IntroductionThe mandate of schools

Introduction
The mandate of schools is to unfold the personality of
every student and to build a strong character with a sense
of responsibility for democracy and community. This
implies developing skills of reflection, interpretation of
different information and other complex metacompetences.
Science, business and social organisations
alike describe a strong need for a set of skills and
competences, often referred to as 21st century skills
(e.g. Pink 2006, Wagner 2010, Gardner 2007) or key
competences (OECD). These include communicative,
social and creative meta-competences in addition to
cognitive skills (Carroll et al. 2010). Schools are the only
compulsory place for most young people to develop
abilities and qualifications. Therefore, educational systems
are getting more and more demanded to facilitate the
development of such competences and skills. With the
complexity of everyday life increasing, globalisation, fastchanging
technological advances, product cycles getting
shorter and economic competition tightening, innovative
capacities comprised in the 21st century skills have
become crucial for individuals to survive in an ever
changing society (Dikmans 2011). Most of them are
related to knowledge management, which include
processes concerning information selection, acquisition,
integration, analysis and sharing of knowledge in socially
networked environments (de Corte 2010). It is important
to equip not only academics with those skills at university,
but to already start with each students in the schools.
Content learning is important, but in order to effectively
internalise knowledge, metacognitive competences,
attitudes, values and action skills are crucially necessary
(Weinert 2003). Teaching such metacognitive
competences needs to go beyond isolated information
acquisition in certain subjects, towards a holistic learning
through experience and reflection in projects. So-called
CSSC learning, which enables learning processes that are
constructed, self-regulated, situated in real-life context and
collaborative (de Corte 2010) is recommended by
educational experts. The question intrudes: how does a
format look like that successfully implements CSSC
learning in the school context? How to make phenomena
understandable as a whole, going beyond their
fragmentation into mono-disciplinary subjects? How to
account for complexity rather than focussing on isolated
parts of knowledge? We believe, the crucial point is to get
teachers motivated and enabled to effectively implement
CSSC learning, acknowledging side effects of projects like
chaos and crisis as learning opportunities. It is necessary to
equip them tools and methods, which create a positive
classroom experience while exercising project work. We
furthermore claim that Design Thinking can serve as such
a format. Design Thinking, here defined as a team-based

