Valency (linguistics)In linguistics

Valency (linguistics)
In linguistics, verb valency or valence refers to the number of arguments controlled by a verbal predicate. It is related, though not identical, to verb transitivity, which counts only object arguments of the verbal predicate. Verb valency, on the other hand, includes all arguments, including the subject of the verb. The linguistic meaning of valence derives from the definition of valency in chemistry. This scientific metaphor is due to Lucien Tesnière, who developed verb valency into a major component of his (what would later become known as) dependency grammar theory of syntax and grammar. The notion of valency first appeared as a comprehensive concept in Tesnière's posthumously published book (1959) Éléments de syntaxe structurale (Elements of structural syntax).[1]


Winning the prize made our training worthwhile. - Subject is a non-finite verb phrase
That he came late did not surprise us. - Subject is a clause
Sam persuaded us to contribute to the cause. - Object is a non-finite verb phrase
The president mentioned that she would veto this bill. - Object is a clause
Many of these patterns can appear in a form rather different from the ones just shown above. For example, they can also be expressed using the passive voice:

Our training was made worthwhile (by winning the prize).
We were not surprised (by the fact that he came late).
We were persuaded to contribute (by Sam).
That she would veto this bill was mentioned (by the president).
The above examples show some of the most common valence patterns in English, but do not begin to exhaust them. Other linguists have examined the patterns of more than three thousand verbs and place them in one or more of several dozen groups.[3]

