A organismmust meet in order to be

A organism
must meet in order to be given GILSP status. It stated that r-DNA GILSP organisms can be
handled, on a large scale, under the same conditions of minimal controls and containment
procedures as would be used for the host strains. The key principle for GILSP is that the r-DNA
organism should be as safe as the low-risk organism from which it is derived.” (OECD, 1992).
3.1.2. Adverse effects
A search was performed to determine if there was any evidence of adverse events due to the use
of the strain in the publically available literature. The key-words used for this search were:
16 IFBC (1990). Biotechnologies and food: assuring the safety of foods produced by genetic modification. Regul.
Toxicol. Pharmacol. 12, S1-S196.
DB1/ 79831265.4
15
 Streptomyces violaceoruber, Streptomyces lividans and Streptomyces coelicolor because
these species are considered belonging to the same taxon
 Toxic effects, mutagen, genotoxic, pathogenic and safety.
This search failed to identify any published study or report on human or animal adverse effects
of Streptomyces violaceoruber.
Expanding the search to the genus Streptomyces, we identified a number of publications on the
pathogenicity of certain species for plants. For example, data are available on Streptomyces
scabies and S. acidiscabies that produce phytotoxins (thaxtomin A) and are responsible for the
disease of potato scab. No publication covers toxigenic or pathogenic effects in mammals.
For humans, Kiezer et al. (2000) carried out a synthesis of the Streptomycetes pathogenic
species. They showed that human diseases caused by actinomycetes are largely related to
infections with Mycobacterium, Actinodura, Nocardia and Actinomyces. This has been
confirmed by recent works which also identifies as pathogen agents Streptomyces somaliensis,
Streptomyces madurae et Streptomyces sudanensis, and Streptomyces cacaoi (Boiron et al.,
1998, Khatri et al., 2002, Dieng et al., 2003, 2005, Quintana et al., 2008, Pellegrini et al., 2012).
Most of these studies were conducted in Africa and none are citing effects from Streptomyces
violaceoruber, Streptomyces lividans or Streptomyces coelicolor.
3.1.3. Resistance to antibiotics
A literature search was performed to evaluate if antibiotic resistance by Streptomyces had been
documented in the literature. The key-words used for this search were [antimicrobial or
antibiotic resistance] and [Streptomyces or Actinobacteria]. This search gave a limited number of
publications dealing with a very small number of species (S. lividans, S. coelicolor, S.
davawensis, S. viridochromogenes, and S. toyocaensis). Streptomyces violaceoruber was not
found in the publications. We note that numerous studies have used S. coelicolor as a model for
evaluating resistance for other species.
Considering the high number of species in the Streptomycetaceae family and that the reported
antimicrobial resistance differs from one specie to another and according the EFSA (2008), it
could be conclude that the risk of transfer to other organisms can be considered as minimal.
3.1.3.1. Resistance to thiostrepton:
The introduced gene contains an antibiotic resistance gene (thiostrepton, tsr). This gene is
already naturally present in Streptomyces azureus (Bibb et al. 1985). According to Pariza et
Johnson (2001), the presence of antibiotic resistance genes is of concern only if they are
transferable. These authors also indicate that the tsr gene, even under plamid form, is not
transferable.
The FAO/WHO Consultation on Biotechnology and Food Safety (1996) suggested that "if the
recombinant microorganism is not present in the food or if not deliberately released into the
environment, then the presence of antibiotic resistance genes should not be a concern”.
Considering the glucanase production procedures where exist several steps to eliminate the
producing strain, it could be concluded that the presence of such a gene is unlikely.
DB1/ 79831265.4
16
The U.S. FDA (1998) has evaluated the occurence of antibiotic resistance genes in transgenic
plants. It found that the likelihood of transfer of antibiotic resistance genes from plants to microorganisms
present in the digestive tract of humans or animals or to the environment is unlikely.
In addition, it concluded that exposure to antibiotic resistance genes does not raise health
concern because "most of the DNA is degraded in the intestine and therefore would not be
transferable. Even if the DNA remained, it would not be integrated and expressed in the absence
of selective pressure. In addition, because these cells are constantly renewed, a cell that
incorporates a gene for antibiotic resistance could not be active for a long time and does not
present a hazard to antibiotic therapies".
Knowing the amino acid sequence of the thiostrepton resistance protein, we studied its
digestibility using the software Gene / Protein Analysis software (GENETYX Corporation). As
shown in Figure 3, many parts can be recognized and bonds hydrolyzed by chymotrypsin and
trypsin. Moreover, pepsin although less specific, may act on other residues and complete the
catabolism. It can therefore be concluded that the thiostrepton resistance protein can be easily
digested by enzymes in the human digestive tract.
In summary, considering that:
 The tsr gene (antibiotic resistance gene) is considered as non-transferable
 Resistance protein is readily hydrolyzed;
We believe that the transfer of antibiotic resistance is very unlikely.
Figure 3: Viewing zones of hydrolysis of peptide bonds by chymotrypsin and trypsin
The horizontal line represents the amino acid sequence of the protein resistance. The red areas
indicate hydrolysis.
3.1.4. Work-associated allergenic and adverse effects
In 7 years of production by Nagase ChemteX, no adverse effects have been reported in workers
exposed to Streptomyces violaceoruber. This is certified in Annex B.
3.2. Safety of the Beta-glucanase Enzyme Preparation
Beta-glucanases are widely distributed in nature. They have been isolated from a variety of
sources, such as fungi, yeasts, bacteria, and plants (Müller, J.J. et al., 1998; Wong, Y. and
MacLachlan, G.A., 1980; McCarthy, T.C. et al., 2005) . Since beta-glucanases are enzymes
naturally present in nature and notably in plants and marine invertebrates consumed by human,
Nagase expects it will be digested as would any other protein occurring in food. The FDA has
DB1/ 79831265.4
17
reviewed beta-glucanase preparations in the past, including GRN 149, GRN 195, GRN 479 and
GRN 482, all of which received “No Questions” letters from the Agency. These notifications
contained similar intended uses to those proposed by Nagase. The first notification, GRN 149,
was reviewed over 10 years ago, and despite this long history of use, no safety issues were found
in the literature. Several enzyme preparations of beta-glucanase have been evaluated by JECFA
attributed an ADI ‘not specified’ for their use in several applications such as the preparation of
fruit juices, beer and baking products (Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives,
2006a, Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives, 2006b).
