In a Hobbesian democracy, voting is

In a Hobbesian democracy, voting is not a procedure for choosing
representatives. but for determining
who shall occupy the position of the Sovereign. There is an obvious moral
problem here.Let us return for a while to the thought experiment that we
mentioned earlier. The one voter who does show up on Election Day
designates the party (or, if the electoral rules allow him to do so, the
individuals) that will occupy all the seats in the Parliament. At the same time,
he designates the party that will form the government. He knows, or ought to
know, that his choice—should it be decisive, as in his case it turns out to be—
determines who shall rule not only him but also every other person in the
State. Consequently, he ought to know that his right to vote implies the right to
determine who shall rule all persons in the State. He also ought to know that
his vote will have that effect if the circumstances are favourable. Now,
whatever goes for the one actual voter of our hypothetical case also goes for
the swing voter in a close election and indeed for any voter whatsoever. That
is so because the legal rights of voters are the same regardless of how they or
others vote and regardless of whether they or others vote at all. Thus, we see
that the legal premise of voting in a Hobbesian democracy is that every person
has the right to rule all other persons in the State (even if it is understood that
few will succeed in getting to rule all others).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในประชาธิปไตย Hobbesian เสียงไม่กระบวนการสำหรับการเลือกตัวแทน แต่ สำหรับการกำหนดที่จะครอบครองตำแหน่งของพ่อ มีคุณธรรมเห็นได้ชัดปัญหานี่ ให้เรากลับไปในขณะยังคิดทดลองที่เรากล่าวถึงก่อนหน้านี้ ต่อหนึ่งที่แสดงในวันเลือกตั้งกำหนดงานเลี้ยง (หรือ ถ้ากฎเลือกตั้งทำให้เขาสามารถทำเช่นนั้น การบุคคล) ที่จะครอบครองทุกที่นั่งในรัฐสภา ในเวลาเดียวกันเขากำหนดบุคคลที่จะเป็นรัฐบาล เขารู้ว่า หรือควรจะรู้ เลือกของเขา — ควรสำคัญ เช่นในกรณีของเขา มันจะออกมา —กำหนดที่จะปกครองไม่เพียงแต่เขาแต่ยังทุกบุคคลอื่นในการสถานะ ดังนั้น ควรจะรู้ว่า สิทธิของเขาหมายถึงการกำหนดที่จะปกครองทุกคนในรัฐ เขาก็ควรจะรู้ว่าเสียงจะมีผลว่าถ้าสถานการณ์ไม่ดี ตอนนี้หากขายต่อจริงหนึ่งของกรณีสมมุติของเรายังไปสำหรับต่อวงสวิง ในการเลือกตั้งที่ปิด และแน่นอน สำหรับต่อใด ๆ เลย ว่าเป็นเช่นนั้นเนื่องจากสิทธิตามกฎหมายของผู้ลงคะแนนเหมือนกันวิธีพวกเขา หรือผู้ลงคะแนนเสียง และลืมว่าพวกเขาหรือผู้อื่นออกเสียงทั้งหมด ดังนั้น เราได้เห็นว่า ทางกฎหมายพรีมีสลงคะแนนใน Hobbesian ประชาธิปไตยคือ ทุกคนมีสิทธิที่จะปกครองผู้อื่นทั้งหมดในรัฐ (แม้ว่ามันเป็นที่เข้าใจที่ไม่กี่จะสำเร็จในการครองคนอื่น ๆ ทั้งหมด)