A RELIGION OF FREEDOM
Hinduism, unlike other religions, does not dogmatically assert that the final emancipation is possible only through its means and not through any other. It is only a means to an end and all means which will ultimately lead to the end are equally approved.
Hinduism allows absolute freedom to the rational mind of man. Hinduism never demands any undue restraint upon the freedom of human reason, the freedom of thought, feeling and will of man. It allows the widest freedom in matters of faith and worship. Hinduism is a religion of freedom. It allows absolute freedom to the human reason and heart with regard to questions such as nature of God, soul, creation, form of worship and the goal of life. Hinduism does not lie in the acceptance of any particular doctrine, nor in the observance of some particular rituals or form of worship. It does not force anybody to accept particular dogmas or forms of worship. It allows everybody to reflect, investigate, enquire and cogitate. Hence, all sorts of religious faiths, various forms of worship or Sadhana, and diverse kinds of rituals and customs, have found their honourable places side by side within Hinduism and are cultured and developed in harmonious relationship with one another.
Hinduism does not condemn those who deny God as the creator and ruler of the world, who do not accept the existence of an eternal soul and the state of Moksha or state of liberation. Hinduism does not render the upholders of such views unfit to be recognised as pious and honourable members of the Hindu religious society.
The religious hospitality of Hinduism is proverbial. Hinduism is extremely catholic and liberal. This is the fundamental feature of Hinduism. Hinduism pays respects to all religions. It does not revile any other religion. It accepts and honours truth—wherever it may come from and whatever garb it may put on.
There are considerable numbers of the followers of other religions in India. And yet, the Hindus live in perfect harmony, peace and friendship with all of them. Their tolerance and fellow-feeling towards the followers of other religions is remarkable.
Despite all the differences of metaphysical doctrines, modes of religious discipline and forms of ritualistic practices and social habits prevalent in the Hindu society, there is an essential uniformity in the conception of religion and in the outlook on life and the world, among all sections of Hindus.
THE GLORY OF VEDANTA AND YOGA
Vedanta, or the philosophy of the Upanishads, is lofty, sublime and unique. The Western philosophers have paid their tribute to the ancient seers of the Upanishads. They have been amazed at the lofty heights scaled by them. Schopenhauer studied the Upanishads and meditated on the thoughts of the Upanishads just before going to bed. He said: “The Upanishads are the solace of my life and they will be solace to me after my death also.”
HINDU RELIGION
The Raja-Yoga system of Hinduism is also splendid and unique. The lessons are immensely practical and highly instructive. No system of physical exercise on the surface of the earth can compete with Hatha-Yoga. Kundalini-Yoga is wonderful. Hence the Americans and Europeans are in search of Hindu Sannyasins and Yogins. They visit the Himalayas frequently in quest of Yoga teachers. Some are living under Hindu Yogins as disciples and are practising Yoga. Many Europeans and Americans are even now Hindus by faith and practice, though they are born Christians. They practise Raja-Yoga and Vedanta.
EMPHASIS ON PRACTICE
Hinduism provides spiritual food and Yoga Sadhana for all sorts of people to suit their temperaments, capacities, tastes, stages of spiritual development and conditions of life. It prescribes Yoga Sadhana even for a scavenger or a cobbler to attain God-realisation, while doing his ordinary avocation in the world. Hindu Yoga and Vedanta teachers lay great stress on self-restraint, Tapas, renunciation and practical Sadhana which is best calculated to control the mind and the senses and unfold the divinity or attain Self-realisation. Hinduism is not a religion of mere theories. It is eminently practical. In no religion you will find such a variety of practical Yoga practised and such sublime unique philosophy expounded. That is the reason why India is the only glorious land of sages, Rishis, Yogins and saints.
Religion is practical aspect of philosophy. Philosophy is rational aspect of religion. The philosophy of Hinduism is not arm-chair philosophy. It is not meant for intellectual curiosity and vain discussion. Hindu philosophy is a way of life. The philosopher of Hinduism seriously reflects after hearing the Srutis, does Atma-Vichara, constantly meditates, and then attains Self-realisation or Atma-Sakshatkara. Moksha is his goal. He attempts to attain Jivanmukti now and here.