The verb requires all of its arguments in a well-formed sentence, although they can sometimes undergo valency reduction or expansion. For instance, to eat is naturally divalent, as in he eats an apple, but may be reduced to monovalency in he eats. This is called valency reduction. In the southeastern United States, an emphatic trivalent form of eat is in use, as in I'll eat myself some supper. Verbs that are usually monovalent, like sleep, cannot take a direct object. However, there are cases where the valency of such verbs can be expanded, for instance in He sleeps the sleep of death. This is called valency expansion. Verb valence can also be described in terms of syntactic versus semantic criteria. The syntactic valency of a verb refers to the number of dependent arguments that the verb can have, while semantic valence describes the thematic relations associated with a verb.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Valency (ภาษาศาสตร์)ในภาษาศาสตร์ valency กริยาหรือเวเลนซ์อ้างถึงหมายเลขของอาร์กิวเมนต์ที่ควบคุม โดยเพรดิเคตด้วยวาจา สัมพันธ์ ไม่เหมือน กริยา transitivity ซึ่งนับเฉพาะวัตถุอาร์กิวเมนต์ของเพรดิเคตวาจาแม้ว่า บนมืออื่น ๆ กริยา valency ประกอบด้วยอาร์กิวเมนต์ทั้งหมด รวมทั้งประธานของกริยา ความหมายภาษาศาสตร์ของเวเลนซ์มาจากนิยามของ valency เคมี เทียบทางวิทยาศาสตร์นี้ได้เนื่องจาก Lucien Tesnière ผู้พัฒนา valency กริยาเป็นส่วนประกอบหลักของเขา (ที่จะในภายหลังรู้จักกันในนาม) อ้างอิงทฤษฎีไวยากรณ์ไวยากรณ์และไวยากรณ์ แนวคิดของ valency ปรากฏตัวครั้งแรกเป็นแนวคิดที่ครอบคลุมใน Tesnière ของหนังสือเผยแพร่ posthumously (1959) Éléments เด syntaxe structurale (องค์ประกอบของโครงสร้างไวยากรณ์)[1]รางวัลที่ได้ฝึกอบรมของเราคุ้มค่า -ชื่อเรื่องเป็นวลีกริยาไม่จำกัดเขามาสายไม่ได้ไม่แปลกใจที่เรา -เรื่องเป็นอนุประโยคสามเกลี้ยกล่อมเราจะนำไปสู่สาเหตุ -วัตถุคือ วลีกริยาไม่จำกัดประธานกล่าวว่า เธอจะยับยั้งนี้ -วัตถุคือ อนุประโยคหลายรูปแบบเหล่านี้สามารถปรากฏในแบบที่ค่อนข้างแตกต่างจากคนข้างห้อง ตัวอย่าง พวกเขาสามารถยังสามารถแสดงใช้วาจก:การฝึกอบรมทำคุ้มค่า (ด้วยการชนะรางวัล)เราไม่ได้ประหลาดใจ (ความจริงที่ว่า เขามาสาย)เราถูกเกลี้ยกล่อมให้มีส่วนร่วม (โดยสาม)ว่า เธอจะยับยั้งนี้ได้กล่าวถึง (โดยประธาน)ตัวอย่างข้างต้นแสดงบางส่วนของรูปแบบเวเลนซ์ทั่วไปในอังกฤษ แต่ไม่เริ่มเพื่อให้ท่อไอเสีย นักภาษาศาสตร์อื่น ๆ ได้ตรวจสอบรูปแบบของคำกริยามากกว่าสามพัน และสถานที่อย่างน้อยหนึ่งกลุ่มหลายโหล[3]กริยาต้องของอาร์กิวเมนต์ในประโยคถูกต้อง แม้ว่าพวกเขาบางครั้งสามารถรับ valency ลดหรือขยาย ตัวอย่าง กินเป็นธรรมชาติ divalent ในเขากินแอปเปิล แต่อาจจะลดลงเป็น monovalency ในเขากิน นี้คือลด valency ในประเทศสหรัฐอเมริกาตะวันออกเฉียงใต้ แบบ trivalent หนักของ eat จะใช้ เป็นใน ฉันจะกินเองบางซุปเปอร์ คำกริยาที่มัก monovalent เช่นนอนหลับ ไม่ใช้วัตถุโดยตรง อย่างไรก็ตาม มีกรณีที่ valency ของคำกริยาดังกล่าวสามารถขยาย เช่นในเขานอนหลับตาย นี้คือขยาย valency กริยาเวเลนซ์สามารถอธิบายในแง่ของทางไวยากรณ์กับเงื่อนไขทางตรรก Valency ทางไวยากรณ์ของคำกริยาแสดงถึงจำนวนของอาร์กิวเมนต์อ้างอิงที่กริยาได้ ในขณะที่เวเลนซ์ความหมายอธิบายความสัมพันธ์เฉพาะเรื่องที่เกี่ยวข้องกับกริยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความจุ (ภาษาศาสตร์)
ในภาษาศาสตร์กริยาจุจุหรือหมายถึงจำนวนของการขัดแย้งควบคุมโดยกริยาวาจา มันเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องแม้ว่าจะไม่เหมือนกันเพื่อกริยากริยาซึ่งนับเฉพาะวัตถุข้อโต้แย้งของกริยาวาจา กริยาจุบนมืออื่น ๆ รวมถึงข้อโต้แย้งทั้งหมดรวมทั้งเรื่องของคำกริยา ความหมายภาษาของความจุมาจากความหมายของความจุในวิชาเคมี นี้อุปมาทางวิทยาศาสตร์เป็นเพราะลูเชียนTesnièreผู้พัฒนาจุกริยาเป็นองค์ประกอบหลักของเขา (สิ่งที่จะกลายเป็นที่รู้จักกันในภายหลัง) ทฤษฎีการพึ่งพาไวยากรณ์ของไวยากรณ์และไวยากรณ์ ความคิดของความจุปรากฏตัวครั้งแรกเป็นแนวคิดที่ครอบคลุมในหนังสือTesnièreของการตีพิมพ์ (1959) องค์ประกอบเด syntaxe structurale (องค์ประกอบของโครงสร้างไวยากรณ์). [1] ชนะรางวัลที่ทำฝึกอบรมของเราคุ้มค่า - หัวเรื่องเป็นวลีคำกริยาที่ไม่แน่นอนว่าเขามาปลายไม่ได้แปลกใจกับเรา - เรื่องนี้เป็นข้อแซมชักชวนให้เราที่จะนำไปสู่สาเหตุ - วัตถุเป็นวลีคำกริยาที่ไม่ จำกัดประธานกล่าวถึงว่าเธอจะยับยั้งร่างพระราชบัญญัตินี้ - วัตถุเป็นประโยคหลายรูปแบบเหล่านี้จะปรากฏในรูปแบบที่ค่อนข้างแตกต่างจากคนที่แสดงให้เห็นเพียงแค่ด้านบน ตัวอย่างเช่นพวกเขายังสามารถใช้แสดงเสียงเรื่อย ๆ : . การฝึกอบรมของเราถูกสร้างขึ้นมาคุ้มค่า (โดยชนะรางวัล) . เราไม่ได้ประหลาดใจ (โดยความจริงที่ว่าเขามาสาย) เราถูกชักชวนให้มีส่วนร่วม (แซม). นั่น เธอจะยับยั้งการเรียกเก็บเงินนี้ถูกกล่าวถึง (โดยประธาน). ตัวอย่างข้างต้นแสดงบางส่วนของรูปแบบความจุที่พบมากที่สุดในภาษาอังกฤษ แต่ไม่ได้เริ่มต้นที่จะหมดพวกเขา นักภาษาศาสตร์อื่น ๆ มีการตรวจสอบรูปแบบมากกว่าสามพันคำกริยาและวางไว้ในหนึ่งหรือมากกว่าของกลุ่มหลายโหล. [3] คำกริยาต้องทั้งหมดของการขัดแย้งในประโยคที่ดีขึ้นแม้ว่าพวกเขาบางครั้งอาจได้รับการลดหรือการขยายความจุ . ยกตัวอย่างเช่นที่จะกินเป็นธรรมชาติ divalent ในขณะที่เขากินแอปเปิ้ล แต่อาจจะลดลงไปใน monovalency เขากิน นี้เรียกว่าการลดลงของความจุ ในทิศตะวันออกเฉียงใต้สหรัฐอเมริกา, รูปแบบ trivalent หนักแน่นของกินมีการใช้งานในขณะที่ฉันจะกินอาหารมื้อเย็นที่ตัวเองบางส่วน คำกริยาที่มักจะ monovalent เช่นการนอนหลับไม่สามารถใช้วัตถุโดยตรง แต่มีกรณีที่ความจุของคำกริยาดังกล่าวสามารถขยายตัวอย่างเช่นในเขาหลับนอนหลับของการเสียชีวิต นี้เรียกว่าการขยายตัวของความจุ จุกริยายังสามารถอธิบายได้ในแง่ของประโยคเมื่อเทียบกับเกณฑ์ความหมาย จุประโยคของคำกริยาหมายถึงจำนวนของการขัดแย้งขึ้นอยู่กับคำกริยาที่สามารถมีความจุในขณะที่ความหมายอธิบายความสัมพันธ์ทางใจที่เกี่ยวข้องกับคำกริยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวเลนซี ( ภาษาศาสตร์ )
ในภาษาศาสตร์ กริยาเวเลนซีหรือความจุหมายถึงจำนวนของอาร์กิวเมนต์ควบคุมด้วยกริยาวาจา มันเป็นที่เกี่ยวข้อง แต่ไม่ได้เหมือนกันกับ transitivity กริยาซึ่งมีค่าเพียงวัตถุอาร์กิวเมนต์ของกริยาวาจา เวเลนซี กริยา บนมืออื่น ๆที่มีข้อคิด รวมถึงประธานของคำกริยา .ความหมายของภาษาศาสตร์ที่ 2 มาจากนิยามของเวเลนซี เคมี การทางวิทยาศาสตร์นี้เนื่องจาก ลูเซียน tesni อีเบย์ที่พัฒนาเวเลนซีกริยาเป็นส่วนประกอบหลักของเขา ( ที่ต่อมากลายเป็นที่รู้จักในฐานะ ) ทฤษฎีไวยากรณ์พึ่งพาไวยากรณ์และไวยากรณ์ความคิดของเวเลนซี ปรากฏตัวครั้งแรกในฐานะที่เป็นแนวคิดที่ครอบคลุมใน tesni อีเบย์คือการตีพิมพ์หนังสือ ( 1959 ) É L é ments de วากยสัมพันธ์เรื่องประเภทมนุษย์เกิด ( องค์ประกอบของโครงสร้างไวยากรณ์ ) [ 1 ]