3.2.1. Fate of the food enzyme during food processing
During the food processing, the glucanase preparation is either inactivated by heating or with pH.
Glucanase activity is inactivated at temperature above 50°C which is low compared to
sterilization processes. At pH lower 4 and above 7 the glucanase activity is also inactivated.
A study was performed on yeast extract treated by Denazyme GEL-L1. The glucanase activity
was measured in samples diluted up to 20% for 2 reaction times.
Under this experimental condition, no glucanase activity was measured in the final product
treated by Denazyme GEL-L1 (Table 3, Annex A).
Table 3: Residual glucanase activity in yeast extract treated by Denazyme GEL-L1
Yeast extract dilution Glucanase activity (U／g)
30 min
0.25% ND
0.67% ND
2% ND
20% ND
ND: not detected
From this information, it could be concluded that the glucanase preparation does not present any
technological function in the final food products, and will be digested as any other naturally
occurring protein.
3.2.2. Intended and unintended reaction products
As indicated in section 2.8, the glucanase preparation only hydrolyses β-glucans. The main
intended reaction product is fructose. No unintended reaction products are expected.
3.2.3. Possible effects on the other components of the food
The glucanase preparation does not act on proteins and lipids. Further, the enzyme will likely be
inactivated by heat processing during the manufacturing of food products using the enzyme
DB1/ 79831265.4
18
preparation, and should therefore have no impact on other components of foods, including
microorganisms naturally present.
3.2.4. Allergenicity
To assess allergenicity, a sequence search on Allergen Database for Food Safety17 was
performed to identify allergenic sequence in the glucanase enzyme. No hit was found. The
following amino acid sequence was used for the search:
Amino acid sequence of glucanase:
MLSRLRHRLLAVAAAAGLTGALLSFGAAPPADAAVPATIPLKITNNSARGDAVHIYN
LGTSLTTGQQGWADENGTFHAWPAGGNPPTPAPDASIPGPAAGQTKTIRIPKLSGRIY
FSYGQKLDFRLTTGGLVQPAVQNPSDPNRNILFNWSEYTLNDGGLWLNSTQVDMFS
APYTVGVQRADGGVTSAGQLKAGGYRGVFDALRAQPGWGGLIQTRPDGTVLRALA
PLYGVETGALPASVMDDYINRVWQKYTTTTLTVTPFGDRPDTKYFGRVSGNVMNF
TNTSGAVVTSFQKPDASSVFGCHRLLDAPNDQVRGPISRTLCAGFNRSTLLSNPNQP
DPSAANFYRDPVTNHYARIIHERMADGKAYAFAFDDVGNHESLVHDGNPAEARLTL
APLD
The absence of food allergenicity has been further evaluated by an extensive literature performed
on Toxnet and Pubmed databases, attempting to identify allergenic reactions to glucanase
enzymes. This intensive literature search failed to find any scientific work on this effect. Even
among people who ingest high daily doses of enzymes as digestive aids for many consecutive
years, there are no reports of gastrointestinal allergy to enzymes. Recently, it was concluded that
ingestion of food enzymes

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นสิ่งมีชีวิตต้องตรงกับการได้รับสถานะ GILSP ระบุว่า ดีเอ็นเออาร์ GILSP สิ่งมีชีวิตสามารถจัดการ บนพื้นที่ขนาดใหญ่ ภายใต้เงื่อนไขเดียวกันควบคุมน้อยที่สุดและบรรจุขั้นตอนจะใช้สำหรับสายพันธุ์ของโฮสต์ หลักการสำคัญสำหรับ GILSP คือ r-ดีเอ็นเอสิ่งมีชีวิตจะได้ปลอดภัยเท่ากับการมีชีวิตที่ความเสี่ยงต่ำซึ่งก็ได้รับมา" (OECD, 1992)3.1.2 การกระทบทำการค้นหาเพื่อตรวจสอบถ้ามีร่องรอยของเหตุการณ์เนื่องจากการใช้ของสายพันธุ์ในวรรณคดีมีป่าว คำสำคัญที่ใช้สำหรับการค้นหานี้ได้:16 IFBC (1990) Biotechnologies และอาหาร: มั่นใจความปลอดภัยของอาหารที่ผลิต โดยการปรับเปลี่ยนทางพันธุกรรม RegulToxicol Pharmacol 12, S1 S196DB1 / 79831265.415คล้าย Streptomyces violaceoruber, Streptomyces lividans และ Streptomyces coelicolor เนื่องจากพันธุ์เหล่านี้จะถือว่าอยู่ใน taxon เดียวกันคล้ายผลพิษ mutagen, genotoxic, pathogenic และปลอดภัยค้นหานี้ไม่สามารถระบุการศึกษาเผยแพร่ หรือรายงานเกี่ยวกับผลข้างเคียงของมนุษย์ หรือสัตว์ของ Streptomyces violaceoruberขยายการค้นหาการสกุล Streptomyces เราระบุจำนวนของสิ่งพิมพ์ในการpathogenicity บางชนิดในพืช ตัวอย่าง ข้อมูลมี Streptomycesscabies และ S. acidiscabies ที่ผลิต phytotoxins (thaxtomin A) และมีหน้าที่ใน การโรค scab ของมันฝรั่ง ประกาศไม่ครอบคลุมผล toxigenic หรือ pathogenic ในการเลี้ยงลูกด้วยนมสำหรับมนุษย์ Kiezer และ al. (2000) ดำเนินการสังเคราะห์ Streptomycetes pathogenicสายพันธ์ พวกเขาพบว่า โรคที่เกิดจาก actinomycetes มนุษย์ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อมัยโคแบคทีเรีย Actinodura, Nocardia และ Actinomyces นี้ได้รับยืนยัน โดยผลงานล่าสุดซึ่งยัง ได้ระบุว่าเป็นการศึกษาตัวแทน Streptomyces somaliensisStreptomyces madurae et Streptomyces sudanensis และ Streptomyces cacaoi (Boiron et al.,ปี 1998, Khatri และ al., 2002, Dieng et al., 2003, 2005, Quintana et al., 2008, Pellegrini et al., 2012)ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้ได้ดำเนินการในแอฟริกา และไม่ได้อ้างถึงผลกระทบจาก Streptomycesviolaceoruber, Streptomyces lividans หรือ Streptomyces coelicolorเป็น 3.1.3 ความต้านทานต่อยาปฏิชีวนะทำการค้นหาเอกสารประกอบการประเมินถ้าต้านทานยาปฏิชีวนะ โดย Streptomyces ได้จัดทำเอกสารในวรรณคดี คำสำคัญที่ใช้สำหรับการค้นหานี้ได้ [จุลินทรีย์ หรือต้านทานยาปฏิชีวนะ] และ [Streptomyces หรือ Actinobacteria] ค้นหานี้ให้จำนวนจำกัดสิ่งที่จัดการกับจำนวนชนิด (S. lividans, S. coelicolor, S. ขนาดเล็กมากdavawensis, S. viridochromogenes และ S. toyocaensis) Streptomyces violaceoruber ไม่พบในสิ่งพิมพ์ เราทราบว่า ศึกษาจำนวนมากได้ใช้ S. coelicolor รูปประเมินความต้านทานสำหรับสายพันธุ์อื่น ๆพิจารณาจำนวนสปีชีส์ในครอบครัว Streptomycetaceae และที่สูงต้านทานจุลินทรีย์ที่แตกต่างจากชนิดหนึ่งไปอีก และตาม EFSA (2008), มันอาจจะสรุปว่า ความเสี่ยงของการโอนย้ายไปยังสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ถือได้ว่าเป็นน้อย3.1.3.1 การต้านทานการ thiostrepton:ยีนที่นำประกอบด้วยยีนต้านทานยาปฏิชีวนะ (thiostrepton, tsr) ยีนนี้เป็นตามธรรมชาติแล้วนำเสนอใน Streptomyces azureus (Bibb et al. 1985) ตาม Pariza etJohnson (2001), สถานะของยีนต้านทานยาปฏิชีวนะมีความกังวลเมื่อจะโอน ผู้เขียนเหล่านี้ยังบ่งชี้ว่า ยีนใน tsr ใต้แบบฟอร์ม plamid ไม่โอนFAO / ที่ปรึกษาด้านเทคโนโลยีชีวภาพและความปลอดภัยของอาหาร (1996) แนะนำที่ "ถ้าการไม่มีจุลินทรีย์ recombinant ในอาหารหรือ ถ้าไม่จงใจปล่อยสิ่งแวดล้อม แล้วก็ยีนต้านทานยาปฏิชีวนะไม่ควรกังวล"พิจารณาคัดกระบวนการผลิตที่มีอยู่หลายขั้นตอนในการกำจัดการผลิตต้องใช้ มันสามารถสรุปได้ว่า สถานะของยีนดังกล่าวไม่DB1 / 79831265.416FDA สหรัฐฯ (1998) ได้ประเมินการเกิดยีนต้านทานยาปฏิชีวนะในถั่วเหลืองรดน้ำต้นไม้ จะพบว่าโอกาสของการโอนย้ายของยีนต้านทานยาปฏิชีวนะจากพืชกับจุลินทรีย์ปัจจุบันในทางเดินอาหาร ของมนุษย์หรือสัตว์ หรือกับสิ่งแวดล้อมน่าอยู่นอกจากนี้ มันสรุปความเสี่ยงที่จะต้านทานยาปฏิชีวนะ ยีนไม่เพิ่มสุขภาพเกี่ยวเนื่อง จาก"ของดีเอ็นเอเสื่อมโทรมในลำไส้ดังนั้น จะไม่โอน แม้ว่าดีเอ็นเอยังคงอยู่ มันจะไม่รวม และแสดงการขาดงานของความดันใช้ นอกจากนี้ เนื่อง จากเซลล์เหล่านี้จะต่อ อายุอย่างต่อเนื่อง เซลล์ที่ประกอบด้วยยีนต้านทานยาปฏิชีวนะไม่สามารถใช้งานได้นาน และไม่แสดงเป็นอันตรายกับการรักษายาปฏิชีวนะ"เรารู้ลำดับกรดอะมิโนของโปรตีนต้านทาน thiostrepton ศึกษาความใช้ซอฟต์แวร์ยีน digestibility / ซอฟต์แวร์วิเคราะห์โปรตีน (GENETYX Corporation) เป็นแสดงในรูปที่ 3 ส่วนมากสามารถรับรู้ และผูกพัน hydrolyzed โดย chymotrypsin และทริปซิน นอกจากนี้ เพพซินแต่น้อยเฉพาะ อาจทำตกค้างอื่น ๆ และดำเนินการแคแทบอลิซึม มันสามารถดังนั้นจึงสรุปได้ว่า โปรตีนต้านทาน thiostrepton ที่สามารถย่อย โดยเอนไซม์ในระบบทางเดินอาหารมนุษย์ในสรุป พิจารณาที่:ถือว่าเป็นครอบครัวไม่ใช่คล้ายยีน tsr (ยีนต้านทานยาปฏิชีวนะ)พร้อมมี hydrolyzed โปรตีนต้านทานคล้ายเราเชื่อว่าการโอนย้ายของความต้านทานยาปฏิชีวนะยากมากรูปที่ 3: การดูโซนของไฮโตรไลซ์ของเพปไทด์พันธบัตร chymotrypsin และทริปซินเส้นแนวนอนแสดงถึงลำดับกรดอะมิโนของโปรตีนต่อต้าน พื้นที่สีแดงระบุไฮโตรไลซ์3.1.4 การงานเกี่ยวข้องกับแพ้ร้ายลักษณะ และใน 7 ปีผลิตโดย ChemteX เซะโทะโมะยะ ไม่กระทบรายงานในคนสัมผัสกับ Streptomyces violaceoruber นี้ได้รับการรับรองในบีแอนเน็กซ์3.2. ความปลอดภัยของการเตรียมเอนไซม์เบต้าคัดเบต้า-glucanases จะนำไปเผยแพร่ในธรรมชาติ พวกเขาได้รับการแยกจากแหล่งที่มา เชื้อรา yeasts แบคทีเรีย และพืช (Müller, j.j. ในร้อยเอ็ด al., 1998 วง Y. และMacLachlan, G.A., 1980 แมคคาร์ธี T.C. et al., 2005) เนื่องจากเอนไซม์เป็นเบต้า-glucanasesนำเสนอ ในธรรมชาติ และโดยเฉพาะ ในพืชและ invertebrates ทะเลที่ใช้ โดยมนุษย์ ธรรมชาติเซะโทะโมะยะคาดว่า มันจะต้องได้ ตามที่ต้องการโปรตีนอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นในอาหาร องค์การอาหารและยามีDB1 / 79831265.417ทบทวนเตรียมคัดเบต้าในอดีต รวม 149 GRN, GRN 195, GRN 479 และGRN 482 ที่ได้รับจดหมาย "ไม่ถาม" จากหน่วยงานที่ การแจ้งเตือนเหล่านี้มีวัตถุประสงค์คล้ายคลึงกันอยู่ใช้ผู้นำเสนอ โดยเซะโทะโมะยะ แจ้งเตือนครั้งแรก GRN 149ได้ทานกว่า 10 ปีที่ผ่าน มา แม้นี้ประวัติศาสตร์ที่ยาวนานการใช้งาน พบปัญหาความปลอดภัยในวรรณคดี ได้รับการประเมินเตรียมเอนไซม์หลายของเบต้าคัด โดย JECFAเกิดจากการอาร์ดี้ 'ไม่ระบุ' สำหรับใช้ในการเตรียมใช้งานน้ำผลไม้ เบียร์และเบเกอรี่ (ร่วม FAO / ผู้เชี่ยวชาญคณะกรรมการวัตถุเจือปนอาหาร2006a, FAO ร่วม / คณะกรรมการผู้เชี่ยวชาญวัตถุเจือปนอาหาร 2006b)3.2.1. ชะตากรรมของเอนไซม์อาหารระหว่างการแปรรูปอาหารในระหว่างการประมวลผลอาหาร เตรียมคัดเป็นอาจยกเลิก โดยความร้อน หรือค่า pHมีการยกเลิกกิจกรรมคัดที่อุณหภูมิ 50° C ซึ่งต่ำสุดเมื่อเทียบกับข้างกระบวนการฆ่าเชื้อ ที่ pH ต่ำกว่า 4 และอยู่เหนือ 7 กิจกรรมคัดเป็นยังยกเลิกทำการศึกษาเกี่ยวกับสารสกัดจากยีสต์ที่ถือโดย Denazyme เจ-L1 กิจกรรมคัดมีวัดในตัวอย่างทำให้ถึง 20% 2 ปฏิกิริยาครั้งภายใต้เงื่อนไขนี้ทดลอง กิจกรรมคัดไม่ได้วัดในผลิตภัณฑ์สุดท้ายรักษาโดย Denazyme เจ-L1 (ตาราง 3, A แอนเน็กซ์)ตาราง 3: กิจกรรมคัดเหลือในสารสกัดยีสต์ถือโดย Denazyme เจ-L1ยีสต์สกัดเจือจางกิจกรรมคัด (U/g)30 นาทีND 0.25%ND 0.67%ND 2%ND 20%ND: ไม่พบจากข้อมูลนี้ มันสามารถสรุปได้ว่า การเตรียมคัดไม่แสดงใด ๆเทคโนโลยีได้ในผลิตภัณฑ์อาหารสุดท้าย และจะถูกย่อยเป็นกันตามธรรมชาติโปรตีนเกิดขึ้น3.2.2 ผลิตภัณฑ์ปฏิกิริยาตั้งใจ และไม่ตั้งใจตามที่ระบุในส่วน 2.8 เตรียมคัด hydrolyses β-glucans เท่านั้น หลักผลิตภัณฑ์ปฏิกิริยาตั้งใจเป็นฟรักโทส คาดว่าผลิตภัณฑ์ของปฏิกิริยาไม่ได้ตั้งใจไม่3.2.3. ได้ผลส่วนประกอบอื่น ๆ ของอาหารเตรียมคัดไม่ดำเนินการกับโปรตีนและโครงการ เพิ่มเติม เอนไซม์นี้อาจจะยกเลิก โดยความร้อนในระหว่างการผลิตของผลิตภัณฑ์อาหารโดยใช้เอนไซม์ในการประมวลผลDB1 / 79831265.418เตรียมสอบ และดังนั้นจึงควรมีไม่ส่งผลกระทบกับส่วนประกอบอื่น ๆ ของอาหาร รวมทั้งจุลินทรีย์อยู่ตามธรรมชาติ3.2.4. allergenicityการประเมิน allergenicity ลำดับหา Allergen ฐานข้อมูล Safety17 อาหารได้ดำเนินการเพื่อระบุลำดับแพ้ในเอนไซม์คัด ตีไม่พบ ที่กรดอะมิโนลำดับต่อไปนี้ใช้สำหรับการค้นหา:กรดอะมิโนลำดับของคัด:MLSRLRHRLLAVAAAAGLTGALLSFGAAPPADAAVPATIPLKITNNSARGDAVHIYNLGTSLTTGQQGWADENGTFHAWPAGGNPPTPAPDASIPGPAAGQTKTIRIPKLSGRIYFSYGQKLDFRLTTGGLVQPAVQNPSDPNRNILFNWSEYTLNDGGLWLNSTQVDMFSAPYTVGVQRADGGVTSAGQLKAGGYRGVFDALRAQPGWGGLIQTRPDGTVLRALAPLYGVETGALPASVMDDYINRVWQKYTTTTLTVTPFGDRPDTKYFGRVSGNVMNFTNTSGAVVTSFQKPDASSVFGCHRLLDAPNDQVRGPISRTLCAGFNRSTLLSNPNQPDPSAANFYRDPVTNHYARIIHERMADGKAYAFAFDDVGNHESLVHDGNPAEARLTLAPLDการขาดงานของ allergenicity อาหารได้รับการประเมินเพิ่มเติม โดยวรรณคดีครอบคลุมการดำเนินการในฐานข้อมูล Pubmed และ Toxnet พยายามระบุปฏิกิริยาแพ้การคัดเอนไซม์ ค้นหาวรรณกรรมแบบเร่งรัดนี้ล้มเหลวในการค้นหางานใด ๆ ทางวิทยาศาสตร์ในลักษณะนี้ แม้คนที่ ingest ปริมาณสูงทุกวันของเอนไซม์ช่วยย่อยอาหารเป็นสำหรับหลายคืนติดต่อกันปี มีไม่มีรายงานของโรคภูมิแพ้ระบบเอนไซม์ ล่าสุด มันถูกได้ที่กินอาหารเอนไซม์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งมีชีวิตที่จะต้องตอบสนองเพื่อที่จะได้รับสถานะ GILSP
มันระบุว่ามีชีวิต GILSP
อาดีเอ็นเอสามารถจัดการในขนาดใหญ่ภายใต้เงื่อนไขเดียวกันของการควบคุมน้อยที่สุดและบรรจุวิธีการที่จะใช้สำหรับสายพันธุ์ที่เป็นเจ้าภาพ
หลักการที่สำคัญสำหรับ GILSP คือ
R-ดีเอ็นเอสิ่งมีชีวิตที่ควรจะเป็นที่ปลอดภัยมีชีวิตที่มีความเสี่ยงต่ำจากที่ที่มันมา. "(OECD, 1992).
3.1.2 ผลกระทบการค้นหาได้ดำเนินการเพื่อตรวจสอบว่ามีหลักฐานของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ใด ๆ อันเนื่องมาจากการใช้งานของสายพันธุ์ในวรรณคดีมีpublically คำสำคัญที่ใช้สำหรับการค้นหานี้: 16 IFBC (1990) วิทยาการและอาหาร: ความเชื่อมั่นด้านความปลอดภัยของอาหารที่ผลิตโดยการดัดแปลงทางพันธุกรรม regul. Toxicol Pharmacol 12 S1-S196. DB1 / 79,831,265.4 15  Streptomyces violaceoruber, lividans Streptomyces และ Streptomyces coelicolor เพราะสายพันธุ์เหล่านี้ถือว่าเป็นของแท็กซอนเดียวกันผลกระทบที่เป็นพิษสารก่อกลายพันธุ์, genotoxic, ที่ทำให้เกิดโรคและความปลอดภัย. ค้นหานี้ไม่สามารถระบุศึกษาที่ตีพิมพ์ใด ๆ หรือ รายงานเกี่ยวกับผลกระทบที่มนุษย์หรือสัตว์ของStreptomyces violaceoruber. ขยายการค้นหาเพื่อสกุล Streptomyces ที่เราระบุจำนวนของสิ่งพิมพ์ในโรคบางชนิดพืช ตัวอย่างเช่นข้อมูลที่มีอยู่บน Streptomyces หิดและ acidiscabies เอสที่ผลิต phytotoxins (thaxtomin A) และมีความรับผิดชอบในการเกิดโรคสะเก็ดมันฝรั่ง สิ่งพิมพ์ไม่มีผลกระทบครอบคลุม Toxigenic หรือที่ทำให้เกิดโรคในสัตว์. สำหรับมนุษย์ Kiezer et al, (2000) ดำเนินการสังเคราะห์ที่ทำให้เกิดโรคใน streptomycete ชนิด พวกเขาแสดงให้เห็นว่าโรคของมนุษย์ที่เกิดจาก actinomycetes ที่เกี่ยวข้องส่วนใหญ่จะติดเชื้อMycobacterium, Actinodura, Nocardia และ Actinomyces นี้ได้รับการยืนยันจากผลงานที่ผ่านมาซึ่งระบุว่าตัวแทนเชื้อโรค somaliensis Streptomyces, Streptomyces madurae และ Streptomyces sudanensis และ Streptomyces cacaoi (Boiron et al., 1998 Khatri et al., 2002 Dieng et al., 2003, 2005, Quintana et al., 2008 Pellegrini et al., 2012). ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้ได้ดำเนินการในทวีปแอฟริกาและไม่มีผู้ใดได้รับการอ้างถึงผลกระทบจาก Streptomyces violaceoruber, lividans Streptomyces หรือ Streptomyces coelicolor. 3.1.3 ความต้านทานต่อยาปฏิชีวนะค้นหาวรรณกรรมได้รับการดำเนินการเพื่อประเมินว่าความต้านทานยาปฏิชีวนะโดย Streptomyces ได้รับการบันทึกไว้ในวรรณคดี คำสำคัญที่ใช้สำหรับการค้นหานี้ [ยาต้านจุลชีพหรือความต้านทานยาปฏิชีวนะ] และ [Streptomyces หรือ actinobacteria] การค้นหานี้ให้ในจำนวนที่ จำกัด ของสื่อสิ่งพิมพ์ที่เกี่ยวข้องกับการจำนวนน้อยมากของสายพันธุ์(lividans เอสเอส coelicolor เอสdavawensis, viridochromogenes เอสและเอส toyocaensis) Streptomyces violaceoruber ไม่ได้พบในสิ่งพิมพ์ เราทราบว่าการศึกษาจำนวนมากได้ใช้ coelicolor เอสเป็นแบบจำลองสำหรับการประเมินความต้านทานสำหรับสายพันธุ์อื่นๆ . พิจารณาจำนวนมากของสายพันธุ์ในตระกูล Streptomycetaceae และที่รายงานดื้อยาแตกต่างจากพันธุ์อื่นและตามEFSA (2008) มันอาจจะสรุปได้ว่าความเสี่ยงของการถ่ายโอนไปยังสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ถือได้ว่าเป็นน้อยที่สุด. 3.1.3.1 ความต้านทานต่อการ thiostrepton: ยีนแนะนำมียีนต้านทานยาปฏิชีวนะ (thiostrepton, tsr) ยีนนี้เป็นอยู่แล้วตามธรรมชาติที่มีอยู่ใน Streptomyces Azureus (บิ๊บ et al. 1985) ตามที่ Pariza และจอห์นสัน(2001), การปรากฏตัวของยีนต้านทานยาปฏิชีวนะเป็นกังวลเพียงว่าพวกเขาจะสามารถโอน ผู้เขียนเหล่านี้ยังแสดงให้เห็นว่ายีน tsr แม้ภายใต้รูปแบบ plamid ไม่สามารถโอน. FAO / WHO ให้คำปรึกษาเกี่ยวกับเทคโนโลยีชีวภาพและความปลอดภัยด้านอาหาร (1996) แนะนำว่า "ถ้าจุลินทรีย์recombinant ไม่อยู่ในอาหารหรือถ้าไม่ปล่อยจงใจเข้าสภาพแวดล้อมแล้วการปรากฏตัวของยีนต้านทานยาปฏิชีวนะไม่ควรจะเป็นเรื่องที่น่าห่วง ". พิจารณาขั้นตอนการผลิต glucanase ที่มีอยู่หลายขั้นตอนที่จะกำจัดความเครียดการผลิตก็อาจจะสรุปได้ว่าการปรากฏตัวของเช่นยีนไม่น่า. DB1 / 79,831,265.4 16 องค์การอาหารและยาสหรัฐ (1998) ได้มีการประเมินการเกิดขึ้นของยีนต้านทานยาปฏิชีวนะในการดัดแปรพันธุกรรมพืช. พบว่าน่าจะเป็นของการถ่ายโอนยีนต้านทานยาปฏิชีวนะจากพืชจุลินทรีย์ที่มีอยู่ในระบบทางเดินอาหารของมนุษย์หรือสัตว์หรือสภาพแวดล้อมที่ไม่น่า. ใน นอกจากนี้ยังได้ข้อสรุปว่าการสัมผัสกับยีนต้านทานยาปฏิชีวนะไม่เพิ่มสุขภาพความกังวลเพราะ"มากที่สุดของดีเอ็นเอเป็นที่เสื่อมโทรมในลำไส้และดังนั้นจึงจะไม่สามารถโอน แม้ว่าดีเอ็นเอยังคงอยู่ก็จะไม่ได้รับการแบบบูรณาการและแสดงในกรณีที่ไม่มีของความดันเลือก นอกจากนี้เนื่องจากเซลล์เหล่านี้มีการต่ออายุอย่างต่อเนื่องของเซลล์ที่ประกอบด้วยยีนต้านทานยาปฏิชีวนะไม่สามารถที่จะใช้งานเป็นเวลานานและไม่ก่อให้เกิดอันตรายกับการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ". รู้ลำดับกรดอะมิโนโปรตีนต้านทาน thiostrepton เรา การศึกษาของการย่อยได้โดยใช้ซอฟแวร์ยีน/ โปรตีนซอฟต์แวร์การวิเคราะห์ (GENETYX คอร์ปอเรชั่น). ในฐานะที่เป็นแสดงให้เห็นในรูปที่3 หลายส่วนได้รับการยอมรับและพันธบัตรไฮโดรไลซ์โดย chymotrypsin และtrypsin. นอกจากนี้น้ำย่อยแม้ว่าเฉพาะน้อยอาจทำหน้าที่เกี่ยวกับสารตกค้างอื่น ๆ และดำเนินการcatabolism มันสามารถดังนั้นจึงสรุปได้ว่าโปรตีนต้านทาน thiostrepton ได้อย่างง่ายดาย. ย่อยโดยเอนไซม์ในทางเดินอาหารของมนุษย์. ในการสรุปการพิจารณาว่า: ยีน tsr (ยีนต้านทานยาปฏิชีวนะ) ถือเป็นไม่สามารถโอนโปรตีนต้านทานเป็นมั่นเหมาะไฮโดรไลซ์; เราเชื่อว่าการถ่ายโอนความต้านทานยาปฏิชีวนะไม่น่ามาก. รูปที่ 3: ดูโซนของการย่อยสลายของพันธบัตรเปปไทด์จาก chymotrypsin และ trypsin เส้นแนวนอนแสดงถึงลำดับกรดอะมิโนของความต้านทานโปรตีน พื้นที่สีแดงบ่งบอกถึงการย่อยสลาย. 3.1.4 การทำงานที่เกี่ยวข้องผลกระทบที่เป็นภูมิแพ้และอาการไม่พึงประสงค์ใน 7 ปีของการผลิตโดย Nagase Chemtex, ไม่มีผลกระทบที่ได้รับรายงานในคนงานที่สัมผัสกับStreptomyces violaceoruber นี้ได้รับการรับรองในภาคผนวกบี3.2 ความปลอดภัยของ Beta-glucanase เตรียมเอนไซม์เบต้าglucanases มีการกระจายอย่างกว้างขวางในธรรมชาติ พวกเขาได้รับที่แยกได้จากความหลากหลายของแหล่งที่มาเช่นเชื้อรายีสต์แบคทีเรียและพืช (Müller, JJ, et al, 1998;. หว่องวายและ MacLachlan, GA, 1980. แมคคาร์ TC et al, 2005) . ตั้งแต่เบต้า glucanases เอนไซม์ตามธรรมชาติที่มีอยู่ในธรรมชาติและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพืชและสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในทะเลบริโภคโดยมนุษย์Nagase คาดว่าจะได้รับการย่อยโปรตีนจะเป็นอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นในอาหาร องค์การอาหารและยามีDB1 / 79,831,265.4 17 การตรวจสอบการเตรียมเบต้า glucanase ในอดีตที่ผ่านมารวมทั้งใน GRN 149 GRN 195, 479 และ GRN GRN 482 ซึ่งทั้งหมดได้รับการ "ไม่มีคำถาม" จดหมายจากหน่วยงาน แจ้งเตือนเหล่านี้มีความหมายที่ตั้งใจไว้คล้ายกับที่เสนอโดย Nagase การแจ้งเตือนครั้งแรกใน GRN 149 ได้รับการตรวจกว่า 10 ปีที่ผ่านมาและแม้จะมีประวัติศาสตร์อันยาวนานในการใช้งานไม่มีปัญหาด้านความปลอดภัยที่พบในวรรณคดี การเตรียมเอนไซม์หลายเบต้า glucanase ได้รับการประเมินโดย JECFA ประกอบ ADI 'ไม่ระบุ' สำหรับการใช้งานของพวกเขาในการใช้งานหลายอย่างเช่นการจัดทำน้ำผลไม้, เบียร์และผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ (Joint FAO / WHO คณะกรรมการผู้เชี่ยวชาญในวัตถุเจือปนอาหาร, 2006a, ร่วม FAO / WHO คณะกรรมการผู้เชี่ยวชาญในวัตถุเจือปนอาหาร, 2006b). 