Fear and Failure During one of my e

Fear and Failure
During one of my early appearances on Bishop D. Jakes's talk show, I made a bold proclamation: "I am the most fearless person you will ever meet." I don't know what made me say it, because I had never said something like that before in my life. I fig ured that the bishop and his team really liked what I had to say because they used that sound bite in the video promos advertising my appearance on the show. But here's the real deal. I am afraid a lot. I was afraid to pursue my talk show because I thought it might not work out. I was afraid to do syndicated radio because I didn't know if I would be accepted in enough markets to be successful. I was afraid to take on the Kings of Comedy tour. When Walter Latham came to us and said, "We are going to be playing in basketball arenas" I was scared. The largest crowd I had ever performed in front of at that point was five thousand people and that was on a good night. When interviewed President Obama, I was terrified because I didn’t want to blow Before I did Bishop Jakes's Mega- Fest, I tossed and turned for three nights in a row. My biggest moment of fear came when I did my first one-hour HBO special. I had never been more afraid of anything in my entire career. The Bell Auditorium in Augusta, Georgia, was completely sold out, and I was positioned backstage behind a sheer curtain. waiting for the show to start. My heart beating so hard that I could literally see the pocket square in my suit rising and falling. If you look closely at the footage from that special, you can even see my hands glistening with sweat. Something went wrong with the timing for opening up the main curtains to begin the show. And I was anxious as I waited behind the curtain for a good six to seven minutes. But even though I was out of the audience's view. I could just feel their love saying, "Come on, Steve. Do not let us down When the curtain finally rose, the crowd went crazy. I grabbed the mike and just let it swing for a minute in order to collect my cool. When I finally started talking. I heard my voice begin to quiver. I just kept praying. Lord, please calm me down. Come on, Lord. This is my only HBO special. Please, God." And guess what? About fifteen minutes into my set. all my nerves disappeared and I was hot as smoke. That set became one of my best specials to date. What I learned from that moment is that when you face your fears, they aren't as big as you thought they were. What makes them big is when you don't turn around to face them head-on. The longer you avoid your fears, the bigger they grow in your mind. As I stood behind that malfunctioning curtain. I kept thinking, Lord Jesus, look at all these people. The longer I stood there, the more realized that I could keep worrying about the twenty-four hundred people in the room and fail. or I could just go out there and I could actually win. It really just comes down to deciding whether you want to win or lose.

Fear and Failure 
During one of my early appearances on Bishop D. Jakes's talk show, I made a bold proclamation: "I am the most fearless person you will ever meet." I don't know what made me say it, because I had never said something like that before in my life. I fig ured that the bishop and his team really liked what I had to say because they used that sound bite in the video promos advertising my appearance on the show. But here's the real deal. I am afraid a lot. I was afraid to pursue my talk show because I thought it might not work out. I was afraid to do syndicated radio because I didn't know if I would be accepted in enough markets to be successful. I was afraid to take on the Kings of Comedy tour. When Walter Latham came to us and said, "We are going to be playing in basketball arenas" I was scared. The largest crowd I had ever performed in front of at that point was five thousand people and that was on a good night. When interviewed President Obama, I was terrified because I didn’t want to blow Before I did Bishop Jakes's Mega- Fest, I tossed and turned for three nights in a row. My biggest moment of fear came when I did my first one-hour HBO special. I had never been more afraid of anything in my entire career. The Bell Auditorium in Augusta, Georgia, was completely sold out, and I was positioned backstage behind a sheer curtain. waiting for the show to start. My heart beating so hard that I could literally see the pocket square in my suit rising and falling. If you look closely at the footage from that special, you can even see my hands glistening with sweat. Something went wrong with the timing for opening up the main curtains to begin the show. And I was anxious as I waited behind the curtain for a good six to seven minutes. But even though I was out of the audience's view. I could just feel their love saying, "Come on, Steve. Do not let us down When the curtain finally rose, the crowd went crazy. I grabbed the mike and just let it swing for a minute in order to collect my cool. When I finally started talking. I heard my voice begin to quiver. I just kept praying. Lord, please calm me down. Come on, Lord. This is my only HBO special. Please, God." And guess what? About fifteen minutes into my set. all my nerves disappeared and I was hot as smoke. That set became one of my best specials to date. What I learned from that moment is that when you face your fears, they aren't as big as you thought they were. What makes them big is when you don't turn around to face them head-on. The longer you avoid your fears, the bigger they grow in your mind. As I stood behind that malfunctioning curtain. I kept thinking, Lord Jesus, look at all these people. The longer I stood there, the more realized that I could keep worrying about the twenty-four hundred people in the room and fail. or I could just go out there and I could actually win. It really just comes down to deciding whether you want to win or lose.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ความกลัวและความล้มเหลว During one of my early appearances on Bishop D. Jakes's talk show, I made a bold proclamation: "I am the most fearless person you will ever meet." I don't know what made me say it, because I had never said something like that before in my life. I fig ured that the bishop and his team really liked what I had to say because they used that sound bite in the video promos advertising my appearance on the show. But here's the real deal. I am afraid a lot. I was afraid to pursue my talk show because I thought it might not work out. I was afraid to do syndicated radio because I didn't know if I would be accepted in enough markets to be successful. I was afraid to take on the Kings of Comedy tour. When Walter Latham came to us and said, "We are going to be playing in basketball arenas" I was scared. The largest crowd I had ever performed in front of at that point was five thousand people and that was on a good night. When interviewed President Obama, I was terrified because I didn’t want to blow Before I did Bishop Jakes's Mega- Fest, I tossed and turned for three nights in a row. My biggest moment of fear came when I did my first one-hour HBO special. I had never been more afraid of anything in my entire career. The Bell Auditorium in Augusta, Georgia, was completely sold out, and I was positioned backstage behind a sheer curtain. waiting for the show to start. My heart beating so hard that I could literally see the pocket square in my suit rising and falling. If you look closely at the footage from that special, you can even see my hands glistening with sweat. Something went wrong with the timing for opening up the main curtains to begin the show. And I was anxious as I waited behind the curtain for a good six to seven minutes. But even though I was out of the audience's view. I could just feel their love saying, "Come on, Steve. Do not let us down When the curtain finally rose, the crowd went crazy. I grabbed the mike and just let it swing for a minute in order to collect my cool. When I finally started talking. I heard my voice begin to quiver. I just kept praying. Lord, please calm me down. Come on, Lord. This is my only HBO special. Please, God." And guess what? About fifteen minutes into my set. all my nerves disappeared and I was hot as smoke. That set became one of my best specials to date. What I learned from that moment is that when you face your fears, they aren't as big as you thought they were. What makes them big is when you don't turn around to face them head-on. The longer you avoid your fears, the bigger they grow in your mind. As I stood behind that malfunctioning curtain. I kept thinking, Lord Jesus, look at all these people. The longer I stood there, the more realized that I could keep worrying about the twenty-four hundred people in the room and fail. or I could just go out there and I could actually win. It really just comes down to deciding whether you want to win or lose.

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ความกลัวและความล้มเหลว
ในช่วงหนึ่งของการปรากฏตัวในช่วงต้นของฉันในบิชอปดีทอล์คโชว์ Jakes ของฉันทำประกาศตัวหนา "ผมเป็นคนที่กล้าหาญที่สุดที่คุณเคยจะได้พบกับ." ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ทำให้ฉันบอกว่ามันเพราะผมไม่เคยพูดอะไรแบบนั้นมาก่อนในชีวิตของฉัน ฉันมะเดื่อ Ured ว่าบิชอปและทีมงานของเขาชอบจริงๆสิ่งที่ผมต้องพูดเพราะพวกเขาใช้ว่าเสียงกัดในโปรโมชั่นวิดีโอโฆษณาของฉันปรากฏตัวในการแสดง แต่นี่คือเรื่องจริง ฉันกลัวมาก ผมกลัวที่จะไล่ตามรายการทอล์คโชว์ของฉันเพราะฉันคิดว่ามันอาจจะไม่ทำงานออก ผมกลัวที่จะทำวิทยุที่รวบรวมเพราะผมไม่ทราบว่าผมจะได้รับการยอมรับในตลาดพอที่จะประสบความสำเร็จ ผมกลัวที่จะใช้เวลาในการกษัตริย์ของทัวร์ตลก เมื่อวอลเตอร์แทมมาให้เราและกล่าวว่า "พวกเราจะไปเล่นใน arenas บาสเกตบอล" ผมกลัว กลุ่มที่ใหญ่ที่สุดที่ฉันได้เคยดำเนินการในด้านหน้าของจุดที่ห้าพันคนและนั่นก็คือในคืนที่ดี ตอนสัมภาษณ์ประธานาธิบดีโอบามาผมกลัวเพราะผมไม่ได้ต้องการที่จะระเบิดก่อนที่ผมจะได้บิชอป Jakes ของ Mega- Fest ผมโยนและหันสามคืนในแถว ช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันของความกลัวมาเมื่อผมทำครั้งแรกของฉันหนึ่งชั่วโมง HBO พิเศษ ผมไม่เคยกลัวที่มากขึ้นของสิ่งที่อยู่ในอาชีพของฉันทั้งหมด หอประชุมเบลล์ในออกัสตา, จอร์เจีย, ถูกขายออกมาและผมอยู่ในตำแหน่งหลังเวทีหลังม่านที่แท้จริง รอสำหรับการแสดงที่จะเริ่มต้น หัวใจของฉันเต้นอย่างหนักเพื่อที่ฉันจะได้เห็นตัวอักษรตารางกระเป๋าในชุดสูทของฉันที่เพิ่มขึ้นและลดลง ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิดที่ภาพจากพิเศษที่คุณยังสามารถดูมือของฉันวาววับด้วยเหงื่อ สิ่งที่ผิดพลาดกับระยะเวลาสำหรับการเปิดม่านขึ้นหลักที่จะเริ่มต้นการแสดง และผมก็อยากเป็นฉันรออยู่หลังม่านที่ดี 6-7 นาที