An experiment was conducted to eval

An experiment was conducted to evaluate the effect of growth patterns (GP) and dietary crude protein levels (CP) during rearing (2–22 weeks of age) on feed intake, eating time, eating rate, behavior, plasma corticosterone concentration, and feather cover in broiler breeder females during the rearing and laying period. A total of 768 day-old Ross 308 broiler breeder chicks, of which 288 hens were followed during the laying period, were allotted to 6 different treatments during the rearing period according to a 2 × 3 factorial design, with 8 replicates (pens) per treatment. Two growth patterns were followed by a restricted feeding regime up to a target body weight (BW) at 20 weeks of age of 2200 g (standard growth pattern = SGP) and 2400 g (high growth pattern = HGP) and 3 dietary protein levels (high = CPh, medium = CPm, and low = CPl). During lay, all birds were fed a standard breeder diet and followed a standard growth pattern. During rearing, HGP birds were fed on average 6.5% more feed than SGP birds. In HGP birds, eating time (min/day) during the rearing period increased by 17%, whereas eating rate (g feed/min) decreased by 8%, compared to SGP birds. This prolonged feeding behavior of HGP birds, but stereotypic object pecking and animal pecking was not reduced. Feather cover was not affected by growth pattern during the rearing and laying period. Only at 16 weeks of age a lower plasma corticosterone concentration was found for the HGP birds. HGP birds showed more feeding and sitting behavior, but less foraging behavior during the rearing period, while during the laying period only more walking behavior was observed. In order to maintain target weights, feed intake levels of CPm and CPl during rearing were set 4.6 and 10.0% higher than CPh, whereas eating time was increased by 22 and 63% and eating rate was decreased by 9 and 26%, respectively. A prolonged eating time during rearing for CPm and CPl birds resulted in more time spend feeding and resting and less stereotypic object pecking and animal pecking compared to CPh birds during rearing. In contrast to the rearing period, feed intake and eating time were not affected by CP level during rearing at 22 weeks of age, whereas eating rate was increased by 8 and 16% for CPm and CPl, respectively, compared to CPh. At 27 weeks of age the effect of CP level during rearing on eating rate had disappeared. Plasma corticosterone concentrations were not affected by dietary protein level during the rearing and laying period. Feather cover was inferior by lowering the dietary protein level, in particularly during the first 11 weeks of rearing. No effect of GP was found on feather cover. It is concluded that dietary protein levels positively affected some behavioral traits during the rearing period, whereas these traits were only slightly affected by growth patterns. However, the physiological parameter (plasma corticosterone concentration) was not affected.