Previous Chapter | Project Page | N

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 206 – New Beginning (5)

With him standing on Su Luo’s shoulder, they faced the panther lunging at them head on. He had a dignified and austere expression, and released a howling sound that echoed to the sky and penetrated through the earth: “Awoo——Awoo——Awoo——”

His serious little face and appearance was stretched taut. His tiny claw furiously pointed at the fierce panther, as if saying it should be facing him with the right posture, and made it seem like the one pouncing over was not a fourth-ranked magical beast, but an insubordinate servant.

Seeing the little divine dragon’s deadly serious appearance, Su Xi instantly convulsed with laughter.

Dear heavens, that puppy and his master were really made from the same mould, both were overestimating themselves. Did the puppy really think that it could challenge a fourth-ranked magical beast, the fierce panther?

The corners of Su Qing’s lips were similarly raised in an arrogant and aloof sneer.

Blockhead! An ant trying to shake a large tree (1), overconfident!

Whether or not they were truly overconfident, the matter very quickly became apparent.

Just when the panther was about an arm’s length away from Su Luo, its immense body suddenly and forcibly twisted around at the scene.

However, to twist an enormous body in midair, it was easier said than done?

As a result, only a loud ‘thump’ sound could be heard. The massive panther inevitably fell to the ground, raising a cloud of yellow clay dust, knocking itself dizzy and confused.

This action instantly stunned everyone.

Shouldn’t the panther be pouncing on Su Luo? Why would it fall down for no reason? Moreover, tossing itself down into such a sorry state?

Seeing it unable to rise for a long time, Su Qing’s eyes grew bloodshot . Her eyes which were full of rage, in a flash glared at Su Luo: “What did you do?!”

Su Luo nonchalantly spread her hands: “Did you see me do anything?”

She really was innocent. She did not do anything. Speaking of the culprit, shouldn’t it be the little divine dragon that did something? Unfortunately, in the eyes of everyone, the grand little divine dragon was just a puppy who hadn’t even grown its fur yet.

Su Qing was stonewalled immediately.

Indeed, previously she had kept a close eye on Su Luo. Her expression was serious and on guard, but she also never made a move… Then, in the end, how could this happen?

It couldn’t be that the panther suddenly lost its mind?

If Su Qing was to believe that it was because of the puppy’s angry rebuke that the panther would take such action, she wouldn’t believe it even if she was beaten to death (2*).

At the same time, Su Xi was also astonished, with her mouth gaping wide open. For a long time, she could not regain her composure.

What-what really happened? This panther was fourth-ranked, fourth-ranked!

How many fourth-ranked magical beasts could be found in the whole of the Eastern Ling Empire? However…. however, how did this loathsome girl accomplish this? This was really seeing a ghost.

In fact, regarding this kind of result, it was also beyond Su Luo’s expectations.

She knew that the adorable little dragon was the most noble class of divine dragon among the dragon race. Although she knew its dragon prestige was extremely awesome, but she had also never thought that its effect would be this shocking.

Su Luo rubbed the adorable little dragon’s head, while the latter affectionately licked her fingers.

Both person and spirit pet looked extremely affectionate together.

“Panther! Get up! You better stand up!” Su Qing furiously yelled. How could her panther lose to Su Luo? How could she, Su Qing, lose to Su Luo, that pile of mud? This was even harder for her to accept than being killed.

The panther had thrown itself until it was dizzy. Shaking its head, it staggered to its feet.

“Awoo!” With round, angry eyes glaring and a cold frown, the adorable little dragon snapped at it.

Posing with that little face and that imposing majestic manner, it was like a haughty little prince angrily reprimanding a servant.

So loftily up high, as if it should be rightfully his.

Hearing that sound, the panther, which had gotten its large body to stand with much difficulty, swayed on the spot, almost falling again.





1) An ant trying to shake a large tree: an idiom for a person overrating one’s own strength.

