Thailand has no laws applicable to

Thailand has no laws applicable to the particular franchise agreement. Despite leading the Civil and Commercial Code and the Trademark Act apply to the trademark license agreement in the form of a franchise agreement. However, due to those laws, there is no provision in the civil liability of the franchisor and there is no provision in the sub-license to use the trademark. (sub-franchise). Thus, the affected parties and consumers to claim to be responsible for the damage caused.
This study used research papers and reviews of various laws. The results of the study found. Although Thailand will lead the Civil and Commercial Code and the Trademark Act apply to the trademark license agreement in the form of a franchise agreement. But, such provisions may not cover the liability under the sub-franchise agreement and Thailand has no specifically franchises law like the United States. So, there is no certainty in determining liability. If the sub-franchise is occurs, to bring the law to apply. If the sub-franchisee make the trade reputation or prosecuted by consumers, there will be any legal measures in solution to the problem, supervise sub-franchise contracts. In order to be able to use apply properly, provide coverage and provide remedies for the injured person is complete enough.
In order to solve the problem, the author have proposed to solve the problem liability under sub-franchise agreement by The Act governing the business of the franchise exclusively with the content of the agreement franchising, obligations of the parties franchise and includes the provision of sub-franchise agreement. Moreover, should take Apparent Manufacturer principle apply to the franchisor and the sub-franchisor under the sub-franchise agreement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเทศไทยมีกฎหมายที่ไม่สามารถใช้ได้กับเฉพาะแฟรนไชส์ แม้ มีผู้นำแพ่ง และพาณิชย์ และพระราช บัญญัติเครื่องหมายการค้าใช้กับข้อตกลงการอนุญาตให้ใช้เครื่องหมายการค้าในรูปแบบของแฟรนไชส์ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากกฎหมายเหล่านั้น มีไม่มีบทบัญญัติในความรับผิดทางแพ่งของการเขียน และจะไม่ประทับในใบอนุญาตย่อยให้ใช้เครื่องหมายการค้า (แฟรนไชส์ย่อย) ดังนั้น กิจการได้รับผลกระทบและผู้บริโภคเพื่อเรียกร้องให้รับผิดชอบความเสียหายที่เกิดจากการศึกษานี้ใช้เอกสารงานวิจัยและความคิดเห็นเกี่ยวกับกฎหมายต่าง ๆ ผลการศึกษาพบ แม้ว่าประเทศไทยจะนำไปแพ่ง และพาณิชย์และพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้าใช้กับข้อตกลงลิขสิทธิ์เครื่องหมายการค้าในรูปแบบของแฟรนไชส์ แต่ บทบัญญัติดังกล่าวอาจครอบคลุมหนี้สินภายใต้สัญญาแฟรนไชส์ย่อย และประเทศไทยมีไม่เฉพาะแฟรนไชส์กฎหมายเช่นสหรัฐอเมริกา ดังนั้น มีความไม่แน่นอนในการกำหนดความรับผิด ถ้าเป็นแฟรนไชส์ย่อย เกิดขึ้น การนำกฎหมายไปใช้นั้น ถ้าแฟรนไชส์ย่อยทำให้ชื่อเสียงทางการค้า หรือดำเนินคดี โดยผู้บริโภค จะมีมาตรการทางกฎหมายใด ๆ ในการแก้ไขปัญหา ดูแลสัญญาแฟรนไชส์ย่อย เพื่อให้สามารถใช้นำไปใช้อย่างถูกต้อง ให้ความคุ้มครอง และให้การเยียวยาผู้บาดเจ็บเสร็จพอเพื่อแก้ปัญหา ผู้เขียนได้เสนอการแก้ปัญหาหนี้สินภายใต้สัญญาแฟรนไชส์ย่อยโดยกฎหมายว่าด้วยธุรกิจของแฟรนไชส์โดยเฉพาะ ด้วยเนื้อหาของข้อตกลงภาระผูกพันของกิจการแฟรนไชส์ แฟรนไชส์ และย่อยแฟรนไชส์ นอกจากนี้ ควรใช้หลักใช้ในการเขียนและเขียนย่อยภายใต้สัญญาแฟรนไชส์ย่อยผู้ผลิตที่ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศไทยมีไม่มีกฎหมายที่ใช้บังคับกับสัญญาแฟรนไชส์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แม้จะนำประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์และพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้านำไปใช้กับข้อตกลงใบอนุญาตเครื่องหมายการค้าในรูปแบบของสัญญาแฟรนไชส์ แต่เนื่องจากกฎหมายดังกล่าวมีบทบัญญัติในความรับผิดทางแพ่งของแฟรนไชส์และไม่มีบทบัญญัติในอนุใบอนุญาตให้ใช้เครื่องหมายการค้าไม่มี (แฟรนไชส์ย่อย) ดังนั้นบุคคลที่ได้รับผลกระทบและผู้บริโภคเพื่อเรียกร้องให้รับผิดชอบต่อความเสียหายที่เกิด.
