For the estimation of apparent dige

For the estimation of apparent digestibility coefficient (ADC) of the experimental diets, chromic oxide (Cr2O3) (Sigma-Aldrich, St. Louis, USA) was included in the diets as an inert indicator at a concentration of 1.0%. The digestibility trial was conducted in fiberglass fecal collection tanks of 300 L capacity designed according to Cho et al. (1982). New sets
of red sea bream and olive flounder with mean body weight of ~50 g were stocked into each tank at a density of 40 fish per tank and each group of fish was fed one of the test diets. The tanks were supplied with cartridge-filtered seawater at a flow rate of 1 L min−1 and aeration
to maintain enough dissolved oxygen. The digestibility trial consisted of three periods of 10 days. In each 10-day period, the fish were allowed to become acclimatized to the feed for the first three days and feces were collected over the next 7 days. Then, diets were randomly changed between tanks and the procedure was repeated for two more times giving a total of three fecal samples for each diet. All feces collected from each tank in each period were pooled and frozen at −20 °C for analysis. After each feeding, the tanks and the settling columns were
thoroughly cleaned to eliminate all feed wastes and fecal residues. Chromium oxide content of diet and feces samples was analyzed by the method described by Divakaran et al. (2002). The apparent digestibility coefficient of the experimental diets was calculated through the following
formula:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับการประเมินของสัมประสิทธิ์ digestibility ชัดเจน (ADC) ของอาหารทดลอง chromic ออกไซด์ (Cr2O3) (ซิก-Aldrich, St. Louis สหรัฐอเมริกา) รวมอยู่ในอาหารเป็นตัวบ่งชี้ที่ inert ที่ความเข้มข้น 1.0% Digestibility ทดลองได้ดำเนินการในถังไฟเบอร์กลาสชุด fecal 300 L กำลังออกตามช่อ et al. (1982) ชุดใหม่ทรายแดงทะเลแดงและ flounder มะกอก มีค่าเฉลี่ย น้ำหนักตัวของ ~ 50 g ถูกเก็บลงในแต่ละถังที่มีความหนาแน่นของปลา 40 ต่อถัง และแต่ละกลุ่มของปลาที่เลี้ยงอาหารทดสอบอย่างใดอย่างหนึ่ง ถังให้มาพร้อมกับตลับกรองน้ำทะเลที่อัตราการไหลของ min−1 1 L และ aerationเพื่อรักษาปริมาณออกซิเจนละลายพอ Digestibility ทดลองประกอบด้วยสามรอบ 10 วัน ในแต่ละรอบระยะเวลา 10 วัน ปลาได้รับอนุญาตให้เป็น acclimatized เนื้อหาสรุปแรกสามวัน และอุจจาระถูกรวบรวมผ่าน 7 วันถัดไป แล้ว อาหารถูกเปลี่ยนแปลงแบบสุ่มระหว่างถัง และขั้นตอนซ้ำกันสองครั้งให้ผลรวมของตัวอย่าง fecal สามสำหรับอาหารแต่ละ อุจจาระทั้งหมดที่รวบรวมจากแต่ละถังในแต่ละรอบระยะเวลาถูกทางถูกพู และแช่แข็งที่ −20 ° C สำหรับการวิเคราะห์ หลังจากแต่ละอาหาร ถังและคอลัมน์ settling ได้ทำความสะอาดเพื่อกำจัดทั้งหมดฟีดเสียและ fecal ตก โครเมียมออกไซด์เนื้อหาของตัวอย่างอาหารและอุจจาระถูกวิเคราะห์ โดยวิธีการอธิบายไว้โดย Divakaran et al. (2002) คำนวณสัมประสิทธิ์ digestibility ชัดเจนของอาหารทดลองผ่านต่อไปนี้สูตร:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับการประมาณค่าสัมประสิทธิ์การย่อยได้ชัดเจน (ADC) ของอาหารทดลอง chromic ออกไซด์ (Cr2O3) (Sigma-Aldrich เซนต์หลุยส์สหรัฐอเมริกา) ถูกรวมอยู่ในอาหารที่เป็นตัวบ่งชี้เฉื่อยที่ความเข้มข้น 1.0% การทดลองย่อยได้ดำเนินการในถังไฟเบอร์กลาสคอลเลกชันอุจจาระของความจุ 300 ลิตรการออกแบบตาม Cho และคณะ (1982) ชุดใหม่
ของทรายแดงทะเลสีแดงและดิ้นรนมะกอกที่มีน้ำหนักตัวเฉลี่ยของ ~ 50 กรัมลงเลี้ยงในถังแต่ละที่มีความหนาแน่นของปลา 40 ต่อถังและแต่ละกลุ่มของปลาเป็นอาหารเป็นหนึ่งในอาหารที่ทดสอบ ถังบรรจุน้ำทะเลตลับกรองที่อัตราการไหลของ 1 ลิตรนาทีที่ 1 และการเติมอากาศ
เพื่อรักษาปริมาณออกซิเจนละลายน้ำพอ การทดลองย่อยประกอบด้วยสามรอบระยะเวลา 10 วัน ในแต่ละรอบระยะเวลา 10 วัน, ปลาได้รับอนุญาตให้กลายเป็นปรับสภาพฟีดสำหรับสามวันแรกและอุจจาระถูกเก็บรวบรวมในช่วง 7 วันถัดไป จากนั้นรับประทานอาหารที่มีการเปลี่ยนแปลงแบบสุ่มระหว่างรถถังและขั้นตอนซ้ำสองครั้งให้รวมเป็นสามอุจจาระสำหรับแต่ละอาหาร อุจจาระทั้งหมดที่เก็บรวบรวมจากถังในแต่ละช่วงแต่ละถูกรวบรวมและแช่แข็งที่อุณหภูมิ -20 องศาเซลเซียสสำหรับการวิเคราะห์ หลังจากให้อาหารแต่ละถังและคอลัมน์ปักหลักถูก
ทำความสะอาดอย่างละเอียดเพื่อขจัดของเสียทั้งหมดอาหารสัตว์และสารตกค้างอุจจาระ เนื้อหาโครเมียมออกไซด์ของอาหารและอุจจาระตัวอย่างได้รับการวิเคราะห์โดยวิธีการอธิบายโดย Divakaran และคณะ (2002) ค่าสัมประสิทธิ์การย่อยได้ชัดเจนของอาหารทดลองที่คำนวณผ่านต่อไปนี้
สูตร:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับการประมาณค่าสัมประสิทธิ์การย่อยได้ชัดเจน ( ADC ) ของอาหารทดลอง โครมิกออกไซด์ ( Cr2O3 ) ( ซิกม่า Aldrich เซนต์หลุยส์ สหรัฐอเมริกา ) ถูกรวมอยู่ในอาหารเป็นตัวบ่งชี้เฉื่อยที่ความเข้มข้น 1.0 % ได้ทดลองดำเนินการในไฟเบอร์กลาสถัง 300 ลิตรความจุการเก็บอุจจาระที่ออกแบบตามโช et al . ( 1982 ) ใหม่ชุด
ของแดงและดิ้นรนกับทะเลแดง มะกอก หมายถึง น้ำหนักของ ~ 50 กรัม ความจุในแต่ละถังที่ความหนาแน่น 40 ปลาต่อถัง และแต่ละกลุ่มของปลาที่ถูกเลี้ยงในอาหารทดสอบ รถถังที่ถูกให้มาพร้อมกับตลับกรองน้ำทะเลที่อัตราการไหล 1 นาที− 1 และการเติมอากาศ
รักษาเพียงพอปริมาณออกซิเจนที่ละลายในน้ำ . ได้ทดลองแบ่งออกเป็นสามช่วง 10 วันในแต่ละ 10 วันระยะเวลาที่ปลาได้รับอนุญาตให้กลายเป็นเคยชินกับอาหาร ครั้งแรก 3 วัน และจะถูกเก็บในอีก 7 วัน แล้วอาหารที่สุ่มเปลี่ยนระหว่างถังและกระบวนการทำซ้ำ 2 ครั้งให้ทั้งหมดสามตัวอย่างอุจจาระแต่ละอาหารทั้งหมดที่รวบรวมจากแต่ละถังอุจจาระ ในแต่ละช่วงมีหนองน้ำและแช่แข็งที่ 20 °− C สำหรับการวิเคราะห์ หลังจากให้อาหารแต่ละ , รถถังและตกตะกอนคอลัมน์
ทําความสะอาดเพื่อขจัดของเสียที่ตกค้างทั้งหมดอาหารและอุจจาระ . โครเมียมออกไซด์ปริมาณของอาหารและอุจจาระตัวอย่าง โดยใช้วิธีการที่อธิบายโดย divakaran et al . ( 2002 )ส่วนสัมประสิทธิ์การย่อยได้ของอาหารทดลองทุกสูตรถูกคำนวณด้วยสูตรต่อไปนี้
: