Finally, substantial privatization

Finally, substantial privatization of governance has occurred in the course of contemporary globalization in the form of ‘contracting out’ the delivery of public services to private providers. For instance, non-profit organizations have come to figure prominently in the supply of humanitarian relief. The mid-1990s annual budgets of the giants in this field include $586 million for CARE International, $419 million for World Vision International, and $350 million each for Oxfam and Save the Children (Smillie, 1999: 17-18). By comparison, the operating budget for the UN High Commissioner for Refugees has run at about $1,000 million per annum. Not surprisingly, in view of these resource constraints, UNHCR in 1998 maintained connections with more than 500 non-profit organizations as ‘Partners in Action’ (UNHCR, 1999). Likewise, bilateral and multilateral donor organizations have since the 1970s made far more use of non-profit bodies (rather than official agencies) to execute development assistance projects. With a recent revival of mercenary operations there are even suggestions to contract out warfare to private firms such as South Africa-based Executive Outcomes and US-based Military Professional Resources, Inc. (Zarate, 1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในที่สุด ปกติพบของเกิดในโลกาภิวัฒน์ร่วมสมัยในรูปแบบของการ 'ทำสัญญาออก' การส่งมอบบริการสาธารณะเพื่อให้บริการส่วนตัว เช่น องค์กรไม่แสวงหากำไรมาคิดอย่างเด่นชัดในการจัดหาการบรรเทาทุกข์ด้านมนุษยธรรม งบประมาณประจำปีของนิวเจอร์ซีย์ของยักษ์ในฟิลด์นี้ได้แก่ 586 ล้านดอลลาร์สำหรับแคร์นานาชาติ 419 ล้านดอลลาร์สำหรับวิสัยทัศน์โลก และ $350 ล้านแต่ละองค์การอ็อกแฟมและ Save the Children (Smillie, 1999:17-18) โดยการเปรียบเทียบ งบประมาณการดำเนินงานสำหรับ UN ข้าหลวงผู้ลี้ภัยมีรันที่ประมาณ 1,000 ล้านเหรียญต่อปี ไม่น่าแปลกใจ มุมมองเหล่านี้ข้อจำกัดทรัพยากร ยูเอ็นเอชซีใน 1998 ยังคงเชื่อมกับองค์กรที่ไม่แสวงหากำไรมากกว่า 500 เป็น 'คู่ค้าในการดำเนินการ' (ยูเอ็นเอชซี 1999) ทำนองเดียวกัน องค์กร และผู้บริจาคมีตั้งแต่ปี 1970 ผู้ใช้มากขึ้นขององค์กรที่ไม่แสวงหากำไร (มากกว่าหน่วยงานอย่างเป็นทางการ) การดำเนินการพัฒนาโครงการความช่วยเหลือ กับรับจ้างดำเนินการฟื้นฟูนาน มีข้อเสนอแนะแม้สัญญาออกสงครามกับหน่วยงานเอกชนเช่นแอฟริกาใต้ใช้ผลบริหารและสหรัฐอเมริกาทหารมืออาชีพทรัพยากร Inc. (Zarate, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในที่สุดการแปรรูปที่สำคัญของการกำกับดูแลกิจการที่ได้เกิดขึ้นในหลักสูตรของโลกาภิวัตน์ร่วมสมัยในรูปแบบของ 'การทำสัญญาออกการส่งมอบบริการสาธารณะกับผู้ให้บริการเอกชน ยกตัวอย่างเช่นองค์กรที่ไม่แสวงหาผลกำไรที่ได้มาคิดอย่างเด่นชัดในการจัดหาของการบรรเทามนุษยธรรม ช่วงกลางปี​​ 1990 งบประมาณประจำปีของยักษ์ใหญ่ในเขตนี้ ได้แก่ 586,000,000 $ สำหรับการดูแลนานาชาติ 419 $ ล้านมูลนิธิศุภนิมิตแห่งประเทศไทยและ $ 350 ล้านในแต่ละออกซ์แฟมและบันทึกเด็ก (Smillie, 1999: 17-18) โดยเปรียบเทียบงบประมาณการดำเนินงานสำหรับข้าหลวงใหญ่เพื่อผู้ลี้ภัยได้ทำงานที่ประมาณ $ 1,000 ล้านบาทต่อปี ไม่น่าแปลกใจในมุมมองของข้อ จำกัด ของทรัพยากรเหล่านี้ UNHCR ในปี 1998 การบำรุงรักษาการเชื่อมต่อที่มีมากกว่า 500 องค์กรที่ไม่แสวงหาผลกำไรที่เป็นพันธมิตรในการดำเนินการ (UNHCR, 1999) ในทำนองเดียวกันองค์กรผู้บริจาคทวิภาคีและพหุภาคีมีตั้งแต่ปี 1970 ทำให้การใช้มากขึ้นของร่างกายที่ไม่แสวงหากำไร (แทนที่จะเป็นหน่วยงานอย่างเป็นทางการ) ในการดำเนินการโครงการช่วยเหลือเพื่อการพัฒนา ด้วยการฟื้นฟูการดำเนินงานที่ผ่านมาของทหารรับจ้างที่มีข้อเสนอแนะแม้จะหดตัวจากสงครามให้กับ บริษัท เอกชนเช่นแอฟริกาใต้ตามผลการบริหารและ US-based ทรัพยากรของผู้เชี่ยวชาญด้านการทหาร, อิงค์ (โรซาราเต, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในที่สุด การแปรรูปรัฐวิสาหกิจให้เกิดธรรมาภิบาลเกิดขึ้นในหลักสูตรของโลกาภิวัตน์ร่วมสมัยในรูปแบบของ " การตั้งครรภ์ " การส่งมอบการบริการสาธารณะกับผู้ให้บริการเอกชน ตัวอย่างเช่น องค์กรไม่แสวงหาผลกำไรได้รูปที่เด่นชัดในการจัดหาผู้มีมนุษยธรรม . ช่วงปีงบประมาณของยักษ์ในฟิลด์นี้รวมถึง $ 586 ล้านบาท สำหรับการดูแลระหว่างประเทศ $ 419 ล้านโลกวิสัยทัศน์ระหว่างประเทศและ $ 350 ล้านแต่ละแฟม และบันทึกเด็ก ( smillie , 1999 : 17-18 ) โดยการเปรียบเทียบ , งบประมาณรายจ่ายของข้าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัยสหประชาชาติได้วิ่งที่ประมาณ $ 1 , 000 ล้านบาทต่อปี ไม่น่าแปลกใจในมุมมองของข้อ จำกัด ทรัพยากรเหล่านี้ ยูเอ็นเอชซีอาร์ใน 1998 รักษาการเชื่อมต่อกับกว่า 500 องค์กรที่ไม่แสวงหากำไรเป็นพันธมิตรในการกระทำ " ( ยูเอ็นเอชซีอาร์ , 1999 ) อนึ่ง ทวิภาคีและพหุภาคีองค์กรผู้บริจาคมีตั้งแต่ปี 1970 ใช้มากขึ้นของกำไร - ไม่ใช่ศพ ( แทนที่จะเป็นหน่วยงานอย่างเป็นทางการ ) เพื่อดำเนินการโครงการช่วยเหลือการพัฒนา กับการฟื้นฟูการดำเนินงานล่าสุดของทหารรับจ้างมีข้อเสนอแนะสัญญาจากสงครามกับบริษัทเอกชน เช่น แอฟริกาใต้ จากผลการบริหารและเราใช้ทรัพยากรทหารมืออาชีพ บริษัท ซาราเต้ , 1998 )