Religion is spiritualisation of human life for a Hindu. Religious culture is really the culture of freedom for him. Religion governs all the departments of Hindu life. He must realise the freedom of the soul in every department of life. Religion affords the greatest scope for him for the culture of true freedom. Religion is the only way to him for the realisation of perfect freedom in life.
It is in India alone that every man knows something of philosophy. The cowherd who tends the cattle, the peasant who ploughs the fields, the boat-man who pulls at his oar, sing songs replete with philosophical truths. Even the barber repeats OM NAMAH SIVAYA, SIVOHAM before he takes up the razor. The Paramahamsa Sannyasins, the itinerant monks of Hinduism, have disseminated the highest of Vedanta from door to door. In exchange for a handful of rice, they have distributed from door to door, through religious songs, the priceless gems of Hindu religion and philosophy.
WHO IS A HINDU
In a meeting of the Sanatana Dharma Sabha, Lokamanya Tilak said: “A Hindu is he who believes that the Vedas contain self-evident and axiomatic truths.”
The Hindu Maha Sabha has given another definition: “A Hindu is one who believes in a religion which has originated in India.”
ALL ABOUT HINDUISM
“Those who burn the dead are Hindus.” This is another definition given by some.
some.
“He who protects the cows and the Brahmins is a Hindu.” This is another definition given by
Some define: “A Hindu is one who regards India as his motherland and the most sacred spot on earth.”
Some others define: “He who calls and considers himself a Hindu is a Hindu.”
Some define: “He who accepts the Vedas, the Smritis, the Puranas and the Tantras as the basis of religion and of the rule of conduct, and believes in one Supreme God (Brahman), in the Law of Karma or retributive justice, and in reincarnation (Punarjanma), is a Hindu.”
“He who follows the Vedic or Sanatana-Dharma is a Hindu.” This is the definition by some.
others.
“He who is a follower of the Vedanta is a Hindu.” This is another definition given by some
“He who has perfect faith in the Law of Karma, the law of reincarnation Avatara, ancestor worship, Varnashrama Dharma, Vedas and existence of God, he who practises the instructions given in the Vedas with faith and earnestness, he who does Sandhya, Sraaddha, Pitri-Tarpana and the Pancha-Maha-Yajnas, he who follows the Varnashrama Dharmas, he who worships the Avataras and studies the Vedas, is a Hindu.” This is the definition given by some highly cultured men. This is the only correct and complete definition.
ORIGIN AND SIGNIFICANCE OF THE TERM
That part of the great Aryan race which migrated from Central Asia, through the mountain passes into India, settled first in the districts near the river Sindhu, now called the Indus, on the other side of the river. The Persians pronounced the word Sindhu as Hindu, and named their Aryan brethren Hindus. Hindu is only a corrupt form of Sindhu.
The Hindu Aryans spread themselves over the plains of the Ganga. Then the Persians gave the name Hindusthan, or abode of the Hindus, to the whole of those districts between Punjab and Benaras.*
The classical name for India which is used in Sanskrit literature is Bharata-Varsha or Bharata-Khanda, after the name of Bharata who ruled over a large extent of territory in days of yore. Manu’s name for the whole central region between the Himalayas and the Vindhya mountains is Aryavarta, Abode of the Aryans. Another name for the whole of India is Jambu-Dvipa. The
* Latest historical researches have now proved that the Aryans did not come from outside India, but were the original inhabitants of India.
HINDU RELIGION
Greeks gave the name Indu to the whole of this country. It was on account of this India became popular as the name of this country throughout Europe.
Hindu is not a mere name. This name Hindu is not only of geographical, but also of national and racial importance. The whole history of our nation from the very beginning is bound up with it. All our ideas and ideals are so intimately connected with it that it is difficult to give a simple definition of it. Poets, prophets and Avataras came to sing the praises and glory of this name. Rishis, sages and saints took their birth to compile the Sastras and Darsanas for this nation. Heroes and warriors have fought for its honour and laid down their very lives for it. Piety, nobility, generosity, philosophy, religious bent of mind, Yoga, religious tolerance, wisdom, devotion, renunciation, Self-realisation. Ahimsa, Satya and purity are associated with the name ‘Hindu’.