3.2.1 ชะตากรรมของเอนไซม์อาหารในการแปรรูปอาหารระหว่างการประมวลผลอาหาร, การเตรียม glucanase เป็นทั้งการใช้งานด้วยความร้อนหรือค่า pH. กิจกรรม glucanase มีการใช้งานที่อุณหภูมิสูงกว่า 50 องศาเซลเซียสซึ่งอยู่ในระดับต่ำเมื่อเทียบกับกระบวนการฆ่าเชื้อ ที่ pH ต่ำกว่า 4 และสูงกว่า 7 กิจกรรม glucanase นี้ยังมีการใช้งาน. การศึกษาได้ดำเนินการเกี่ยวกับสารสกัดจากยีสต์รับการรักษาโดย Denazyme GEL-L1 กิจกรรม glucanase วัดในตัวอย่างปรับลดถึง 20% 2 ครั้งปฏิกิริยา. ภายใต้เงื่อนไขการทดลองนี้กิจกรรม glucanase ไม่มีวัดในผลิตภัณฑ์สุดท้ายรับการรักษาโดยDenazyme GEL-L1 (ตารางที่ 3 ภาคผนวกก.) ตารางที่ 3: glucanase ที่เหลือ กิจกรรมในสารสกัดจากยีสต์รับการรักษาโดย Denazyme GEL-L1 ยีสต์สารสกัดเจือจางกิจกรรม glucanase (U / g) 30 นาที0.25% ND 0.67% ND 2% ND 20% ND ND: ไม่พบจากข้อมูลนี้ก็อาจจะสรุปได้ว่าการเตรียมความพร้อมglucanase ไม่ได้นำเสนอใด ๆฟังก์ชั่นเทคโนโลยีในผลิตภัณฑ์อาหารสุดท้ายและจะถูกย่อยเป็นอื่น ๆ ตามธรรมชาติที่เกิดขึ้นโปรตีน. 3.2.2 ตั้งใจและผลิตภัณฑ์ปฏิกิริยาที่ไม่ได้ตั้งใจตามที่ระบุไว้ในส่วน 2.8 การเตรียม glucanase เท่านั้น hydrolyses β-glucans หลักสินค้าปฏิกิริยาที่ตั้งใจไว้เป็นฟรุกโตส ไม่มีสินค้าปฏิกิริยาที่ไม่ได้ตั้งใจที่คาดว่า. 3.2.3 ผลกระทบที่เป็นไปได้เกี่ยวกับส่วนประกอบอื่น ๆ ของอาหารที่เตรียมglucanase ไม่ได้ทำหน้าที่ในโปรตีนและไขมัน นอกจากนี้เอนไซม์จะมีโอกาสได้ใช้งานโดยการประมวลผลความร้อนในระหว่างการผลิตของผลิตภัณฑ์อาหารโดยใช้เอนไซม์DB1 / 79,831,265.4 18 การเตรียมความพร้อมและดังนั้นจึงควรที่จะมีผลกระทบต่อส่วนประกอบอื่น ๆ ของอาหารรวมทั้งจุลินทรีย์ตามธรรมชาติในปัจจุบัน. 3.2.4 ภูมิแพ้เพื่อประเมินภูมิแพ้, การค้นหาลำดับที่ในฐานข้อมูลสารก่อภูมิแพ้อาหาร Safety17 ได้รับการดำเนินการเพื่อระบุลำดับภูมิแพ้ในเอนไซม์glucanase ตีไม่พบ ลำดับกรดอะมิโนต่อไปนี้ถูกนำมาใช้สำหรับการค้นหา: อะมิโนลำดับกรดของ กรณีที่ไม่มีภูมิแพ้อาหารได้รับการประเมินต่อไปโดยวรรณกรรมที่กว้างขวางดำเนินการใน TOXNET และฐานข้อมูล Pubmed ความพยายามที่จะระบุปฏิกิริยาภูมิแพ้ที่จะ glucanase เอนไซม์ ค้นหาวรรณกรรมเข้มข้นนี้ล้มเหลวในการหางานทำทางวิทยาศาสตร์ใด ๆ เกี่ยวกับผลกระทบนี้ แม้ในหมู่คนที่เข้าไปในร่างกายในปริมาณที่สูงในชีวิตประจำวันของเอนไซม์ช่วยย่อยอาหารเป็นติดต่อกันหลายปีที่ผ่านมาไม่มีรายงานของโรคภูมิแพ้ทางเดินอาหารเอนไซม์ เมื่อเร็ว ๆ นี้ก็สรุปได้ว่าการบริโภคอาหารของเอนไซม์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งมีชีวิต
ต้องพบเพื่อที่จะได้รับ gilsp สถานะ อาจกล่าวได้ว่า r-dna gilsp สิ่งมีชีวิตสามารถ
จัดการ บนมาตราส่วนขนาดใหญ่ ภายใต้เงื่อนไขเดียวกันของการควบคุมน้อยที่สุด และขั้นตอนการบรรจุ
เป็นเป็นเจ้าภาพสายพันธุ์ หลักการสำคัญสำหรับ gilsp ที่ r-dna
สิ่งมีชีวิตควรจะปลอดภัย เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความเสี่ยงน้อย ซึ่งได้ " ( OECD , 1992 ) .
