The second generationSecond generat

The second generation

Second generation apex locators were of the single frequency impedance type which used impedance measurements instead of resistance to measure location within the canal. Impedance is comprised of resistance and capacitance and has a sinusoidal amplitude trace. The property is utilized to measure distance in different canal conditions by using different frequencies.

The change in frequency method of measuring was developed by Inoue in 1971 as the Sono-Explorer (Hayashi Dental Supply, Tokyo, Japan) which calibrated at the periodontal pocket of each tooth and measured by the feedback of the oscillator loop (Inoue 1972). The beeping of the device indicated when the apex was reached, so some clinicians erroneously thought that it measured by using sound waves (Inoue 1973). A later model, the Sono-Explorer Mk III uses a meter to indicate distance to apex (Inoue & Skinner 1985).

A high frequency (400 kHz) wave measuring device, the Endocater (Yamaura Seisokushu, Tokyo, Japan) was introduced by Hasegawa et al. (1986). With an electrode connected to the dental chair and a sheath over the probe it was able to make measurements in canals even with conductive fluids present. The sheath caused problems because it would not enter narrow canals, could be rubbed off and was affected by autoclaving (Fouad et al. 1990, Himel & Schott 1993). Ushiyama (1983) suggested using a concentric bipolar electrode that measured the current density evoked in a limited area of the canal, the maximum potential of which is obtained when the electrode meets a constriction. The voltage gradient method could measure with conductive fluids present but was limited by the presence, absence and location of a constriction and the electrode would not fit in a narrow canal (Ushiyama et al. 1988).

Some reported accuracy studies for the second generation apex locators are detailed in Table 1.

An increasing number of second generation apex locators were designed and marketed but all suffered similar problems of incorrect readings with electrolytes in the canals and also in dry canals.

The Apex Finder and the combined pulp tester and apex locator the Endo Analyzer (Analytic/Endo, Orange, CA, USA) are self-calibrating with a visual indicator but have had variable reports of accuracy. Fouad’s group used radiographic length determination and found the accuracy at 67% ± 0.5 mm from the radiographic apex (Fouad et al. 1990). Czerw et al. (1995) noted that the unit overestimated length by more than 0.5 mm 16.6% of the time in an in vitro evaluation. De Moor et al. (1999) found in an in vitro experiment using gelatine that most measurements resulted in perforation through the apex.

The Digipex I, II and III (Mada Equipment Co., Carlstadt, NJ, USA) also combined a pulp vitality tester with apex locator. Czerw et al. (1995) found the Digipex II to be as reliable as the Root ZX in an in vitro study.

The Exact-A-Pex (Ellmann International, Hewlett, NY, USA) uses an audio and a light emitting diode (LED) display. It was found that the Exact-A-Pex always duplicated the canal length as determined by visualizing the tip of a file at the foramen of extracted teeth (Czerw et al. 1994). Hu¨lsmann & Pieper (1989) found the Exact-A-Pex measured consistently short in immature teeth requiring apexification, but was able to give correct results at the time of obturation,comparing results with radiographs.

The Formatron IV (Parkell Dental, Farmingdale, NY, USA) is a small simple device with an LED display. It uses an AC current and measures impedance to measure the distance of the file tip to the apex. It has also had variable results in terms of accuracy. Himel (1993) found it to be accurate to ±0.5 mm from the radiographic apex 65% of the time and within 1 mm 83% of the time. The manufacturer stated in the instructions that it would not work with sodium hypochlorite or other conductive irrigants.

The second generation

Second generation apex locators were of the single frequency impedance type which used impedance measurements instead of resistance to measure location within the canal. Impedance is comprised of resistance and capacitance and has a sinusoidal amplitude trace. The property is utilized to measure distance in different canal conditions by using different frequencies.

The change in frequency method of measuring was developed by Inoue in 1971 as the Sono-Explorer (Hayashi Dental Supply, Tokyo, Japan) which calibrated at the periodontal pocket of each tooth and measured by the feedback of the oscillator loop (Inoue 1972). The beeping of the device indicated when the apex was reached, so some clinicians erroneously thought that it measured by using sound waves (Inoue 1973). A later model, the Sono-Explorer Mk III uses a meter to indicate distance to apex (Inoue & Skinner 1985).

