According to conventional wisdom, i

According to conventional wisdom, inflation can only be reduced at the
cost of a short-term contraction in economic activity. Available evidence
for industrial countries has been taken to support the notion that disinflation
is contractionary (Gordon, 1982). The costs of disinflation are
generally attributed to the presence of nominal contracts (Fischer, 1977;
Taylor, 1980) and are thus expected to hold for open economies (Fischer,
1986). The last 15 years, however, have witnessed the emergence of a
large body of evidence on the real effects of stabilization in high-inflation
countries which clearly defies this conventional view.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามภูมิปัญญาดั้งเดิม อัตราเงินเฟ้อเท่านั้นสามารถลดเวลาการต้นทุนของการหดตัวระยะสั้นในกิจกรรมทางเศรษฐกิจ มีหลักฐานสำหรับประเทศอุตสาหกรรมนำไปสนับสนุนความคิดที่ว่า disinflationเป็น contractionary (Gordon, 1982) ต้นทุนของ disinflation คือโดยทั่วไปประกอบกับการปรากฏตัวของสัญญากำหนด (Fischer, 1977เทย์เลอร์ 1980) และดังนั้นต้องถือระบบเศรษฐกิจเปิด (Fischer1986) . 15 ปีที่ผ่านมา แต่ ได้เห็นการเกิดขึ้นของการร่างใหญ่ที่เกี่ยวกับผลกระทบจริงของเสถียรภาพอัตราเงินเฟ้อสูงประเทศที่ชัดเจนท้าดูธรรมดานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่ภูมิปัญญาดั้งเดิมอัตราเงินเฟ้อจะลดลงเท่านั้นที่
ค่าใช้จ่ายของการหดตัวในระยะสั้นในกิจกรรมทางเศรษฐกิจ หลักฐานที่มีอยู่
สำหรับประเทศอุตสาหกรรมได้รับการดำเนินการเพื่อสนับสนุนความคิดที่ว่าเงินฝืด
เป็นหดตัว (กอร์ดอน, 1982) ค่าใช้จ่ายของเงินฝืดจะ
ประกอบโดยทั่วไปการปรากฏตัวของสัญญาที่ระบุ (ฟิชเชอร์ 1977 นั้น
เทย์เลอร์, 1980) และคาดว่าจึงจะถือสำหรับเศรษฐกิจแบบเปิด (ฟิชเชอร์,
1986) ในช่วง 15 ปีที่ผ่านมา แต่ได้เห็นการเกิดขึ้นของการให้
ร่างใหญ่ของหลักฐานเกี่ยวกับผลกระทบที่แท้จริงของการรักษาเสถียรภาพสูงในอัตราเงินเฟ้อ
ประเทศที่ชัดเจนได้อย่างหวุดหวิดนี้ดูธรรมดา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามภูมิปัญญาดั้งเดิม เงินเฟ้อก็จะลดลง ที่ต้นทุนของการหดตัวระยะสั้นในกิจกรรมทางเศรษฐกิจ หลักฐานพร้อมสำหรับประเทศที่อุตสาหกรรมได้รับการถ่ายเพื่อสนับสนุนความคิดที่ว่า disinflationเป็น contractionary ( Gordon , 1982 ) ต้นทุน disinflation เป็นโดยทั่วไปประกอบกับสถานะของสัญญาที่ระบุ ( ฟิชเชอร์ , 1977 ;เทย์เลอร์ , 1980 ) และดังนั้นจึงคาดว่าจะค้างไว้สำหรับระบบเศรษฐกิจเปิด ( ฟิชเชอร์1986 ) 15 ปีที่ผ่านมา แต่ได้เห็นการเกิดขึ้นของร่างใหญ่ของหลักฐานเกี่ยวกับผลกระทบที่แท้จริงของเสถียรภาพในภาวะเงินเฟ้อสูงประเทศที่ชัดเจน ท้าทายมุมมองปกตินี้