Jungah looked at Raina. Her short b

Jungah looked at Raina. Her short brown hair framing her face and her big cheeks became more visible because of that. Inside this petite girl was golden personality, loyal and friendly. Raina had her head on her shoulders and she wouldn't let anyone change her opinion. Sh was a very serious person and very dedicated to what she liked. And she had a spectacular voice.

"Park Sooyoung." Jungah said and Lizzy went to pick up the exam. When she went to grab the paper, Lizzy took advantage and grabbed Jungah's hand, who looked at her. Lizzy smiled.

"You know that you have us, eh Omma? Although we are just two girls of 22 and 20 years, you can tell us what you want. We will always be by your side to support you." Lizzy smiled, kissing Jungah's cheek. Jungah smiled sincerely and nodded.

"Tell Raina that then we'll go to lunch at the restaurant where Uee works." Jungah said and Lizzy smiled and ran to Raina.

Jungah observed at Lizzy. Her long dark hair was falling over her shoulders, like a waterfall of chocolate. Her laughter filled the air in the room. Lizzy looked so cute and pure that everybody wanted to grab her by the cheeks, but inside her was hidden a real . She always flirted with every girl she met and she tried to take them to bed, what happened most of the time. But despite that, Lizzy was a person who always supported the people who cared about and who always managed to cheer with her jokes.

Jungah smiled as she handed the test to her last student. She stood up and walked to the blackboard.

"Well guys, let's start class, okay?" Jungah said and suddenly the class was silent. Jungah smiled, looking at her disciplined students."If you behave, I promise that at the end of the class I will prepare hot chocolate." Jungah said and then she laughed when she heard the screams of joy from her students.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Jungah ดูที่ Raina ผมสีน้ำตาลสั้นเข้ากรอบใบหน้าและแก้มของเธอใหญ่ก็เห็นมากขึ้นเนื่องจากการที่ ภายในสาวห้องนี้มีบุคลิกภาพทอง ซื่อสัตย์ และเป็นกันเอง Raina มีศีรษะของเธอบนไหล่ของเธอ และเธอจะไม่ให้ใครเปลี่ยนความคิดของเธอ Sh ถูกมากจัง และทุ่มเทมากกับสิ่งที่เธอชอบ และเธอมีเสียงที่สวยงาม"จอด Sooyoung" กล่าวว่า Jungah และ Lizzy ไปรับการสอบ เมื่อเธอไปคว้ากระดาษ Lizzy เอาประโยชน์ และคว้ามือของ Jungah ที่มองเธอ Lizzy ยิ้ม "คุณรู้ว่า คุณมีเรา เอ๊ะ Omma ถึงแม้ว่าเรามีเพียงสองปี 22 และ 20 คุณสามารถบอกสิ่งที่คุณต้องการ เรามักจะเคียงข้างคุณเพื่อช่วยคุณ" Lizzy ยิ้ม จูบแก้มของ Jungah Jungah ยิ้มอย่างจริงใจ แล้วพยักหน้า "บอก Raina ที่ นั้นเราจะไปกลางวันที่ร้านอาหารที่การทำงานของ Uee" กล่าวว่า Jungah และ Lizzy ยิ้ม และวิ่งกับ Rainaสังเกตที่ Lizzy Jungah ผมดำยาวของเธอถูกตกเหนือไหล่ของเธอ คล้ายน้ำตกของช็อคโกแลต เสียงหัวเราะของเธอเติมอากาศในห้อง Lizzy ดูน่ารัก และบริสุทธิ์ที่ทุกคนต้องการที่จะคว้าเธอ โดยแก้ม แต่ภายในของเธอถูกซ่อนไว้เป็นจริง นาง flirted เสมอกับสาวทุกได้พบ และเธอพยายามพาไปเตียง ส่วนใหญ่เวลาอะไรเกิดขึ้น แต่แม้ว่า Lizzy ถูกคนสนับสนุนคนที่ห่วง และผู้จัดการเสมอให้กำลังใจกับเรื่องตลกของเธอเสมอJungah smiled as she handed the test to her last student. She stood up and walked to the blackboard."Well guys, let's start class, okay?" Jungah said and suddenly the class was silent. Jungah smiled, looking at her disciplined students."If you behave, I promise that at the end of the class I will prepare hot chocolate." Jungah said and then she laughed when she heard the screams of joy from her students.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Jungah มองที่ Raina ผมสีน้ำตาลสั้นของเธอกรอบใบหน้าและแก้มใหญ่ของเธอกลายเป็นที่ชัดเจนมากขึ้นเพราะการที่ ภายในสาวเล็กกระทัดรัดนี้คือบุคลิกภาพทอง, ซื่อสัตย์และเป็นมิตร Raina มีหัวของเธอบนไหล่ของเธอและเธอจะไม่ปล่อยให้ทุกคนเปลี่ยนความคิดของเธอ ดวลจุดโทษเป็นคนที่จริงจังมากและทุ่มเทมากกับสิ่งที่เธอชอบ และเธอก็เป็นเสียงที่งดงาม. "ปาร์คซูยอง." Jungah กล่าวว่าลิซซี่และไปรับการสอบ เมื่อเธอเดินไปคว้ากระดาษที่ลิซซี่เอาประโยชน์และคว้ามือของ Jungah ที่มองมาที่เธอ ลิซซี่ยิ้ม. "คุณรู้ว่าคุณมีเราใช่มั้ย Omma? ถึงแม้ว่าเราจะเป็นเพียงเด็กผู้หญิงสองคนที่ 22 และ 20 ปีคุณสามารถบอกให้เราทราบสิ่งที่คุณต้องการ. เรามักจะอยู่เคียงข้างคุณให้การสนับสนุนคุณ." ลิซซี่ยิ้มจูบแก้มของ Jungah Jungah ยิ้มด้วยความจริงใจและพยักหน้า. "บอก Raina ว่าแล้วเราจะไปรับประทานอาหารกลางวันที่ร้านอาหารที่ Uee ทำงาน." Jungah พูดและลิซซี่ยิ้มและวิ่งไป Raina. Jungah สังเกตที่ลิซซี่ ผมดำยาวของเธอกำลังตกอยู่บนไหล่ของเธอเช่นน้ำตกของช็อคโกแลต เสียงหัวเราะของเธอเต็มไปด้วยอากาศในห้องพัก ลิซซี่ดูน่ารักและบริสุทธิ์ที่ทุกคนต้องการที่จะคว้าเธอโดยแก้ม แต่ภายในของเธอถูกซ่อนไว้จริง เธอมักจะเล่นหูเล่นตากับหญิงสาวที่เธอได้พบกับทุกคนและเธอพยายามที่จะนำพวกเขาไปที่เตียงสิ่งที่เกิดขึ้นมากที่สุดของเวลา แต่แม้จะมีที่ลิซซี่เป็นคนที่มักจะได้รับการสนับสนุนคนที่ดูแลเกี่ยวกับการบริหารจัดการและผู้ที่มักจะให้กำลังใจกับเรื่องตลกของเธอ. Jungah ยิ้มที่เธอส่งทดสอบกับนักเรียนสุดท้ายของเธอ เธอลุกขึ้นยืนและเดินไปที่กระดานดำ. "ดีครับขอเริ่มต้นระดับโอเค?" Jungah กล่าวและก็เรียนก็เงียบ Jungah ยิ้มมองไปที่นักเรียนมีระเบียบวินัยของเธอ. "ถ้าคุณทำตัวฉันสัญญาว่าที่ส่วนท้ายของชั้นที่เราจะเตรียมช็อคโกแลตร้อน." Jungah กล่าวและแล้วเธอก็หัวเราะเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของเธอของความสุขจากนักเรียนของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุงอา มองเรน่า ผมสีน้ำตาลสั้นกรอบใบหน้าและแก้มของเธอใหญ่กลายเป็นมองเห็นได้มากขึ้นเพราะ ข้างในผู้หญิง Petite นี้คือบุคลิกสีทอง ซื่อสัตย์ และเป็นกันเอง เรน่า มีหัวเธอบนไหล่เธอ เธอจะไม่ยอมให้ใครเปลี่ยนความคิดของเธอ อาจเป็นคนที่จริงจังและทุ่มเทมากกับสิ่งที่เธอชอบ เธอมีน้ำเสียงตื่นเต้น

