The correlations between discrimina

The correlations between discriminating variables and standardized canonical discriminant functions (data not shown), indicated that function 1, which was particularly effective in separating non-irradiated samples and those irradiated with 2 kGy, was more strongly correlated to β-tocopherol, C16:1, C22:0 and C24:0, which tended to be present in higher levels in samples irradiated with the 2 kGy dose. On the other hand, function 2 separated groups corresponding to samples irradiated with 6 and 10 kGy from those irradiated with 2 kGy and non-irradiated. This function was mostly correlated to fat, protein, C18:3n3 and TBARS formation inhibition. Finally, function 3 individualized samples irradiated with 6 kGy from the ones treated with 10 kGy, being more strongly correlated to fat, mannitol, protocatechuic acid (higher in samples irradiated with 10 kGy), C12:0 and C23:0 (higher in samples irradiated with 6 kGy).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรการเหยียดและมาตรฐานมาตรฐาน discriminant ฟังก์ชัน (ข้อมูลไม่แสดง), ระบุว่า ฟังก์ชัน 1 ซึ่งมีประสิทธิภาพในการแยกตัวอย่างที่ไม่ใช่ irradiated และผู้ irradiated ด้วย 2 kGy ถูกมากขอสัมพันธ์β-tocopherol, C16:1, C22:0 และ C24:0 ซึ่งมีแนวโน้มที่จะอยู่ในระดับที่สูงขึ้นในตัวอย่าง irradiated ด้วยยา 2 kGy บนมืออื่น ๆ ทำ 2 แยกกลุ่มที่เกี่ยวข้องกับตัวอย่าง irradiated ด้วย 6 และ 10 kGy จาก irradiated ด้วย 2 kGy และปลอด irradiated ฟังก์ชันนี้ส่วนใหญ่ถูกสัมพันธ์ไขมัน โปรตีน C18:3n3 และยับยั้งการก่อตัวของ TBARS ในที่สุด ตัวอย่างงาน 3 ออมสิน irradiated ด้วย kGy 6 จากรักษา ด้วย 10 kGy การสนับสนุนเพิ่มเติมสัมพันธ์ไขมัน mannitol กรด protocatechuic (สูงกว่าในตัวอย่าง irradiated ด้วย 10 kGy), C12:0 และ C23:0 (สูงกว่าในตัวอย่าง irradiated ด้วย 6 kGy)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรจำแนกและฟังก์ชั่นการจำแนกมาตรฐานเป็นที่ยอมรับ (ไม่ได้แสดงข้อมูล) ชี้ให้เห็นว่าฟังก์ชั่น 1 ซึ่งเป็นที่มีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการแยกตัวอย่างที่ไม่ผ่านการฉายรังสีและผู้ที่ผ่านการฉายรังสีมี 2 กิโลเกรย์, มีความสัมพันธ์มากขึ้นอย่างยิ่งที่จะเบต้าโทโคฟีรอ C16: 1 , C22: 0 และ C24: 0 ซึ่งมีแนวโน้มที่จะอยู่ในระดับที่สูงขึ้นในตัวอย่างฉายรังสีด้วยปริมาณ 2 กิโลเกรย์ บนมืออื่น ๆ , ฟังก์ชั่น 2 แยกกลุ่มตัวอย่างที่สอดคล้องกับการฉายรังสีด้วย 6 และ 10 กิโลเกรย์จากผู้ที่ผ่านการฉายรังสีมี 2 กิโลเกรย์และไม่ฉายรังสี ฟังก์ชั่นนี้เป็นส่วนใหญ่มีความสัมพันธ์กับไขมันโปรตีน C18: 3n3 และการก่อ TBARS ยับยั้ง สุดท้ายฟังก์ชั่น 3 รายบุคคลตัวอย่างฉายรังสีที่มี 6 กิโลเกรย์จากคนที่ได้รับการรักษาที่มี 10 กิโลเกรย์ถูกมีลักษณะร่วมกันมากขึ้นอย่างมากไขมัน, mannitol กรด protocatechuic (สูงในตัวอย่างฉายรังสี 10 กิโลเกรย์), C12: 0 และ C23: 0 (สูงในตัวอย่าง การฉายรังสีที่มี 6 กิโลเกรย์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรจำแนกกลุ่มและมาตรฐานมาตรฐานจำแนกฟังก์ชัน ( ข้อมูลไม่แสดง ) , แสดงให้เห็นว่าฟังก์ชัน 1 ซึ่งมีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งในตัวอย่างฉายรังสีและไม่ฉายรังสี แยกนั้นมี 2 ชนิด คือมากกว่าความสัมพันธ์อย่างยิ่งกับบีตา - รอล และ c16:1 c22:0 , c24:0 ซึ่งมีแนวโน้มที่จะอยู่ในระดับที่สูงขึ้น ในตัวอย่างที่ผ่านการฉายรังสีด้วย 2 กิโลเกรย์ปริมาณ บนมืออื่น ๆ , 2 ฟังก์ชันแยกกลุ่มที่สอดคล้องกับตัวอย่างที่ฉายรังสี 6 และ 10 kGy ที่ฉายรังสีและไม่ฉายรังสีมี 2 ชนิด . ฟังก์ชันนี้ส่วนใหญ่มีไขมัน โปรตีน และ c18:3n3 ปกติเกิดการยับยั้ง สุดท้าย หน้าที่ 3 : ตัวอย่างการฉายรังสี 6 ชนิดจากคนที่ปฏิบัติกับ 10 kGy มีความสัมพันธ์อย่างยิ่งกับไขมัน , mannitol , โปรโตคาเทคซู ค ( สูงกว่าในตัวอย่างที่ผ่านการฉายรังสีด้วย 10 kGy ) c12:0 c23:0 ( และสูงกว่าในตัวอย่างที่ผ่านการฉายรังสีด้วย 6 kGy )