Customer commitment is also a part

Customer commitment is also a part of key element in long-term relationships. Morgan and Hunt (1994) define commitment as an exchange partner believing that an ongoing relationship with another is so important as to guarantee maximum attempts at preserving it. Wilson (1995) also support that relationship commitment is central to relationship marketing as the most generally used dependent variable used in purchaser and retailer relationship studies. That is the perceived significance and high value of the relationship to the committed partner (Little and Marandi 2003). While, other researcher have defined commitment as an enduring desire to maintain a valued relationship (Moorman et al. 1992). Implicit in this definition is a higher degree of responsibility to make it mutually beneficial and fulfilling (Ndubisi 2007; Gundlach et al. 1995; Morgan and Hunt 1994). In relationship literature, it would be considered as a situation where the parties’ intentions to act and their subsequent attitude towards interacting with each other. High relationship value will affect commitment positively (Storbacka et al. 1994). Sum up, the affective commitment can generate a marketing relationship. Moreover, customer tend to have a optimistic rapport with the business they recognize themselves with, since the relationship that are create on affective commitment are more reliable (Fullerton 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความมุ่งมั่นของลูกค้าก็เป็นส่วนหนึ่งขององค์ประกอบสำคัญในความสัมพันธ์ระยะยาว มอร์แกนและล่า (1994) กำหนดมั่นเป็นคู่แลกเปลี่ยนความเชื่อว่าความสัมพันธ์ต่อเนื่องกับอีกจึงสำคัญกับรับประกันสูงสุดพยายามที่รักษามัน Wilson (1995) สนับสนุนว่า มั่นความสัมพันธ์เป็นความสัมพันธ์ทางการตลาดเป็นส่วนใหญ่โดยทั่วไปใช้ขึ้นอยู่กับตัวแปรที่ใช้ในการศึกษาความสัมพันธ์ของผู้ซื้อและผู้ค้าปลีก คือรับรู้ความสำคัญและสูงค่าความสัมพันธ์คู่ค้ามุ่งมั่น (น้อย และ Marandi 2003) ขณะ นักวิจัยอื่น ๆ ได้กำหนด มั่นเป็นความยั่งยืนต้องรักษาความสัมพันธ์ที่บริษัท (Moorman et al. 1992) นัยในคำนิยามนี้มีความรับผิดชอบเพื่อให้เป็นประโยชน์ และตอบสนองซึ่งกันและกัน (Ndubisi 2007 ในระดับที่สูง Gundlach et al. 1995 มอร์แกนและล่า 1994) ความสัมพันธ์วรรณคดี มันจะถือว่าเป็นสถานการณ์ที่ความตั้งใจของฝ่ายดำเนินการและทัศนคติของพวกเขาตามมาต่อการโต้ตอบกัน ค่าความสัมพันธ์สูงจะมีผลต่อความมุ่งมั่นบวก (Storbacka et al. 1994) รวม ความมุ่งมั่นที่ผลสามารถสร้างความสัมพันธ์ทางการตลาด ยิ่งไปกว่านั้น ลูกค้ามักจะ มีสายสัมพันธ์ในเชิงบวกกับธุรกิจที่พวกเขารู้จักตัวเอง ด้วย เนื่องจากความสัมพันธ์ที่สร้างบนความมุ่งมั่นที่ผลจะเชื่อถือได้มากขึ้น (ฟู 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความมุ่งมั่นของลูกค้าเป็นส่วนหนึ่งขององค์ประกอบสำคัญในความสัมพันธ์ระยะยาว