Earn’s eyes are fixed intently on a

Earn’s eyes are fixed intently on a distant spot on the soccer field that’s a level down from their classroom, and Pete watches with knitted eyebrows as he heaves a barely audible sigh and plants his elbow on the windowsill. It’s become familiar to Pete over the past few months, this motion, and he waits for Earn’s next sigh – isn’t surprised when he barely blinks, as focused on the view outside as he is.

When Earn lets his chin fall onto his palm, it seems like he’s not in this classroom any longer, seems like their math teacher’s droning about logarithms is no longer reaching him, like the only things that Earn is seeing and hearing are the flurry of movement on the soccer field and the distant, familiar sounds of yelping and cheering as the boys from the class next door burn their recess period with impromptu matches of soccer.

Pete knows it’s not the matches that are drawing Earn’s attention away though. He’s known for a while – one and a half years, if he’s being precise. If he were any less of a friend to Earn, he wouldn’t have suspected anything. If he’d followed the longing movements of Earn’s eyes and the restless twitching of his fingertips any less, he wouldn’t have had the slightest clue that Earn was pining away for Noh like it was the hottest summer trend. But Pete’s a goner for Earn, and he’s really in no place to judge Earn for a crime that he’s equally guilty of.

Pete watches him out of the corner of his eye, promising himself that he’ll jostle Earn in just a minute to snap him out of what he’s now convinced is one of his Noh-induced trances. They’ve been occurring with increasing frequency as of late and the nagging little ache in Pete’s chest grows with every day that Earn smiles that dreamy little smile and fixes his eyes on Noh like he’s the only thing keeping him anchored.

The gentle morning sunlight shades Earn’s hair a glossy brown so dark that it looks almost black – it flops against his forehead messily and when Earn tilts his head down onto his palm, strands of fine hair tickle his nose. A smile tugs at the corners of Pete’s lips when Earn’s nose scrunches up in that unfairly adorable manner as he bats the offending strands of hair away. Pete wants to run his hands through the mess of brown-black; wants to test the length of it, and feel the silky coolness of Earn’s hair sifting between his fingers.

He’s done it twice before, on the pretext of checking if Earn’s hair had dried completely after they’d been caught in the rain on their way back to Pete’s house, and another time when he’d angled for a congratulatory pat on the head after the release of their exam results last year, but ended up running his hand through Earn’s hair instead. Pete has no excuse now, so he clenches his fingers into a loose fist and rests it back on his desk.

When their crabby old teacher begins taking his usual steps down the aisles between the desks to check if the students are doing their practices properly, Pete sighs and nudges Earn’s arm gently with an elbow.

When Earn doesn’t respond, eyes still fixed on Noh’s distant figure on the field and glittering peculiarly, Pete huffs out an irritated breath and elbows him in the sensitive notch between his ribs. It works. Earn’s elbow slips from its place on the window sill and his head wobbles in a panicky little movement before crashing down onto the desk.

The loud clatter catches the attention of their classmates and their teacher, and Earn shoots him a betrayed little glance amidst the hum of amused snorts and laughter.

“You weren’t listening.” Pete tells him. You haven’t been for months now, he thinks, not a little bitterly. “It’s no wonder you’re always lost during our study sessions.”

Earn’s gaze turns a little apologetic and he turns back to the practice worksheet laid out on his desk, blank and pristine, but not before he shoots one last longing glance towards the window. Pete bites his lip and shifts in his chair; turns away from Earn, trying to nurse the painful ache nagging somewhere deep inside his chest.



-



The thing is, Pete isn’t just attracted to Earn. It would have been way easier for him if that'd been the case, but it's so much more than that.

He has eyes of course, and he knows that Earn doesn’t have a cultish fan following in the convent and amongst the Angels in Friday College solely because of his affable personality – Pete has watched Earn grow up over the years, from a scrawny little freshman with a terrible bowl-cut and a head that was comically big on his small frame to an unfairly attractive third year with broad shoulders and biceps that strain against the sleeves of his uniform whenever he stretches.

Earn is good-looking, gorgeous even, Pete isn’t in denial about that, hasn’t been in denial since the week after Earn had come back from his summer camp, tanned and happy and breathtaking.

But Pete isn’t in love with Earn (it’d taken him a while to become comfortable with the word, love) because of his looks. He’d been drawn to Earn’s big heart first and foremost, the way he never kept quiet like Pete and all their friends often did, when he felt like someone was being wronged. Even when they’d been unattractive fourteen-year-olds, Pete’s heart had leaped in his chest whenever Earn had stepped in between a cowering boy from the Angel’s gang and the notorious bullies who’d habitually made easy prey of them.

He’d never cared that the bullies had been twice his size, nor that they would be able to send him to the hospital for a month or two (luckily, the worst he’d gotten away with was a black eye): the only thing that had mattered to Earn, that matters to Earn even now, is that no one in Friday is made a victim of bigotry. Pete had always been secretly awed at Earn’s conviction. He hadn’t understood why Earn felt so strongly about accepting people of different sexual orientations or genders – but he’s beginning to realize why now.

