One limitation of some of the inclu

One limitation of some of the included experiments is the nature of the task that was used as a comparison to the moral task. For some experiments, participants were asked to respond similarly across control and experimental conditions, while the stimuli varied. For example, in Parkinson et al. (2011), participants judged whether a character’s actions were right or wrong within neutralor moral tasks. Differences in brain activity may therefore have been partially accounted for by differences in reading and processing moral, compared to neutral scenarios, rather than for making a moral compared to a neutral evaluation judgement, which the authors did acknowledge (p. 3166). Similar issues exist across several
other experiments (Harenski et al., 2012; Harenski, Edwards, Harenski, & Kiehl, 2014; Han, Glover, & Jeong, 2014; Moll,
Eslinger, & de Oliveira-Souza, 2001; Moll et al., 2002; Reniers et al., 2012). Several of the included experiments used the same moral task, classified as a MRD task, where participants were asked ‘‘would you do X?” after reading a scenario about Mr. Jones’ dilemma (Harrison et al., 2012; Pujol et al., 2008; Verdejo-Garcia et al., 2014). For the control condition, participants were asked to recall the correct answer to the non-dilemma vignette, which they had been familiarised with before the scanner task, e.g., ‘‘will he go to the beach?” The control task used in these experiments was, therefore, a recall rather than a decision task, thus the results show brain activation differences for recall vs. a MRD judgement, rather
than brain activation for making a moral as opposed to a nonmoral decision. For some of the included experiments, the control task may not have been an appropriate comparison for moral tasks (i.e., not a non-moral or neutral judgement task), so we should be cautious about the significant moral decision-making peak coordinates from these experiments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อจำกัดหนึ่งของการทดลองอยู่เป็นธรรมชาติของงานที่ใช้เป็นการเปรียบเทียบกับงานจริยธรรม สำหรับการทดลองบางอย่าง ผู้ถูกถามตอบสนองในทำนองเดียวกันในการควบคุมและเงื่อนไขทดลอง ในขณะที่ตัวกระตุ้นที่แตกต่างกัน เช่น ในโรคพาร์กินสัน et al. (2011), ผู้ตัดสินว่า การกระทำของตัวละครได้ถูก หรือผิดภายใน neutralor งานคุณธรรม ความแตกต่างในสมองอาจดังได้บางส่วนตามความแตกต่างในการอ่าน และศีลธรรม การประมวลผลเปรียบเทียบ กับสถานการณ์ที่เป็นกลาง มากกว่าการมีคุณธรรมที่เมื่อเทียบกับการตัดสินการประเมินที่เป็นกลาง ซึ่งผู้เขียนได้รับทราบ (p. 3166) ปัญหาที่คล้ายกันมีอยู่หลายทดลอง (Harenski et al. 2012 Harenski เอ็ดเวิร์ด Harenski และ คีลส์ 2014 ฮัน โกลเวอร์ และ ฮง 