Music is a highly versatile form of

Music is a highly versatile form of art and communication that has been an essential part of human society since its early days. Neuroimaging studies indicate that music is a powerful stimulus also for the human brain, engaging not just the auditory cortex but also a vast, bilateral network of temporal, frontal, parietal, cerebellar, and limbic brain areas that govern auditory perception, syntactic and semantic processing, attention and memory, emotion and mood control, and motor skills. Studies of amusia, a severe form of musical impairment, highlight the right temporal and frontal cortices as the core neural substrates for adequate perception and production of music. Many of the basic auditory and musical skills, such as pitch and timbre perception, start developing already in utero, and babies are born with a natural preference for music and singing. Music has many important roles and functions throughout life, ranging from emotional self-regulation, mood enhancement, and identity formation to promoting the development of verbal, motor, cognitive, and social skills and maintaining their healthy functioning in old age. Music is also used clinically as a part of treatment in many illnesses, which involve affective, attention, memory, communication, or motor deficits. Although more research is still needed, current evidence suggests that music-based rehabilitation can be effective in many developmental, psychiatric, and neurological disorders, such as autism, depression, schizophrenia, and stroke, as well as in many chronic somatic illnesses that cause pain and anxiety. WIREs Cogn Sci 2013, 4:441-451. doi: 10.1002/wcs.1237 The authors have declared no conflicts of interest for this article. For further resources related to this article, please visit the WIREs website.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพลงมีฟอร์มสูงหลากหลายของศิลปะและการสื่อสารที่เป็นส่วนสำคัญของสังคมมนุษย์ตั้งแต่ยุคแรกของ Neuroimaging การศึกษาบ่งชี้ว่า เพลงกระตุ้นเศรษฐกิจที่มีประสิทธิภาพสำหรับสมองมนุษย์ เสน่ห์ไม่เพียงคอร์เทกซ์หู แต่เครือข่ายมากมาย ทวิภาคีของขมับ หน้าผาก ข้างขม่อม cerebellar และ limbic สมองที่ควบคุมหูรับรู้ ประมวลผล และความหมาย ความสนใจ และหน่วยความจำ การควบคุมอารมณ์และอารมณ์ และทักษะมอเตอร์ การศึกษาของ amusia ด้อยค่าดนตรี รูปแบบรุนแรงเน้น cortices หน้าผาก และขมับขวาเป็นพื้นผิวหลักประสาทรับรู้อย่างเพียงพอและผลิตดนตรี พื้นฐานดนตรี และหูทักษะ เช่นรู้ระยะห่างและ timbre มากมายเริ่มพัฒนาแล้วใน utero และเด็กทารกเกิดมา มีความสนใจธรรมชาติดนตรีและร้องเพลง เพลงที่มีบทบาทสำคัญและหน้าที่ตลอดชีวิต ตั้งแต่ควบคุมอารมณ์ตนเอง ปรับปรุงอารมณ์ และก่อตัวเพื่อส่งเสริมการพัฒนาทักษะด้วยวาจา มอเตอร์ รับรู้ และสังคม และการรักษาของพวกเขาทำงานเพื่อสุขภาพในวัยสูงอายุมาก เพลงยังใช้ทางคลินิกเป็นส่วนหนึ่งของการรักษาในมากเจ็บ ป่วย ซึ่งเกี่ยวข้องกับผล ความสนใจ หน่วยความจำ สื่อสาร หรือมอเตอร์ขาดดุล แต่ยังต้องวิจัยเพิ่มเติม หลักฐานปัจจุบันแนะนำว่า ฟื้นฟูตามเพลงได้อย่างมีประสิทธิภาพ ในหลายพัฒนา จิตเวช และระบบประสาทผิด ปกติ โรคออทิซึม ซึมเศร้า โรคจิตเภท จังหวะ และรวม ทั้ง ในหลายโรค somatic โรคที่ทำให้เกิดความเจ็บปวดและความวิตกกังวล สาย 2013 Cogn วิทยาศาสตร์วิศวกรรม 4:441-451 ดอย: 10.1002/wcs.1237 ผู้เขียนได้ประกาศไม่สนใจของความขัดแย้งในบทความนี้ สำหรับแหล่งข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับบทความนี้ โปรดเยี่ยมชมเว็บไซต์สาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพลงเป็นรูปแบบที่หลากหลายมากของศิลปะและการสื่อสารที่ได้รับเป็นส่วนสำคัญของสังคมมนุษย์มาตั้งแต่วันแรก