Since 1973 she has freelanced, firs

Since 1973 she has freelanced, first in the sphere of painting and graphic art, then from 1975 actions ("permanente demonstration") and first photography and videoworks. In Soltau’s own words “Permanente Demonstration“ is “an attempt to trigger states of consciousness through realization of an image in real life, i.e. make an image physically. The line, becomes a realized line, the person is part of the picture. Line and person are not two opposite things but one reality”.

In "Selbst" (self) the artist ties up her face with tight threads of black silk, just like a cocoon, of which she makes a photographic record that is subsequently stitched by following a geometric pattern that resembles a sign. The result is a self-harming self-portrait, an effigy that has been prevented, inhibited, forced into silence. Annegret Soltau writes her story as a woman on the blank page of her face; it is a history of conflict, impulsive reactions to the family environment, to the marginal position of women in the social context, to gender pressures and discrimination. As it cuts into the sensitive skin of her face, the thread distorts its shape but also enhances its beauty.

In her Video-Performances and Phototableaus she wanted to make intimate processes like sexuality, pregnancy, birth,abortion, sickness and violence to become subjects of the arts. From 1977 to 1980 she dealt with her pregnancies and the birth of her two children. In the video "being pregnant" she observed her own body over the whole time period of nine months. She pointed out physical changes as well as psychological ones. The artist called the phases: panic, doubt, hope,loneliness, separation, oppression, reminiscence,oration, being-born. She asked herself the question: how can I combine creativity and motherhood without losing myself as my own person.

The most complex and elaborate series of works is "generativ" (1994-2005), where she composes photographs of the naked bodies of her "female chain": her grandmother, her mother, her daughter and herself. "Generativ" shows the whole span of bodily change between young and old, between the fading body of age and the emerging body in puberty. "My main interest is the integration of body process in my work, in order to connect body and spirit as equal parts" (Annegret Soltau)

