหตุการณ์ในสถานที่ทำงานดำเนิน
ความหมายสำหรับคนที่ไม่ได้เป็นอย่างดีก็จะประเมินเป็นที่ไม่เกี่ยวข้อง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะทำให้เกิด
ไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาความรู้ความเข้าใจพฤติกรรมหรืออารมณ์ในบุคคล,
ซึ่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้มีนัยสำคัญทางอารมณ์ นั่นคือเหตุการณ์ที่มีการจัด
ไม่มีอุปสรรคการรับรู้คุณค่าของบุคคลหรือเป้าหมายและด้วยเหตุนี้มีผลกระทบต่อการลงทุนส่วนบุคคลที่ไม่มี
การประเมินผลเป็นพิษเป็นภัย / บวกเกิดขึ้นหากเหตุการณ์เป็นที่รับรู้
เพื่อรักษาเพื่อรักษาหรือเพื่อเสริมสร้างสถานการณ์ของคนคนหนึ่ง การประเมินเหล่านี้มักจะทำให้เกิด
ตอบสนองทางอารมณ์ในเชิงบวกเช่นความสุขความสุขความโล่งอกและ / หรือความตื่นเต้น
การประเมินความเครียดในมืออื่น ๆ รวมถึงการรับรู้ของเหตุการณ์
ลีสซิ่งอันตราย / สูญเสียคุกคามหรือความท้าทายในการอย่างใดอย่างหนึ่งทางด้านจิตใจหรือสังคมดี
เป็น ในขณะที่การรับรู้ของอันตรายหรือการสูญเสียที่เกี่ยวข้องกับการประเมินความเสียหายที่มี
สถานที่ถ่ายแล้วการประเมินภัยคุกคามที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ของอันตรายหรือความเสียหายที่เกิด
ที่ยังไม่ได้เกิดขึ้นยัง,แต่คาดว่าจะมีผลการทำงานเหตุการณ์
เช่นการรับรู้ของการคุกคามระดมพฤติกรรมการเผชิญปัญหาที่มุ่งหวังว่าการทำงาน
เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับบุคคลที่จำเป็นที่จะต้องปรับให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงความต้องการ
สิ่งแวดล้อมหรือเพื่อป้องกันไม่ให้ความเชื่อของการคุกคาม ชนิดที่สามของความเครียด
ประเมินความท้าทายที่มีมากในการร่วมกันกับภัยคุกคามในการที่จะยัง mobilizes
ส่วนบุคคลสำหรับการปรับการทำงาน แตกต่างที่สำคัญเป็นความท้าทายที่ทำหน้าที่ในการประเมิน
มุ่งเน้นไปที่มีศักยภาพสำหรับกำไรหรือการเจริญเติบโตที่อาจมาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงปรับตัว
และด้วยเหตุนี้เพื่อให้แน่ใจว่า actualization จากที่คาดการณ์ไว้
เปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อม นอกจากนี้ภัยคุกคามในขณะที่มีความเกี่ยวข้องกับอารมณ์ความรู้สึก
เช่นความกลัวความวิตกกังวลและความโกรธ,ความท้าทายที่โดดเด่นด้วยอารมณ์บวก
ที่เกี่ยวข้องกับแรงจูงใจเช่นตื่นเต้น.