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทดลองได้ดำเนินการประเมินผลของรูปแบบการเจริญเติบโต (GP) และระดับอาหารโปรตีนหยาบ (CP) ระหว่างแม่ (2-22 สัปดาห์อายุ) ในการบริโภคอาหาร กินเวลา การกิน พฤติกรรม พลาสม่า corticosterone สมาธิ และอัตราปกนกในไก่เนื้อพันธุ์หญิงในระหว่างรอบระยะเวลาเพาะเลี้ยง และการให้ไข่ จำนวน 768 เก่า Ross 308 ไก่เนื้อพันธุ์ลูกไก่ ซึ่งตาม 288 ไก่ช่วง laying ถูกจัดสรรการรักษาแตกต่างกัน 6 ช่วง rearing ตาม 2 × 3 แฟกแบบ มี 8 เหมือนกับ (ปากกา) ต่อการรักษา รูปแบบการเจริญเติบโตสองตามระบอบการให้อาหารแบบจำกัดถึงน้ำหนักตัวเป้าหมาย (BW) ที่ 20 สัปดาห์อายุของ 2200 (เติบโตมาตรฐาน = SGP) และ 2400 g (เติบโตสูง = HGP) และระดับโปรตีนในอาหาร 3 (สูง = CPh กลาง = CPm และต่ำ =ของ CPl) ในระหว่างการวาง นกได้เลี้ยงอาหารพันธุ์มาตรฐาน และตามรูปแบบมาตรฐานการเจริญเติบโต ในระหว่างการเพาะเลี้ยง นก HGP ถูกเลี้ยงโดยเฉลี่ย 6.5% อาหารยิ่งกว่านก SGP ในนก HGP กินเวลา (นาที/วัน) ช่วง rearing เพิ่มขึ้น 17% ในขณะที่อัตราการรับประทานอาหาร (อาหาร g นาที) ลดลง 8% เมื่อเทียบกับ SGP นก ไม่มีลดนก HGP วัตถุ stereotypic จิกและจิกสัตว์พฤติกรรมอาหารนี้เป็นเวลานาน ขนปกได้ไม่มีผลกระทบ โดยเติบโตในระหว่างรอบระยะเวลาเพาะเลี้ยง และการให้ไข่ ที่อายุ 16 สัปดาห์ เข้มข้นต่ำกว่าพลาสม่า corticosterone พบนก HGP นก HGP พบมากกว่าอาหาร และนั่งทำงาน แต่ทำงานน้อยอกช่วง rearing ขณะช่วง laying เฉพาะเพิ่มเติมเดินลักษณะสังเกต รักษาน้ำหนักของเป้าหมาย ระดับตัวของ CPm และของ CPl ในระหว่างการเพาะเลี้ยงได้ตั้ง 4.6 และ 10.0% สูงกว่า CPh ในขณะที่กินเวลาเพิ่มขึ้น 22 และ 63% และอัตราการรับประทานอาหารได้ลดลง 9 และ 26% ตามลำดับ เป็นเวลานานรับประทานอาหารระหว่างการเพาะเลี้ยงสำหรับ CPm และของ CPl นกส่งผลให้เวลา ใช้อาหาร และพักผ่อน และน้อยวัตถุ stereotypic จิก และจิกสัตว์เปรียบเทียบกับนก CPh ระหว่างการเพาะเลี้ยง ตรงข้ามระยะ rearing ตัวและกินเวลาไม่มีผลกระทบระดับ CP ระหว่างแม่ที่ 22 สัปดาห์อายุ ในขณะที่อัตราการรับประทานอาหารเพิ่มขึ้น โดย 8 และ 16% สำหรับ CPm และของ CPl ตามลำดับ เมื่อเทียบกับ CPh ที่ 27 สัปดาห์อายุ ผลของระดับ CP ในระหว่างการเพาะเลี้ยงในอัตราการรับประทานอาหารหายไป พลาสม่า corticosterone ความเข้มข้นได้ไม่มีผลกระทบระดับโปรตีนอาหารในระหว่างรอบระยะเวลาเพาะเลี้ยง และการให้ไข่ ปกขนได้น้อย โดยลดระดับโปรตีนในอาหาร ในระหว่าง 11 สัปดาห์แรกของการเพาะเลี้ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไม่มีผลของ GP พบบนปกขน มันจะสรุปว่า ระดับโปรตีนอาหารบวกผลบางลักษณะพฤติกรรมช่วง rearing ในขณะที่ลักษณะต่าง ๆ เหล่านี้ได้รับผลกระทบเพียงเล็กน้อย