A high frequency (400 kHz) wave measuring device, the Endocater (Yamaura Seisokushu, Tokyo, Japan) was introduced by Hasegawa et al. (1986). With an electrode connected to the dental chair and a sheath over the probe it was able to make measurements in canals even with conductive fluids present. The sheath caused problems because it would not enter narrow canals, could be rubbed off and was affected by autoclaving (Fouad et al. 1990, Himel & Schott 1993). Ushiyama (1983) suggested using a concentric bipolar electrode that measured the current density evoked in a limited area of the canal, the maximum potential of which is obtained when the electrode meets a constriction. The voltage gradient method could measure with conductive fluids present but was limited by the presence, absence and location of a constriction and the electrode would not fit in a narrow canal (Ushiyama et al. 1988).

Some reported accuracy studies for the second generation apex locators are detailed in Table 1.

An increasing number of second generation apex locators were designed and marketed but all suffered similar problems of incorrect readings with electrolytes in the canals and also in dry canals.

The Apex Finder and the combined pulp tester and apex locator the Endo Analyzer (Analytic/Endo, Orange, CA, USA) are self-calibrating with a visual indicator but have had variable reports of accuracy. Fouad’s group used radiographic length determination and found the accuracy at 67% ± 0.5 mm from the radiographic apex (Fouad et al. 1990). Czerw et al. (1995) noted that the unit overestimated length by more than 0.5 mm 16.6% of the time in an in vitro evaluation. De Moor et al. (1999) found in an in vitro experiment using gelatine that most measurements resulted in perforation through the apex.

The Digipex I, II and III (Mada Equipment Co., Carlstadt, NJ, USA) also combined a pulp vitality tester with apex locator. Czerw et al. (1995) found the Digipex II to be as reliable as the Root ZX in an in vitro study.

The Exact-A-Pex (Ellmann International, Hewlett, NY, USA) uses an audio and a light emitting diode (LED) display. It was found that the Exact-A-Pex always duplicated the canal length as determined by visualizing the tip of a file at the foramen of extracted teeth (Czerw et al. 1994). Hu¨lsmann & Pieper (1989) found the Exact-A-Pex measured consistently short in immature teeth requiring apexification, but was able to give correct results at the time of obturation,comparing results with radiographs.

The Formatron IV (Parkell Dental, Farmingdale, NY, USA) is a small simple device with an LED display. It uses an AC current and measures impedance to measure the distance of the file tip to the apex. It has also had variable results in terms of accuracy. Himel (1993) found it to be accurate to ±0.5 mm from the radiographic apex 65% of the time and within 1 mm 83% of the time. The manufacturer stated in the instructions that it would not work with sodium hypochlorite or other conductive irrigants.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

รุ่นที่สอง

รุ่นสอง locators เอเพ็กซ์มีชนิดความต้านทานความถี่เดียวที่ใช้วัดความต้านทานแทนความต้านทานการวัดตำแหน่งภายในคลอง นั้น ความต้านทานประกอบด้วยความต้านทานและค่าความจุ และมีการติดตามคลื่น sinusoidal คุณสมบัติคือใช้วัดระยะทางในคลองต่าง ๆ โดยใช้ความถี่แตกต่างกัน

การเปลี่ยนความถี่วิธีการวัดที่ถูกพัฒนาขึ้น โดยโนะอุเอะในเป็นโรงแรมโซ-Explorer (จัดฟันฮายาชิ โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น) ซึ่งปรับเทียบที่กระเป๋าโรคเหงือกของฟันแต่ละวัด โดยผลป้อนกลับของลูป oscillator (1972 โนะอุเอะ) Beeping อุปกรณ์ระบุเมื่อสุดยอดแล้ว ดังนั้น บาง clinicians ตั้งใจคิดว่า จะวัด โดยใช้คลื่นเสียง (1973 โนะอุเอะ) รูปแบบ โรงแรมโซ Explorer เอ็มเค III ใช้เครื่องวัดเพื่อบ่งชี้ห่างจากเอเพ็กซ์ (โนะอุเอะ&สกินเนอร์ 1985) .