It’s personal for Earn, in a way. The only thing that’s as important to Earn as his belief in defending the odd ones out in his school is his devotion to a boy called Noh. Pete remembers when exactly they’d made friends with Noh – they’d all invariably heard about him before they'd met him in the flesh. Even back then, when he hadn’t been elected president of the Music Club yet, Noh’s repuation had preceded him and his name had been thrown around campus, in the midst of idle conversations, at least ten times a day.

Pete had thought the guy was pretty normal-looking, hadn’t really understood why he was so popular or well-liked.

But then Earn had been pulled into a soccer match with Noh and his notoriously mischievous gang of friends, spurred on by Ohm, and Pete had begun to realize what it was that was so special about Noh. His personality was magnetic, and that was lightly putting it. The way he spoke to people made it seem like they’d been friends for ages, even if they’d only met on that very day.

Pete had watched the veritable stars form in Earn’s eyes that afternoon, as the sun had beat down mercilessly on their sweating heads, and felt his throat go dry as Noh had offered Earn a clap on the back and a pull from his cup of Fanta Grape.

He hadn’t realized it then, but that would be the beginning of several long years of pining and adulation from afar, at least on Earn’s side. Then again, Pete hadn’t realized at that moment either, that watching Earn pine away for a boy who’d never be his would hurt him so much.

Earn’s in a bad place now, Pete knows without him having to tell him. He’s oddly quiet during Cheer meetings and none of the usual easy smiles that’d endeared him so much to Pete and half of the school population, come easily or frequently. Pete is pretty sure that the reason for him being this downtrodden is rejection from Noh.

He doesn’t like to think about it too much, because thinking about Earn being rejected would mean that he’d have to reflect on Earn confessing his love to Noh, and he has to bite his lip to ignore the prickling, sore sensation inside of him as images of a shiny-eyed Earn attempting to articulate two years worth of love to Noh, of Earn leaning in and brushing his lips agains-

Pete shakes his head violently, not caring that his hair is probably a mess now. And determinedly continues making his way across the corridor, blocking out thoughts of Earn’s eyes, concocted images of Noh and Earn locked in an intimate embrace.

It hasn’t been a good day for him, or a good week even. Having to act as a bridge between a reticent Earn and the rest of their friends has taken a toll on him, and having to collaborate with Fee to organize their upcoming holiday camp for the freshmen has been physically draining. All this apart from his own more personal matters: like how he couldn’t make eye-contact with Earn without wanting to touch his soft hair and tell him that it’d be okay, that they were just teenagers and there were other fish in the sea, that Pete had his back.