ในเรื่องเกี่ยวกับผลกระทบของความเครียดที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับผลการดำเนิน
ลาซารัสและ folkman (1984) เสนอว่าการประเมินในเชิงบวกของแรงกดดันเป็นความท้าทายหรือ
แรงจูงใจที่จะส่งผลให้ในความพยายามที่เพิ่มขึ้นและผล
ประสิทธิภาพบวกในขณะที่การประเมินผลเชิงลบของแรงกดดันที่เป็นภัยคุกคามที่จะส่งผลในการ
"ต่อสู้หรือบิน" การป้องกันการตอบสนองแบบเดียวกับที่อธิบายว่าเ​​ป็นความต้านทานการรับมือ
byseyle (1976) ซึ่งย่อมนำไปสู่​​ความเหนื่อยล้าหรือเผาออก (ดู schaufeli
Maslach & Marek, 1993) ดังนั้นบุคคลที่มีโดยธรรมชาติในแง่ดีจะมีแนวโน้มที่จะเป็นหลัก
ชี้นำการประเมินสถานการณ์ที่เป็นพิษเป็นภัยหรือบวกและด้วยเหตุนี้มีประสบการณ์
ผลบวก นอกจากนี้เท่าที่สังเกตเห็น byisen (1999), รัฐอารมณ์บวกสามารถในการประมวลผลข้อมูล
อิทธิพลดังกล่าวที่ทั้งสองอารมณ์เชิงลบชี้นำ
สถานการณ์จะตรวจไม่พบหรือมันคือความเครียดที่อาจเกิดขึ้นจะถูกตีความเป็นอย่างอื่น. การประเมินความเครียด
เป็นกระบวนการปรับตัวอย่างไรงาน จากการประเมินเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ด้วยความเคารพต่อความหมายสำหรับส่วนตัวเป็นอยู่ที่ดีเป็น
การต่อสู้อย่างต่อเนื่องเพื่อความสมดุลของความเป็นจริงด้านสิ่งแวดล้อมและเป้าหมายส่วนบุคคล
ฟังก์ชั่นหลักของการประเมินคือผลที่จะรวมทั้งสองอย่างมีประสิทธิภาพเป็นไปได้สำหรับความสำเร็จในการปรับตัว
บุคคลที่แตกต่างกันในการประเมินและบูรณาการกดดันของพวกเขา
แต่ในขณะที่การรับรู้ทั้งสองด้านของความเป็นจริงด้านสิ่งแวดล้อมและเป้าหมายส่วนบุคคลเป็นเรื่อง
ที่แตกต่างระหว่างบุคคล แม้ว่าคนเห็นและเข้าใจสภาพแวดล้อมของพวกเขาด้วย
เป้าหมายที่น่าทึ่ง (แพตเตอร์สัน& Neufeld, 1987) จำนวน
ชี้นำของสิ่งแวดล้อมที่เป็นไปได้อย่างมีนัยสำคัญ outweighs สิ่งที่เรา
มีความสามารถในการรับรู้และเข้าร่วมการประชุม เพราะสถานการณ์ที่มักจะคลุมเครือ
บุคคลที่เข้าร่วมกับพวกเขาและประมวลผลการคัดเลือกตามลำดับชั้นเป้าหมายและความเชื่อทางจิตสังคม
หรือ heuristics เกี่ยวกับตัวเองและโลกของพวกเขา นอกจากนี้
ดังกล่าวข้างต้นความต้องการของสถ​​านการณ์ที่อาจจะถูกประมวลผลที่แตกต่างกัน
ระหว่างและภายในบุคคลที่ขึ้นอยู่กับการดำรงอยู่ของความมั่นคงหรือชั่วคราวอารมณ์ฯ
.
บทบาทของการประเมินในขั้นตอนการตอบสนองต่อความเครียดจึงเป็นตัวชี้นำในการระบุสถานการณ์
ที่เกี่ยวข้องกับเป้าหมายส่วนบุคคลและจากนั้นจะประเมินขอบเขต
จากภัยคุกคามความท้าทายที่ได้รับประโยชน์เป็นอันตรายต่อการสูญเสียหรือ
ประเมินรองนี้จะเกี่ยวข้องกับการประเมินทรัพยากรส่วนบุคคลหรือความสามารถในการเผชิญปัญหา
ขนาดของความแตกต่างระหว่างทรัพยากรส่วนบุคคลหรือความสามารถและสิ่งแวดล้อม