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำข้อบังคับของโรงเรียนจะแฉในบุคลิกภาพของนักเรียนทุก การสร้างอักขระ ด้วยความรู้สึกความรับผิดชอบสำหรับประชาธิปไตยและชุมชน นี้หมายถึงการพัฒนาทักษะของการสะท้อน การตีความข้อมูลต่าง ๆ และอื่น ๆ metacompetences ซับซ้อนวิทยาศาสตร์ ธุรกิจ และองค์กรทางสังคมเหมือนอธิบายแรงจำเป็นสำหรับชุดของทักษะ และcompetences มักเรียกว่าศตวรรษที่ 21 ทักษะ(เช่น 2006 สีชมพู วากเนอร์ 2010, 2007 การ์ดเนอร์) หรือคีย์competences (OECD) ได้แก่การสื่อสารสังคม และสร้างสรรค์ meta-competences นอกรับรู้ทักษะ (คาร์ et al. 2010) โรงเรียนมีเฉพาะคิดสำหรับคนหนุ่มสาวส่วนใหญ่ในการพัฒนาความสามารถและคุณสมบัติ ดังนั้น ระบบการศึกษาได้รับเพิ่มเติมและอื่น ๆ ต้องการอำนวยความสะดวกการพัฒนาทักษะและ competences เช่น ด้วยการความซับซ้อนของชีวิตประจำวันเพิ่ม นโบาย fastchangingความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี ผลิตภัณฑ์รอบการสั้น และเศรษฐกิจแข่งขันขัน นวัตกรรมมีกำลังการผลิตตั้งแต่ในศตวรรษที่ 21 ทักษะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการอยู่รอดในที่เคยการเปลี่ยนแปลงสังคม (Dikmans 2011) ส่วนใหญ่จะเป็นเกี่ยวข้องกับการจัดการความรู้ ซึ่งประกอบด้วยกระบวนการเกี่ยวกับการเลือกข้อมูล ซื้อรวม การวิเคราะห์ และแบ่งปันความรู้ในสังคมเครือข่ายแวดล้อม (de Corte 2010) มันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้นักวิชาการไม่เพียงแต่ มีทักษะดังกล่าวมหาวิทยาลัยแต่จะเริ่มต้นกับนักเรียนแต่ละโรงเรียนแล้วเรียนรู้เนื้อหา เป็น สำคัญ ในสั่งการได้อย่างมีประสิทธิภาพความรู้ metacognitive competences, internaliseทัศนคติ ค่านิยม และทักษะการดำเนินการยังจำเป็นต้องมี(Weinert 2003) สอนเช่น metacognitivecompetences ต้องเกินข้อมูลที่แยกต่างหากซื้อในบางเรื่อง สู่การเรียนรู้แบบองค์รวมผ่านประสบการณ์และสะท้อนในโครงการ เรียกว่าเรียนรู้ CSSC ซึ่งช่วยให้กระบวนการเรียนรู้ที่สร้าง ควบคุมตนเอง ในบริบทชีวิตจริง และแนะนำโดยทำงานร่วมกัน (de Corte 2010)ผู้เชี่ยวชาญทางการศึกษา Intrudes คำถาม: การไม่เป็นรูปแบบเหมือนที่สำเร็จใช้ CSSCเรียนรู้ในโรงเรียน วิธีการทำให้ปรากฏการณ์เข้าใจทั้งหมด ไปนอกเหนือจากการกระจายตัวในเรื่องวินัยขาวดำ วิธีการบัญชีสำหรับความซับซ้อนมากกว่า focussing บนแยกต่างหากส่วนความรู้หรือไม่ เราเชื่อว่า จุดสำคัญคือการ ได้รับครูแรงจูงใจ และให้ดำเนินการได้อย่างมีประสิทธิภาพต้องยอมรับผลข้างเคียงของโครงการ CSSC เรียนความวุ่นวายและวิกฤตเป็นโอกาสในการเรียนรู้ จำเป็นต้องจัดเครื่องมือและวิธีการ ซึ่งสร้างเป็นบวกประสบการณ์ห้องเรียนขณะออกกำลังกายโครงการงาน เรานอกจากนี้ อ้างว่า คิดออกแบบสามารถทำหน้าที่เป็นรูปแบบการ ออกแบบคิด กำหนดนี่เป็นทีมโดยใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
อาณัติของโรงเรียนคือการแฉบุคลิกภาพของ
นักเรียนทุกคนและการสร้างตัวละครที่แข็งแกร่งกับความรู้สึก
ของความรับผิดชอบเพื่อประชาธิปไตยและชุมชน ซึ่ง
หมายถึงการพัฒนาทักษะของการสะท้อนการตีความหมายของ
