(Aya pov)“How is it? It’s not weird

(Aya pov)

“How is it? It’s not weird right?”

“It looks fine Aya-chan. It suits you. Don’t worry.”

How many times had I asked that?

As I confirmed it with Yayoi who had helped in dressing me, a tired voice came from her. Am I worrying too much?

In front of the mirror I once again checked my appearance.

It was just the uniform of the Magic Academy but I had combed and even put on some make up as well.

It should be normal for a girl of my age but for some reason I can’t get used to it.

I had never put on makeup before because there was no one I wanted to show myself like that to.

Though it bothered me that Yayoi who was younger than me was more used to it. The makeup set that Yayoi brought into my not very big room feels very out of place.

“With this, even Renji-oniisan would be conquered?”(yayoi)

“……I doubt it. Yup. Not happening.”(aya)

Why did Renji-san appeared in the conversation there? I wondered but it can’t be helped.

Even now, I don’t know whether the emotions I have towards Renji-san is love, admiration or affection.

Whether I like him as a man, whether I admire him as the person who protected me so many times or do I simply love him as a fatherly figure, I don’t know.

But its a fact that the only person to whom I want to show myself with such makeup is Renji-san.

That’s why, for now, this is fine.

“Really? Renji-oniisan is loose with women so it’s not impossible you know?”

“That’s bad in its own way so its better that it doesn’t happen. Yeah.”

True, Renji-san is loose with women. Whenever he’s with pretty women of his own age or even with women slightly younger or older than him, he’d act loosely. I feel I have seen him like that many times.

Also, he even taught weird things to Souichi and other men in with us. He’s an adult yet very childish. But because he’s like that, we were always able to smile.

He made us smile even when we were in pain. After the journey ended, when I recalled the whole journey, I realized that he’d always do weird things to make us laugh again.

So that we don’t get nervous, so that we don’tbreak, he always supported us.

“Also, for him, I’m still just like a younger sister or a daughter…..something like that.”(aya)

Even inside me it’s vague whether Renji-san is an elder brother, a father or just a man.

I can’t really speak about others I guess. I sighed.

“Aya-chan, you’re really passive with Renji-oniisan.”

“Really?”

“With brother, you’d get close to him rudely and quickly start fighting after all.”

“That’s because Souichi is an idiot. If I don’t do that, he wouldn’t realize anything.”

No, he won’t realize even when I go that far.

That guy’s dense and a total blockhead. Even with the girls in our class, he talks with them only as a friend.

Even though they look up to him as a Hero, as the Brave, as a man. I have such a sinful childhood friend. Well, it’s my job to make him realize these things.

“But that’s good in its own way.”(yayoi)

“I wonder……I have gone through troubles due to that as well. As his childhood friend.”

Just how much was I troubled due to his denseness…….just thinking about it makes me sigh. At first he had even misunderstood and tried to set me up with Renji-san as well.

The fact that he’s quick to act might be his good point but the fact that he takes the shortest way to complete it no matter what it is, is also his bad point.

“We should go to the restaurant now or we’ll be late.”(aya)

“Renji-oniisan as well, why does he have to go and do something like dealing with goblin corpses.”(yayoi)

I agree with that as well.

Renji-san is a hero. To the worl. And even to me as well.

Dealing with goblin corpses is the job for newbie adventurers I think. He should let them do it.

“But, the fact that he works hard even at such small things is……really amazing I think.”

No matter how great he became, he’s been the same from the very start.

When we had just been summoned to this world. When his cheat was considered weak and he became more of a burden.

To become stronger, he did everything he could. Fighting skills, way of swinging the sword, knowledge, he put his effort into many things.

At first I didn’t really notice that but thinking back now, he really was amazing.

We all had something we excelled at but Renji-san didn’t have one. He only specialised in fighting gods. Powerless against monsters. But he was still desperate to protect something. He says that he’s not a hero but he’s the greatest hero of all.

I wonder who said that ‘hero’ is not a noun but a verb.(T/N: It was Robert Downing Jr.)

It’s not a title, a hero is all about his actions.

A hero doesn’t call himself one, others proclaim him as one.

“We are also heroes, called as God Slayers but that’s just a title.”

Right now, we’re attending school as students.