Lost in his thoughts as he is, he doesn’t notice where he’s heading and it’s too late for him to swerve out of the way when a solid form comes barreling into him headfirst, as he turns the bend round the corridor. His head bumps against someone’s jutting and very hard chin and his arms pinwheel for a second or two as he feels himself swaying first, and then falling backwards almost in slow-motion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้รับของตาคง intently ในจุดที่ห่างไกลในฟุตบอลที่เป็นลงจากห้องเรียนของพวกเขา และพีนาฬิกากับคิ้วถักเขาแยกกันแทบเสียง heaves และไม้ศอกของเขาบน windowsill จะกลายเป็นคุ้นเคยกับพีไม่กี่เดือนที่ผ่านมา เคลื่อนไหวนี้ และรอของ Earn แยกกันถัดไปเขาไม่ประหลาดใจเมื่อเขาแทบไม่กะพริบ เป็นเน้นดูภายนอกเขาเป็นเมื่อ Earn ให้คางของเขาอยู่บนเขาปาล์ม เหมือนเช่นเขาไม่อยู่ในห้องเรียนนี้อีกต่อไป ดูเหมือนเช่นคณิตศาสตร์ของ ครู droning เกี่ยวกับลอการิทึมเป็นไม่ถึงเขา เช่นสิ่งเดียว Earn ที่เห็น และได้ยินวุ่นวายของการเคลื่อนไหวสนามฟุตบอลและห่างไกล เสียงคุ้นเคยของ yelping และเชียร์เป็นเด็กผู้ชายจากคลาสไปเขียนตัวย่อมุมระยะ มีอะไรบ้างตรงกับฟุตบอลพีรู้ไม่ตรงกับที่มีการดึงความสนใจของ Earn ไปแม้ว่า เขามีชื่อเสียง ในขณะ – หนึ่งครึ่ง ปี ถ้าถูกแม่นยำ หากมีน้อยของเพื่อน Earn เขาไม่ได้สงสัยอะไร ถ้าเขาได้ตามปรารถนาความเคลื่อนไหวของตาของ Earn และสโมสร twitching ของปลายนิ้วของเขาได้น้อย เขาจะไม่ได้มีปมน้อยที่ว่า Earn ถูก pining ไปสำหรับ Noh เหมือนมีแนวโน้มร้อนร้อนแรงที่สุด แต่พีของ goner สำหรับ Earn และเขาเป็นจริงในการตัดสิน Earn สำหรับอาชญากรรมที่เขาไม่มีความผิดเท่าเทียมกันของนาฬิกาพีเขาจากมุมของตาของเขา สัญญาตัวเองว่า เขาจะระ Earn ประเดี๋ยวจะ snap เขาจากที่เขามีตอนนี้มั่นใจเป็นหนึ่งใน trances ของเขาเกิด Noh พวกเขาได้เกิดขึ้น ด้วยการเพิ่มความถี่ ณสาย และปวดน้อยหลุดในหน้าอกของพีเติบกับทุกวันที่ได้รับรอยยิ้มรอยยิ้มน้อยที่ฝัน และแก้ไขตาบน Noh เช่นเขาเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เขายึดในตอนเช้าอ่อนโยนแสงเงา Earn ของผมเป็นแบบเงาสีน้ำตาลเข้มเพื่อให้เหมือนสีเกือบดำ– มันฟล็อปส์กับหน้าผากของเขา messily และเมื่อ Earn tilts ศีรษะของเขาลง บนปาล์มของเขา strands ของผมดีคันจมูกของเขา รอยยิ้ม tugs ที่มุมของริมฝีปากของพีเมื่อจมูกของ Earn scrunches ขึ้นในลักษณะที่น่ารัก unfairly เป็นเขาค้างคาว strands รุกรานของผมไป อยากใช้มือของเขาผ่านระเบียบของสีน้ำตาลดำ พี อยากทดสอบความยาวของมัน และใจเย็น ๆ ซิลคี้โอคส์ของผมของ Earn ตะแกรงระหว่างนิ้วมือของเขาเขาได้ทำมันก่อน ในข้ออ้างเพื่อตรวจสอบว่า ของ Earn ผมก็แห้งได้อย่างสมบูรณ์หลังจากที่พวกเขาได้ถูกติดฝนบนทางของพวกเขากลับไปที่บ้านของพี และอีกครั้งเมื่อเขาได้เป็นมุมสำหรับ pat เพื่อหัวหลังจากปล่อยของผลสอบของปี แต่สิ้นสุดใช้มือผ่าน Earn ของผมแทน พีมีแก้ตัวตอนนี้ เพื่อให้เขา clenches นิ้วมือของเขาเป็นกำปั้นหลวม และอยู่บนโต๊ะของเขากลับเมื่อครูเก่า crabby เริ่มทำตามขั้นตอนของเขาปกติลงในที่เก็บระหว่างโต๊ะทำงานเพื่อตรวจสอบถ้านักศึกษาทำปฏิบัติการอย่างถูกต้อง พี sighs และเขยิบคลิของ Earn แขนเบา ๆ ด้วยการศอกเมื่อ Earn ไม่ตอบ ตายังคงคงรูปไกลของ Noh ในฟิลด์ และนักศาสนา พี huffs ออกเป็นลมหายใจระคายเคือง elbows เขาในรอยสำคัญระหว่างซี่โครงของเขา การทำงาน ได้รับของศอกจัดส่งจากสถานที่สืบหน้าต่างและ wobbles ของเขาใหญ่ในการ panicky เคลื่อนไหวเล็กน้อยก่อน crashing ลงบนโต๊ะClatter เสียงดังจับความสนใจของครูและเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขา และ Earn หน่อน้อยคร่าว ๆ betrayed ท่ามกลางครวญ snorts เราและหัวเราะเขา"คุณไม่ได้ฟัง" พีบอกเขา คุณไม่ได้แล้วสำหรับเดือนนี้ เขาคิด ไม่พิรี้พิไรเล็กน้อย "มันมีเสน่ห์คุณจะหายไปในระหว่างรอบเวลาการศึกษาของเรา"ได้รับของสายตาจะขออภัยเล็กน้อย และเขาจะกลับไปยังแผ่นงานแบบฝึกหัดที่วางบนโต๊ะของเขา ว่างเปล่า และ บริสุทธิ์ แต่ไม่ก่อนเขาหน่อสุดท้ายคิดชำเลืองมองไปทางหน้าต่าง พีกัด lip ของเขา และเลื่อนในเก้าอี้ของเขา เปลี่ยนจาก Earn การพยาบาลปวดเจ็บปวดที่จู้จี้อยู่ลึกภายในหน้าอกของเขา - สิ่งได้ พีไม่เพียงดูด Earn ก็จะได้รับวิธีที่ง่ายสำหรับเขาถ้าที่เคยใช่ แต่ก็มากเกินกว่าที่เขามีตาแน่นอน และเขารู้ว่า Earn ไม่มีต่อพัดลม cultish ในคอนแวนต์ที่ หมู่เทวดาในวิทยาลัยวันศุกร์เท่านั้นเนื่องจากบุคลิกภาพของเขา affable – พีได้เฝ้าดูเติบโตปี จากการวิชาฯ น้อย scrawny น่ากลัวชามตัดหัวที่ comically ใหญ่ในกรอบของเขาเล็กปีสามน่าสนใจ unfairly กับหัวไหล่กว้างและ biceps ที่สายพันธุ์กับแขนของเขาเหมือน Earn เมื่อใดก็ตามเขาเหยียดEarn หน้าตา สวยแม้ พีไม่ได้อยู่ในปฏิเสธว่า ไม่รับปฏิเสธตั้งแต่สัปดาห์หลัง Earn ได้กลับมาจากค่ายฤดูร้อน tanned และมีความสุข และงดงามแต่พีไม่ได้อยู่ในความรักกับ Earn (มันมีชีวิตของเขาในขณะที่เป็นที่พึงพอใจกับความรัก คำ) เนื่องจากลักษณะของเขา เขามีการออกของ Earn ใจใหญ่อันดับแรก วิธีการเขาไม่เคยเก็บเงียบเช่นพี และเพื่อนของพวกเขามักจะไม่ ได้ เมื่อเขารู้สึกเหมือนคนมีกำลังน้อย แม้เมื่อพวกเขาได้ว่าขี้เหร่สิบสี่ปี หัวใจของพีมี leaped ในอกของเขาเมื่อใดก็ ตาม Earn ได้ก้าวระหว่างเด็ก cowering จากแก๊งแองเจิล bullies อื้อฉาวที่มีนิตย์กลายกลุ่มเป้าหมายของพวกเขาเขาจะไม่เคยดูแลว่า bullies ที่ได้สองขนาดของเขา หรือว่า พวกเขาจะสามารถส่งเขาไปโรงพยาบาลในเดือนหรือสอง (โชคดี ร้ายที่เขาได้รับไปด้วยถูกตาดำ): สิ่งเดียวที่มี mattered ไป Earn ที่สำคัญกับ Earn ป่านนี้ คือ ว่า ไม่มีใครในวันศุกร์จะเป็นเหยื่อของ bigotry พีเคยแอบ awed ที่เชื่อมั่นของ Earn เสมอ เขาไม่ได้เข้าใจเหตุ Earn รู้สึกอย่างยิ่งดังนั้นเกี่ยวกับการยอมรับคนอื่นเพศแนว หรือผสานระหว่างเพศทั้ง – แต่เขาเริ่มจะรู้ว่าทำไมตอนนี้เป็นส่วนตัวสำหรับ Earn วิธี สิ่งเดียวที่มีความสำคัญกับ Earn เป็นความเชื่อของเขาในการปกป้องคนคี่ออกในโรงเรียนของเขา มีความจงรักภักดีของเขาเป็นเด็กที่เรียกว่า Noh พีจดจำว่า พวกเขาได้ทำกับ Noh – พวกเขาได้ทั้งหมดคงเส้นคงวาได้ยินเกี่ยวกับเขาก่อนที่พวกเขาได้พบเขาในเนื้อเมื่อ แม้หลังจากนั้น เมื่อเขาไม่ได้ถูกรับเลือกเป็นประธานชมรมดนตรี ยัง Noh ของ repuation ได้นำหน้าเขา และชื่อของเขาก็ถูกโยนสถานศึกษา กลางว่างสนทนา น้อยสิบครั้งต่อวันพีมีความคิดของคนไม่สวยปกติมอง ไม่ได้จริง ๆ เข้าใจทำไมเขาจึงนิยม หรือดีชอบแต่แล้ว Earn ได้ถูกดึงเข้าการแข่งขันฟุตบอล Noh และแก๊งของเขาซนฉาวเพื่อน ดันออก โดยโอห์ม และพีเริ่มตระหนักถึงสิ่งที่มันเป็นคำพิเศษอื่น ๆ เกี่ยวกับ Noh บุคลิกภาพของเขาถูกแม่เหล็ก