THE SPIRITUAL SOIL OF INDIA
India is the sacred land which has given birth to countless sages, Rishis, Yogins, saints and prophets. India is the land that has produced many Acharyas or spiritual preceptors like Sri Sankara and Sri Ramanuja; many saints like Kabir, Ramdas, Tukaram and Gauranga Mahaprabhu; many Yogins like Jnana Dev, Dattatreya and Sadasiva Brahman; and many prophets like Buddha and Nanak. Bu
ศาสนาที่เป็นอิสระศาสนาฮินดู ซึ่งแตกต่างจากศาสนาอื่น ๆ ไม่ dogmatically ยืนยันรูปที่ เลิกทาสขั้นสุดท้ายได้ โดยวิธีการเฉพาะ และไม่ ผ่านกัน มันเป็นเพียงวิธีการสิ้นสุด และหมายถึงทั้งหมดซึ่งในที่สุดจะทำให้สิ้นสุดอย่างเท่าเทียมกันได้รับการรับรองศาสนาฮินดูให้เสรีภาพสัมบูรณ์จิตใจเหตุผลของมนุษย์ ศาสนาฮินดูไม่ต้องยับยั้งชั่งใจใด ๆ ไม่ครบกำหนดชำระตามเสรีภาพของมนุษย์ เสรีภาพ ของความคิด ความรู้สึกของคน จะช่วยให้เสรีภาพที่กว้างที่สุดในเรื่องของความเชื่อและเคารพบูชา ศาสนาฮินดูเป็นศาสนาที่เป็นอิสระ จะช่วยให้เสรีภาพแน่นอนเหตุผลมนุษย์และหัวใจกับคำถามเช่นธรรมชาติของพระเจ้า จิตวิญญาณ สร้าง รูปแบบของการนมัสการและเป้าหมายของชีวิต ศาสนาฮินดูไม่ได้อยู่ ในการยอมรับหลักคำสอนใด ๆ เฉพาะ หรือ ในเรื่องบางพิธีกรรมเฉพาะหรือรูปแบบของการนมัสการ มันไม่บังคับใครจะยอมรับเฉพาะ dogmas หรือรูปแบบของการนมัสการ จะช่วยให้ทุกคน ให้สอดคล้อง กับ ตรวจสอบ สอบถาม cogitate ดังนั้น ทุกประเภทของ faiths ศาสนา แบบฟอร์มต่าง ๆ ของบูชา หรือ Sadhana และมีความหลากหลายชนิดของพิธีกรรมและประเพณี พบสถานของพวกเขายกย่องเคียงข้างกันในศาสนาฮินดู และมีอ่าง และพัฒนาความสัมพันธ์กลมกลืนกันศาสนาฮินดูไม่พิพากษาผู้ที่ปฏิเสธพระเจ้าเป็นผู้สร้างและเจ้าโลก ที่ไม่ยอมรับการดำรงอยู่ของชีวิตเป็นนิรันดร์และรัฐมอคชาหรือรัฐปลดปล่อย ศาสนาฮินดูทำให้ upholders มุมมองดังกล่าวไม่เหมาะที่จะรับเป็นสมาชิกผู้ศรัทธา และยกย่องของสังคมทางศาสนาฮินดูแห่งศาสนาของศาสนาฮินดูเป็นสุภาษิต ศาสนาฮินดูเป็นคาทอลิก และเสรีนิยมมาก นี้เป็นคุณลักษณะพื้นฐานของศาสนาฮินดู ศาสนาฮินดูจ่ายประการการศาสนาทั้งหมด นอกจากนี้มันไม่ revile ศาสนาอื่น ๆ ยอมรับ และเกียรติความจริง — ที่ใดก็ตามมันอาจมาจากและ garb สิ่งนั้นอาจใส่ได้มีจำนวนลูกศิษย์ของศาสนาอื่น ๆ ในประเทศอินเดียมาก และยัง ฮินดูอยู่ในการผสาน สันติภาพ และมิตรภาพของพวกเขา การยอมรับและเพื่อนความรู้สึกต่อลูกศิษย์ของศาสนาอื่น ๆ ได้โดดเด่นแม้ มีความแตกต่างของการขัดแย้งอยู่ โหมดของวินัยทางศาสนาและรูปแบบของพฤติกรรมทางสังคมที่แพร่หลายในสังคมฮินดูและปฏิบัติว่า มีใจความสำคัญ ในความคิดของศาสนา และ ใน outlook ในชีวิตและโลก ระหว่างทุกส่วนของฮินดูพระสิริของเวดันและโยคะเวดัน หรือปรัชญาของ Upanishads มีสูงส่ง โซฟา และเอกลักษณ์ ปรัชญาตะวันตกได้จ่ายส่วยตนให้ seers โบราณของ Upanishads พวกเขาได้รับประหลาดใจไฮท์สูงส่งที่ปรับ โดยพวกเขา Schopenhauer Upanishads การศึกษา และได้ในความคิดของ Upanishads ที่ก่อนเข้านอน เขากล่าวว่า: "Upanishads จะปลอบประโลมชีวิตของฉัน และพวกเขาจะปลอบประโลมผมหลังความตายของฉันยัง" ศาสนาฮินดูระบบราชาโยคะของศาสนาฮินดูก็งดงาม และไม่ซ้ำกัน บทเรียนได้ปฏิบัติอย่างกว้างขวาง และให้คำแนะนำอย่างมาก ไม่มีระบบของการออกกำลังกายทางกายภาพบนพื้นผิวของโลกสามารถแข่งขันกับ Hatha โยคะ กุณฑลินีโยคะเป็นที่ยอดเยี่ยม ดังนั้น ชาวอเมริกันและชาวยุโรปได้ค้นหา Sannyasins ฮินดูและ Yogins ผู้ชมเทือกเขาหิมาลัยมัก in quest of ครูโยคะ บางคนกำลังมีชีวิตอยู่ภายใต้ศาสนาฮินดู Yogins เป็นสาวก และมีฝึกโยคะ ในชาวยุโรปและชาวอเมริกันได้ป่านนี้ฮินดูตามความเชื่อและการปฏิบัติ แม้ว่าพวกเขาจะเกิดคริสเตียน พวกเขาฝึกฝนโยคะราชาและเวดันเน้นในทางปฏิบัติศาสนาฮินดูให้อาหารฝ่ายวิญญาณและโยคะ Sadhana สำหรับทุกคนเพื่อให้เหมาะกับการ temperaments ความจุ รสนิยม ขั้นตอนของการพัฒนาด้านจิตวิญญาณและเงื่อนไขของชีวิต จึงได้กำหนด Sadhana โยคะสำหรับเป็นสัตว์กินของเน่าหรือ cobbler ที่บรรลุพระปัญหา ในขณะที่ทำ avocation ของเขาธรรมดาในโลก ครูโยคะฮินดูและเวดันวางความเครียดมากในความอดกลั้น ทาปาส renunciation Sadhana ปฏิบัติที่ดีที่สุดคือคำนวณ และ การควบคุมจิตใจและความรู้สึก และแฉ divinity ที่บรรลุปัญหาตนเอง ศาสนาฮินดูไม่ใช่ศาสนาที่เพียงทฤษฎี คนปฏิบัติได้ ในศาสนาไม่ คุณจะพบต่าง ๆ เช่นปฏิบัติโยคะปฏิบัติและปรัชญาเฉพาะเช่นโซฟา expounded นั่นคือเหตุผลที่ทำไมอินเดียเป็นแผ่นดินเพียงรุ่งโรจน์ลอินเตอร์ Rishis, Yogins และนักบุญศาสนาเป็นปรัชญาด้านปฏิบัติ ปรัชญาคือ เชือดด้านศาสนา ปรัชญาของศาสนาฮินดูไม่ใช่ปรัชญาเก้าอี้ ไม่ใช่อยากรู้ทางปัญญาและสนทนา vain ปรัชญาฮินดูคือ วิถีชีวิต นักปราชญ์ของศาสนาฮินดูสะท้อนอย่างจริงจังหลังจากได้ยินการ Srutis ไม่ Atma Vichara, meditates ตลอดเวลา และ attains Atma Sakshatkara หรือปัญหาที่ตนเอง มอคชาเป็นเป้าหมายของเขา เขาพยายามบรรลุ Jivanmukti ขณะนี้ และที่นี่ศาสนาเป็น spiritualisation ของชีวิตมนุษย์เป็นฮินดู