limited range of genotypes, and did

limited range of genotypes, and did not always include different classes. Therefore, our results provide evidence that tocol content in barley is highly genotype-dependent. The contribution of
individual isomers to tocol content was similar to that found in other studies (Ehrenbergerova, Belcrediova, Pryma, Vaculova, & Newman, 2006; Panfili et al., 2008). a-T3 and a-T were most dominant in all barley genotypes, followed by b- and c-tocols. The dtocols, undetected isomers in the present study, were also not detected in other studies, or made up less than 2 lg/g DW of content (Ehrenbergerova, Belcrediova, Pryma, et al., 2006; Panfili et al.,2008). In the vitamin E pathway, a-tocols are derived from c-tocols while b-tocols are derived from d-tocols (Hunter & Cahoon, 2007) which may explain the higher content of a-tocols (compared to c-tocols) and b-tocols (compared to d-tocols).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำกัดช่วงของ และจะไม่มีชั้นเรียนอื่น ดังนั้น ผลของเราให้หลักฐานที่ว่าเนื้อหา tocol ในข้าวบาร์เลย์สูงลักษณะทางพันธุกรรมขึ้นอยู่กับ สัดส่วนของแต่ละ isomers tocol เนื้อหาคล้ายกับที่พบในการศึกษาอื่น ๆ (Ehrenbergerova, Belcrediova, Pryma, Vaculova และนิ วแมน 2006 Panfili et al., 2008) เป็น T3 และ a T โดดเด่นที่สุดในทั้งหมดข้าวบาร์เลย์ศึกษาจีโนไทป์ ตามด้วย b - และ c-tocols Dtocols วเวอร์ isomers ในการศึกษาปัจจุบัน ยังไม่พบในการศึกษาอื่น ๆ หรือขึ้น 2 น้อยกว่า lg/g DW ของเนื้อหา (Ehrenbergerova, Belcrediova, Pryma และ al., 2006 Panfili et al., 2008) ในทางเดินของวิตามินอี เป็น tocols จะได้มาจากซี-tocols ขณะ b tocols มาจาก d-tocols (ฮันเตอร์ & Cahoon, 2007) ซึ่งอาจอธิบายเนื้อหาสูง (เมื่อเทียบกับ c tocols) เป็น tocols และบี-tocols (เปรียบเทียบกับ d tocols)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่วง จำกัด ของยีนและไม่ได้เสมอรวมเรียนแตกต่างกัน ดังนั้นผลของเราแสดงหลักฐานว่าเนื้อหาโปรโตคอลในข้าวบาร์เลย์เป็นอย่างสูงที่ขึ้นอยู่กับพันธุกรรม ผลงานของไอโซเมอบุคคลที่จะเป็นโปรโตคอลเนื้อหาคล้ายกับที่พบในการศึกษาอื่น ๆ (Ehrenbergerova, Belcrediova, Pryma, Vaculova และนิวแมน, 2006. Panfili et al, 2008)
A-T3 และส่วนใหญ่ที่โดดเด่นในยีนข้าวบาร์เลย์ทั้งหมดตามด้วย B- และคโตคอ dtocols, ไอโซเมอตรวจไม่พบในการศึกษาปัจจุบันยังไม่พบในการศึกษาอื่น ๆ หรือทำขึ้นน้อยกว่า 2 LG / g DW เนื้อหา (Ehrenbergerova, Belcrediova, Pryma, et al, 2006. Panfili et al, 2008). . ในทางเดินวิตามินอี, โตคอ-a จะได้มาจากคโตคอในขณะที่ B-โตคอลจะได้มาจาก d-โตคอล (ฮันเตอร์และฮุน, 2007) ซึ่งอาจอธิบายเนื้อหาที่สูงขึ้นของ-โตคอล (เมื่อเทียบกับคโตคอล) และ B-โตคอล (เมื่อเทียบกับ D-โตคอล)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่วง จำกัด ของพันธุ์ และไม่เสมอรวมถึงชั้นเรียนที่แตกต่างกัน ดังนั้น ผลให้หลักฐานที่โทคอลในข้าวบาร์เลย์เป็นอย่างสูงกับเนื้อหาที่จัด ผลงานของ
คือบุคคลโทคอลเนื้อหาคล้ายกับที่พบในการศึกษาอื่น ๆ ( ehrenbergerova belcrediova pryma vaculova , , , , &นิวแมน , 2006 ; panfili et al . , 2008 )และ a-t3 a-t ได้เด่นที่สุดในสายพันธุ์ข้าวบาร์เลย์ทั้งหมด ตามด้วย B - และ c-tocols . การ dtocols ย , ไอโซเมอร์ในการศึกษาในปัจจุบันยังไม่พบในการศึกษาอื่น ๆ หรือทำให้ขึ้นน้อยกว่า 2 กรัม LG / DW เนื้อหา ( ehrenbergerova belcrediova pryma , , et al . , 2006 ; panfili et al . , 2008 ) ในวิตามินอีลูกรักa-tocols จะได้มาจาก c-tocols ในขณะที่ b-tocols จะได้มาจาก d-tocols ( ฮันเตอร์&คาร์ฮูน , 2007 ) ซึ่งอาจจะอธิบายเนื้อหาของ a-tocols สูงกว่า ( เทียบกับ c-tocols ) และ b-tocols
( เทียบกับ d-tocols )