ความต้องการที่สอดคล้องกับคุณภาพหรือความรุนแรงของการตอบสนองทางอารมณ์ที่ก่อให้เกิดความเครียด
ในที่สุดผลกระทบของการตอบสนองความเครียดทางอารมณ์เมื่อ cognitions และพฤติกรรม
ได้รับอิทธิพลจากความสามารถของแต่ละคนในการเข้าถึงและการใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพ
ส่วนตัวเพื่อที่จะปรับเปลี่ยนประสบการณ์ทางอารมณ์ของ
ความเครียดในการแสดงออกทางพฤติกรรมการปรับตัวภายใต้ความกดดันเราใช้เวลาถึงปัญหานี้ในรายละเอียดอื่น ๆ ต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเมินและความเครียด
ถึงแม้ว่าความต้องการสิ่งแวดล้อมและความกดดันบางอย่างผลิตในจำนวนคน แต่ละรายพบมีความเครียดและความแตกต่างของกลุ่มในระดับและชนิด
ของปฏิกิริยามักเห็นได้ชัด คนและกลุ่มที่แตกต่างในความไวของ
และช่องโหว่ในการประสบกับความเครียดในการตอบสนองเหตุการณ์บางอย่างที่ทำงาน
(Lazarus, 1979) ภายใต้เงื่อนไขที่เทียบเท่า ตัวอย่างงานความไม่มั่นคง หนึ่ง
พนักงานอาจสังเกตว่า มีของดีอยู่ภายใต้ภัยคุกคาม ในขณะที่อื่นอาจ
รู้สึกท้าทาย หรือแรงจูงใจ (seeJordan et al., 2002) ในทำนองเดียวกัน บุคคลสามารถ
แสดงตอบสนองแตกต่างกันเพื่อลดทำงานคล้ายกัน ขึ้นอยู่กับความ
ประเมินสถานการณ์ ซึ่งอาจแตกต่างกับอนิยมอารมณ์
รัฐหรือสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน (มีร์& Cropanzano, 1996) สำหรับ
ตัวอย่าง ในอารมณ์บวก คนมีแนวโน้มที่จะพิจารณาลด
บวกเป็นความท้าทาย (Isen, 1999), ขณะเมื่ออยู่ในอารมณ์ติดลบ พวกเขาจะ
ยิ่งสังเกตเหตุการณ์ทำงานยุ่งยาก หรืออุปสรรคสบาย
(ดู Fiedler, 2001) แนะลาซาและ Folkman (1984) นำเพิ่มเติมเพื่อว่า
เข้าใจความแตกต่างของบุคคลประสบการณ์ของความเครียดภายใต้เทียบ
ทำเงื่อนไข บุคคลต้องคำนึงประเมินรับรู้
intervenes ระหว่างพบปฏิกิริยา และภายใน
และปัจจัยภายนอกที่มีผลต่อลักษณะของกาชาดนี้
ลาซาและ Folkman (1984) กำหนดประเมินเป็นการประเมินการรับรู้
การกระตุ้นเศรษฐกิจสิ่งแวดล้อมที่อยู่ภายใน หรือภายนอกให้บุคคล ด้วย
เคารพให้ความสำคัญของความเป็นอยู่ หรือโดยเป้าหมายส่วนบุคคล มัน
เป็นกระบวนการรับรู้นี้ที่ให้ความหมายสถานการณ์และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ในทำงาน ลาซาและ Folkman ยังแตกต่างระหว่างสองรูปแบบ
ประเมิน: หลักการประเมิน ฟังก์ชันที่กำหนดว่าการกระตุ้น
มีความสำคัญใด ๆ ผล (ว่า จะมีผลกับหนึ่งเป็นอย่างดีเป็น); และรอง
ประเมิน ฟังก์ชันที่กำหนดบุคคลของเผชิญอาจเกิดขึ้น ใน
สร้างหลักประเมินว่าเหตุการณ์คุกคามที่มีศักยภาพหรือ stressor,
ขณะประเมินประเมินรองที่ว่าผลของเหตุการณ์นี้
จะเป็นค่าบวก หรือค่าลบ (ลาซา& Folkman, 1984) .