ข้อมูลที่แตกต่างกันและอื่น ๆ ที่ซับซ้อน metacompetences.
วิทยาศาสตร์ธุรกิจและองค์กรทางสังคม
เหมือนกันอธิบายความต้องการที่แข็งแกร่งสำหรับชุดของทักษะและ
ความสามารถมักจะเรียกว่าทักษะในศตวรรษที่ 21
(เช่นสีชมพู 2006, แว็กเนอร์ 2010, การ์ดเนอร์ 2007) หรือคีย์
competences (OECD) เหล่านี้รวมถึงการสื่อสาร
ทางสังคมและความคิดสร้างสรรค์ความสามารถเมตานอกเหนือไปจาก
ทักษะการเรียนรู้ (แครอล et al. 2010) โรงเรียนเป็นเพียง
สถานศึกษาภาคบังคับสำหรับคนหนุ่มสาวมากที่สุดในการพัฒนา
ความสามารถและคุณสมบัติ ดังนั้นระบบการศึกษา
จะได้รับการเรียกร้องมากขึ้นและมากขึ้นเพื่ออำนวยความสะดวกใน
การพัฒนาความสามารถและทักษะดังกล่าว ด้วย
ความซับซ้อนของชีวิตประจำวันเพิ่มขึ้นโลกาภิวัตน์ fastchanging
ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีของผลิตภัณฑ์ที่ได้รับรอบ
ที่สั้นและกระชับการแข่งขันทางเศรษฐกิจนวัตกรรม
ความสามารถประกอบด้วยทักษะในศตวรรษที่ 21 ได้
กลายเป็นสิ่งสำคัญสำหรับบุคคลที่จะอยู่รอดในเคย
เปลี่ยนแปลงทางสังคม (Dikmans 2011) ส่วนใหญ่จะ
เกี่ยวข้องกับการจัดการความรู้ซึ่งรวมถึง
กระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการเลือกข้อมูลได้มา
บูรณาการการวิเคราะห์และการแบ่งปันความรู้ในสังคม
สภาพแวดล้อมเครือข่าย (เด Corte 2010) มันเป็นสิ่งสำคัญ
เพื่อให้ไม่เพียง แต่นักวิชาการที่มีทักษะเหล่านั้นที่มหาวิทยาลัย
แต่แล้วเริ่มต้นกับนักเรียนแต่ละคนในโรงเรียน.
การเรียนรู้เนื้อหาเป็นสิ่งสำคัญ แต่เพื่อให้มีประสิทธิภาพ
internalize ความรู้ความสามารถอภิปัญญา
ทัศนคติค่านิยมและทักษะในการดำเนินการมีความจำเป็นอย่างมาก
(Weinert 2003) การเรียนการสอนอภิปัญญาเช่น
ความสามารถความต้องการที่จะไปไกลกว่าข้อมูลที่แยก
การเข้าซื้อกิจการในวิชาบางอย่างที่มีต่อการเรียนรู้แบบองค์รวม
ผ่านประสบการณ์และการสะท้อนในโครงการ ที่เรียกว่า
การเรียนรู้ อ.ก.พ. ซึ่งจะช่วยให้กระบวนการเรียนรู้ที่จะ
สร้างตัวเองควบคุมอยู่ในบริบทชีวิตจริงและ
การทำงานร่วมกัน (เด Corte 2010) แนะนำโดย
ผู้เชี่ยวชาญด้านการศึกษา คำถามยุ่ง: วิธีการที่ไม่
รูปแบบลักษณะเหมือนที่ประสบความสำเร็จนำไปปฏิบัติ อ.ก.พ.
การเรียนรู้ในบริบทโรงเรียน? วิธีที่จะทำให้ปรากฏการณ์
ที่เข้าใจโดยรวมของพวกเขาไปไกลเกินกว่า
การกระจายตัวเป็นอาสาสมัครโมโนวินัย? วิธีการ
บัญชีสำหรับความซับซ้อนมากกว่าที่จะมุ่งเน้นที่แยก
ชิ้นส่วนของความรู้? เราเชื่อว่าจุดสำคัญคือการได้รับ
แรงบันดาลใจครูและการใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพใช้
การเรียนรู้ อ.ก.พ. ยอมรับผลข้างเคียงของโครงการเช่น
ความสับสนวุ่นวายและวิกฤติเป็นโอกาสการเรียนรู้ มันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อ
ให้พวกเขาเครื่องมือและวิธีการที่สร้างบวก
ประสบการณ์ในห้องเรียนในขณะที่การออกกำลังกายการทำโครงงาน เรา
นอกจากอ้างว่าการคิดการออกแบบสามารถทำหน้าที่เป็นเช่น
รูปแบบ ความคิดการออกแบบที่กำหนดไว้ที่นี่เป็นทีมที่ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
อาณัติของโรงเรียนคือการแฉ บุคลิกภาพของนักเรียนทุกคน และต้องสร้าง