" ปาร์คซูยอง" จองอาพูดและลิซซี่เข้ารับการสอบ เมื่อเธอเดินไปคว้ากระดาษ ลิซซี่ฉวยคว้ามือของ จุงอา และ คนที่มองเธอ ลิซซี่ยิ้ม

" คุณรู้ว่าคุณมีเราใช่ไหมแม่ ? แม้ว่าพวกเราจะเป็นแค่สองสาว 22 และ 20 ปี คุณสามารถบอกสิ่งที่คุณต้องการ เราจะอยู่เคียงข้างคุณเพื่อสนับสนุนคุณเสมอ " ลิซซี่ยิ้ม จูบแก้ม จุงอา .จองอายิ้มอย่างจริงใจ และพยักหน้า

" บอกเรน่าว่า แล้วเราจะไปรับประทานอาหารกลางวันที่ภัตตาคาร ยูอี ผลงานที่ " จองอาพูดและลิซซี่ยิ้มและวิ่งเรน่า

จุงอาเห็นลิซซี่ เส้นผมดำยาวของเธอก็หล่นลงมาบนหัวไหล่เหมือนน้ำตกช็อกโกแลต เสียงหัวเราะของเธอที่เต็มไปอากาศในห้อง ลิซซี่ดูน่ารักและบริสุทธิ์ที่ทุกคนต้องการที่จะจับเธอ แก้มแต่ภายในของเธอถูกซ่อนจริง เธอมักจะจีบผู้หญิงทุกนางเจอกัน เธอพยายามที่จะพาพวกเขาเข้านอน สิ่งที่เกิดขึ้นมากที่สุดของเวลา แต่ถึงอย่างนั้นลิซซี่เป็นคนที่คอยสนับสนุนผู้สนใจและผู้ที่พยายามให้กำลังใจกับมุขตลกของเธอ

จองอายิ้มที่เธอส่งทดสอบเธอเมื่อนักเรียน เธอลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่กระดานดำ

" แล้วพวกเริ่มเรียนได้แล้ว โอเค ? จองอาพูดและทันใดนั้นห้องก็เงียบสนิท จองอายิ้ม มองเธอ วินัยนักเรียน ถ้าคุณทำตัวดี ฉันสัญญาว่าเมื่อจบคลาสผมจะเตรียมช็อคโกแลตร้อน . " จองอาพูดแล้วก็หัวเราะเมื่อเธอได้ยินเสียงกรีดร้องของความสุขจากนักเรียนของเธอ