Tea is an aromatic beverage commonl

Tea is an aromatic beverage commonly prepared by pouring hot or boiling water over cured leaves of the Camellia sinensis, an evergreen shrub native to Asia.[3] After water, it is the most widely consumed drink in the world.[4] There are many different types of tea; some teas, like Darjeeling and Chinese greens, have a cooling, slightly bitter, and astringent flavour,[5] while others have vastly different profiles that include sweet, nutty, floral or grassy notes.

Tea originated in southwestern China, where it was used as a medicinal drink.[6] It was popularized as a recreational drink during the Chinese Tang dynasty, and tea drinking spread to other East Asian countries. Portuguese priests and merchants introduced it to the West during the 16th century.[7] During the 17th century, drinking tea became fashionable among Britons, who started large-scale production and commercialization of the plant in India to bypass a Chinese monopoly at that time.[8]

The phrase herbal tea usually refers to infusions of fruit or herbs made without the tea plant, such as steeps of rosehip, chamomile, or rooibos. These are also known as tisanes or herbal infusions to distinguish them from "tea" as it is commonly construed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาเป็นเครื่องดื่มหอมมักเตรียม โดยเทน้ำเดือด หรือน้ำร้อนผ่านใบไม้หายชา พุ่มไม้เอเวอร์กรีนภาษาเอเชีย [3] หลังจากน้ำ เป็นเครื่องดื่มที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในโลก [4] มีหลายประเภทของชา ชาบาง เช่นสีเขียวของจีนและดาร์จีลิ่ง ระบายความร้อน เล็กน้อย และ astringent รส, [5] ในขณะที่คนอื่นมีโพรไฟล์ต่าง ๆ สำคัญ ๆ ซึ่งรวมหมายเหตุหวาน หลงใหล ดอกไม้ หรือหญ้า ได้ชาที่กำเนิดในประเทศจีนตะวันตกเฉียงใต้ ซึ่งถูกใช้เป็นเครื่องดื่มสมุนไพร [6] มันถูก popularized เป็นเครื่องดื่มเพื่อการสันทนาระหว่างราชวงศ์จีน การชงชาดื่มแพร่กระจายไปยังประเทศเอเชียตะวันออกอื่น ๆ พระสงฆ์โปรตุเกสและร้านค้านำมันไปทางตะวันตกในช่วงศตวรรษ 16 [7] ในช่วงศตวรรษ 17 ดื่มชากลายเป็นแฟชั่นในหมู่ซึ่งดึก ที่เริ่มต้นการผลิตขนาดใหญ่และ commercialization ของโรงงานในอินเดียเพื่อหลีกเลี่ยงการผูกขาดจีนในขณะนั้น [8]ชาสมุนไพรวลีที่มักจะอ้างถึง infusions ผลไม้หรือสมุนไพรที่ทำ โดยโรงงานชา เช่น steeps โร ดอก หรือ rooibos นี่คือเรียกอีกอย่างว่า tisanes หรือ infusions สมุนไพรจะแตกต่างจาก "ชา" ถูกตีความโดยทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชาเป็นเครื่องดื่มที่มีกลิ่นหอมจัดทำกันทั่วไปโดยการเทน้ำร้อนหรือเดือดใบหายของ sinensis Camellia เป็นไม้พุ่มป่าดิบพื้นเมืองไปยังเอเชีย. [3] หลังจากที่น้ำก็เป็นเครื่องดื่มส่วนใหญ่บริโภคกันอย่างแพร่หลายในโลก. [4] นอกจากนี้ หลายประเภทของชา บางชาเช่นดาร์จีลิงและสีเขียวของจีนมีการระบายความร้อนที่มีรสขมเล็กน้อยและรสฝาด [5] ในขณะที่คนอื่นมีรูปแบบที่แตกต่างกันอย่างมากมายที่มีหวานบ๊องบันทึกดอกไม้หรือหญ้า. ชามาในทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีนซึ่งจะถูกนำมาใช้ เป็นเครื่องดื่มสมุนไพร. [6] มันเป็นที่นิยมเป็นเครื่องดื่มที่พักผ่อนหย่อนใจในช่วงราชวงศ์ถังจีน, และการดื่มชาแพร่กระจายไปยังประเทศอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออก พระสงฆ์โปรตุเกสและร้านค้าที่แนะนำไปทางทิศตะวันตกในช่วงศตวรรษที่ 16. [7] ในช่วงศตวรรษที่ 17 การดื่มชากลายเป็นแฟชั่นในหมู่ชาวอังกฤษที่เริ่มต้นการผลิตขนาดใหญ่และการค้าของโรงงานในประเทศอินเดียที่จะหลีกเลี่ยงการผูกขาดของจีนในเวลานั้น . [8] วลีชาสมุนไพรมักจะหมายถึงเงินทุนของผลไม้หรือสมุนไพรทำโดยไม่ต้องชาพืชเช่น steeps ของโรสฮิป, ดอกคาโมไมล์หรือ Rooibos เหล่านี้เป็นที่รู้จักกันเป็นชาสมุนไพรหรือ infusions สมุนไพรแตกต่างจาก "ชา" ตามที่มีการตีความกันทั่วไป