Yuuko-san called as the [Sage], said that we’re still children and made us go to one.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(Aya pov)"เป็นอย่างไร ไม่ขวาแปลก""มันดีอาจัง มันเหมาะกับคุณ ไม่ต้องกังวล"จำนวนครั้งที่ผมได้ถามที่ขณะที่ฉันยืนยันกับยาโยอิที่ได้ช่วยแต่งผม ด้วยเสียงเหนื่อยล้ามาจากเธอ ฉันกังวลมากเกินไปหรือไม่หน้ากระจก ฉันอีกครั้งได้ตรวจสอบลักษณะของฉันมันเป็นเพียงแค่เครื่องแบบสถาบันเวทมนตร์ แต่ผมมีไส้ และแม้แต่ใส่ในบางอย่างทำขึ้นเช่นมันควรจะปกติ สำหรับสาวอายุของฉัน แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างผมไม่ได้ใช้มันฉันไม่เคยได้ใส่แต่งหน้าก่อนเพราะไม่มีใครอยากแสดงตัวเองต้องการที่จะแม้ว่า จะใส่ใจฉันที่ยาโยอิที่อายุน้อยกว่าฉันมากใช้ได้ ชุดแต่งที่ยาโยอิห้องพักไม่ใหญ่มากรู้สึกว่ามากอยู่ในสถานที่"นี้ แม้เพิลส์-oniisan จะได้เสียที" (ยาโยอิ)“…… ขออภัยคุ่ ยุบ ไม่เกิดขึ้น" (aya)ทำไมซานเพิลส์ปรากฏขึ้นในการสนทนาที่มี ผมสงสัย แต่ก็ไม่สามารถช่วยแม้ตอนนี้ ฉันไม่รู้ว่าอารมณ์ที่มีต่อเพิลส์ซังรัก ชื่นชม หรือรักว่า ฉันชอบเขาเป็นคน ว่าผมชื่นชมเขาเป็นผู้ที่ป้องกันฉันหลาย ๆ ครั้ง หรือไรฉันก็รักเขาเป็นรูป fatherly ไม่แต่มันเป็นความจริงที่ว่าบุคคลเดียวที่ต้องการด้วยตนเอง ด้วยการแต่งหน้าเช่นเพิลส์ซังทำไม สำหรับตอนนี้ นี้จะปรับได้"จริง ๆ เพิลส์ oniisan คือหลวมกับผู้หญิงจึงเป็นไปไม่ได้คุณรู้"ที่ไม่ดีในทางของตนเองดังนั้นไม่ว่ามันที่ดีกว่าเกิดขึ้น ใช่"จริง เพิลส์ซังจะหลวมกับผู้หญิง เมื่อเขาอยู่ กับผู้หญิงสวยอายุของตัวเอง หรือแม้แต่ผู้หญิงอายุน้อยกว่าเล็กน้อย หรือมีอายุมากกว่าเขา เขาจะทำหน้าที่ผิดปกติ ฉันรู้สึกว่า ฉันได้เห็นเขาเหมือนที่หลายครั้งนอกจากนี้ เขาได้สอนสิ่งแปลก Souichi และคนอื่น ๆ ด้วยเรา เขาเป็นผู้ใหญ่ที่ยังไม่ ได้พูดแบบเด็กมาก แต่เนื่องจากเขาเป็นเช่นนั้น เราก็จะได้ยิ้มเขาทำให้เรายิ้มได้เมื่อเราอยู่ในความเจ็บปวด หลังจากจบการเดินทาง เมื่อฉันยกเลิกการเดินทางทั้งหมด ฉันรู้ว่า เขาจะทำสิ่งแปลกจะทำให้เราหัวเราะอีกเพื่อให้เราไม่ได้รับประสาท ให้เรา don'tbreak เขาจะสนับสนุนเรา"ยัง เขา ฉันยังคงเหมือนเป็นน้องสาวหรือลูกสาว...บางสิ่งเช่นนั้น" (aya)แม้แต่ภายในผม ก็คลุมเครือเพิลส์ซังว่าอ้าย บิดา หรือเป็นคนที่นอกจากนี้ฉันจริง ๆ ไม่สามารถพูดเกี่ยวกับคนอื่นผมคิดว่า ผม sighed"อาจันทร์ คุณรู้สึกจริง ๆ แฝง ด้วยเพิลส์ oniisan""จริง ๆ หรือ""กับพี่ชาย คุณจะเข้าใกล้เขาหยาบคาย และเริ่มต่อสู้หลังจากทั้งหมด""นั่นเป็น เพราะ Souichi เป็นคนบ้า ถ้าฉันไม่ทำเช่นนั้น เขาจะไม่รู้อะไร"ไม่มี เขาไม่รู้แม้ว่าจะไปที่ไกลคนนั้นของหนาแน่น และคนโง่ทั้งหมด แม้จะ มีสาวในชั้นของเรา เขาพูดกับพวกเขาเป็นเพื่อนเท่านั้นแม้ว่าพวกเขาค้นหาให้เขาเป็นพระเอก เป็นกล้า เป็นคน เพื่อนวัยเด็กบาปดังกล่าวได้ ดี มันเป็นงานของฉันเพื่อให้เขาตระหนักถึงสิ่งเหล่านี้“But that’s good in its own way.”