โดยรูปแบบการเจริญเติบโต อย่างไรก็ตาม พารามิเตอร์สรีรวิทยา (พลาสม่า corticosterone สมาธิ) ไม่มีผลกระทบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองได้ดำเนินการในการประเมินผลของรูปแบบการเจริญเติบโต (GP) และระดับโปรตีนในอาหาร (CP) ในระหว่างการเลี้ยง (2-22 สัปดาห์ของอายุ) ในปริมาณอาหารที่กินกินเวลากินอัตราพฤติกรรมความเข้มข้น corticosterone พลาสม่าและขนนก ครอบคลุมในเพศหญิงพ่อแม่พันธุ์ไก่เนื้อในช่วงระยะเวลาการเลี้ยงและการวาง รวมเป็น 768 วันเก่ารอสส์ 308 ลูกไก่พ่อแม่พันธุ์ไก่เนื้อของที่ 288 ไก่ตามมาในช่วงระยะเวลาการวางที่ถูกจัดสรรให้กับ 6 การรักษาที่แตกต่างกันในช่วงระยะเวลาที่เลี้ยงตาม 2 × 3 รูปแบบปัจจัยที่มี 8 ซ้ำ (ปากกา) ต่อ การรักษา สองรูปแบบการเจริญเติบโตตามมาด้วยระบอบการปกครองที่ให้อาหาร จำกัด ขึ้นอยู่กับร่างกายเป้าหมายน้ำหนัก (BW) ที่ 20 สัปดาห์ของอายุของ 2,200 กรัม (รูปแบบการเติบโตมาตรฐาน = SGP) และ 2,400 กรัม (รูปแบบการเติบโตสูง = HGP) และ 3 ระดับโปรตีน ( มาก = CPH กลาง = CPM และต่ำ = CPL) ในระหว่างการนอนนกทั้งหมดได้รับการเลี้ยงดูอาหารพ่อแม่พันธุ์และมาตรฐานตามรูปแบบการเจริญเติบโตของมาตรฐาน ในระหว่างการเลี้ยงนก HGP ได้รับการเลี้ยงดูโดยเฉลี่ยฟีด 6.5% มากกว่านก SGP ในนก HGP กินเวลา (นาที / วัน) ในช่วงระยะเวลาการเลี้ยงเพิ่มขึ้น 17% ในขณะที่อัตราการรับประทานอาหาร (g อาหาร / นาที) ลดลง 8% เมื่อเทียบกับนก SGP นี้เป็นเวลานานพฤติกรรมการกินอาหารของนก HGP แต่จิกวัตถ​​ุ stereotypic จิกและสัตว์ก็ไม่ได้ลดลง ปกขนนกไม่ได้รับผลกระทบจากรูปแบบการเติบโตในช่วงระยะเวลาการเลี้ยงและการวาง เพียง 16 สัปดาห์ของอายุที่มีความเข้มข้นต่ำกว่า corticosterone พลาสม่าได้พบนก HGP นก HGP แสดงให้เห็นว่าการให้อาหารมากขึ้นและพฤติกรรมการนั่ง แต่พฤติกรรมการจับเหยื่อน้อยลงในช่วงระยะเวลาการเลี้ยงในขณะที่ในช่วงระยะเวลาการวางเพียงพฤติกรรมการเดินมากขึ้นพบว่า เพื่อที่จะรักษาน้ำหนักเป้าหมายระดับปริมาณอาหารที่กินของ CPM และ CPL ในระหว่างการเลี้ยงดูที่ตั้ง 4.6 และ 10.0% สูงกว่า CPH ในขณะที่การรับประทานอาหารเวลาเพิ่มขึ้น 22 และ 63% และอัตราการกินลดลง 9 และ 26% ตามลำดับ เวลารับประทานอาหารเป็นเวลานานในช่วงที่เลี้ยงสำหรับ CPM และนก CPL ส่งผลให้ในช่วงเวลาการให้อาหารการใช้จ่ายมากขึ้นและที่พักผ่อนและจิกวัตถ​​ุ stereotypic น้อยลงและสัตว์จิกเมื่อเทียบกับนก CPH ระหว่างการเลี้ยง ในทางตรงกันข้ามกับระยะเวลาที่เลี้ยงกินอาหารและการรับประทานอาหารเวลาที่ไม่ได้รับผลกระทบจากระดับซีพีในระหว่างการอบรมเลี้ยงดูที่ 22 สัปดาห์ของอายุในขณะที่อัตราการรับประทานอาหารได้เพิ่มขึ้น 8 และ 16% สำหรับ CPM และ CPL ตามลำดับเมื่อเทียบกับ CPH วันที่ 27 สัปดาห์ของอายุผลกระทบของระดับซีพีในระหว่างการอบรมเลี้ยงดูจากอัตราการกินได้หายไป พลาสม่า corticosterone ความเข้มข้นที่ไม่ได้รับผลกระทบจากระดับโปรตีนในช่วงระยะเวลาการเลี้ยงและการวาง ปกขนรองลงโดยการลดระดับโปรตีนในโดยเฉพาะในช่วง 11 สัปดาห์แรกของการเลี้ยง ผลกระทบของ GP ไม่พบบนหน้าปกขนนก