คลื่นความถี่สูง (400 kHz) วัด Endocater (Yamaura Seisokushu โตเกียว ญี่ปุ่น) ถูกนำมาใช้โดย Hasegawa และ al. (1986) กับอิเล็กโทรดเชื่อมต่อกับเก้าอี้ทันตกรรมและ sheath ที่ผ่านโพรบไม่สามารถทำการวัดในคลองกับไฟฟ้าของเหลวอยู่ Sheath ที่เกิดปัญหา เพราะมันจะไม่เข้าคลองแคบ ไม่ rubbed ปิด และได้รับผลจาก autoclaving (Fouad et al. 1990, Himel & Schott 1993) Ushiyama (1983) แนะนำใช้อิเล็กโทรดไฟที่ไบโพลาร์ concentric ที่วัดความหนาแน่นปัจจุบัน evoked ในคลอง ศักยภาพสูงสุดที่ได้รับเมื่อการเชื่อมตรงกับอิเล็กโทรดที่จำกัด วิธีการไล่ระดับแรงดันไฟฟ้าสามารถวัด ด้วยไฟฟ้าของเหลวอยู่ แต่ถูกจำกัด ด้วยสถานะ การขาดงานและตำแหน่งของการเชื่อมและการไฟฟ้าจะไม่พอในคลองแคบ (Ushiyama et al. 1988) .

บางรายงานการศึกษาความถูกต้องสำหรับรุ่นที่สองเอเพ็กซ์ locators มีรายละเอียดในตารางที่ 1.

เพิ่มจำนวนสองรุ่นเอเพ็กซ์ locators ถูกออกแบบ และเด็ดขาด แต่ทั้งหมดประสบปัญหาอ่านไม่ถูกต้องกับไลต์ ในลำคลอง และ ในคลองแห้งเหมือนกัน

ที่ Apex หา และทดสอบรวมเยื่อ และครอบตำแหน่งวิเคราะห์วงจร (วิเคราะห์/Endo ส้ม CA, USA) จะปรับเทียบตนเองกับตัวบ่งชี้ที่ภาพ แต่มีรายงานการผันแปรของความถูกต้อง กลุ่มของ Fouad ใช้กำหนดความยาวเจริญเต็มขั้น และความถูกต้องแห่ง 67% ± 0.5 mm จากเอเพ็กซ์เจริญเต็มขั้น (Fouad et al. 1990) Czerw et al. (1995) กล่าวว่า หน่วย overestimated ความยาวมากกว่า 0.5 มิลลิเมตรโดย 16.6% ของเวลาในการประเมินใน เดอมัวร์ et al (1999) ที่พบในการทดลองเพาะเลี้ยงใช้ gelatine ที่วัดส่วนใหญ่ทำให้เกิด perforation ผ่านเอเพ็กซ์

Digipex I, II และ III (มาดาอุปกรณ์ Co., Carlstadt, NJ สหรัฐอเมริกา) รวมการทดสอบพลังอัดกับครอบตำแหน่ง Czerw et al. (1995) พบสอง Digipex ให้เป็นที่เชื่อถือได้เป็น ZX รากในการเพาะเลี้ยงศึกษา

เดอะ Exact-A-Pex (อินเตอร์เนชั่นแนล Ellmann, Hewlett, NY สหรัฐอเมริกา) ใช้ไดโอด (LED) แสดงการเปล่งแสงและเสียง พบว่า Exact-A-Pex เสมอซ้ำความยาวคลองเป็นไปตามคำแนะนำของไฟล์ในช่องแยกฟัน (Czerw et al. 1994) แสดงผล Hu¨lsmann & Pieper (1989) พบ Exact-A-Pex วัดอย่างต่อเนื่องระยะสั้นเป็น immature ฟันต้อง apexification แต่สามารถให้ผลลัพธ์ที่ถูกต้องใน obturation การเปรียบเทียบผลลัพธ์กับ radiographs

IV Formatron (Parkell ทันตกรรม Farmingdale, NY, USA) เป็นอุปกรณ์ง่าย ๆ ขนาดเล็ก ด้วยจอภาพ LED ใช้ปัจจุบันเป็น AC และวัดความต้านทานการวัดระยะห่างของแนะนำแฟ้มไปสุดยอด นอกจากนี้ยังมีตัวแปรผลในแง่ของความถูกต้อง Himel (1993) พบว่ามีความถูกต้องถึง ±05 มม.จาก% 65 เอเพ็กซ์เจริญเต็มขั้นแล้ว และภาย ใน 1 mm 83% ของเวลา ผู้ผลิตที่ระบุไว้ในคำสั่งที่จะทำงานกับผงฟอกขาวหรือ irrigants อื่น ๆ ไฟฟ้า