ลาซาและ Folkman (1984) อธิบายฟอร์มสามประเมินหลัก: (1)
ความเกี่ยวข้อง (2) อ่อนโยนบวก และ (3) เครียด เมื่อดำเนินการเหตุการณ์ที่ทำงาน
ปริยายไม่คนของดี มันเป็น appraised ไม่เกี่ยวข้องกับการ เหตุการณ์จะ
เรามอบให้เปลี่ยนแปลงสรีรวิทยา รับรู้ พฤติกรรม หรือทางอารมณ์บุคคล,
ซึ่งเหตุการณ์มีความสำคัญผล นั่นคือ งานแสดงไม่มี
มองเห็นอุปสรรคค่าหรือเป้าหมายของบุคคล และมีดังนั้นจึง ไม่ส่งผลกระทบตาม
ลงทุนส่วนบุคคล ประเมิน/อ่อนโยนบวกเกิดขึ้นถ้าเหตุการณ์ถือว่า
การรักษา การรักษา หรือเพิ่มสถานการณ์ของคน การประเมินผลเหล่านี้
เรามอบให้ตอบรับทางอารมณ์เช่นความสุข ความสุข บรรเทา มักจะ และ/ หรือ
ตื่นเต้น ประเมินความเครียด ในทางกลับกัน รวมถึงการรับรู้ของการ
เหตุการณ์เพราะอันตราย/ขาดทุน คุกคาม หรือความท้าทายหนึ่งเป็นจิตวิทยา หรือสังคมดี
ถูก ในขณะที่ประเมินผลของความเสียหายที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้อันตรายหรือสูญหาย
เกิดขึ้นแล้ว เพื่อประเมินผลของการคุกคามเกี่ยวกับการรับรู้ของ harms หรือ
สูญเสียที่ไม่ได้เกิด แต่ผลลัพธ์คาดไว้ของทำงาน
เหตุการณ์ เช่น ภาพลักษณ์ของการคุกคามระดมรับมือ anticipatory พฤติกรรมที่
ฟังก์ชันเพื่อเตรียมบุคคลต้องปรับเปลี่ยนสิ่งแวดล้อม
ความต้องการ หรือให้ actualization ของคุกคาม ชนิดที่สามความเครียด
ประเมิน ความท้าทาย มีมาก in common with ภัยคุกคามที่ยัง mobilizes
บุคคลสำหรับการทำงานที่เหมาะสม ข้อแตกต่างหลักคือ ความท้าทายที่
เน้นการประเมินผลจะได้กำไรหรือการเติบโตที่อาจมาพร้อมกับ
เปลี่ยนเหมาะสม และดังนั้น ฟังก์ชันให้ actualization ของที่คาดการณ์ไว้
เปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อม นอกจากนี้ ขณะที่ความเสี่ยงที่สัมพันธ์กับอารมณ์
เช่นกลัว วิตกกังวล โกรธ มีลักษณะท้าทายอารมณ์บวก
เกี่ยวข้องกับแรงจูงใจ เช่นตื่นเต้นกับ
เกี่ยวกับผลกระทบของความเครียดที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับผลลัพธ์ของประสิทธิภาพการทำงาน,
ลาซาและ Folkman (1984) เสนอที่ประเมินค่าบวกของ stressor เป็น
ท้าทายหรือแรงจูงใจ จะส่งผลในความพยายามเพิ่มขึ้นและเพิ่มประสิทธิภาพ
ผล ขณะประเมินค่าลบของ stressor เป็นคาม จะส่งผลในการ
ป้องกัน "ต่อสู้ หรือบิน" ตอบ เหมือนกับที่อธิบายว่า เผชิญกับความต้านทาน
bySeyle (1976), ซึ่งย่อมนำไปสู่จุดประสงค์ หรือเขียนออกมา (ดู Schaufeli,
Maslach & Marek, 1993) ดังนั้น ผู้ที่มี ตามธรรมชาติ ในเชิงบวกจะมีแนวโน้ม
หลักสัญลักษณ์เมืองไทยประเมินเป็นอ่อนโยนหรือบวก และด้วยเหตุนี้ ประสบการณ์
ผลบวก นอกจากนี้ เป็นตาม byIsen (1999), รัฐผลบวกสามารถ
มีผลต่อการประมวลผลข้อมูลให้อย่างใดอย่างหนึ่ง ลบอารมณ์เมืองไทย
สัญลักษณ์จะหาย หรือเป็นว่า อาจลดการแปลความหมายเป็นอย่างอื่นได้
ประเมินความเครียดเป็นกระบวนการปรับให้เหมาะสมโดยประเมินเหตุการณ์งาน
เกี่ยวกับผลกระทบในส่วนบุคคลดีคือการดิ้นรนต่อสู้ต่อ
สมดุลสิ่งแวดล้อมจริงและเป้าหมายส่วนบุคคล ฟังก์ชันหลัก
ประเมินคือ ผล การรวมทั้งสองอย่างมีประสิทธิภาพที่สุด
แบบอะแดปทีฟประสบความสำเร็จ บุคคลแตกต่างกันในการประเมินและรวมลด,
อย่างไรก็ตาม มีทั้งภาพลักษณ์ของความเป็นจริงที่สิ่งแวดล้อมและเป้าหมายส่วนบุคคล
อาจ มีความแตกต่างของแต่ละงาน แม้ว่าคนสังเกต และเข้าใจของ
สภาพแวดล้อมที่โดดเด่นปรวิสัย (Patterson &ยเฟลด์ 1987), การ
จำนวนสัญลักษณ์สิ่งแวดล้อมได้อย่างมีนัยสำคัญก่อนที่ที่เรา