วัฒนธรรมศาสนาเป็นวัฒนธรรมของเสรีภาพสำหรับเขาจริง ๆ ศาสนาควบคุมแผนกทั้งหมดของศาสนาฮินดู เขาต้องตระหนักถึงอิสรภาพของจิตวิญญาณในทุกแผนกของชีวิต ศาสนาแล้วขอบเขตมากที่สุดสำหรับเขาในวัฒนธรรมของเสรีภาพที่แท้จริง ศาสนาเป็นวิธีเดียวกับเขาสำหรับปัญหาเสรีภาพสมบูรณ์แบบในชีวิตได้ในอินเดียเพียงอย่างเดียวว่า ทุกคนรู้เรื่องของปรัชญา Cowherd ที่มีแนวโน้มที่วัว ชาวนาที่ ploughs ฟิลด์ เรือไอ้ ที่ดึงที่เขาพาย ร้องเพลงไปด้วยสัจธรรมปรัชญา แม้ช่างทำซ้ำ SIVAYA NAMAH โอม SIVOHAM ก่อนที่เขาหยิบมีดโกน Sannyasins Paramahamsa พระสงฆ์ยังคงเป็นของศาสนาฮินดู ได้เผยสูงที่สุดของเวดันจากประตูไปที่ประตู แลกเปลี่ยนหยิบข้าว พวกเขาได้กระจายจากประตูไปที่ประตู ผ่านเพลงศาสนา อัญมณีล้ำค่าของศาสนาฮินดูและปรัชญาเป็นฮินดูเป็นใครในการประชุมของ Sabha ธรรม Sanatana ทิลัค Lokamanya กล่าวว่า: "ฮินดูเป็นผู้ที่เชื่อว่า เวทประกอบด้วยวีรกรรม และ axiomatic สัจธรรม"Sabha มหาฮินดูได้ให้คำนิยามอื่น: "ฮินดูเป็นคนที่เชื่อในศาสนาที่มีต้นกำเนิดในอินเดีย" เกี่ยวกับศาสนาฮินดู"ผู้เขียนตายเป็นฮินดู" นี่คือข้อกำหนดอื่นที่กำหนด โดยบาง บางอย่าง "เขาวัวและพวกเราคนเป็นแบบฮินดู" นี่คือข้อกำหนดอื่นที่กำหนดโดย บางกำหนด: "ฮินดูเป็นผู้พิจารณาอินเดียเป็นพรรคเพื่อแผ่นดินของเขาและจุดศักดิ์สิทธิ์มากที่สุดในโลก"บางคนกำหนด: "ผู้เรียก และพิจารณาตัวเองเป็นฮินดูเป็นแบบฮินดู"บางกำหนด: "ผู้ที่ยอมรับเวท Smritis ในปุราณะ และ Tantras ที่เป็นพื้นฐาน ของศาสนา และกฎจรรยาบรรณ และเชื่อในพระเจ้าสูงสุด (Brahman), ในกฎหมายของกรรมหรือความยุติธรรม retributive และสุ (Punarjanma), คือเป็นฮินดู""ผู้ตาม Vedic หรือ Sanatana ธรรมเป็นแบบฮินดู" นี่คือคำจำกัดความ โดยบาง ผู้อื่น "ผู้เป็นผู้ติดตามของเวดันเป็นแบบฮินดู" นี่คือข้อกำหนดอื่นที่กำหนด โดยบาง “He who has perfect faith in the Law of Karma, the law of reincarnation Avatara, ancestor worship, Varnashrama Dharma, Vedas and existence of God, he who practises the instructions given in the Vedas with faith and earnestness, he who does Sandhya, Sraaddha, Pitri-Tarpana and the Pancha-Maha-Yajnas, he who follows the Varnashrama Dharmas, he who worships the Avataras and studies the Vedas, is a Hindu.” This is the definition given by some highly cultured men. This is the only correct and complete definition.ORIGIN AND SIGNIFICANCE OF THE TERMThat part of