The financial liberalization direct

The financial liberalization directly contributed to the buildup in foreign capital flows,
since much of the domestic credit expansion was financed by domestic banks and other financial
institutions borrowing offshore. In Thailand, for example, the foreign liabilities of banks and
financial institutions rose from 5% of GDP in 1990 to 28% of GDP in 1995. Korean merchant
banks borrowed heavily offshore, and then lent the funds to large corporations (chaebols), which
became very heavily leveraged by 1997 (Borensztein and Lee, 1998). It is worthwhile noting,
however, that in Indonesia, credit growth in the financial sector was more modest, as Indonesian
corporations borrowed directly offshore. Nonetheless, the Indonesian corporate sector itself
became vulnerable to offshore panic, a point that was painfully proved in late 1997 when the
corporate debts were suddenly called in by foreign creditors

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปิดเสรีทางการเงินโดยตรงส่วนโลหิตในกระแสเงินทุนต่างประเทศเพราะมากการขยายตัวของสินเชื่อในประเทศถูกเคหะธนาคารภายในประเทศและเงินอื่น ๆสถาบันยืมบริเวณชายฝั่ง ในประเทศไทย ตัวอย่าง หนี้สินต่างประเทศของธนาคาร และสถาบันการเงินกุหลาบจาก 5% ของ GDP ในปี 1990 เป็น 28% ของ GDP ในปี 1995 ร้านค้าเกาหลีธนาคารยืมมากทะเล และยืมเงินเพื่อองค์กรขนาดใหญ่ (chaebols), แล้ว ซึ่งนอกจากนี้เป็นมากหนัก leveraged โดยปี 1997 (Borensztein และ Lee, 1998) จึงสังเกตคุ้มค่าอย่างไรก็ตาม ในที่อินโดนีเซีย เจริญเติบโตของสินเชื่อในภาคการเงินมีมากเจียมเนื้อเจียมตัว เป็นอินโดนีเซียบริษัทยืมโดยตรงต่างประเทศ กระนั้น อินโดนีเซียบริษัทภาคตัวเองกลายเป็นการตื่นตระหนกต่างประเทศ จุดที่เจ็บปวดถูกพิสูจน์ในช่วงปลายปี 1997 เมื่อการก็ถูกเรียกในหนี้สินของบริษัท โดยเจ้าหนี้ต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปิดเสรีทางการเงินโดยตรงมีส่วนทำให้การสะสมของกระแสเงินทุนต่างประเทศตั้งแต่มากของการขยายตัวสินเชื่อในประเทศได้รับการสนับสนุนทางการเงินจากธนาคารในประเทศและทางการเงินอื่น ๆ สถาบันการกู้ยืมในต่างประเทศ ในประเทศไทยเช่นหนี้สินต่างประเทศของธนาคารและสถาบันการเงินเพิ่มขึ้นจาก 5% ของ GDP ในปี 1990 เป็น 28% ของ GDP ในปี 1995 ผู้ประกอบการค้าเกาหลีธนาคารที่ยืมมาอย่างหนักในต่างประเทศแล้วยืมเงินให้กับองค์กรขนาดใหญ่(chaebols) ซึ่งกลายเป็นที่ยกระดับอย่างหนักโดย 1997 (Borensztein และลี, 1998) มันคุ้มค่าที่สังเกตอย่างไรว่าในอินโดนีเซีย, การเจริญเติบโตของสินเชื่อในภาคการเงินก็เจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นเช่นอินโดนีเซีย บริษัท ยืมโดยตรงในต่างประเทศ อย่างไรก็ตามภาคธุรกิจอินโดนีเซียตัวเองกลายเป็นความเสี่ยงที่จะตื่นตระหนกต่างประเทศจุดนั้นได้พิสูจน์ความเจ็บปวดในช่วงปลายปี 1997 เมื่อเป็นหนี้ของบริษัท ที่ถูกเรียกว่าจู่ ๆ โดยเจ้าหนี้ต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปิดเสรีทางการเงินโดยตรง ทำให้ buildup ในเงินทุนต่างประเทศ
ตั้งแต่มากของการขยายสินเชื่อในประเทศทุนโดยธนาคารในประเทศและอื่น ๆการเงิน
สถาบันการกู้ยืมในต่างประเทศ ในประเทศไทย เช่น หนี้สินต่างประเทศของธนาคารและสถาบันการเงินเพิ่มขึ้นจาก 5
% ของ GDP ในปี 1990 ถึง 28 % ของ GDP ในปี 1995
พ่อค้าเกาหลีธนาคารยืมหนักในต่างประเทศ แล้วยืมเงินเพื่อองค์กรขนาดใหญ่ ( แชโบล ) ซึ่ง
กลายเป็นอย่างหนัก leveraged ปี 1997 ( borensztein และลี , 1998 ) มันคุ้มค่า noting
อย่างไรก็ตาม ในอินโดนีเซีย การเติบโตของสินเชื่อในภาคการเงินที่เจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้น ขณะที่บริษัทอินโดนีเซีย
ยืมโดยตรงในต่างประเทศ อย่างไรก็ตาม อินโดนีเซียองค์กรภาคตัวเอง
กลายเป็นความเสี่ยงที่จะ offshore ตื่นตระหนก จุดที่เจ็บปวดพิสูจน์ในปลายปี 1997 เมื่อ
หนี้สินบริษัทก็เรียกเจ้าหนี้ต่างประเทศ