สามารถ perceiving และเข้าร่วม เนื่องจากสถานการณ์มักไม่ชัดเจน,
บุคคลที่เข้าร่วม และดำเนินการให้เลือก ตามลำดับชั้นของเป้าหมาย และ
psychosocial ความเชื่อหรือการลองผิดลองถูกเกี่ยวกับตนเองและโลกของพวกเขา นอกจากนี้,
ดังกล่าวข้างต้น ความต้องการในสถานการณ์อาจประมวลผลยัง differentially
ระหว่าง และแต่ละบุคคลขึ้นอยู่กับการดำรงอยู่ของคอกหรือแบบฉับพลัน
อเมริกาอารมณ์
บทบาทของการประเมินการตอบสนองความเครียดจึงระบุ
สัญลักษณ์ในสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับเป้าหมายส่วนบุคคล และเพื่อประเมินการ
ขอบเขตของการคุกคาม ความท้าทาย อันตราย สูญหาย หรือผลประโยชน์ ประเมินนี้รอง
เกี่ยวข้องกับการประเมินทรัพยากรส่วนบุคคลหรือความสามารถในการเผชิญกับการ ขนาด
ของความขัดแย้งระหว่างความสามารถหรือทรัพยากรบุคคล และสิ่งแวดล้อม
ความต้องตรงกับคุณภาพหรือความเข้มของการตอบสนองทางอารมณ์เพื่อการ
stressor ในที่สุด ผลกระทบของความเครียดทางอารมณ์ตอบสนอง cognitions และ
พฤติกรรมได้รับอิทธิพลจากความสามารถของบุคคลใน การเข้าถึง และ การใช้ส่วนบุคคล
ทรัพยากรได้อย่างมีประสิทธิภาพเพื่อ modulate ประสบการณ์อารมณ์ความเครียด
เป็นนิพจน์ปรับให้เหมาะสมพฤติกรรมภายใต้ความเครียด เราใช้เรื่องนี้เพิ่มเติม
รายละเอียดต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยและความเครียด
แม้ว่าแรงกดดันและความต้องการทางด้านสิ่งแวดล้อมบางอย่างทำให้เกิดความตึงเครียดในหมายเลขเป็นอย่างมากของประชาชนความแตกต่างระหว่างบุคคลและกลุ่มในการตอบสนองระดับและ ประเภท
ของที่มีอยู่อย่างเห็นได้ชัด. และกลุ่มคนแตกต่างกันในระดับความไวของพวกเขาและ
ซึ่งจะช่วยแก้ปัญหาจุดอ่อนในการพบกับความตึงเครียดในการตอบสนองต่อเหตุการณ์ในที่ทำงานบางอย่าง
(ลาซารัสเอฟเฟ็กต์ 1979 ) ภายใต้ เงื่อนไขเท่ากันสำหรับความไม่มั่นคงงานตัวอย่างเช่นพนักงานหนึ่ง
อาจเห็นว่าความเป็นอยู่ที่ดีของเขาอยู่ ภายใต้ ภัย คุกคามในขณะที่อาจ
อีกความรู้สึกท้าทายหรือสร้างแรงจูงใจ( seejordan et al . 2002 ) ในทำนองเดียวกันผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายสามารถ
จอแสดงผลการตอบกลับแตกต่างกันในที่ทำงานเดียวกันกับ stressors
ซึ่งจะช่วยในการประเมินผลทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ของตนซึ่งอาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับอารมณ์ชั่วคราวที่
เงื่อนไข สภาพแวดล้อม ของรัฐหรือที่แตกต่างกัน( Erdinger Weiss & cropanzano 1996 ) สำหรับ
ยกตัวอย่างเช่นเมื่ออยู่ในอารมณ์ในเชิงบวกที่ผู้คนจะมีแนวโน้มมากขึ้นที่จะประเมิน stressors
ซึ่งจะช่วยเป็นความท้าทายในเชิงบวก( isen 1999 )ในขณะที่เมื่ออยู่ในอารมณ์ด้านลบที่พวกเขามี
มีแนวโน้มมากขึ้นที่จะเห็นว่าเหตุการณ์ในที่ทำงานยุ่งยากหรือเป็นอุปสรรคในการเป็นอยู่ที่ดี
(ดู fiedler 2001 ) ท้าวแสนปมและ folkman ( 1984 )แนะนำเพิ่มเติมว่าในการสั่งซื้อ
ตามมาตรฐานในการทำความเข้าใจความแตกต่างในแบบเฉพาะรายของประสบการณ์ของความเครียดในระดับใกล้เคียงกับสถานที่ทำงานเงื่อนไข
ซึ่งจะช่วยให้ผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายจะต้องนำไปสู่การเรียนรู้ประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยบัญชี
ซึ่งจะช่วยกระบวนการที่จะเข้าไปซื้อหรือระหว่างที่พบและให้การตอบสนองและ ภายใน
และปัจจัย ภายนอก ที่ส่งผลกระทบต่อธรรมชาติของโรงแรมแห่งนี้ดำเนินการไกล่เกลี่ย.