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

รุ่นที่สองรุ่นที่สองระบุตำแหน่งยอดเป็นประเภทเดียวของความต้านทานความถี่ที่ใช้ในการวัดความต้านทานแทนของความต้านทานการวัดตำแหน่งภายในคลอง ความต้านทานประกอบด้วยความต้านทานและความจุและมีร่องรอยคลื่นซายน์ ที่พักได้รับการใช้ในการวัดระยะทางในสภาพคลองที่แตกต่างกันโดยใช้ความถี่ที่แตกต่างกันการเปลี่ยนแปลงในวิธีการวัดความถี่ของการได้รับการพัฒนาโดยอิโนอุเอะในปี 1971 เป็น Sono-Explorer (ฮายาชิทันตกรรมซัพพลาย, โตเกียว, ญี่ปุ่น) ซึ่งการปรับเทียบที่กระเป๋าปริทันต์ของ แต่ละฟันและวัดได้จากการตอบรับของวง oscillator (อิโนอุเอะ 1972) beeping ของอุปกรณ์ที่ระบุไว้เมื่อปลายก็มาถึงดังนั้นแพทย์บางคนเข้าใจผิดคิดว่ามันวัดโดยใช้คลื่นเสียง (อิโนอุเอะ 1973) รุ่นต่อมา Sono-เอ็กซ์พลอเรอร์ Mk III เมตรใช้เพื่อแสดงให้เห็นระยะห่างเอเพ็กซ์ (อิโนอุเอะและสกินเนอร์ 1985) ความถี่สูง (400 kHz) คลื่นวัดอุปกรณ์ Endocater (Yamaura Seisokushu, โตเกียว, ญี่ปุ่น) ได้รับการแนะนำโดยเซกาวา และอัล (1986) กับขั้วไฟฟ้าที่เชื่อมต่อกับเก้าอี้ทันตกรรมและเปลือกกว่าสอบสวนมันก็สามารถที่จะให้การวัดในคลองแม้จะมีของเหลวที่นำไฟฟ้าในปัจจุบัน ฝักทำให้เกิดปัญหาเพราะมันจะไม่ได้เข้าสู่คลองแคบอาจจะถูไปและได้รับผลกระทบจาก autoclaving (Fouad ตอัล. ปี 1990 และชอตต์ HIMEL 1993) Ushiyama (1983) แนะนำการใช้ขั้วไฟฟ้าสองขั้วที่มีศูนย์กลางที่วัดความหนาแน่นกระแสปรากฏอยู่ในพื้นที่ที่ จำกัด ของคลองที่มีศักยภาพสูงสุดของที่ได้รับเมื่อขั้วตรงหด วิธีการไล่ระดับสีที่สามารถวัดแรงดันกับของเหลวเป็นสื่อกระแสไฟฟ้าในปัจจุบัน แต่ถูก จำกัด ด้วยการมีตัวตนและตำแหน่งของการรัดและอิเล็กโทรดจะไม่พอดีในคลองแคบ (Ushiyama และคณะ. 1988) บางรายงานการศึกษาความถูกต้องสำหรับยอดรุ่นที่สอง ระบุตำแหน่งมีรายละเอียดในตารางที่ 1 จำนวนที่เพิ่มขึ้นของรุ่นที่สองระบุตำแหน่งปลายได้รับการออกแบบและทำการตลาด แต่ทั้งหมดประสบปัญหาที่คล้ายกันของการอ่านที่ไม่ถูกต้องด้วยอิเล็กโทรไลในคลองและในคลองแห้งเอเพ็กซ์ค้นหาและทดสอบเยื่อกระดาษรวมกันและตั้งยอด Endo วิเคราะห์ (วิเคราะห์ / Endo, ส้ม, CA, USA) เป็นตัวเทียบกับตัวบ่งชี้ที่มองเห็นได้ แต่มีรายงานตัวแปรของความถูกต้อง กลุ่ม Fouad ของการกำหนดระยะเวลาที่ใช้เอ็กซ์เรย์และพบว่ามีความถูกต้องที่ 67% ± 0.5 มม. จากปลายสุดเอ็กซ์เรย์ (Fouad และคณะ. 1990) Czerw ตอัล (1995) ตั้งข้อสังเกตว่าหน่วยงานที่มีความยาวเกินกว่า 0.5 มม. 16.6% ของเวลาในการประเมินผลในหลอดทดลอง เดอมัวร์และอัล (1999) ที่พบในการทดลองในหลอดทดลองโดยใช้เจลาตินที่วัดส่วนใหญ่มีผลในการทะลุผ่านยอดรวมยังทดสอบ Digipex I, II และ III (Mada อุปกรณ์ จำกัด Carlstadt, นิวเจอร์ซีย์, สหรัฐอเมริกา) พลังเยื่อกระดาษที่มีที่ตั้งยอด Czerw ตอัล (1995) พบ Digipex ครั้งที่สองจะเป็นที่น่าเชื่อถือเป็นราก ZX ในการศึกษาในหลอดทดลองที่แน่นอน-A-Pex (Ellmann นานาชาติ, ฮิวเลตต์, นิวยอร์ก, สหรัฐอเมริกา) ใช้เสียงและไดโอดเปล่งแสง (LED) จอแสดงผล พบว่าที่แน่นอน-A-Pex เสมอซ้ำระยะเวลาในคลองตามที่กำหนดโดยการแสดงปลายของแฟ้มที่ foramen ของฟันสกัด (Czerw et al,. 1994) Hu ¨ lsmann และ Pieper (1989) พบที่แน่นอน-A-Pex วัดอย่างต่อเนื่องในระยะสั้นฟันที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะต้อง apexification แต่ก็สามารถที่จะให้ผลลัพธ์ที่ถูกต้องในเวลาที่ obturation เปรียบเทียบผลกับการฉายรังสีFormatron iv (Parkell ทันตกรรม Farmingdale , นิวยอร์ก, สหรัฐอเมริกา) เป็นอุปกรณ์ที่ง่ายขนาดเล็กที่มีจอแสดงผล LED จะใช้กระแส AC และความต้านทานมาตรการในการวัดระยะทางของปลายไฟล์ไปยังปลาย นอกจากนี้ยังมีผลตัวแปรในแง่ของความถูกต้อง HIMEL (1993) พบว่ามีความถูกต้องถึง± 0.5 มม. จากเอ็กซ์เรย์ยอด 65% ของเวลาและภายใน 1 มม. 83% ของเวลาที่ ผู้ผลิตที่ระบุไว้ในคำแนะนำที่มันจะไม่ทำงานร่วมกับโซเดียมไฮโปคลอไรหรือคลองนำอื่น ๆ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