(yayoi)“I wonder……I have gone through troubles due to that as well. As his childhood friend.”Just how much was I troubled due to his denseness…….just thinking about it makes me sigh. At first he had even misunderstood and tried to set me up with Renji-san as well.The fact that he’s quick to act might be his good point but the fact that he takes the shortest way to complete it no matter what it is, is also his bad point.“We should go to the restaurant now or we’ll be late.”(aya)“Renji-oniisan as well, why does he have to go and do something like dealing with goblin corpses.”(yayoi)I agree with that as well.Renji-san is a hero. To the worl. And even to me as well.Dealing with goblin corpses is the job for newbie adventurers I think. He should let them do it.“But, the fact that he works hard even at such small things is……really amazing I think.”No matter how great he became, he’s been the same from the very start.When we had just been summoned to this world. When his cheat was considered weak and he became more of a burden.To become stronger, he did everything he could. Fighting skills, way of swinging the sword, knowledge, he put his effort into many things.At first I didn’t really notice that but thinking back now, he really was amazing.We all had something we excelled at but Renji-san didn’t have one. He only specialised in fighting gods. Powerless against monsters. But he was still desperate to protect something. He says that he’s not a hero but he’s the greatest hero of all.I wonder who said that ‘hero’ is not a noun but a verb.(T/N: It was Robert Downing Jr.)It’s not a title, a hero is all about his actions.A hero doesn’t call himself one, others proclaim him as one.“We are also heroes, called as God Slayers but that’s just a title.”Right now, we’re attending school as students.Yuuko-san called as the [Sage], said that we’re still children and made us go to one.