2*) Comment from translator Neverim: She will be >_> ; Neverim: Really pity the panther…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Previous Chapter | Project Page | Next ChapterChapter 206 – New Beginning (5)With him standing on Su Luo’s shoulder, they faced the panther lunging at them head on. He had a dignified and austere expression, and released a howling sound that echoed to the sky and penetrated through the earth: “Awoo——Awoo——Awoo——”His serious little face and appearance was stretched taut. His tiny claw furiously pointed at the fierce panther, as if saying it should be facing him with the right posture, and made it seem like the one pouncing over was not a fourth-ranked magical beast, but an insubordinate servant.Seeing the little divine dragon’s deadly serious appearance, Su Xi instantly convulsed with laughter.Dear heavens, that puppy and his master were really made from the same mould, both were overestimating themselves. Did the puppy really think that it could challenge a fourth-ranked magical beast, the fierce panther?The corners of Su Qing’s lips were similarly raised in an arrogant and aloof sneer.Blockhead! An ant trying to shake a large tree (1), overconfident!Whether or not they were truly overconfident, the matter very quickly became apparent.Just when the panther was about an arm’s length away from Su Luo, its immense body suddenly and forcibly twisted around at the scene.However, to twist an enormous body in midair, it was easier said than done?ดังนั้น เท่า เสียงดัง 'thump' เสียงอาจจะได้ยิน เสือดำขนาดใหญ่ย่อมตกไปพื้น ยกเมฆฝุ่นดินเหลือง เคาะเองวิงเวียน และสับสนการกระทำนี้ทันทีงันทุกคนไม่ควร pouncing รถถัง panther ใน Su ลู ทำไมมันจะยุบลงไม่มีเหตุผล นอกจากนี้ โยนตัวเองลงในสถานะขอเห็นมันไม่ขึ้นเป็นเวลานาน Su Qing ตาโต bloodshot ดวงตาของเธอซึ่งเต็มไป ด้วยความโกรธ ในแฟลช glared ที่ลู Su: "คุณทำอะไร!"Su ลูแพร่กระจายอย่างเมินเฉยมือของเธอ: "คุณคุณเห็นฉันทำอะไร"เธอจริง ๆ เป็นผู้บริสุทธิ์ เธอไม่ได้ทำอะไร การพูดของผู้กระทำผิด ไม่ควรมันเป็นมังกรเจ้าน้อยที่ทำอะไร อับ ในสายตาของทุกคน มังกรเจ้าน้อยแกรนด์เป็นเพียงสุนัขที่แม้ไม่ได้ปลูกขนของได้ราชวงศ์ชิง Su ถูก stonewalled ทันทีจริง ก่อนหน้านี้เธอได้เก็บตาปิดใน Su ลู แสดงอย่างจริงจัง และ ในยาม แต่เธอไม่เคยย้าย... จากนั้น ในสุด วิธีอาจเกิดขึ้นได้ว่า รถถัง panther ของใจก็หายไปถ้าเชื่อว่า มันเป็น เพราะลูกสุนัขโกรธตำหนิว่า รถถัง panther จะดำเนินการให้ราชวงศ์ชิง Su เธอคงไม่เชื่อว่ามันแม้ว่าเธอถูกตีตาย (2 *)ในเวลาเดียวกัน Su Xi เป็นประหลาดใจ ปากของเธออ้าปากค้างเปิดกว้างด้วย เป็นเวลานาน เธอไม่อาจครั้งความสงบของเธอWhat-what really happened? This panther was fourth-ranked, fourth-ranked!How many fourth-ranked magical beasts could be found in the whole of the Eastern Ling Empire? However…. however, how did this loathsome girl accomplish this? This was really seeing a ghost.In fact, regarding this kind of result, it was also beyond Su Luo’s expectations.She knew that the adorable little dragon was the most noble class of divine dragon among the dragon race. Although she knew its dragon prestige was extremely awesome, but she had also never thought that its effect would be this shocking.Su Luo rubbed the adorable little dragon’s head, while the latter affectionately licked her fingers.Both person and spirit pet looked extremely affectionate together.“Panther! Get up! You better stand up!” Su Qing furiously yelled. How could her panther lose to Su Luo? How could she, Su Qing, lose to Su Luo, that pile of mud? This was even harder for her to accept than being killed.The panther had thrown itself until it was dizzy. Shaking its head, it staggered to its feet.“Awoo!” With round, angry eyes glaring and a cold frown, the adorable little dragon snapped at it.Posing with that little face and that imposing majestic manner, it was like a haughty little prince angrily reprimanding a servant.So loftily up high, as if it should be rightfully his.Hearing that sound, the panther, which had gotten its large body to stand with much difficulty, swayed on the spot, almost falling again. 1) An ant trying to shake a large tree: an idiom for a person overrating one’s own strength.2*) Comment from translator Neverim: She will be >_> ; Neverim: Really pity the panther…