2014 นางสาวEslinger, & de Oliveira-ซัวซ่า 2001 นางสาว et al. 2002 Reniers et al. 2012) หลายการทดลองรวมใช้งานศีลธรรมเดียวกัน จัดเป็นงาน MRD ที่ขอเข้าร่วม '' คุณทำ X ? "หลังจากอ่านสถานการณ์เกี่ยวกับขึ้นเขียงนายโจนส์ (Harrison et al. 2012 Pujol et al. 2008 Verdejo-Garcia et al. 2014) สำหรับเงื่อนไขการควบคุม ผู้เข้าร่วมขอให้จำคำตอบถูกต้องขอบมืดไม่ใช่ขึ้นเขียง ซึ่งพวกเขาได้รับองด้วยก่อนงานสแกนเนอร์ เช่น, ''จะเขาไป " งานควบคุมที่ใช้ในการทดลองนี้เป็น ดังนั้น การเรียกคืนมากกว่างานตัดสินใจ ดังนั้น ผลลัพธ์แสดงสมองเปิดใช้งานความแตกต่างเพื่อเปรียบเทียบกับการตัดสิน MRD ค่อนข้างกว่าสมองที่เปิดใช้งานสำหรับการทำคุณธรรมเมื่อเทียบกับการตัดสินใจ nonmoral สำหรับบางคนการทดลองรวม งานควบคุมอาจไม่ได้รับการเปรียบเทียบที่เหมาะสมสำหรับงานศีลธรรม (เช่น ไม่ตัดสินไม่ใช่คุณธรรม หรือกลางงาน), ดังนั้นเราควรจะระมัดระวังเกี่ยวกับพิกัดศีลธรรมสำคัญตัดสินใจสูงสุดจากการทดลองเหล่านี้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อ จำกัด หนึ่งของบางส่วนของการทดลองรวมถึงเป็นธรรมชาติของงานที่ถูกนำมาใช้เป็นเมื่อเทียบกับงานคุณธรรม สำหรับการทดลองบางอย่างที่ผู้เข้าร่วมถูกถามจะตอบสนองในทำนองเดียวกันทั่วทั้งควบคุมและเงื่อนไขการทดลองในขณะที่สิ่งเร้าที่แตกต่างกัน ยกตัวอย่างเช่นในพาร์กินสัน, et al (2011) ผู้เข้าร่วมการตัดสินว่าการกระทำของตัวละครก็ถูกหรือผิดภายใน neutralor งานคุณธรรม ความแตกต่างในการทำงานของสมองอาจจึงได้รับการคิดบางส่วนจากความแตกต่างในการอ่านและการประมวลผลทางศีลธรรมเมื่อเทียบกับสถานการณ์ที่เป็นกลางมากกว่าสำหรับการทำคุณธรรมเมื่อเทียบกับการประเมินผลการตัดสินที่เป็นกลางซึ่งผู้เขียนไม่ได้รับทราบ (P. 3166) ปัญหาที่คล้ายกันอยู่ในหลาย
การทดลองอื่น ๆ (Harenski et al, 2012;. Harenski เอ็ดเวิร์ด Harenski และลิปกลอ 2014; ฮันโกลเวอร์และ Jeong 2014; นางสาว
Eslinger & de Oliveira-Souza 2001; นางสาว et al, .., 2002; Reniers et al, 2012) หลายการทดลองรวมถึงการใช้งานทางศีลธรรมเดียวกันจัดเป็นงาน MRD ที่ผู้เข้าร่วมถูกถาม '' คุณจะทำ X "หลังจากที่ได้อ่านสถานการณ์เกี่ยวกับมิสเตอร์โจนส์ 'ขึ้นเขียง (แฮร์ริสัน, et al, 2012;. Pujol et al, . 2008; Verdejo-การ์เซีย et al, 2014). สภาพการควบคุมผู้เข้าร่วมถูกขอให้จำคำตอบที่ถูกต้องไปยังบทความที่ไม่ใช่ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกซึ่งพวกเขาได้รับการช่วยเหลือจากงานก่อนสแกนเนอร์เช่น '' เขาจะไปที่ชายหาด? "งานของการควบคุมที่ใช้ในการทดลองเหล่านี้ เป็นดังนั้นการเรียกคืนมากกว่างานตัดสินใจดังนั้นผลการแสดงความแตกต่างของการเปิดใช้งานสมองสำหรับการเรียกคืนเทียบกับการตัดสิน MRD ค่อนข้าง
กว่าการเปิดใช้งานสมองสำหรับการทำคุณธรรมเมื่อเทียบกับการตัดสินใจ nonmoral สำหรับบางส่วนของการทดลองรวมถึงงานควบคุมอาจไม่ได้รับการเปรียบเทียบที่เหมาะสมสำหรับงานทางศีลธรรม (เช่นไม่ใช่ไม่ใช่ทางศีลธรรมหรือเป็นกลางงานตัดสิน) ดังนั้นเราควรจะระมัดระวังเกี่ยวกับการอย่างมีนัยสำคัญทางศีลธรรมในการตัดสินใจสูงสุดพิกัดจากนี้ การทดลอง