รุ่นที่สอง รุ่นที่สองใช้ locators ของอิมพีแดนซ์ชนิดเดียวที่ใช้ความถี่การวัดอิมพีแดนซ์แทนความต้านทานวัดที่ตั้งอยู่ภายในคลอง ซึ่งประกอบด้วยความต้านทานและความจุไฟฟ้า และมีรอยคลื่นรูปไซน์ . คุณสมบัติใช้เพื่อวัดระยะทางในคลองต่าง ๆเงื่อนไขโดยใช้ความถี่ที่แตกต่างกัน .

การเปลี่ยนแปลงความถี่ของการวัดโดยถูกพัฒนาขึ้นโดย อิโนอุเอะ ในปี 1971 เป็น Sono Explorer ( ฮายาชิ ทันตกรรม อุปทาน ที่กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งทำการใน periodontal pocket ของฟันแต่ละ และวัด โดยความคิดเห็นของ oscillator ห่วง ( อิโนะอุเอะ 1972 ) ส่วนเสียงของอุปกรณ์ที่ระบุเมื่อปลายได้ถึงดังนั้นบางแพทย์ผิดคิดว่ามันวัดโดยการใช้คลื่นเสียง ( อิโนะอุเอะ 1973 ) รูปแบบต่อมา Sono Explorer เอ็มเค III ใช้เครื่องวัดเพื่อบ่งชี้ระยะปลาย ( อิโนะอุเอะ &สกินเนอร์ 1985 )