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(อายะ POV) "มันเป็นอย่างไร? มันไม่ถูกต้องแปลก? " " มันดูดีอายะจัง มันเหมาะกับคุณ. ไม่ต้องกังวล. " กี่ครั้งที่มีผมถามว่า? ขณะที่ผมยืนยันว่ามียาโยอิที่ช่วยในการแต่งกายฉันเสียงเหนื่อยมาจากเธอ ฉันกำลังกังวลมากเกินไป? อยู่หน้ากระจกที่ฉันอีกครั้งการตรวจสอบลักษณะของฉัน. มันเป็นเพียงแค่เครื่องแบบของสถาบันเวทมนตร์ แต่ผมหวีและแม้กระทั่งใส่ในบางส่วนทำขึ้นเช่นกัน. มันควรจะเป็นเรื่องปกติสำหรับสาวของฉัน อายุ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ฉันไม่สามารถรับใช้มัน. ฉันไม่เคยแต่งหน้าทาปากก่อนเพราะไม่มีใครที่ฉันอยากจะแสดงตัวเองเช่นเดียวกับที่ไป. แม้ว่ามันจะใส่ใจฉันว่ายาโยอิที่เป็นอายุน้อยกว่าผมก็ใช้มากขึ้น มัน. ชุดแต่งหน้าที่ Yayoi นำเข้ามาในห้องไม่ใหญ่มากของฉันรู้สึกมากออกจากสถานที่. "ด้วยเหตุนี้แม้ Renji-oniisan จะเอาชนะ?" (Yayoi) " ...... ฉันสงสัยมัน ได้. ไม่ได้เกิดขึ้น. "(Aya) ทำไม Renji ซังปรากฏในการสนทนามี? ผมสงสัย แต่มันก็ช่วยไม่ได้. แม้ตอนนี้ผมไม่ทราบว่าอารมณ์ความรู้สึกที่ผมมีต่อ Renji ซังคือความรักความชื่นชมหรือความรัก. ไม่ว่าผมชอบที่เขาเป็นคนไม่ว่าจะเป็นผมชื่นชมว่าเขาเป็นคนที่ การป้องกันผมหลายต่อหลายครั้งหรือฉันก็รักเขาเป็นรูปพ่อผมไม่ทราบ. แต่เป็นความจริงที่ว่าคนเดียวที่ผู้ที่ฉันต้องการที่จะแสดงตัวเองด้วยการแต่งหน้าดังกล่าวเป็น Renji-San. นั่นเป็นเหตุผลสำหรับตอนนี้ นี้เป็นดี. "จริงเหรอ? Renji-oniisan หลวมกับผู้หญิงดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่คุณรู้หรือไม่ " " นั่นคือไม่ดีในทางของตัวเองเพื่อให้ดีกว่าว่ามันไม่ได้เกิดขึ้น ใช่. " ทรู Renji ซังหลวมกับผู้หญิง เมื่อใดก็ตามที่เขากับผู้หญิงสวยอายุของเขาเองหรือแม้กระทั่งกับผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าเล็กน้อยแก่กว่าเขาหรือเขาจะทำหน้าที่อย่างอิสระ ผมรู้สึกว่าผมได้เห็นเขาเหมือนว่าหลายครั้ง. นอกจากนี้เขายังสอนสิ่งแปลกที่จะ Souichi และคนอื่น ๆ กับเรา เขาเป็นผู้ใหญ่ยังหน่อมแน้มมาก แต่เพราะเขาเป็นเช่นนั้นเราอยู่เสมอสามารถที่จะยิ้ม. เขาทำให้เรายิ้มได้แม้เมื่อเราอยู่ในความเจ็บปวด หลังจากการเดินทางสิ้นสุดลงเมื่อฉันนึกถึงการเดินทางทั้งฉันตระหนักว่าเขาต้องการมักจะทำสิ่งแปลกที่จะทำให้เราหัวเราะอีกครั้ง. เพื่อที่เราจะไม่ได้รับประสาทเพื่อให้เรา don'tbreak เขามักจะสนับสนุนเรา. " นอกจากนี้สำหรับเขาฉันยังคงเหมือนน้องสาวหรือลูกสาว ... ..something เช่นนั้น. "(Aya) แม้ในตัวฉันมันคลุมเครือว่า Renji ซังเป็นพี่ชายของพ่อหรือเพียงแค่ผู้ชายคนหนึ่ง. ฉัน ไม่สามารถจริงๆพูดเกี่ยวกับคนอื่น ๆ ผมคิดว่า ผมถอนใจ. "อายะจังคุณเรื่อย ๆ จริงๆกับ Renji-oniisan." "จริงเหรอ?" "กับพี่ชายของคุณจะได้ใกล้ชิดกับเขาหยาบคายอย่างรวดเร็วและเริ่มต้นการต่อสู้หลังจากทั้งหมด." "นั่นเป็นเพราะ Souichi เป็นคนงี่เง่า . ถ้าผมไม่ทำอย่างนั้นเขาจะได้ตระหนักถึงอะไร. " ไม่มีเขาจะไม่ตระหนักแม้กระทั่งเมื่อฉันไปที่ไกล. ของผู้ชายที่มีความหนาแน่นสูงและคนโง่ทั้งหมด