มอร์แกนและฮันท์ (1994) กำหนดความมุ่งมั่นในฐานะที่เป็นคนที่เชื่อว่าการแลกเปลี่ยนความสัมพันธ์ต่อเนื่องอีกด้วยจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะรับประกันความพยายามสูงสุดในการรักษามัน วิลสัน (1995) นอกจากนี้ยังสนับสนุนความมุ่งมั่นความสัมพันธ์ที่เป็นศูนย์กลางของการตลาดเชิงสัมพันธ์เป็นส่วนใหญ่ที่ใช้กันโดยทั่วไปขึ้นอยู่กับตัวแปรที่ใช้ในการซื้อและการศึกษาความสัมพันธ์ของร้านค้าปลีก นั่นคือการรับรู้ถึงความสำคัญและมีมูลค่าสูงของความสัมพันธ์กับคนที่มีความมุ่งมั่น (เล็ก ๆ น้อย ๆ และ Marandi 2003) ในขณะที่นักวิจัยอื่น ๆ ที่มีความมุ่งมั่นที่กำหนดไว้เป็นความปรารถนาที่ยั่งยืนที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่มีคุณค่า (Moorman et al. 1992) โดยปริยายในความหมายนี้เป็นระดับที่สูงขึ้นของความรับผิดชอบที่จะทำให้มันเป็นประโยชน์ร่วมกันและการตอบสนอง (Ndubisi 2007; Gundlach et al, 1995;. มอร์แกนและล่า 1994) ในวรรณคดีความสัมพันธ์ก็จะได้รับการพิจารณาเป็นสถานการณ์ที่ความตั้งใจของฝ่ายที่จะกระทำและทัศนคติที่ตามมาของพวกเขาที่มีต่อการมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ ค่าความสัมพันธ์สูงจะส่งผลกระทบต่อความมุ่งมั่นในเชิงบวก (Storbacka et al. 1994) สรุปความมุ่งมั่นอารมณ์สามารถสร้างความสัมพันธ์การตลาด นอกจากนี้ลูกค้าที่มีแนวโน้มที่จะมีความสามัคคีในแง่ดีกับธุรกิจของพวกเขารู้จักตัวเองด้วยเพราะความสัมพันธ์ที่มีความมุ่งมั่นในการสร้างอารมณ์มีความน่าเชื่อถือมากขึ้น (Fullerton 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความมุ่งมั่นของลูกค้าเป็นส่วนหนึ่งขององค์ประกอบที่สำคัญในความสัมพันธ์ระยะยาว มอร์แกนและล่า ( 1994 ) กำหนดความเป็นพันธมิตรแลกเปลี่ยนเชื่อว่ามีความสัมพันธ์ต่อเนื่องกับอีกจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะรับประกันความพยายามสูงสุดในการรักษาค่ะวิลสัน ( 1995 ) ยังสนับสนุนว่า ความผูกพัน เป็นศูนย์กลางของความสัมพันธ์ทางการตลาดมากที่สุดโดยทั่วไปใช้ ตัวแปรที่ใช้ในการศึกษาความสัมพันธ์ของผู้ซื้อและผู้ค้าปลีก . นั่นคือการรับรู้ความสำคัญและคุณค่าสูง ความสัมพันธ์กับหุ้นส่วนความมุ่งมั่น ( เล็ก ๆน้อย ๆและ marandi 2003 ) ในขณะที่นักวิจัยอื่น ๆมีความมุ่งมั่นอย่างยั่งยืนหมายถึงความปรารถนาที่จะรักษาคุณค่าความสัมพันธ์ ( มุร์เมิน et al . 1992 ) ความนัยในความหมายนี้คือระดับสูงของความรับผิดชอบที่จะทำให้มันเป็นประโยชน์แก่กันและกัน และการตอบสนอง ( ndubisi 2007 ; กันด์เลิก et al . 1995 ; มอร์แกนและล่า 1994 ) ในวรรณคดีความสัมพันธ์ก็จะถือว่า เป็นสถานการณ์ที่อีกฝ่ายตั้งใจที่จะทำ และทัศนคติที่ตามมาของพวกเขาที่มีต่อการโต้ตอบกับแต่ละอื่น ๆ ค่าความสัมพันธ์สูงจะมีผลต่อความมุ่งมั่นบวก ( storbacka et al . 1994 ) สรุปคือความมุ่งมั่นทางอารมณ์สามารถสร้างความสัมพันธ์การตลาด นอกจากนี้ลูกค้ามีแนวโน้มที่จะมีสัมพันธ์ที่ดีกับธุรกิจที่พวกเขารู้จักตัวเองด้วย เนื่องจากความสัมพันธ์ที่สร้างบนความมุ่งมั่นทางอารมณ์มีความน่าเชื่อถือมากขึ้น ( - 2005 )