ท้าวแสนปมและ folkman ( 1984 )ที่กำหนดประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยเป็นการประเมินผลการเรียนรู้ของ
จากนโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจด้านสิ่งแวดล้อมที่อยู่ ภายใน หรือ ภายนอก ที่พร้อมด้วย
ซึ่งจะช่วยให้ความสำคัญของความเคารพสำหรับความเป็นอยู่ที่ดีเป็นหรือฝีมือของเป้าหมายส่วนตัว.
ซึ่งจะช่วยให้มีกระบวนการการเรียนรู้แห่งนี้ที่จะช่วยให้มีความหมายต่อสถานการณ์และเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น
ซึ่งจะช่วยในการทำงาน ท้าวแสนปมและ folkman ยังมีความโดดเด่นระหว่างสองรูปแบบของ
ประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยหลักซึ่งการทำงานในการตรวจสอบไม่ว่าจะกระตุ้น
ซึ่งจะช่วยให้มีความสำคัญใดๆเลยทีเดียว(ไม่ว่าจะมีผลต่อหนึ่งของความเป็นอยู่ที่ดี)และรอง
ซึ่งจะช่วยประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยซึ่งการทำงานในการตรวจสอบของแต่ละบุคคลที่มี ศักยภาพ สันกำแพง ประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทย
ซึ่งจะช่วยสร้างหลักไม่ว่าจะเป็นการที่มี stressor หรือ ภัย คุกคามที่อาจเกิดขึ้น
ในขณะที่ประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยรองที่จะประเมินว่าไม่ว่าผลที่ได้จากงานนี้
จะเป็นบวกหรือลบ(ลาซารัสเอฟเฟ็กต์& folkman 1984 )..
ท้าวแสนปมและ folkman ( 1984 )อธิบายไว้สามรูปแบบของประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยหลัก( 1 )
ไม่เกี่ยวข้อง( 2 ). - ในทางบวกและ( 3 )การระบายความร้อน. เมื่อเหตุการณ์สถานที่ทำงานที่มีนัย
ไม่มีสำหรับของบุคคลที่เป็นอยู่ที่ดีมีราคาประเมินไม่เป็น เหตุการณ์จะ
ซึ่งจะช่วยปลุกสัมผัสแห่งการเรียนรู้ในเชิงจิตวิทยาไม่มีพฤติกรรมหรือเปลี่ยนอารมณ์ในคนที่
สำหรับผู้ที่กรณีที่ไม่มีความสำคัญเลยทีเดียว ที่เป็นกิจกรรมที่แสดงถึงไม่มี
อุปสรรคการรับรู้ถึงคุณค่าของบุคคลเป้าหมายและดังนั้นจึงไม่มีผลกระทบต่อการลงทุนส่วนตัวเมื่อ
อ่อนโยน/แนวทางในเชิงบวกที่เกิดขึ้นหากกรณีที่เป็นการรับรู้
ซึ่งจะช่วยในการรักษาเพื่อรักษาหรือเพื่อเพิ่ม ประสิทธิภาพ ของผู้ที่
ตามแนวทางเหล่านี้มักจะช่วยปลุกสัมผัสแห่งการตอบสนองทางอารมณ์ในเชิงบวกเช่นความสุขความสุขการบรรเทาและ/หรือ
ความน่าตื่นตาตื่นใจ. แนวทางความตึงเครียดบนมือถืออื่นๆรวมถึงความเข้าใจของความท้าทายหรือความเสียหาย/สูญหาย ภัย คุกคามต่อมา
เหตุการณ์เพื่อเป็นหนึ่งของทางจิตวิทยาหรืองานสังคมเป็นอย่างดี
ซึ่งจะช่วยได้ ในขณะที่รับรู้เกี่ยวกับการสูญเสียหรือความเสียหายประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยที่มีส่วนเกี่ยวข้องในความเสียหายที่เกิดขึ้นมี