ถึงแม้จะมีสาว ๆ ในชั้นเรียนของเราที่เขาพูดคุยกับพวกเขาเท่านั้นเป็นเพื่อน. ถึงแม้ว่าพวกเขามองขึ้นไปที่เขาเป็นฮีโร่ที่เป็นผู้กล้าหาญในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง ผมมีโอกาสได้เพื่อนในวัยเด็กบาป ดีก็เป็นงานของผมที่จะทำให้เขาตระหนักถึงสิ่งเหล่านี้. " แต่นั่นเป็นสิ่งที่ดีในแบบของตัวเอง." (Yayoi) "ฉันสงสัย ...... ฉันได้ผ่านปัญหาจากการที่ดี ในฐานะที่เป็นเพื่อนในวัยเด็กของเขา. " เพียงเท่าไหร่ที่ผมทุกข์เนื่องจากความหนาแน่นของเขา ...... .just คิดเกี่ยวกับมันทำให้ฉันถอนหายใจ ตอนแรกเขามีความเข้าใจผิดแม้และพยายามที่จะตั้งผมกับ Renji ซังเช่นกัน. ความจริงที่ว่าเขาเป็นคนที่รวดเร็วในการทำหน้าที่อาจจะมีจุดที่ดีของเขา แต่ความจริงที่ว่าเขาจะใช้เวลาทางที่สั้นที่สุดที่จะเสร็จสมบูรณ์ไม่ว่าสิ่งที่มันเป็นคือ ยังเป็นจุดที่ไม่ดีของเขา. "เราควรจะไปที่ร้านอาหารในขณะนี้หรือเราจะปลาย." (Aya) "Renji-oniisan เช่นกันว่าทำไมเขาไม่ต้องไปและทำสิ่งที่ต้องการจัดการกับศพผี." (Yayoi) ผมเห็นด้วยกับที่เช่นกัน. Renji ซังเป็นพระเอก เพื่อ worl และแม้กระทั่งกับผมเช่นกัน. การจัดการกับศพผีเป็นงานสำหรับนักผจญภัย Newbie ผมคิดว่า เขาควรจะปล่อยให้พวกเขาทำมัน. " แต่ความจริงที่ว่าเขาทำงานหนักแม้ในสิ่งเล็ก ๆ ดังกล่าวเป็น ...... น่าตื่นตาตื่นใจจริงๆผมคิดว่า." ไม่ว่าวิธีการที่ดีเขาก็กลายเป็นเขาได้รับเหมือนกันตั้งแต่เริ่มต้นมาก. เมื่อเรามีเพียงแค่ รับการเรียกตัวไปทั่วโลกนี้ เมื่อการโกงของเขาได้รับการพิจารณาที่อ่อนแอและเขาก็กลายเป็นภาระมากขึ้นได้. ให้แข็งแรงเขาทำทุกอย่างที่เขาสามารถทำได้ ทักษะด้านการต่อสู้ทางของการแกว่งดาบความรู้เขาใส่ความพยายามของเขาในหลายสิ่งหลายอย่าง. ตอนแรกผมไม่ได้จริงๆสังเกตเห็นว่ามี แต่ความคิดกลับไปตอนนี้เขาเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจจริงๆ. เราทุกคนมีสิ่งที่เราเก่ง แต่ didn Renji ซัง 'T มีหนึ่ง เขาเชี่ยวชาญเฉพาะในการต่อสู้พระเจ้า Powerless กับมอนสเตอร์ แต่เขาก็ยังคงหมดหวังที่จะปกป้องบางสิ่งบางอย่าง เขาบอกว่าเขาไม่ได้เป็นพระเอก แต่เขาเป็นวีรบุรุษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทั้งหมด. ผมสงสัยว่าที่บอกว่า 'ฮีโร่' ไม่ได้เป็นคำนาม แต่คำกริยา (T / N: มันเป็นโรเบิร์ตดาวนิงจูเนียร์). มันไม่ได้เป็นชื่อพระเอก เป็นข้อมูลเกี่ยวกับการกระทำของเขา. ฮีโร่ไม่ได้เรียกตัวเองว่าเป็นหนึ่งในคนอื่น ๆ ประกาศว่าเขาเป็นหนึ่ง. "นอกจากนี้เรายังวีรบุรุษเรียกว่าเป็นพระเจ้าเพชฌฆาต แต่นั่นเป็นเพียงชื่อ." ตอนนี้เรากำลังเข้าเรียนในโรงเรียนของนักเรียน. Yuuko -san เรียกว่าเป็น [Sage] กล่าวว่าเรายังเด็กและทำให้เราไปที่หนึ่ง