photosynthetic part and the storage

photosynthetic part and the storage carbohydrate in the subterranean stem of stubble tillers. Consequently, the tillers might be died and the new ones grew instead from the lateral bud. So, the initials of plant regrowth were lower than the higher level of above ground cutting. However, these findings of the current study are inconsistent with Santana et al. (1989) studied the interaction between frequency and cutting height of 3 cultivars of Napier grass and concluded that the higher productivity was combining with cut to the ground at an 8 week interval. It can explain that the low level of cutting may loose more photosynthetic part and use more time for regrowth than the high level of cutting (Walton, 1984). In addition to Thinnakorn et al. (1995) who worked at Pakchong district, Thailand, whereas the soil was quite high fertility. They found that cutting at 5, 10 and 15-cm height at 30-35 days of cutting interval were no significant effects on average 2 year of DMY which obtained 12.00, 13.08 and 12.53 t/ha/year, respectively. It is noted that DMY of work done by Thinnakorn et al. (1995) was quite low compare with the current study

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วน photosynthetic และคาร์โบไฮเดรตเก็บในก้านใต้พื้นดินของรถไถเดินตามตุ๊กตา ดังนั้น รถไถเดินตามที่อาจจะเสียชีวิต และคนใหม่เพิ่มขึ้นแต่จากตาด้านข้าง ดังนั้น ชื่อย่อของพืชปลูกต่ำกว่าระดับสูงของข้างบนตัดล่าง อย่างไรก็ตาม นี้ผลการวิจัยของการศึกษาปัจจุบันไม่สอดคล้องกับซานตานา et al ศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างความถี่และตัดความสูงของพันธุ์หญ้าเปีย 3 (1989) และสรุปว่า ผลิตภาพที่เพิ่มขึ้นถูกรวมกับตัดไปพื้นดินในช่วงเวลา 8 สัปดาห์ มันสามารถอธิบายได้ว่า ระดับต่ำตัดอาจหลวม photosynthetic ส่วนเพิ่มเติม และใช้เวลามากกว่านั้นมากกว่าระดับสูงของการตัด (วัลตัน 1984) นอกจาก Thinnakorn et al (1995) ที่ทำงานที่อำเภอปากช่อง ไทย ในขณะดินมีความอุดมสมบูรณ์ค่อนข้างสูง พวกเขาพบว่าตัดที่ 5, 10 และ 15 เซนติเมตรความสูงที่ 30-35 วันของช่วงตัดได้ไม่มีผลสำคัญโดยเฉลี่ย 2 ปี DMY ซึ่งรับ 12.00, 13.08 และ 12.53 t/ฮา/ปี ตามลำดับ จะสังเกตว่า DMY งานทำโดย Thinnakorn et al (1995) ได้เปรียบเทียบค่อนข้างต่ำกับการศึกษาปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนสังเคราะห์และคาร์โบไฮเดรตเก็บในลำต้นใต้ดินของหน่อตอซัง ดังนั้นหน่ออาจจะมีการเสียชีวิตและคนใหม่ขึ้นแทนจากตาด้านข้าง ดังนั้นชื่อย่อของขนพืชที่ต่ำกว่าระดับที่สูงขึ้นของการตัดเหนือพื้นดิน แต่การค้นพบเหล่านี้ของการศึกษาในปัจจุบันไม่สอดคล้องกับซานตาและอัล (1989) การศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างความถี่และความสูงของการตัด 3 สายพันธุ์ของหญ้าเนเปียร์และได้ข้อสรุปที่ได้รับการผลิตที่สูงขึ้นรวมกับการตัดกับพื้นดินที่ช่วงเวลา 8 สัปดาห์ มันสามารถอธิบายว่าในระดับต่ำของการตัดส่วนหนึ่งอาจหลวมสังเคราะห์มากขึ้นและใช้เวลามากขึ้นสำหรับขนกว่าระดับสูงของการตัด (วอลตัน, 1984) นอกจาก thinnakorn ตอัล (1995) ที่ทำงานในอำเภอปากช่อง, ไทย, ขณะดินอุดมสมบูรณ์ค่อนข้างสูง พวกเขาพบว่าการตัดที่ 5, 10 และ 15 ซม. ความสูงที่ 30-35 วันของการตัดช่วงเวลาที่ไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดยเฉลี่ย 2 ปี DMY ซึ่งได้รับ 12.00, 13.08 และ 12.53 ตัน / เฮกแตร์ / ปีตามลำดับ มันเป็นข้อสังเกตว่า DMY ของงานที่ทำโดย thinnakorn ตอัล (1995) ได้รับการเปรียบเทียบที่ค่อนข้างต่ำที่มีการศึกษาในปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใบและกระเป๋าคาร์โบไฮเดรตในลำต้นใต้ดินของต้นหน่อ . ดังนั้น อาจจะเสียชีวิต และหน่อใหม่โตแทนตั้งแต่ดอกตูมด้านข้าง ดังนั้น ชื่อย่อของ regrowth พืชต่ำกว่าระดับเหนือพื้นดินตัด แต่เหล่านี้ผลการวิจัยปัจจุบันสอดคล้องกับ Santana et al .( 2532 ) ศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างความถี่และตัดความสูงของ 3 พันธุ์ของหญ้าเนเปียร์ และสรุปได้ว่าผลผลิตที่สูงขึ้นคือการตัดพื้นใน 8 สัปดาห์ ช่วง มันสามารถอธิบายได้ว่า ระดับต่ำของการตัดแสงอีกส่วนหนึ่งอาจหลวมและใช้เวลามากขึ้นสำหรับ regrowth กว่าระดับสูงของการตัด ( วอลตัน , 1984 ) นอกจาก thinnakorn et al .( 1995 ) ซึ่งทำงานที่ อ. ปากช่อง จ. นครราชสีมา ประเทศไทย ในขณะที่ดินมีความอุดมสมบูรณ์ค่อนข้างสูง พวกเขาพบว่า ตัดที่ 5 , 10 และ 15 ซม. ความสูง 30-35 วัน ช่วงเวลาตัดไม่มีอิทธิพลเฉลี่ย 2 ปี ซึ่งได้รับ dmy 12.00 , 13.08 และ 12.53 T / เฮกแตร์ / ปี ตามลำดับ มันเป็นข้อสังเกตว่า dmy งานทำโดย thinnakorn et al .( 1995 ) ได้ค่อนข้างต่ำเมื่อเปรียบเทียบกับการศึกษาในปัจจุบัน