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่บทที่ 206 - เริ่มต้นใหม่ (5) กับเขายืนอยู่บนไหล่ซู Luo ของพวกเขาต้องเผชิญกับเสือพุ่งไปที่พวกเขาบนหัว เขามีการแสดงออกที่สง่างามและเคร่งครัดและปล่อยเสียงหอนที่สะท้อนไปบนท้องฟ้าและทะลุผ่านแผ่นดินโลก "Awoo - Awoo - Awoo--" ใบหน้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาอย่างรุนแรงและลักษณะถูกเหยียดตึง กรงเล็บของเขาเล็ก ๆ คึกชี้ไปที่เสือดุร้ายเช่นถ้าบอกว่ามันควรจะหันหน้าไปทางเขาด้วยท่าที่ถูกต้องและทำให้มันดูเหมือนหนึ่ง pouncing มากกว่าไม่ได้เป็นสัตว์ที่มีมนต์ขลังที่สี่การจัดอันดับ แต่ข้าราชการแข็งข้อ. เห็นพระเจ้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ลักษณะร้ายแรงร้ายแรงมังกรซูจินชักทันทีด้วยเสียงหัวเราะ. ชั้นฟ้าทั้งหลายที่รักลูกสุนัขที่และเจ้านายของเขาได้ทำจริงๆจากแม่พิมพ์เดียวกันทั้งสองถูกไขว้เขวตัวเอง ไม่ลูกสุนัขจริงๆคิดว่ามันอาจจะท้าทายสัตว์วิเศษสี่อันดับเสือดำรุนแรง? มุมริมฝีปากซูชิงถูกยกขึ้นในทำนองเดียวกันในหยิ่งและห่างเยาะเย้ย. คนโง่! มดพยายามที่จะเขย่าต้นไม้ขนาดใหญ่ (1), เหิม! หรือไม่พวกเขามีใจความจริงเรื่องนี้ได้อย่างรวดเร็วก็เห็นได้ชัด. เพียงเมื่อเสือดำเป็นเรื่องเกี่ยวกับความยาวของแขนห่างจากซู Luo ร่างกายอันยิ่งใหญ่ของฉับพลันและกวาดต้อนบิด รอบที่เกิดเหตุ. อย่างไรก็ตามเพื่อให้ร่างกายบิดมหาศาลอยู่ในอากาศมันก็พูดง่ายกว่าทำ? เป็นผลให้เพียงดัง 'กระหน่ำ' เสียงอาจจะได้ยิน เสือขนาดใหญ่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ล้มลงกับพื้นยกเมฆฝุ่นดินเหลืองเคาะตัวเองและวิงเวียนสับสน. การดำเนินการนี้ได้ทันทีทุกคนตะลึง. ไม่ควรเสือดำจะ pouncing ในซู Luo? ทำไมมันจะล้มลงด้วยเหตุผลใด? นอกจากนี้ยังมีการโยนตัวเองลงไปในรัฐดังกล่าวขอโทษเห็นว่ามันไม่สามารถที่จะเพิ่มขึ้นเป็นเวลานานตาซูชิงโตแดงก่ำ ดวงตาของเธอซึ่งได้เต็มรูปแบบของความโกรธในแฟลชจ้องซู Luo: "คุณทำอะไร ?!" ซู Luo เมินเฉยแพร่กระจายมือของเธอ: "คุณเห็นฉันทำอะไร?" จริง ๆ แล้วเธอเป็นผู้บริสุทธิ์ เธอไม่ได้ทำอะไร การพูดของผู้กระทำผิดไม่ได้ควรจะเป็นมังกรน้อยที่พระเจ้าทำอะไรบางอย่าง? แต่น่าเสียดายที่ในสายตาของทุกคนที่แกรนด์มังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นเพียงลูกสุนัขที่ไม่ได้เติบโตมากยิ่งขนของมันยัง. ซูชิงถูก