the great Aryan race which migrated from Central Asia, through the mountain passes into India, settled first in the districts near the river Sindhu, now called the Indus, on the other side of the river. The Persians pronounced the word Sindhu as Hindu, and named their Aryan brethren Hindus. Hindu is only a corrupt form of Sindhu.The Hindu Aryans spread themselves over the plains of the Ganga. Then the Persians gave the name Hindusthan, or abode of the Hindus, to the whole of those districts between Punjab and Benaras.*The classical name for India which is used in Sanskrit literature is Bharata-Varsha or Bharata-Khanda, after the name of Bharata who ruled over a large extent of territory in days of yore. Manu’s name for the whole central region between the Himalayas and the Vindhya mountains is Aryavarta, Abode of the Aryans. Another name for the whole of India is Jambu-Dvipa. The* ล่าสุดประวัติศาสตร์วิจัยตอนนี้ได้พิสูจน์ว่า อาแยนส์ไม่ได้มาจากอินเดียภายนอก แต่มีประชากรดั้งเดิมของอินเดีย ศาสนาฮินดูกรีกให้ Indu ชื่อเต็มของประเทศนี้ ในบัญชี of ที่อินเดียนี้เป็นที่นิยมเป็นชื่อของประเทศยุโรปได้ฮินดูไม่ใช่ชื่อเพียง ชื่อฮินดูจะไม่เพียงแต่ทางภูมิศาสตร์ แต่ยังความสำคัญแห่งชาติ และเชื้อชาติ ประวัติทั้งหมดของประเทศเราจากเริ่มต้นเป็นผูกค่ากับ ความคิดและอุดมคติได้ดังนั้นจึงเชื่อมกับมันว่า มันเป็นเรื่องยากให้คำจำกัดความง่าย ๆ ของมัน กวี ผู้เผยพระวจนะ และ Avataras มาร้องเพลงสรรเสริญและเกียรติของชื่อนี้ Rishis ลอินเตอร์ และนักบุญจึงเกิดการคอมไพล์ Sastras และ Darsanas สำหรับประเทศนี้ นักรบและวีรบุรุษได้สู้ในเกียรติของ และไว้สำหรับชีวิตของพวกเขามาก ความยำเกรง ขุนนาง อารีย์ ปรัชญา ศาสนาความโน้มเอียงของจิตใจ โยคะ ยอมรับศาสนา ปัญญา ความจงรักภักดี renunciation ปัญหาตนเอง อาฮิมซา สัตยา และความบริสุทธิ์ได้เชื่อมโยงกับชื่อ 'ฮินดู'ดินทางจิตวิญญาณของอินเดียอินเดียเป็นดินศักดิ์สิทธิ์ซึ่งได้ให้กำเนิดนับไม่ถ้วนลอินเตอร์ Rishis, Yogins นักบุญ และผู้เผยพระวจนะ อินเดียเป็นแผ่นดินที่มีผลิตหลาย Acharyas หรือ preceptors จิตวิญญาณชอบสวีศรีและศรี Ramanuja นักบุญจำนวนมากเช่น Kabir, Ramdas, Tukaram และ Gauranga Mahaprabhu Yogins จำนวนมาก เช่น Jnana Dev, Dattatreya Sadasiva Brahman และบรรดานบีมากชอบพระและนานัค Bu
การแปล กรุณารอสักครู่..