อยู่แล้วประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยของ ภัย คุกคามความกังวลการรับรู้ของจะเป็นอันตรายต่อหรือ
ความเสียหายที่เกิดขึ้นยังไม่มีแต่มีผลลัพธ์คาดว่าในสถานที่ทำงาน
กรณีที่ เป็นที่รับรู้ของ ภัย คุกคามระดมลงมือทำสับสนเกี่ยวกับลักษณะการทำงานที่
ซึ่งจะช่วยทำงานเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับบุคคลที่ต้องการในการปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงทางด้านสิ่งแวดล้อม
ซึ่งจะช่วยตอบสนองความต้องการหรือเพื่อป้องกันไม่ให้เงินเดือนน้อยมากที่เกี่ยวกับ ภัย คุกคามนั้น ประเภท ที่สามของความท้าทายความตึงเครียด
ประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยมีมากอยู่ร่วมกันกับ ภัย คุกคามที่ยังสาธารณกุศล
แบบเฉพาะรายสำหรับการปรับการทำงาน. ข้อแตกต่างที่สำคัญก็คือว่าการท้าทาย
ตามแนวทางให้ความสำคัญกับความเป็นไปได้ของการเพิ่มหรือการขยายตัวที่อาจเกิดขึ้นมาพร้อมกับเปลี่ยน
ซึ่งจะช่วยปรับเปลี่ยนและดังนั้นการทำงานในการตรวจสอบให้แน่ใจว่าเงินเดือนน้อยมากที่มีการเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมคาดว่า
ซึ่งจะช่วยได้ ยิ่งไปกว่านั้นการคุกคามในขณะที่มีการเชื่อมโยงกับอารมณ์ความรู้สึก
เช่นความโกรธและความวิตกกังวลความกลัวความท้าทายมีลักษณะเป็นบวกอารมณ์ความรู้สึก
ที่เกี่ยวข้องพร้อมด้วยแรงบันดาลใจเช่นผลลัพธ์เบิกบานใจ.
ด้วยการพิจารณาถึงผลกระทบของความตึงเครียดที่เกิดขึ้นมีประสบการณ์ในการทำงานและ
ลาซารัสเอฟเฟ็กต์ folkman ( 1984 )เสนอให้ประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยในด้านบวกของ stressor ที่เป็นแรงบันดาลใจหรือท้าทาย
ซึ่งจะส่งผลให้ในความพยายามเพิ่มขึ้นและ ประสิทธิภาพ การทำงานในเชิงบวก
ผลลัพธ์ในขณะที่ลบประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยของ stressor เป็น ภัย คุกคามที่จะส่งผลให้ใน
ซึ่งจะช่วยป้องกัน"การต่อสู้หรือเที่ยวบิน"การตอบสนองที่อธิบายไว้ในการต่อต้านสันกำแพง
byseyle ( 1976 ),ซึ่งย่อมนำไปสู่ความอ่อนเพลียหรือเผาออกมา(ดู schaufeli ,
maslach & marek , 1993 ) ดังนั้นผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายที่มีโดยธรรมชาติมองโลกในแง่ดีจะมีแนวโน้ม
ซึ่งจะช่วยในการเป็นสัญลักษณ์สถานการณ์ว่าประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยในลักษณะหรือในเชิงบวกรับประสบการณ์และดังนั้นจึงส่งผลกระทบต่อ
ในเชิงบวก. ยิ่งไปกว่านั้นที่ระบุ byisen ( 1999 ),เป็นบวกเลยทีเดียว
ซึ่งจะช่วยรัฐสามารถมีอิทธิพลต่อการประมวลผลข้อมูลดังกล่าวที่ทั้ง,ลบทางด้านอารมณ์ความรู้สึก
ซึ่งจะช่วยแนะนำวิธีการทำงานด้วยสถานการณ์ว่าจะตรวจไม่พบ,หรือเป็นที่ stressors จะตีความเป็นอย่างอื่น.
ความตึงเครียดประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยเป็นแบบปรับได้ซึ่งการที่งานของการประเมินเหตุการณ์
ด้วยความเคารพในความเป็นส่วนตัวความเป็นอยู่ที่ดีมีการต่อสู้อย่างต่อเนื่อง
ซึ่งจะช่วยในการสร้างความสมดุลความเป็นจริงทางด้านสิ่งแวดล้อมและบรรลุเป้าหมายส่วนตัว ฟังก์ชันหลัก
ซึ่งจะช่วยการประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยมีผลบังคับใช้ในการผนวกรวมทั้งสองได้อย่างมี ประสิทธิภาพ เท่าที่เป็นไปได้สำหรับความสำเร็จ
แบบปรับได้ ผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายแตกต่างในการประกอบและประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยของ stressors
อย่างไรก็ตามเป็นทั้งสองรับรู้ในเป้าหมายส่วนตัวและความเป็นจริงด้านสิ่งแวดล้อมมี
อยู่ ภายใต้ ความแตกต่างระหว่างบุคคล แม้ว่าผู้คนรับรู้และเข้าใจ
สภาพแวดล้อม การใช้งานพร้อมด้วยวัตถุที่โดดเด่น(แพตเตอร์สัน& neufeld 1987 )
หมายเลขของสัญลักษณ์ด้านสิ่งแวดล้อมเป็นไปได้อย่างมากที่โดดเด่นมากกว่าที่เราจะสามารถทำได้
ซึ่งจะช่วยการรับรู้และการเข้าร่วม เพราะสถานการณ์ไม่ชัดเจนมักจะเป็นสัญลักษณ์
ผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายเข้าร่วมประชุมเพื่อไปและกระบวนการให้เลือกตามลำดับชั้นของเป้าหมายและความเชื่อ
psychosocial หรือ Heuristics เกี่ยวกับตัวเองและโลกของพวกมัน ยิ่งไปกว่านั้น
ตามที่ได้อธิบายไว้ด้านบนความต้องการสถานการณ์ว่าอาจจะได้รับการดำเนินการระหว่างชนชั้นล่าง
ซึ่งจะช่วยผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายและ ภายใน ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการดำรงอยู่ของรัฐทางด้านอารมณ์ความรู้สึกที่มั่นคงหรือชั่วคราว
.
บทบาทหน้าที่ของประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยอยู่ในขั้นตอนการตอบสนองความตึงเครียดที่เกิดขึ้นจึงเป็นสัญลักษณ์
ซึ่งจะช่วยในการระบุสถานการณ์ว่าที่มีความเกี่ยวข้องกับเป้าหมายส่วนตัวและจากนั้นจึงไปยังประเมิน
ซึ่งจะช่วยเท่าที่ของ ภัย คุกคามที่ท้าทายเป็นอันตรายต่อการสูญเสียหรือได้รับประโยชน์ ประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยรองนี้
เกี่ยวข้องกับการประเมินผลของทรัพยากรส่วนบุคคลหรือความสามารถคัดลอก มีขนาดที่ไม่ลงรอยกันระหว่าง
ของทรัพยากรส่วนบุคคลหรือความสามารถและสิ่งแวดล้อม
ความต้องการว่าตรงกับความเข้มของแสงหรือ คุณภาพ ของการตอบสนองทางอารมณ์ในการ
stressor ได้ ในที่สุดผลกระทบของการตอบกลับความตึงเครียดทางอารมณ์ใน cognitions และ
ลักษณะการทำงานจะได้รับอิทธิพลจากของแต่ละบุคคลความสามารถในการเข้าถึงและการใช้ทรัพยากรได้อย่างมี ประสิทธิภาพ ส่วนตัว
ซึ่งจะช่วยในการสั่งซื้อเพื่อรับประสบการณ์ทางด้านอารมณ์ความรู้สึกที่กล้ำของความตึงเครียด
ซึ่งจะช่วยแสดงออกในพฤติกรรมแบบปรับได้ตามความตึงเครียดเราได้ปัญหานี้ในรายละเอียดมากขึ้น
ถัดไป