Over the years, her face has transformed metaphorically into letters, numbers, data and paper documents (identity cards, passports, bank statements, cash machine receipts, dentist’s bills).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่ปี 2516 เธอมี freelanced ครั้งแรกในเรื่องของกราฟิก และภาพวาดศิลปะ จากปี 1975 การดำเนินการ ("permanente สาธิต") และถ่ายภาพแรก และ videoworks แล้ว คำพูดของ Soltau "Permanente สาธิต" คือ "สถานะของสติผ่านการรับรู้ภาพในชีวิตจริงทำให้เกิด เช่นทำให้รูปร่าง บรรทัด กลายเป็น บรรทัดการรับรู้ บุคคลเป็นส่วนหนึ่งของรูปภาพ บรรทัดและบุคคลได้ไม่ตรงกันข้ามเดินแต่หนึ่ง"ใน "Selbst" (ตัวเอง) ศิลปิน ผูกขึ้นใบหน้าเธอกับกระทู้แน่นไหมดำ เหมือนกับโคคูน ซึ่งเธอทำให้ข้อมูลภาพที่มีมาสามารถเย็บตามรูปทรงเรขาคณิตที่คล้ายกับเครื่อง ผลคือ การ harming ตนเองภาพเหมือนตนเอง effigy ที่มีการป้องกัน ห้าม บังคับให้เงียบลง Annegret Soltau เขียนเรื่องราวของเธอเป็นผู้หญิงที่หน้าว่างของใบหน้าของเธอ ประวัติของความขัดแย้ง ปฏิกิริยา impulsive ครอบครัวสิ่งแวดล้อม ตำแหน่งกำไรของผู้หญิงในบริบททางสังคม ความดันเพศและเลือกปฏิบัติได้ มันตัดไปผิวของใบหน้า เธรด distorts รูป แต่ยัง ช่วยเพิ่มความสวยงามIn her Video-Performances and Phototableaus she wanted to make intimate processes like sexuality, pregnancy, birth,abortion, sickness and violence to become subjects of the arts. From 1977 to 1980 she dealt with her pregnancies and the birth of her two children. In the video "being pregnant" she observed her own body over the whole time period of nine months. She pointed out physical changes as well as psychological ones. The artist called the phases: panic, doubt, hope,loneliness, separation, oppression, reminiscence,oration, being-born. She asked herself the question: how can I combine creativity and motherhood without losing myself as my own person.The most complex and elaborate series of works is "generativ" (1994-2005), where she composes photographs of the naked bodies of her "female chain": her grandmother, her mother, her daughter and herself. "Generativ" shows the whole span of bodily change between young and old, between the fading body of age and the emerging body in puberty. "My main interest is the integration of body process in my work, in order to connect body and spirit as equal parts" (Annegret Soltau)Over the years, her face has transformed metaphorically into letters, numbers, data and paper documents (identity cards, passports, bank statements, cash machine receipts, dentist’s bills).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่ปี 1973 เธอได้ freelanced ครั้งแรกในรูปทรงกลมของภาพวาดและศิลปะกราฟิกแล้วจากการกระทำของ 1975 ("สาธิต Permanente") และการถ่ายภาพครั้งแรกและ videoworks ในคำพูดของโซลของ "Permanente สาธิต" คือ "ความพยายามที่จะก่อให้เกิดรัฐของสติผ่านสำนึกของภาพในชีวิตจริงคือทำให้ภาพร่างกาย สายกลายเป็นสายการตระหนักถึงคนที่เป็นส่วนหนึ่งของภาพ สายและคนที่ไม่ได้สองสิ่งที่ตรงข้าม แต่หนึ่งในความเป็นจริง. "ใน" Selbst "(ตัวเอง) ความสัมพันธ์ศิลปินใบหน้าของเธอกับหัวข้อตึงตัวของผ้าไหมสีดำเช่นเดียวกับรังของที่เธอทำให้บันทึกการถ่ายภาพที่มีการเย็บต่อมา ต่อไปนี้รูปแบบทางเรขาคณิตที่มีลักษณะสัญญาณ ผลที่ได้คือภาพตัวเองทำร้ายตัวเอง, รูปที่ได้รับการป้องกันไม่ให้เกิดการยับยั้งบังคับให้เข้าสู่ความเงียบ Annegret โซลเขียนเรื่องราวของเธอเป็นผู้หญิงในหน้าว่างของใบหน้าของเธอ; มันเป็นประวัติศาสตร์ของความขัดแย้งปฏิกิริยาห่ามกับสภาพแวดล้อมครอบครัวไปยังตำแหน่งที่ขอบของผู้หญิงในบริบททางสังคมต่อแรงกดดันทางเพศและการเลือกปฏิบัติ ในขณะที่มันลดลงไปในผิวที่บอบบางของใบหน้าของเธอด้ายบิดเบือนรูปร่างของมัน แต่ยังช่วยเพิ่มความงามของมัน. ในวิดีโอการแสดงของเธอและ Phototableaus เธอต้องการที่จะทำให้กระบวนการที่ใกล้ชิดเช่นเดียวกับความสัมพันธ์ทางเพศ, การตั้งครรภ์การคลอดการทำแท้งเจ็บป่วยและความรุนแรงที่จะเป็นอาสาสมัคร ของศิลปะ จาก 1977-1980 เธอจัดการกับการตั้งครรภ์และการเกิดของเด็กสองคนของเธอของเธอ ในวิดีโอ "การตั้งครรภ์" เธอตั้งข้อสังเกตร่างกายตัวเองในช่วงตลอดเวลาเก้าเดือน เธอชี้ให้เห็นการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพเช่นเดียวกับคนทางด้านจิตใจ ศิลปินที่เรียกว่าขั้นตอน: ตกใจสงสัยหวังเหงาแยกการกดขี่ความทรงจำ, การกล่าวคำปราศรัยการเกิด เธอถามตัวเองคำถาม: วิธีการที่ฉันสามารถรวมความคิดสร้างสรรค์และความเป็นแม่โดยไม่สูญเสียตัวเองเป็นคนของตัวเอง. ชุดที่ซับซ้อนที่สุดและซับซ้อนของงานคือ "generativ" (1994-2005) ซึ่งเธอประกอบด้วยรูปถ่ายของร่างกายเปลือยเปล่าของเธอ " ห่วงโซ่หญิง ": คุณยายของเธอแม่ของเธอเป็นลูกสาวของเธอและตัวเอง "Generativ" แสดงให้เห็นถึงช่วงของการเปลี่ยนแปลงทั้งทางร่างกายระหว่างเด็กและผู้ใหญ่ระหว่างร่างกายซีดจางของอายุและร่างกายเกิดขึ้นใหม่ในวัยแรกรุ่น "ความสนใจหลักของฉันคือการรวมกลุ่มของกระบวนการของร่างกายในการทำงานของฉันเพื่อเชื่อมต่อร่างกายและจิตวิญญาณเป็นส่วนเท่า ๆ กัน" (Annegret โซล) กว่าปีที่ใบหน้าของเธอได้เปลี่ยนเปรียบเทียบเข้าไปในตัวอักษรตัวเลขข้อมูลและเอกสารที่เป็นกระดาษ (บัตรประจำตัว หนังสือเดินทางงบธนาคารเครื่องเงินสดใบเสร็จรับเงินค่าหมอฟัน)