ก็สรุปได้ว่าระดับโปรตีนในอาหารได้รับผลกระทบในเชิงบวกบางลักษณะพฤติกรรมในช่วงระยะเวลาการเลี้ยงในขณะที่ลักษณะเหล่านี้ได้รับผลกระทบเพียงเล็กน้อยจากรูปแบบการเจริญเติบโต อย่างไรก็ตามพารามิเตอร์ทางสรีรวิทยา (ความเข้มข้นในพลาสมา corticosterone) ไม่ได้รับผลกระทบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของรูปแบบการเติบโต ( GP ) และระดับที่ได้รับโปรตีน ( CP ) ในระหว่างการเลี้ยง ( 2 - 22 สัปดาห์ของอายุ ) ต่อปริมาณการกินได้ เวลารับประทาน กินเท่ากัน พฤติกรรม สมาธิ คอร์ติโคสเตอโรน พลาสมา และขนปกในไก่พันธุ์เพศหญิง ระหว่างการอบรมเลี้ยงดูและการไข่ ทั้งหมด 768 วันเก่ารอสเป็นไก่พันธุ์ลูกไก่ ,ซึ่งคุณไก่ตามช่วงระยะเวลาที่กำหนดวาง มีการรักษาที่แตกต่างกันระหว่างเลี้ยงนานตาม 2 × 3 แฟคทอเรียลกับ 8 แบบ ( ปากกา ) / การรักษาสองรูปแบบการเจริญเติบโตตามมา โดยเฉพาะระบบการเลี้ยงได้ถึงเป้าหมายน้ำหนักตัวที่อายุ 20 สัปดาห์ 2200 กรัม ( มาตรฐานรูปแบบการเจริญเติบโต = 2400 กรัม ( SGP ) และรูปแบบการเจริญเติบโตสูง = hgp ) และ 3 ระดับโปรตีนในอาหารสูง ( CPH ) = , = CPM และต่ำ = CPL ) ในระหว่างการวางนกทั้งหมดได้รับการเลี้ยงอาหารตามมาตรฐานพันธุ์มาตรฐานและรูปแบบการเจริญเติบโต ในการเลี้ยงดูนก hgp ถูกเลี้ยงในอาหารเฉลี่ย 6.5% มากกว่านกเทศ . นก hgp กินเวลา ( นาที / วัน ) ในช่วงระยะเวลาการเลี้ยงเพิ่มขึ้น 17 เปอร์เซ็นต์ และอัตราการกิน ( กรัมอาหาร / มิน ) ลดลงร้อยละ 8 เมื่อเทียบกับนกเทศ . พฤติกรรมการกินอาหารของนก hgp นี้ นาน แต่ stereotypic จิก จิก คือ วัตถุและสัตว์ ไม่ลดคลุมขนนกไม่มีผลต่อการเจริญเติบโตในรูปแบบการอบรมเลี้ยงดูและการไข่ เท่านั้นที่อายุ 16 สัปดาห์ลดความเข้มข้นของพลาสม่า คอร์ติโคสเตอโรนพบสำหรับ hgp นก นก hgp มีพฤติกรรมอาหารและนั่ง แต่น้อยกว่าพฤติกรรมการหาอาหารในช่วงระยะเวลาการเลี้ยง ขณะที่ในช่วงระยะเวลาเพียงเดินไปวางพฤติกรรมที่สังเกต เพื่อรักษาน้ำหนักเป้าหมายอาหารระดับการบริโภคของ CPM CPL และในระหว่างการเลี้ยงตั้ง 4.6 และ 10.0 % สูงกว่าต่อชั่วโมง ส่วนเวลารับประทานเพิ่มขึ้น 22 และ 63% และกินอัตราลดลง 9 และ 26 ตามลำดับ นานกินเวลาในการเลี้ยงสำหรับ CPM CPL และนกที่เกิดในเวลามากขึ้นใช้เวลาให้อาหาร และพักผ่อนน้อย และ stereotypic วัตถุและสัตว์ จิก จิก เทียบกับ CPH ในระหว่างการเลี้ยงนก .ในทางตรงกันข้ามกับการเลี้ยงระยะเวลา ปริมาณอาหาร และกินเวลา ไม่ได้รับผลกระทบจากระดับโปรตีนในการเลี้ยงที่ 22 สัปดาห์ของอายุ ในขณะที่กินอัตราเพิ่มขึ้น 8 และ 16 เปอร์เซ็นต์สำหรับ CPM CPL และ ตามลำดับ เมื่อเทียบกับ CPH . ที่ 27 สัปดาห์อายุผลของระดับโปรตีนในการเลี้ยงกินเท่ากันได้หายไปพลาสมาคอร์ติโคสเตอโรน ) ไม่ได้รับผลกระทบจากระดับโปรตีนในการเลี้ยงดูการไข่ คลุมขนนกได้ด้อยกว่า โดยลดระดับโปรตีนในอาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วง 11 สัปดาห์แรกของการอบรมเลี้ยงดู . ไม่มีผลของ GP ถูกพบบนปกขนนก สรุปได้ว่า ระดับโปรตีนในอาหารผลกระทบทางบวกบางลักษณะพฤติกรรมในการเลี้ยงดูระยะเวลาในขณะที่คุณลักษณะเหล่านี้เพียงเล็กน้อยที่ได้รับผลกระทบ โดยรูปแบบการเจริญเติบโต อย่างไรก็ตาม ตัวแปรทางสรีรวิทยา ( ปริมาณคอร์ติโคสเตอโรนในพลาสมา ) ยังไม่ได้รับผลกระทบ