การศึกษา Neuroimaging ระบุว่าเพลงเป็นมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจที่มีประสิทธิภาพยังสมองของมนุษย์มีส่วนร่วมไม่ได้เป็นเพียงเยื่อหุ้มสมองหู แต่ยังกว้างใหญ่เครือข่ายในระดับทวิภาคีของชั่วคราวหน้าผากข้างขม่อมสมองน้อยและพื้นที่สมอง limbic ที่ควบคุมการรับรู้ได้ยินประโยคและการประมวลผลความหมาย ให้ความสนใจและหน่วยความจำอารมณ์และการควบคุมอารมณ์และทักษะยนต์ การศึกษา Amusia เป็นรูปแบบที่รุนแรงของการด้อยค่าดนตรีเน้น cortices ขมับและหน้าผากด้านขวาเป็นพื้นผิวประสาทหลักสำหรับการรับรู้ที่เพียงพอและการผลิตของเพลง หลายคนที่มีทักษะการฟังและดนตรีพื้นฐานเช่นสนามและการรับรู้ต่ำเริ่มต้นพัฒนาแล้วในมดลูกและทารกเกิดมาพร้อมกับการตั้งค่าธรรมชาติสำหรับการฟังเพลงและการร้องเพลง เพลงมีบทบาทที่สำคัญมากและฟังก์ชั่นตลอดชีวิตตั้งแต่อารมณ์การควบคุมตนเอง, การเพิ่มประสิทธิภาพอารมณ์และการสร้างตัวตนให้กับการส่งเสริมการพัฒนาของวาจามอเตอร์องค์ความรู้และทักษะทางสังคมและการบำรุงรักษาที่ดีต่อสุขภาพของพวกเขาทำงานอยู่ในวัยชรา เพลงนี้ยังใช้ในทางคลินิกเป็นส่วนหนึ่งของการรักษาในการเจ็บป่วยจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์ความสนใจของหน่วยความจำการสื่อสารหรือการขาดดุลมอเตอร์ แม้ว่าการวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นที่ยังคงหลักฐานในปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าการฟื้นฟูเพลงที่ใช้จะมีประสิทธิภาพในหลายพัฒนาการทางจิตเวชและความผิดปกติท​​างระบบประสาทเช่นออทิสติก, ซึมเศร้า, โรคจิตเภทและโรคหลอดเลือดสมองเช่นเดียวกับในการเจ็บป่วยร่างกายหลายเรื้อรังที่ทำให้เกิดอาการปวด และความวิตกกังวล สายวิทย์ Cogn ปี 2013 ที่ 4: 441-451 ดอย: 10.1002 / wcs.1237 ผู้เขียนได้ประกาศความขัดแย้งที่น่าสนใจสำหรับบทความนี้ สำหรับแหล่งข้อมูลเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้องกับบทความนี้โปรดเยี่ยมชมเว็บไซต์ของสาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีเพลงหลากหลายมากรูปแบบของศิลปะและการสื่อสารที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสังคมมนุษย์ตั้งแต่วันแรก . ระบบประสาทการศึกษาบ่งชี้ว่า ดนตรี คือ การกระตุ้นเศรษฐกิจที่มีประสิทธิภาพสำหรับสมองของมนุษย์มีส่วนร่วมไม่ใช่แค่เปลือกนอก แต่หูที่กว้างใหญ่ของเครือข่ายทวิภาคีและกระโหลกหน้าผาก , , limbic สมองส่วนซีรีเบลลัมและที่ควบคุมการได้ยิน การรับรู้ลักษณะทางวากยสัมพันธ์และอรรถศาสตร์ของความสนใจและความจำ อารมณ์ และการควบคุมอารมณ์ และทักษะมอเตอร์ การศึกษา amusia , รูปแบบที่รุนแรงของการดนตรี เน้นถูกกาล และหน้าผาก cortices เป็นหลักประสาทพื้นผิวสำหรับการรับรู้ที่เพียงพอและการผลิตดนตรี หลายของพื้นฐานการฟังและทักษะทางดนตรี เช่น ระยะห่าง และการประทับ ,เริ่มพัฒนาแล้วในท้อง และทารกเกิดมาพร้อมกับความต้องการธรรมชาติสำหรับเพลงและร้องเพลง เพลงที่มีบทบาทสำคัญมาก และ ฟังก์ชั่น ตลอดชีวิต ตั้งแต่อารมณ์ ควบคุมตนเอง , เพิ่มอารมณ์ และการสร้างอัตลักษณ์เพื่อส่งเสริมการพัฒนาทางวาจา , มอเตอร์ , สติปัญญา และทักษะทางสังคม และการรักษาของพวกเขาในการทำงานสุขภาพอายุเก่าเพลง นอกจากนี้ยังใช้ในทางการแพทย์เป็นส่วนหนึ่งของการรักษามากร่วมด้วย ซึ่งเกี่ยวข้องกับอารมณ์ , ความสนใจ , หน่วยความจำ , การสื่อสาร หรือมอเตอร์ขาดดุล แม้ว่าการวิจัยมากขึ้นเป็นยังต้องการหลักฐานปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าดนตรีที่ใช้ฟื้นฟูได้อย่างมีประสิทธิภาพในหลายด้าน จิตเวช และความผิดปกติทางระบบประสาท เช่น ออทิสติก , ซึมเศร้า , โรคจิตเภท และจังหวะเช่นเดียวกับหลายโรคที่ทำให้เกิดอาการปวดเรื้อรังทางกายและความวิตกกังวล สายวิทย์ cogn 2013 , 4:441-451 . ดอย : 10.1002/wcs.1237 ผู้สร้างได้ประกาศว่า ไม่มีความขัดแย้ง สำหรับบทความนี้ สำหรับแหล่งข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับบทความนี้โปรดเยี่ยมชมสายเว็บไซต์