และที่ถูกเบา ๆ วางไว้ วิธีพูดกับคนที่ทำเหมือนพวกเขาได้รับเพื่อนวัย แม้ว่าพวกเขามีเฉพาะตรงกับในวันที่มากพีมีดูแบบเห็นดาวในสายตาของ Earn ตอนบ่ายนั้น เหมือนดวงอาทิตย์มีชนะลงปรานีบนศีรษะของพวกเขา sweating และรู้สึกว่าคอของเขาไปแห้งเป็น Noh ได้เสนอ Earn เสียงดังเปรี้ยงด้านหลังและดึงตัวจากแฟนต้าองุ่นถ้วยของเขาเขาไม่ได้รู้แล้ว ได้น้อยที่จะเป็นจุดเริ่มต้นของหลายปีที่ยาวนานของ pining และ adulation จากระยะไกล ที่ด้านของ Earn อีก พีไม่ได้ตระหนักในขณะนั้นอย่างใดอย่างหนึ่ง ที่ดู Earn สนไปผู้ชายจะไม่มีเขาจะทำร้ายเขามากได้รับของที่ไม่ดี พีรู้จักไม่ต้องบอก เขาจะเงียบน่าในช่วงประชุมเชียร์และไม่มีรอยยิ้มง่ายปกติมี endeared เขานั้นมากถึงพีและครึ่งหนึ่งของประชากรโรงเรียน เข้าใจได้ง่าย หรือบ่อย พีรักแน่ใจว่าเหตุผลที่เขาถูกนี้ downtrodden ปฏิเสธจาก Noh ได้ไม่ชอบคิดถึงมันมากเกินไป เพราะคิด Earn ที่ถูกปฏิเสธจะหมายถึง ว่า จะต้องไตร่ตรอง Earn ก็ตามความรักของเขากับ Noh และต้องกัดเขาลิ prickling เจ็บรู้สึกภายในของเขาเป็นภาพ Earn ที่เงาตาเฉยพยายามประกบสองปีน่ารักที่จะ Noh ของ Earn เอนเอียง และแปรง agains ริมฝีปากของเขา -พีสั่นศีรษะโหง ไม่ดูแลเขาผมว่าคงระเบียบนี้ และไอดีลวันยังคงทำทางของเขาผ่านทางเดิน บล็อกออกความคิดของ Earn ตา แต่งภาพ Noh และ Earn ที่ล็อกไว้ในอ้อมกอดอบอุ่นมันไม่ได้เป็นวันที่ดีสำหรับเขา หรือสัปดาห์ดีแม้ ต้องทำหน้าที่เป็นสะพานระหว่าง reticent Earn และส่วนเหลือของเพื่อนของพวกเขาได้ดำเนินการโทรบนเขา และการทำงานร่วมกับค่าธรรมเนียมการจัดแคมป์วันหยุดที่กำลังมาถึงของพวกเขาสำหรับเฟรชเมนได้รับจริงระบาย ทั้งหมดนี้นอกจากเขาเป็นเจ้าของส่วนตัวเรื่อง: เหมือนว่าเขาไม่สามารถสบตา-Earn ไม่อยากสัมผัสผมนุ่มของเขา และบอกเขาว่า มันจะเป็นไร ว่า พวกเขาเพียงแค่วัยรุ่น และมีปลาอื่น ๆ ในทะเล พีที่มีเขาหายไปในความคิดของเขาเป็นเขา เขาไม่สังเกตเห็นเขาเป็นหัวข้อที่ และมันจะสายเกินไปสำหรับเขาแฉลบออกไปเมื่อแบบทึบมา barreling เป็นเขา headfirst เขาเปิดโค้งรอบทางเดิน หัว bumps pinwheel แขนของเขาและของคน jutting และยากมากชิ้นที่สองหรือสองเป็นรู้สึกต้นแรก แล้ว ตกเกือบย้อนหลังในการเคลื่อนไหวช้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารับของได้รับการแก้ไขอย่างตั้งใจในจุดที่ห่างไกลบนสนามฟุตบอลที่ระดับลงจากห้องเรียนของพวกเขาและพีทนาฬิกาที่มีคิ้วถักนิตติ้งในขณะที่เขา heaves ถอนหายใจแทบไม่ได้ยินและพืชข้อศอกของเขาที่หน้าต่าง มันเป็นที่คุ้นเคยกับพีทในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาการเคลื่อนไหวนี้และเขารอให้ถอนหายใจต่อไปรับของ -. ไม่แปลกใจเมื่อเขาแทบจะไม่กระพริบเช่นมุ่งเน้นไปที่มุมมองด้านนอกขณะที่เขาเป็นเมื่อได้รับช่วยให้ฤดูใบไม้ร่วงคางของเขาลงบนฝ่ามือของเขา ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้ในห้องเรียนใด ๆ อีกต่อไปดูเหมือนว่าหึ่งครูคณิตศาสตร์ของพวกเขาเกี่ยวกับลอการิทึมจะไม่ถึงเขาเหมือนสิ่งเดียวที่ได้รับจะเห็นและการได้ยินจะวุ่นวายของการเคลื่อนไหวในสนามฟุตบอลและห่างไกลคุ้นเคย เสียงของการร้องเอ๋งและเชียร์เป็นเด็กจากชั้นประตูถัดไปเผาในช่วงเวลาพักผ่อนของพวกเขาด้วยการแข่งขันอย่างกะทันหันของฟุตบอล. พีทรู้ว่ามันไม่ตรงกับที่ได้รับการวาดภาพของความสนใจออกไปว่า เขาเป็นที่รู้จักกันในขณะที่ - หนึ่งปีครึ่งถ้าเขาเป็นได้อย่างแม่นยำ ถ้าเขาน้อย ๆ ของเพื่อนที่จะได้รับเขาจะไม่ได้สงสัยอะไร ถ้าเขาต้องการตามความปรารถนาของการเคลื่อนไหวของดวงตาได้รับและกระตุกไม่สงบของปลายนิ้วของเขาน้อยกว่าที่เขาจะไม่ได้มีเงื่อนงำน้อยที่ได้รับการรับ pining ไปโนห์เหมือนมันเป็นแนวโน้มที่ร้อนแรงที่สุดในช่วงฤดูร้อน แต่พีทเป็น goner สำหรับรับและเขาจริงๆในไม่มีสถานที่ที่จะตัดสินได้รับสำหรับอาชญากรรมที่เขามีความผิดอย่างเท่าเทียมกันของ. พีทนาฬิกาเขาออกมาจากมุมของตาของเขาสัญญาว่าตัวเองว่าเขาจะดันรายได้ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีที่จะตะครุบ เขาออกไปจากสิ่งที่เขาเชื่อว่าในขณะนี้คือหนึ่งดำดิ่งโนห์ที่เกิดของเขา พวกเขาได้รับที่เกิดขึ้นกับการเพิ่มความถี่เป็นของสายและปวดน้อยจู้จี้ในหน้าอกของพีทเติบโตขึ้นกับทุกวันที่ได้รับรอยยิ้มที่เหมือนฝันรอยยิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ และการแก้ไขสายตาของเขาเกี่ยวกับโนห์เหมือนเขาเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เขาทอดสมอ. เฉดสีแสงแดดตอนเช้าอ่อนโยน ผมได้รับของมันวาวสีน้ำตาลเข้มเพื่อที่จะมีลักษณะเกือบจะสีดำ - มันแตะกับหน้าผากของเขาระเกะระกะและเมื่อได้รับเอียงศีรษะของเขาลงบนฝ่ามือของเขาเส้นของผมปรับจี้จมูกของเขา ดึงรอยยิ้มที่มุมของริมฝีปากของพีทเมื่อได้รับของจมูก scrunches ขึ้นมาในลักษณะที่ไม่เป็นธรรมที่น่ารักเป็นค้างคาวเขาเส้นที่กระทำผิดของผมออกไป พีทต้องการที่จะเรียกใช้มือของเขาผ่านระเบียบของสีน้ำตาลสีดำ; ต้องการที่จะทดสอบความยาวของมันและรู้สึกเย็นเนียนลอดผมได้รับระหว่างนิ้วมือของเขา. เขาทำมันสองครั้งก่อนโดยอ้างการตรวจสอบถ้าผมได้รับของได้แห้งสนิทหลังจากที่พวกเขาต้องการได้รับการติดฝนในทางของพวกเขา กลับไปที่บ้านของพีทและอีกครั้งเมื่อเขาต้องการมุมสำหรับแสดงความยินดีตบเบา ๆ บนหัวหลังจากการเปิดตัวของผลการสอบของพวกเขาเมื่อปีที่แล้ว แต่จบลงด้วยมือของเขาวิ่งผ่านผมรับแทน พีทมีข้อแก้ตัวในขณะนี้ดังนั้นเขา clenches นิ้วมือของเขาเป็นกำปั้นหลวมและวางมันกลับมาอยู่บนโต๊ะทำงานของเขา. เมื่อครูเก่าของพวกเขา Crabby เริ่มต้นทำตามขั้นตอนปกติของเขาลงทางเดินระหว่างโต๊ะทำงานเพื่อตรวจสอบว่านักเรียนกำลังทำปฏิบัติของพวกเขาอย่างถูกต้อง พีทถอนหายใจและนัดรับของแขนเบา ๆ ด้วยข้อศอก. เมื่อได้รับไม่ตอบสนองต่อตาคงที่ยังคงอยู่ในรูปที่ห่างไกลของโนห์ในสนามและระยิบระยับยิ่งพีท huffs ออกลมหายใจระคายเคืองและข้อศอกเขาในรอยที่มีความสำคัญระหว่างซี่โครงของเขา มันทำงาน ข้อศอกรับของหลุดจากสถานที่บนขอบหน้าต่างและหัวของเขา wobbles ในการเคลื่อนไหวเล็ก ๆ น้อย ๆ หวาดกลัวก่อนที่จะล้มลงบนโต๊ะ. เสียงดังดังดึงดูดความสนใจของเพื่อนร่วมชั้นและครูของพวกเขาและได้รับยิงเขาได้อย่างรวดเร็วเพียงเล็กน้อยทรยศท่ามกลางครวญเพลง ของพยักหน้าและเสียงหัวเราะขบขัน. "คุณไม่ได้ฟัง." พีทบอกเขา คุณยังไม่ได้รับสำหรับเดือนนี้เขาคิดว่าไม่น้อยขมขื่น "มันไม่น่าแปลกใจที่คุณกำลังหายไปเสมอในระหว่างการประชุมการศึกษาของเรา." จ้องรับหันขอโทษเล็ก ๆ น้อย ๆ และเขาหันกลับไปยังแผ่นงานการปฏิบัติออกมาวางบนโต๊ะทำงานของเขาว่างเปล่าและเก่าแก่ แต่ไม่ก่อนที่เขาจะยิงได้อย่างรวดเร็วหนึ่งความปรารถนาสุดท้ายต่อ หน้าต่าง พีทกัดริมฝีปากของเขาและการเปลี่ยนแปลงในเก้าอี้ของเขา; หันกลับจากรับพยายามที่จะพยาบาลปวดเจ็บปวดจู้จี้ที่ไหนสักแห่งลึก