ความถี่สูง ( 400 kHz ) อุปกรณ์ตรวจวัดคลื่น endocater ( ญี่ปุ่นยามาอุระ seisokushu , โตเกียว , ) แนะนำฮาเซกาว่า et al . ( 1986 )กับมีขั้วที่เชื่อมต่อกับเก้าอี้ทันตกรรมและฝักมาวัดมันก็สามารถที่จะทำให้การวัดในคลองกับของเหลวเป็นสื่อกระแสไฟฟ้าในปัจจุบัน ฝักเป็นปัญหา เพราะมันคงไม่เข้าคลองแคบ อาจจะขัดใจ และผลกระทบ โดยอัตราส่วนโฟกัส ( fouad et al . himel & Schott 1990 , 1993 )ยูชิยาม่า ( 1983 ) แนะนำให้ใช้แบบสองขั้ว ขั้วไฟฟ้าที่วัดความหนาแน่นกระแสที่เกิดในพื้นที่ที่ จำกัด ของคลอง ศักยภาพสูงสุดที่ได้รับเมื่อขั้วตรงกับการรัด แรงดันของเหลวสามารถวัดได้ด้วยการไล่ระดับสีแบบปัจจุบัน แต่ถูก จำกัด โดยการแสดงตนขาดและสถานที่ของการรัดและขั้วไฟฟ้าจะไม่พอดีในคลองแคบ ( ยูชิยาม่า et al . 1988 ) .

บางการศึกษารายงานความถูกต้องสำหรับรุ่นที่สองใช้ locators มีรายละเอียดในตารางที่ 1 .

การเพิ่มจำนวนของรุ่นที่สองใช้ locators ถูกออกแบบ และเด็ดขาด แต่ประสบปัญหาที่คล้ายกันของการอ่านที่ไม่ถูกต้องกับไลท์ในคลองและในคลองแห้ง

ปลาย Finder และรวมเครื่องทดสอบเยื่อและปลายที่ตั้งที่เอนโด วิเคราะห์ ( วิเคราะห์ / โด , ส้ม , CA , USA ) การสอบเทียบด้วยตัวบ่งชี้ ภาพ แต่มีตัวแปรรายงานของความถูกต้องfouad กลุ่มโดยกำหนดใช้ความยาวและพบความถูกต้องที่ 67 % ± 0.5 มม. จากปลายทางรังสี ( fouad et al . 1990 ) czerw et al . ( 1995 ) กล่าวว่า หน่วยประมาณการความยาวกว่า 0.5 มม. 16.6% ของเวลาในการโครงการ เดอมัวร์ et al .( 1999 ) พบในการทดลองการใช้วุ้นที่วัดเป็นส่วนใหญ่ ส่งผลให้ทะลุผ่านจุดสูงสุด .

digipex I , II และ III ( Mada Equipment Co . , carlstadt , NJ , USA ) ยังรวมเยื่อกระดาษทดสอบพลังกับมาใช้บังคับ . czerw et al . ( 1995 ) พบ digipex II เป็นที่เชื่อถือได้เป็นราก ZX ในการศึกษาในหลอดทดลอง .

exact-a-pex ( ellmann นานาชาติ , ฮิวเลตต์ , NY ,สหรัฐอเมริกา ) ใช้เสียงและไดโอดเปล่งแสง ( LED ) แสดง พบว่า exact-a-pex มักจะลอกคลองความยาวตามที่กำหนดโดยการแสดงผลปลายของไฟล์ในช่องฟันสกัด ( czerw et al . 1994 ) หูตั้ง lsmann &เปอร์ ( 1989 ) พบ exact-a-pex วัดอย่างสั้นใน apexification ฟันให้เด็ก ,แต่ก็สามารถให้ผลลัพธ์ที่ถูกต้องในเวลาของ obturation เปรียบเทียบผลลัพธ์กับ 2 .

formatron IV ( parkell ทันตกรรม Farmingdale , NY , USA ) เป็นอุปกรณ์ขนาดเล็กที่ง่ายกับ LED แสดง ใช้กระแสไฟฟ้าสลับและการวัดความต้านทานวัดระยะห่างของปลายไฟล์เอเพ็กซ์ . มันยังได้ผล ตัวแปร ในแง่ของความถูกต้อง himel ( 2536 ) พบว่ามีความถูกต้อง เพื่อ± 05 มม. จากภาพรังสีปลาย 65 เปอร์เซ็นต์ของเวลา และภายใน 1 เดือน 83 เปอร์เซ็นต์ของเวลา ผู้ผลิตที่ระบุไว้ในคู่มือว่า มันจะไม่ทำงานกับโซเดียมไฮโปคลอไรต์ หรือ irrigants สื่ออื่น ๆ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.