The Kaiser–Meyer–Oklin (KMO) Measur

The Kaiser–Meyer–Oklin (KMO) Measure of Sampling Adequacy value was .71 and above the stipulated .6, and the Bartlett’s Test of Sphericity value was significant (p = .000) which showed that the data set was suitable for factor analysis (Pallant, 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค่านิคม – Meyer – Oklin (KMO) วัดของสุ่มตัวอย่างเพียงพอคือ.71 และ เหนือ.6 กำหนด และค่าทดสอบ Sphericity ของในบาร์ตเลตได้อย่างมีนัยสำคัญ (p =.000) ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ชุดข้อมูลเหมาะสมสำหรับการวิเคราะห์ปัจจัย (Pallant, 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไกเซอร์ Meyer-Oklin (KMO) วัดค่าการเก็บตัวอย่างเพียงพอคือ 0.71 และสูงกว่าที่กำหนดไว้ 0.6 และการทดสอบที่บาร์ตเลตต์ของค่าความกลมอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.000) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าข้อมูลที่กำหนดมีความเหมาะสมสำหรับการวิเคราะห์ปัจจัย (Pallant 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไกเซอร์ฯ ( oklin เมเยอร์ ( kmo ) วัดค่าความเพียงพอของกลุ่มตัวอย่าง . 71 และเหนือไว้ 6 และ Bartlett ทดสอบค่าความอ้วนท้วนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p = . 000 ) ซึ่งพบว่าข้อมูลชุดเหมาะสมสำหรับการวิเคราะห์ปัจจัย ( pallant
, 2007 )