ๆ ข้างในหน้าอกของเขา. - สิ่งที่เป็นพีทไม่ได้ดึงดูดเพียงที่จะได้รับ ก็จะได้รับวิธีที่ง่ายสำหรับเขาถ้าต้องการรับกรณี แต่มันก็มากเกินกว่าที่. เขามีสายตาของหลักสูตรและเขารู้ดีว่ารับไม่ได้เป็นแฟนดาดต่อไปนี้ในคอนแวนต์และหมู่แองเจิล ในวิทยาลัยศุกร์ แต่เพียงผู้เดียวเพราะบุคลิกอ่อนโยนของเขา - พีทได้ดูได้รับเติบโตขึ้นกว่าปีที่ผ่านมาจากน้องเล็ก ๆ น้อย ๆ ผอมกับชามตัดสาหัสและหัวที่เป็นตลกที่ยิ่งใหญ่ในกรอบเล็กของเขาที่จะปีที่สามที่น่าสนใจอย่างไม่เป็นธรรมกับในวงกว้าง ไหล่และลูกหนูที่เครียดกับแขนของเครื่องแบบของเขาทุกครั้งที่เขาทอดยาว. ได้รับเป็นสิ่งที่ดีที่ดูงดงามแม้พีทไม่ได้อยู่ในการปฏิเสธเกี่ยวกับการที่ไม่ได้รับการปฏิเสธตั้งแต่สัปดาห์หลังจาก Earn ได้กลับมาจากฤดูร้อนของเขา ค่ายดำขำและมีความสุขและน่าทึ่ง. พีท แต่ไม่ได้อยู่ในความรักกับรายได้ (มันเคยพาเขาในขณะที่จะกลายเป็นความสะดวกสบายกับคำว่ารัก) เพราะหน้าตาของเขา เขาต้องการที่จะรับการวาดหัวใจที่ยิ่งใหญ่ได้รับเป็นครั้งแรกและสำคัญที่สุดวิธีการที่เขาไม่เคยเก็บไว้ที่เงียบสงบเช่นพีทและเพื่อน ๆ ทุกคนของพวกเขามักจะทำเมื่อเขารู้สึกเหมือนคนที่ถูกอธรรม แม้ในขณะที่พวกเขาต้องการได้ขี้เหร่สิบสี่ปี olds หัวใจของพีทได้กระโดดเข้าที่หน้าอกของเขาเมื่อใดก็ตามที่ Earn ได้ก้าวเข้ามาระหว่างเด็ก cowering จากแก๊งแองเจิลและฉาวโฉ่รังแกผู้ที่ต้องการทำเหยื่อง่ายเป็นปกติวิสัยของพวกเขา. เขาต้องการ ไม่เคยได้รับการดูแลที่รังแกได้รับสองเท่าของขนาดของเขาหรือว่าพวกเขาจะสามารถที่จะส่งเขาไปโรงพยาบาลสำหรับหนึ่งหรือสองเดือน (โชคดีที่เลวร้ายที่สุดที่เขาต้องการอากาศไปกับตาเป็นสีดำ): สิ่งเดียวที่มี ที่สำคัญที่จะได้รับว่าเรื่องที่จะได้รับแม้ตอนนี้คือว่าไม่มีใครในวันศุกร์ทำให้ตกเป็นเหยื่อของความดื้อรั้น พีทเคยแอบกลัวที่ได้รับความเชื่อมั่นของ เขาไม่เข้าใจว่าทำไม Earn รู้สึกอย่างมากเกี่ยวกับการยอมรับของคนเพศ orientations แตกต่างกันหรือเพศ - แต่เขาก็เริ่มตระหนักว่าทำไมตอนนี้. มันเป็นเรื่องส่วนบุคคลสำหรับการได้รับในทาง สิ่งเดียวที่เป็นสิ่งสำคัญที่จะได้รับเป็นความเชื่อของเขาในการปกป้องคนที่แปลกออกไปอยู่ในโรงเรียนของเขาคือการอุทิศตนเพื่อเด็กที่เรียกว่าโนห์ พีทจำได้ว่าเมื่อพวกเขาต้องการเป็นเพื่อนกับโนห์ - พวกเขาจะได้ยินเสมอเกี่ยวกับเขาก่อนที่พวกเขาจะได้พบกับเขาในเนื้อ แม้กลับมาแล้วเมื่อตอนที่เขาไม่ได้รับการเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีของชมรมดนตรียัง repuation โนห์ได้นำหน้าเขาและชื่อของเขาถูกโยนไปรอบ ๆ มหาวิทยาลัยในท่ามกลางของการสนทนาที่ไม่ได้ใช้งานอย่างน้อยสิบครั้งต่อวัน. พีทมีความคิด ผู้ชายที่เป็นคนน่ารักปกติที่ดูได้ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมเขาจึงเป็นที่นิยมหรือดีชอบ. แต่แล้ว Earn ได้รับการดึงเข้าสู่การแข่งขันฟุตบอลกับโนห์และแก๊งซนฉาวโฉ่ของเพื่อน ๆ ของเขาด้วยกับโอห์มและพีทมี เริ่มตระหนักถึงสิ่งที่มันเป็นที่เป็นพิเศษเกี่ยวกับโนห์ บุคลิกของเขาเป็นแม่เหล็กและเบา ๆ ที่วางไว้ วิธีที่เขาพูดกับคนที่ทำให้มันดูเหมือนพวกเขาควรที่จะเป็นเพื่อนกันสำหรับทุกวัยแม้ว่าพวกเขาจะพบได้เฉพาะในวันที่. พีทได้ดูฟอร์มดาวจริงในสายตารับของบ่ายวันนั้นขณะที่ดวงอาทิตย์ได้ตีอย่างไร้ความปราณี บนศีรษะเหงื่อออกของพวกเขาและรู้สึกว่าลำคอของเขาไปแห้งเป็นโนห์ได้เสนอรับตบมือด้านหลังและดึงจากถ้วยของเขาแฟนต้าองุ่น. เขาไม่ได้รู้ว่ามันแล้ว