3.1.2 .ผลข้างเคียง
ค้นหาได้ระบุว่ามีหลักฐานของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์จากการใช้
ของความเครียดใน publically วรรณกรรมที่มีอยู่ คำสำคัญที่ใช้ในการค้นหานี้ :
16 ifbc ( 1990 ) เทคโนโลยีชีวภาพและอาหาร : มั่นใจด้านความปลอดภัยของอาหารที่ผลิตโดยการดัดแปลงทางพันธุกรรม toxicol regul .
. pharmacol . 12 , s1-s196 .
db1 / 79831265.4

15 Streptomyces lividans Streptomyces violaceoruber Streptomyces และ coelicolor เพราะ
ชนิดเหล่านี้ถือว่าเป็นของชนิดเดียวกัน
พิษต่อย ) , , , เชื้อโรคและความปลอดภัย .
ค้นหานี้ล้มเหลวในการระบุใด ๆที่เผยแพร่การศึกษาในมนุษย์หรือสัตว์ หรือรายงานผลกระทบของ Streptomyces violaceoruber
.
ขยายการค้นหา Streptomyces สกุล ,เราระบุจำนวนของสิ่งพิมพ์บน
บางชนิดสำหรับการปลูกพืช ตัวอย่างเช่น ข้อมูลที่มีอยู่ใน Streptomyces
หิดและ S . acidiscabies ที่ผลิต phytotoxins ( thaxtomin ) และรับผิดชอบ
โรคสะเก็ดแผลมันฝรั่ง ไม่ประกาศครอบคลุม toxigenic หรือเชื้อโรคผลในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม .
สำหรับมนุษย์ kiezer et al .( 2 ) ดําเนินการการสังเคราะห์ของ streptomycetes เชื้อโรค
ชนิด พวกเขาพบว่ามนุษย์โรคที่เกิดจากเชื้อแอคติโนมัยสีทเป็นส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับ
เชื้อกับเชื้อแอคติโนมัยซีส actinodura โนคาร์เดีย , , และ . นี้ได้รับการยืนยันโดย
ผลงานล่าสุดซึ่งยังระบุเป็นเชื้อ Streptomyces somaliensis ตัวแทน , Streptomyces madurae Streptomyces sudanensis
ร้อยเอ็ด ,และ ในแหล่ง cacaoi ( boiron et al . ,
1998 Khatri et al . , 2002 เดียง et al . , 2003 , 2005 , Quintana et al . , 2008 , เพลเลกรินี่ et al . , 2012 ) .
ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้มีวัตถุประสงค์ในแอฟริกา และไม่ได้กล่าวถึงผลกระทบจาก Streptomyces
violaceoruber Streptomyces lividans หรือในแหล่ง coelicolor .
3.1.3 . ต้านทานต่อยาปฏิชีวนะ
วรรณคดีค้นหาทำการประเมินถ้าความต้านทานยาปฏิชีวนะโดย Streptomyces ได้
เอกสารในวรรณคดี คำสำคัญที่ใช้ในการค้นหานี้คือ ยาต้านจุลชีพ หรือต้านทานยาปฏิชีวนะ [
] และ [ Streptomyces หรือแอคติโนมัยสีท ] การค้นหานี้ได้จำกัดจำนวน
สิ่งพิมพ์ที่เกี่ยวข้องกับจำนวนน้อยมากของชนิด ( S . lividans , S . coelicolor , S .
davawensis Sviridochromogenes , และ toyocaensis ) Streptomyces violaceoruber ไม่ได้
พบในสิ่งพิมพ์ เราทราบว่ามีการศึกษามากมายได้ใช้ . coelicolor เป็นรูปแบบ
ประเมินความต้านทานสำหรับชนิดอื่น ๆ .
พิจารณาจำนวนของสายพันธุ์ในครอบครัว streptomycetaceae และรายงาน
ต้านทานจุลชีพแตกต่างจากสายพันธุ์อื่น และตาม efsa ( 2008 )มันอาจจะสรุปได้ว่า
ความเสี่ยงของการถ่ายโอนไปยังสิ่งมีชีวิตอื่น ๆที่ถือได้ว่าเป็นน้อยที่สุด .
3.1.3.1 . ความต้านทานต่อ thiostrepton :
แนะนำยีนที่มียีนต้านทานยาปฏิชีวนะ ( thiostrepton TSR , ) ยีนนี้
แล้วตามธรรมชาติที่มีอยู่ใน Streptomyces Azureus ( บิ๊บ et al . 1985 ) ตาม pariza et
จอห์นสัน ( 2001 )การปรากฏตัวของยีนต้านทานยาปฏิชีวนะเป็นกังวลเท่านั้นหากพวกเขา
โอน ผู้เขียนเหล่านี้ยังพบว่า ยีน plamid TSR ภายใต้รูปแบบ ไม่ใช่

โอน ที่เฝ้า / ปรึกษาหารือเกี่ยวกับเทคโนโลยีชีวภาพและความปลอดภัยอาหาร ( 1996 ) เสนอว่า " ถ้า
จุลินทรีย์แบบที่ไม่ได้อยู่ในอาหาร หรือถ้าไม่จงใจปล่อยเข้าสู่
สิ่งแวดล้อมแล้วการแสดงของยีนต้านทานยาปฏิชีวนะไม่ควรเป็นกังวล " .
พิจารณากลูขั้นตอนการผลิตที่มีอยู่หลายขั้นตอน เพื่อขจัดความเครียด
ผลิต ได้ข้อสรุปว่า เช่นการปรากฏตัวของยีนที่ไม่น่าเป็นไปได้ 79831265.4

db1 / 16
องค์การอาหารและยาสหรัฐอเมริกา ( 1998 ) ได้ประเมินการเกิดขึ้นของยีน ความต้านทานยาปฏิชีวนะในพืชต้น