ชนะรางวัลการทำของเราคุ้มค่า - เรื่องที่ไม่จำกัดกริยาวลี
ที่เขามาสายไม่ได้เซอร์ไพรส์เรา - เรื่องที่เป็นข้อ
แซมโน้มน้าวเราสามารถมีส่วนร่วมในสาเหตุ- วัตถุที่ไม่จำกัดกริยาวลี
ประธานกล่าวว่าเธอจะคัดค้านร่างกฎหมายนี้ - วัตถุเป็นข้อ
หลายรูปแบบเหล่านี้สามารถปรากฏในรูปแบบที่ค่อนข้างแตกต่างจากคนที่เพิ่งแสดงข้างต้น ตัวอย่างเช่น พวกเขายังสามารถแสดงการใช้ passive voice :

อบรมของเราให้คุ้มค่า ( ชนะรางวัล ) .
เราไม่ประหลาดใจ ( โดยความจริงที่ว่าเขามาสาย ) .
เราถูกชักชวนให้ร่วม ( แซม ) .
ที่เธอจะยับยั้งร่างกฎหมายนี้ถูกกล่าวถึง ( ประธาน ) .
ตัวอย่างข้างต้นแสดงบางส่วนของที่พบมากที่สุด 2 รูปแบบในภาษาอังกฤษ แต่ไม่เริ่มที่จะทำให้พวกเขา นักภาษาศาสตร์อื่น ๆมีการตรวจสอบรูปแบบของมากกว่าสามพันคำกริยาและสถานที่ที่พวกเขาในหนึ่งหรือมากกว่าของกลุ่มหลายโหล

[ 2 ]คำกริยาที่ต้องใช้ทั้งหมดของอาร์กิวเมนต์ในรูปแบบประโยคดี แม้ว่าพวกเขาบางครั้งสามารถผ่านเวเลนซีลดลงหรือขยายตัว ตัวอย่าง ให้กินขนาดตามธรรมชาติ เช่น เขา กิน แอปเปิ้ล แต่อาจจะลดลงไป monovalency ในเขากิน นี้เรียกว่าการลดเวเลนซี . ในสหรัฐอเมริกาเป็นสำคัญสามรูปแบบกินจะใช้ เช่น ผมจะกินเองบางเย็นกริยาที่มักจะกัด เช่น นอน ไม่ใช้วัตถุโดยตรง อย่างไรก็ตาม มีกรณีที่เวเลนซี กริยาดังกล่าวสามารถขยาย , เช่นเขานอนหลับของความตาย นี้เรียกว่าการขยายตัวเวเลนซี . 2 คำกริยาสามารถถูกอธิบายในแง่ของไวยากรณ์เมื่อเทียบกับเกณฑ์ทางความหมายเวเลนซีที่ประโยคของคำกริยาอ้างถึงจำนวนของอาร์กิวเมนต์ขึ้นอยู่กับว่าคำกริยาได้ ในขณะที่ความหมายอธิบายถึงความสัมพันธ์ที่เกี่ยวข้องกับทิใจ


เป็นคำกริยา