stonewalled ทันที. อันที่จริงก่อนหน้านี้เธอได้เก็บตาใกล้กับซู Luo การแสดงออกของเธอเป็นที่ร้ายแรงและในยาม แต่เธอยังไม่เคยทำไป ... จากนั้นในท้ายที่สุดวิธีนี้อาจเกิดขึ้นได้อย่างไรมันไม่สามารถเป็นไปได้ว่าเสือดำก็หายไปใจของตนหรือไม่ถ้าเป็นซูชิงที่จะเชื่อว่ามันเป็นเพราะ แห่งการห้ามปรามโกรธของลูกสุนัขที่เสือจะดำเนินการเช่นนี้เธอจะไม่เชื่อว่ามันแม้ว่าเธอถูกทุบตีจนตาย (2 *). ในขณะเดียวกันซูจินก็ยังประหลาดใจกับปากของเธอเปิดกว้างอ้าปากค้าง เป็นเวลานานเธอไม่สามารถฟื้นความสงบของเธอ. อะไรสิ่งที่เกิดขึ้นจริงเหรอ? เสือดำนี้ได้รับการจัดอันดับที่สี่สี่อันดับ! กี่สี่อันดับสัตว์ที่มีมนต์ขลังจะพบว่าในภาพรวมของภาคตะวันออกของหลิงเอ็มไพร์ได้หรือไม่ อย่างไรก็ตาม ... แต่วิธีการที่หญิงสาวที่น่าขยะแขยงนี้สำเร็จนี้ นี้เป็นจริงที่เห็นผี. ในความเป็นจริงเกี่ยวกับชนิดของผลนี้มันก็เกินความคาดหมายของซู Luo. เธอรู้ว่ามังกรน้อยน่ารักเป็นขุนนางชั้นสูงที่สุดของมังกรศักดิ์สิทธิ์ท่ามกลางการแข่งขันมังกร แม้ว่าเธอจะรู้ว่าศักดิ์ศรีมังกรของมันก็น่ากลัวมาก แต่เธอก็ยังไม่เคยคิดว่าผลของมันจะเป็นที่น่าตกใจนี้. ซู Luo ลูบหัวมังกรน้อยน่ารักในขณะที่หลังเสน่หาเลียนิ้วมือของเธอ. ทั้งสองคนและจิตวิญญาณสัตว์เลี้ยงมองที่รักใคร่กันมากเกินไป . "เสือ! ตื่น! คุณดีกว่ายืนขึ้น! "ซูชิงตะโกนคึก วิธีเสือดำเธออาจสูญเสียไปซู Luo? วิธีการอาจเธอซูชิงแพ้ซู Luo กองโคลนที่? นี้เป็นได้ยากสำหรับเธอที่จะยอมรับการถูกฆ่าตายกว่า. เสือดำได้โยนตัวเองจนกระทั่งมันหวิว สั่นศีรษะของมันก็ถูกย้ายไปที่เท้าของมัน. "Awoo!" ด้วยรอบดวงตาโกรธที่เห็นได้ชัดและขมวดเย็นมังกรน้อยน่ารัก snapped ที่มัน. วางตัวกับว่าใบหน้าเล็ก ๆ น้อย ๆ และการจัดเก็บภาษีลักษณะอันงดงามที่มันเป็นเหมือนน้อยหยิ่งผยอง เจ้าชายโกรธตำหนิคนรับใช้. ดังนั้นอย่างสง่าสูงขึ้นเช่นถ้ามันควรจะเป็นของเขาโดยชอบธรรม. ได้ยินเสียงว่าเสือดำซึ่งมีอากาศร่างกายขนาดใหญ่ที่จะยืนด้วยความยากลำบากมากเปี่ยมไปในจุดที่เกือบจะล้มอีกครั้ง. 1) มดพยายามที่จะเขย่าต้นไม้ขนาดใหญ่: สำนวนสำหรับคน overrating ความแข็งแรงของตัวเองหนึ่ง. 2 *) แสดงความคิดเห็นจากนักแปล Neverim: เธอจะได้> _>; Neverim: สงสารจริงๆเสือดำ ...