ตัวละครที่แข็งแกร่งกับความรู้สึกรับผิดชอบเพื่อประชาธิปไตยและสังคม นี้
หมายถึงการพัฒนาทักษะการสะท้อน การแปลความหมายของข้อมูลที่แตกต่างกันและ metacompetences

วิทยาศาสตร์ที่ซับซ้อนอื่น ๆ องค์กรธุรกิจ และสังคม
เหมือนกันอธิบายความต้องการที่แข็งแกร่งสำหรับชุดของทักษะ
สมรรถภาพ , มักจะเรียกว่าทักษะศตวรรษที่ 21
( เช่นสีชมพู 2006 วากเนอร์ 2010 , การ์ดเนอร์ 2007 ) หรือด้านคีย์
( OECD ) เหล่านี้รวมถึงการสื่อสารสังคมและสร้างสรรค์ด้านเมตา

นอกจากทักษะการคิด ( คาร์โรลล์ et al . 2010 ) โรงเรียนมีเพียง
บังคับสถานที่สำหรับคนหนุ่มสาวส่วนใหญ่พัฒนา
ความสามารถและคุณสมบัติ ดังนั้น ระบบการศึกษา
จะได้รับมากขึ้นและเรียกร้องเพื่ออำนวยความสะดวกในการพัฒนาทักษะเช่น
และทักษะ กับความซับซ้อนของชีวิตเพิ่มขึ้นทุกวัน

fastchanging , โลกาภิวัตน์ , ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี , ผลิตภัณฑ์รอบสั้นกระชับและการแข่งขันทางเศรษฐกิจได้

มีนวัตกรรมความสามารถในทักษะสำคัญสำหรับศตวรรษที่ 21 มี
กลายเป็นบุคคลเพื่อความอยู่รอดในเคย
การเปลี่ยนแปลงสังคม ( dikmans 2011 ) ส่วนใหญ่ของพวกเขาจะเกี่ยวข้องกับการจัดการความรู้

ซึ่งรวมถึงกระบวนการเกี่ยวกับการเลือกข้อมูลการ
รวม , การวิเคราะห์และการแบ่งปันความรู้ในสภาพแวดล้อมเครือข่ายทางสังคม
( เดอ คอร์เต้ 2010 ) มันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้ไม่เพียง แต่นักวิชาการด้วย

แต่ทักษะเหล่านั้นที่มหาวิทยาลัย แล้วเริ่มต้นกับนักเรียนในโรงเรียน
เนื้อหาการเรียนเป็นสิ่งสำคัญ แต่เพื่อให้มีประสิทธิภาพ
internalize ความความรู้ทางทักษะการ ,
ทัศนคติ ค่านิยมและทักษะกระ crucially จำเป็น
( ไวเนิร์ด 2003 ) การสอนทางด้านนี้ต้องไปเกิน

การแยกข้อมูลในบางวิชาที่มีต่อการเรียนรู้แบบองค์รวม
ผ่านประสบการณ์และสะท้อนในโครงการ เรียกว่า
CSSC การเรียนรู้ซึ่งช่วยให้กระบวนการเรียนรู้ที่
สร้างการกำกับตนเอง ตั้งอยู่ในบริบทชีวิตจริงและ
ร่วมกัน ( เดอ คอร์เต้ 2010 ) แนะนำโดย
ผู้เชี่ยวชาญการศึกษา คำถาม : ทำไม intrudes
รูปแบบเหมือนที่ประสบความสำเร็จใช้ CSSC
การเรียนรู้ในบริบทของโรงเรียน วิธีที่จะทำให้เข้าใจปรากฏการณ์
โดยรวมจะเกินพวกเขา
การเป็น Mono วินัยวิชา ? วิธีการ
บัญชีความซับซ้อนมากกว่ามุ่งเน้นส่วนแยก
ความรู้ ? เราเชื่อว่า จุดที่สำคัญคือการได้รับแรงบันดาลใจ และเปิดใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพ ครู

ใช้ CSSC การเรียนรู้ ผล ข้าง เคียง ของโครงการ เช่น วิกฤติเป็นโอกาสการเรียนรู้
ความวุ่นวายและยอมรับ . มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะ
ให้เครื่องมือและวิธีการซึ่งสร้างประสบการณ์ในห้องเรียนบวก
ขณะออกกำลังกายงานโครงการ เรา
นอกจากนี้ อ้างว่า กระบวนการคิดสามารถให้บริการเช่นการจัดรูปแบบ ออกแบบความคิด มากำหนดเป็นทีมตาม