การศึกษาครั้งนี้ใช้เอกสารงานวิจัยและความคิดเห็นของกฎหมายต่างๆ ผลการศึกษาพบว่า แม้ว่าประเทศไทยจะนำไปสู่ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์และพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้านำไปใช้กับข้อตกลงใบอนุญาตเครื่องหมายการค้าในรูปแบบของสัญญาแฟรนไชส์ แต่บทบัญญัติดังกล่าวอาจไม่ครอบคลุมความรับผิดตามสัญญาย่อยแฟรนไชส์และไทยยังไม่มีกฎหมายเฉพาะแฟรนไชส์เช่นสหรัฐอเมริกา จึงมีความเชื่อมั่นในความรับผิดไม่มีกำหนด ถ้าย่อยแฟรนไชส์จะเกิดขึ้นที่จะนำกฎหมายที่จะนำไปใช้ ถ้าย่อยแฟรนไชส์สร้างชื่อเสียงทางการค้าหรือดำเนินคดีโดยผู้บริโภคจะมีมาตรการทางกฎหมายใด ๆ ในการแก้ปัญหาการกำกับดูแลสัญญาแฟรนไชส์ย่อย เพื่อที่จะสามารถที่จะใช้นำไปใช้อย่างถูกต้องให้ความคุ้มครองและให้การเยียวยาสำหรับคนที่ได้รับบาดเจ็บจะสมบูรณ์พอ.
เพื่อที่จะแก้ปัญหาที่ผู้เขียนได้เสนอที่จะแก้ปัญหาหนี้สินปัญหาภายใต้ข้อตกลงย่อยแฟรนไชส์โดยพระราชบัญญัติการปกครองธุรกิจ แฟรนไชส์ที่มีเนื้อหาเฉพาะของแฟรนไชส์สัญญาหน้าที่ของแฟรนไชส์ปาร์ตี้และรวมถึงบทบัญญัติของข้อตกลงย่อยแฟรนไชส์ นอกจากนี้ควรจะใช้หลักการผลิตชัดเจนนำไปใช้กับแฟรนไชส์และแฟรนไชส์ย่อยภายใต้ข้อตกลงย่อยแฟรนไชส์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเทศไทยไม่มีกฎหมายที่ใช้บังคับกับสัญญาแฟรนไชส์โดยเฉพาะ แม้จะนำประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ และกฎหมายเครื่องหมายการค้าใช้เครื่องหมายการค้าใบอนุญาตข้อตกลงในรูปแบบของแฟรนไชส์ ข้อตกลง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากกฎหมายดังกล่าว ไม่มีบทบัญญัติในส่วนความรับผิดทางแพ่งของแฟรนไชซอร์ และไม่มีบทบัญญัติในส่วนใบอนุญาตให้ใช้เครื่องหมายการค้า ( ซับแฟรนไชส์ ) ดังนั้น ผลกระทบ บุคคลและผู้บริโภคเพื่อเรียกร้องให้รับผิดชอบความเสียหายที่เกิดขึ้นการศึกษานี้ใช้เอกสารงานวิจัยและบทวิจารณ์ของกฎหมายต่าง ๆ ผลการศึกษาพบว่า แม้ว่าประเทศไทยจะนำประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ และกฎหมายเครื่องหมายการค้าใช้เครื่องหมายการค้าใบอนุญาตข้อตกลงในรูปแบบของแฟรนไชส์ ข้อตกลง แต่บทบัญญัติดังกล่าวอาจจะไม่ครอบคลุมถึงความรับผิดภายใต้ข้อตกลงย่อยแฟรนไชส์และแฟรนไชส์ไทยไม่มีกฎหมายเฉพาะ เช่น สหรัฐอเมริกา ดังนั้น ไม่มีความแน่นอนในการกำหนดความรับผิด ถ้าซับแฟรนไชส์จะเกิดขึ้น เพื่อนำกฎหมายมาใช้ ถ้าซับแฟรนไชส์ทำให้ชื่อเสียงทางการค้าหรือดำเนินคดี โดยผู้บริโภคจะมีมาตรการทางกฎหมายใด ๆ ในการแก้ไขปัญหา ดูแลสัญญาแฟรนไชส์ย่อย . เพื่อให้สามารถใช้ใช้อย่างถูกต้อง ให้ความคุ้มครองและให้การเยียวยาแก่ผู้เสียหายเสร็จสิ้นแล้วเพื่อแก้ปัญหา ผู้เขียนได้เสนอการแก้ไขปัญหาหนี้สินภายใต้สัญญาแฟรนไชส์ย่อยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยธุรกิจของแฟรนไชส์ โดยเฉพาะกับเนื้อหาของสัญญาแฟรนไชส์ แฟรนไชส์ และภาระหน้าที่ของฝ่ายรวมถึงบทบัญญัติของข้อตกลงแฟรนไชส์ย่อย . นอกจากนี้ ควรใช้หลักการผู้ผลิตชัดเจนใช้กับมาสเตอร์และซับมาสเตอร์แฟรนไชส์ย่อยภายใต้ข้อตกลง