แต่ถึงแม้ผมออกจากมุมมองของผู้ชม ฉันสามารถรู้สึกถึงความรักของพวกเขาว่า "Come on, สตีฟ. อย่าปล่อยให้เราลงเมื่อม่านในที่สุดเพิ่มขึ้นฝูงชนก็บ้า. ผมคว้าไมค์และเพียงแค่ปล่อยให้มันแกว่งนาทีเพื่อเก็บของฉันเมื่อเย็น. ในที่สุดผมก็เริ่มพูดคุย. ผมได้ยินเสียงของฉันเริ่มที่จะสั่น. ฉันเพียงแค่เก็บไว้อธิษฐาน. พระเจ้าโปรดสงบฉันลง. มาลอร์ด. นี้เป็นพิเศษ HBO เดียวของฉัน. โปรดพระเจ้า. " และเดาอะไร ประมาณสิบห้านาทีในชุดของฉัน เส้นประสาทของฉันหายไปและผมก็ร้อนเป็นควัน ชุดที่กลายเป็นหนึ่งในโปรโมชั่นที่ดีที่สุดของฉันไปวัน สิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากช่วงเวลาที่ว่าเมื่อคุณเผชิญกับความกลัวของพวกเขาไม่ได้เป็นใหญ่เป็นคุณคิดว่าพวกเขา สิ่งที่ทำให้พวกเขาใหญ่คือเมื่อคุณไม่ได้หันไปรอบ ๆ ที่จะเผชิญกับพวกเขาบนหัว คุณอาจจะหลีกเลี่ยงความกลัวของคุณที่ใหญ่กว่าที่พวกเขาเติบโตในใจของคุณ ขณะที่ผมยืนอยู่ข้างหลังม่านที่ชำรุด ผมเก็บไว้คิดว่าพระเยซูเจ้ามองไปที่คนเหล่านี้ อีกต่อไปที่ผมยืนอยู่ที่นั่นมากขึ้นตระหนักว่าฉันจะให้กังวลเกี่ยวกับ 20-400 คนในห้องและล้มเหลว หรือฉันจะออกไปที่นั่นและที่จริงผมสามารถชนะ จริงๆมันก็ลงมาเพื่อที่จะตัดสินใจว่าคุณต้องการที่จะชนะหรือแพ้

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ในช่วงหนึ่งของความกลัวและความล้มเหลวที่ปรากฏแรกของฉันเกี่ยวกับบิชอป . Jakes ทอล์คโชว์ ผมให้ประกาศหนา : " ฉันเป็นคนกล้าหาญมากที่สุดที่คุณเคยจะพบ " ไม่รู้ว่าอะไรทำให้ผมพูด เพราะผมไม่เคยพูดแบบนี้มาก่อนในชีวิตฉันมะเดื่อ ured ว่าบิชอปและทีมงานของเขาชอบสิ่งที่ฉันพูดเพราะพวกเขาใช้กัดเสียงในวิดีโอโปรโมชั่นการโฆษณาที่ปรากฏบนแสดง แต่นี่มันของจริง ผมกลัวมาก ฉันกลัวที่จะติดตามรายการทอล์คโชว์ เพราะคิดว่ามันอาจจะไม่ทำงานผมกลัวที่จะทำสมาคมวิทยุ เพราะผมไม่รู้ว่าผมจะได้รับการยอมรับในตลาดเพียงพอที่จะประสบความสำเร็จ ผมกลัวที่จะใช้ในพระมหากษัตริย์ของตลกทัวร์ เมื่อวอลเตอร์ ลาแทมมาหาเราและกล่าวว่า " เรากำลังจะได้เล่นในสังเวียน " บาสเกตบอล ฉันกลัว ฝูงชนที่ใหญ่ที่สุดที่ผมเคยแสดงต่อหน้าที่จุดที่ 5 หมื่นคน และมีคืนที่ดีเมื่อสัมภาษณ์ประธานาธิบดีโอบามา ผมกลัวเพราะผมไม่ได้ต้องการที่จะระเบิดก่อนที่ผมบิชอป Jakes Mega - เทศกาล ผมพลิกไปพลิกมาสำหรับสามคืนในแถว ช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันของความกลัวมาเมื่อฉันแรกหนึ่งชั่วโมง HBO พิเศษ ผมไม่เคยกลัวอะไรในอาชีพของฉันทั้งหมด ระฆังที่หอประชุมในออกัสตา , จอร์เจีย ต้องขายออกและฉันก็อยู่หลังเวทีหลังม่านโปร่ง . รอการแสดงจะเริ่มแล้ว หัวใจของฉันเต้นอย่างหนักเพื่อที่ฉันสามารถเห็นว่ามันเป็นผ้าเช็ดหน้าในชุดของฉันที่เพิ่มขึ้นและลดลง ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิดที่ภาพที่พิเศษที่คุณสามารถเห็นมือวิบวับด้วยเหงื่อ มีบางอย่างผิดพลาดกับเวลาเพื่อเปิดม่านหลักเพื่อเริ่มการแสดงและฉันก็กังวลในขณะที่ฉันรอหลังม่านเป็นเวลาหกถึงเจ็ดนาที แต่ถึงผมจะออกจากมุมมองของผู้ชม ฉันแค่รู้สึกรักพวกเขากล่าวว่า " เอาน่า สตีฟ ไม่ให้เราลงเมื่อม่านสุดท้าย กุหลาบ รุมบ้า ผมคว้าไมค์และปล่อยให้มันแกว่งสักพักเพื่อรวบรวมของฉันเย็น เมื่อในที่สุดผมก็เริ่มพูดฉันได้ยินเสียงฉันเริ่มสั่น . ฉันได้แต่ภาวนา พระผู้เป็นเจ้า ได้โปรด ฉันใจเย็นลง เร็วเข้า " นี้เป็นเพียงช่อง HBO ของฉันพิเศษ ได้โปรดเถอะ พระเจ้า และเดาอะไร ประมาณสิบห้านาทีในการตั้งค่าของฉัน สมองของฉันหายไปและฉันร้อนควัน ตั้งค่าเป็นหนึ่งพิเศษที่สุดของฉันไปวันที่ สิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากช่วงเวลานั้นเมื่อคุณเผชิญหน้ากับความกลัวของคุณพวกเขาคงไม่ใหญ่เท่าที่คุณคิดว่าพวกเขาเป็น อะไรทำให้พวกเขาใหญ่คือเมื่อคุณไม่หันหลังไปเผชิญซึ่งๆหน้า ยิ่งคุณหลีกเลี่ยงความกลัวของคุณใหญ่ที่พวกเขาเติบโตในจิตใจของคุณ ขณะที่ผมยืนอยู่หลังม่านที่ชำรุด . ฉันคิดว่า พระเยซู ดูคนเหล่านี้ ยิ่งฉันยืนอยู่ตรงนั้นยิ่งตระหนักว่าฉันอาจจะยังกังวลเกี่ยวกับยี่สิบสี่หนึ่งร้อยคนในห้องและล้มเหลว ฉันไปที่นั่น และผมก็ชนะ จริงๆมันก็ลงมาเพื่อตัดสินใจว่าคุณต้องการที่จะชนะหรือแพ้

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.