แต่ที่จะเป็นจุดเริ่มต้นของปีที่ผ่านมานานหลาย pining และการยกย่องสรรเสริญจากระยะไกลอย่างน้อยในด้านรายได้ของ จากนั้นอีกครั้งพีทไม่ได้ตระหนักในขณะนั้นอย่างใดอย่างหนึ่งที่ดูได้รับสนออกไปสำหรับเด็กที่ไม่เคยเป็นของเขาจะทำให้เขาเจ็บมาก. ได้รับในสถานที่ที่ไม่ดีตอนนี้พีทรู้ว่าไม่มีเขาไม่ต้องบอกเขา เขาเป็นคนที่เงียบสงบผิดปกติในระหว่างการประชุมเชียร์และไม่มีรอยยิ้มง่ายปกติที่ต้องการสร้างความปลื้มใจมากที่พีทและครึ่งหนึ่งของประชากรโรงเรียนมาได้อย่างง่ายดายหรือบ่อย พีทสวยแน่ใจว่าเหตุผลที่เขาเป็นเอาเปรียบนี้คือการปฏิเสธจากโนห์. เขาไม่ชอบที่จะคิดเกี่ยวกับมันมากเกินไปเพราะคิดเกี่ยวกับ Earn ถูกปฏิเสธจะหมายความว่าเขาจะต้องสะท้อนให้เห็นถึงรับสารภาพรักของเขากับ โนห์และเขามีที่จะกัดริมฝีปากของเขาจะไม่สนใจ prickling รู้สึกเจ็บภายในของเขาเป็นภาพเงาตาได้รับการพยายามที่จะเชื่อมต่อสองปีมูลค่าของความรักกับโนห์, รายพิงในการแปรงฟันและริมฝีปากของเขา agains- พีทสั่น หัวของเขาอย่างรุนแรงไม่สนใจว่าผมของเขาน่าจะเป็นระเบียบในขณะนี้ และยังคงแน่วแน่ทำทางข้ามทางเดิน, การปิดกั้นความคิดออกมาจากดวงตาได้รับของแต่งภาพของโนห์และได้รับถูกขังอยู่ในอ้อมกอดใกล้ชิด. มันไม่ได้เป็นวันที่ดีสำหรับเขาหรือแม้กระทั่งสัปดาห์ที่ดี ต้องทำหน้าที่เป็นสะพานเชื่อมระหว่างเงื่อนงำรับและส่วนที่เหลือของเพื่อนของพวกเขาได้รับผลตอบแทนบนเขาและมีการทำงานร่วมกันที่มีค่าธรรมเนียมในการจัดระเบียบค่ายวันหยุดของพวกเขาที่จะเกิดขึ้นสำหรับนักศึกษาที่ได้รับการระบายน้ำทางร่างกาย นอกเหนือจากทั้งหมดนี้เรื่องส่วนตัวมากขึ้นของเขาเองเช่นวิธีการที่เขาไม่สามารถทำให้ตาติดต่อกับได้รับโดยไม่ต้องการที่จะสัมผัสผมนุ่มของเขาและบอกเขาว่ามันจะโอเคว่าพวกเขาเป็นเพียงวัยรุ่นและมีปลาอื่น ๆ ใน ทะเลที่พีทได้กลับมาของเขา. หายไปในความคิดของเขาในขณะที่เขาเป็นเขาไม่ได้แจ้งให้ทราบที่เขามุ่งหน้าไปและมันก็สายเกินไปสำหรับเขาที่จะหักเลี้ยวออกจากทางเมื่อรูปแบบของแข็งมา barreling เข้าไปในตัวเขาหัวทิ่มในขณะที่เขาจะเปลี่ยน โค้งรอบทางเดิน ศีรษะของเขากระแทกกับยื่นของใครบางคนและคางยากมากและแขนของเขาตะไลเป็นครั้งที่สองหรือสองในขณะที่เขารู้สึกว่าตัวเองไหวแรกแล้วลดลงไปข้างหลังเกือบจะอยู่ในการเคลื่อนไหวช้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ได้รับดวงตาคงอย่างตั้งใจ ในจุดที่ห่างไกลในสนามฟุตบอลที่ระดับลงมาจากห้องเรียน และนาฬิกาพีทกับคิ้วขอด เขาถอนหายใจอย่างแทบไม่มีเสียง และพืช ข้อศอกของเขาบนหน้าต่าง มันกลายเป็นคุ้นเคยกับพีทมากกว่าไม่กี่เดือนที่ผ่านมา การเคลื่อนไหว และเขารอสะสมต่อไปเฮ้อ–ไม่ประหลาดใจเมื่อเขาแทบจะไม่กระพริบตา ,โฟกัสดูภายนอกเหมือนกับ

เมื่อได้รับช่วยให้คางลงบนฝ่ามือของเขา ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในห้องนี้อีกแล้ว เหมือนของครูคณิตศาสตร์ droning เกี่ยวกับลอการิทึมไม่ถึงเขา เป็นเพียงสิ่งที่ได้รับ คือ ได้เห็นและได้ยินจะวุ่นวายของการเคลื่อนไหว บนสนามฟุตบอล และไกลเสียงที่คุ้นเคยของต้นการร้องหงิงๆ . . เป็นเด็กชายจากข้างห้องเผาไหม้ของพวกเขาหยุดพักช่วงเฉพาะกิจแมตช์ฟุตบอล

พีทรู้มันไม่ตรงกับที่วาดได้รับความสนใจนะ เขารู้จักกันสักพัก – หนึ่งปีครึ่ง และถ้าเขาได้แม่นยำ ถ้าเขามีเพื่อนมีรายได้น้อยลง เขาก็จะไม่สงสัยอะไรเลย