The lack-of-fit test measuring the

The lack-of-fit test measuring the fitness of the model showed
no significant lack-of-fit, together with a high R2 (Table 2). This
indicated that the modelwas sufficiently accurate for predicting the
responses of: final viscosity, setback, gel hardness, and storage
modulus of both HMT and ANN.
The equation coefficients of ANN and HMTconditions that affect
responses are showninTable 2, together with their R2. The responses
studied were better explained by a second-order model. Responses
with high fitting (R20.85); final viscosity, setback, gel hardness and
storage modulus (G0) were selected for a further predictive model.
These responses were mainly affected by temperature, moisture
content and time (P0.05). Similarly, the work of Hoover and
Vasanthan (1994) found that a gradual increase in moisture
content and treatment temperature could allow polymer chain
motion, which consequently had a greater effect on enhancing
setback, gel hardness and storage modulus of flour. Therefore, the
contour plots for HMT were generated as a function of temperature
and moisture content, with time held as a constant factor.
Both ANN and HMT apparently increased setback, and storage
modulus of starch gel when temperature, moisture content and
time increased (Fig. 1). The increase in final viscosity and setback
after modification supported the fact that the modification process
tended to increase the region of crystallinity, as a result of the
reorientation of starch granules and their tendency to re-associate
to form a precipitate or gel (Adebowale and Lawal, 2003; BeMiller
and Whistler, 1996).
The highest gel hardness (160 g) was obtained from ANN of rice
flour at 65–70 C for 24 h. Even higher gel hardness (280 g) was
obtained when HMT rice flour was exposed at a temperature
between 105 and 115 C and a moisture content around 18–22.5%.
Temperature and moisture content were the dominant factors
affecting starch granules. Liu et al. (2000) reported that the higher
the temperature and moisture content, the more perfect the crystalline
starch granules. These phenomena suggested that starch
granule swelling was restricted by hydrothermal treatment. Each
treatment caused a different alteration of the granular structure.
During HMT, the increase in rheological properties was attributed
to the increase in cross-linking between starch chains. This
allowed the formation of more junction zones in the continuous
phase of the gel, resulting in an increase of gel hardness, final
viscosity, setback, and storage modulus (Eerlingen et al., 1996;
Hoover and Manuel, 1996; Shih et al., 2007; Takahashi et al.,
2005). In the case of ANN, temperature and time were the dominant
factors affecting gel hardness. The increase in crystalline
perfection of granules by the ANN technique affected starch gel
properties. Crystalline perfection resulted from an increase in
mobility of the amorphous part which facilitated the ordering ofdouble helices and probably greater ordering primarily in the
amorphous regions (Lin et al., 2008). Rice gel became harder
because of the more ordered rearrangement of starch molecules
during the ANN process. Moreover, hydrothermal treatment
allowed the leached starch molecules to form a more continuous
gel (Biliaderis, 1998; Chung et al., 2000; Lii et al., 1996; Tester et al.,
1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การขาดของการทดสอบการวัดพอดีออกกำลังกายของรูปแบบที่แสดงให้เห็นว่าไม่มีการขาดอย่างมีนัยสำคัญของพอดีพร้อมกับ R2 สูง (ตารางที่ 2)
นี้แสดงให้เห็นว่า modelwas ที่ถูกต้องเพียงพอสำหรับการทำนายการตอบสนองของความหนืดสุดท้ายปราชัยความแข็งเจลและการเก็บรักษา. โมดูลัสของทั้งสอง HMT และ ANN ค่าสัมประสิทธิ์สมการของแอนและ HMTconditions ที่มีผลต่อการตอบสนองเป็นshowninTable 2 ร่วมกับ R2 ของพวกเขา ตอบการศึกษาได้รับการอธิบายที่ดีขึ้นโดยรูปแบบการสั่งซื้อที่สอง คำตอบที่มีความเหมาะสมสูง (R2 0.85?); ความหนืดสุดท้ายปราชัยความแข็งเจลและโมดูลัสการจัดเก็บข้อมูล (G0) ถูกเลือกสำหรับรูปแบบการคาดการณ์ต่อไป. การตอบสนองเหล่านี้ได้รับผลกระทบส่วนใหญ่โดยอุณหภูมิความชื้นเนื้อหาและเวลา (P? 0.05) ในทำนองเดียวกันการทำงานของฮูเวอร์และVasanthan (1994) พบว่าค่อยๆเพิ่มขึ้นในความชื้นเนื้อหาและอุณหภูมิการรักษาอาจทำให้ห่วงโซ่พอลิเมอเคลื่อนไหวซึ่งส่งผลให้มีผลกระทบมากขึ้นเกี่ยวกับการเสริมสร้างความปราชัยความแข็งเจลและโมดูลัสเก็บแป้ง ดังนั้นการแปลงรูปร่างสำหรับ HMT ถูกสร้างขึ้นเป็นหน้าที่ของอุณหภูมิและความชื้นที่มีเวลาที่ถือเป็นปัจจัยคงที่. ทั้งแอนและ HMT เห็นได้ชัดเพิ่มขึ้นความปราชัยและการเก็บรักษาโมดูลัสเจลสตาร์ชเมื่ออุณหภูมิความชื้นและเวลาที่เพิ่มขึ้น(รูปที่ 1). การเพิ่มขึ้นของความหนืดสุดท้ายและความปราชัยหลังการแก้ไขสนับสนุนความจริงที่ว่ากระบวนการแก้ไขมีแนวโน้มที่จะเพิ่มพื้นที่ของผลึกที่เป็นผลมาจากการเปลี่ยนเส้นทางของเม็ดแป้งและแนวโน้มของพวกเขาอีกครั้งร่วมในรูปแบบตะกอนหรือเจล(Adebowale และ Lawal 2003; BeMiller. และสต์เลอร์, 1996) ความแข็งเจลสูงสุด (160 กรัม) ที่ได้รับจาก ANN ข้าวแป้งที่65-70 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 24 ชั่วโมง? แม้จะมีความแข็งสูงเจล (280 กรัม) ได้รับเมื่อแป้งข้าวเจ้าHMT ได้สัมผัสที่อุณหภูมิระหว่าง105 และ 115 องศาเซลเซียสและความชื้นรอบ 18-22.5%. อุณหภูมิและความชื้นเป็นปัจจัยที่โดดเด่นที่มีผลต่อเม็ดแป้ง หลิว et al, (2000) รายงานว่าสูงกว่าอุณหภูมิและความชื้นที่มากกว่าที่สมบูรณ์แบบผลึกเม็ดแป้ง ปรากฏการณ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าแป้งบวมเม็ดถูก จำกัด โดยการรักษาความร้อนชื้น แต่ละรักษาก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างกันของโครงสร้างเม็ด. ในช่วง HMT เพิ่มขึ้นในคุณสมบัติการไหลที่ถูกนำมาประกอบการเพิ่มขึ้นในการเชื่อมโยงข้ามระหว่างกลุ่มแป้ง นี้ได้รับอนุญาตการก่อตัวของโซนทางแยกมากขึ้นอย่างต่อเนื่องในขั้นตอนของการเจลที่มีผลในการเพิ่มขึ้นของความแข็งเจลสุดท้ายความหนืดความปราชัยและโมดูลัสการจัดเก็บข้อมูล(Eerlingen et al, 1996;. ฮูเวอร์และมานูเอล, 1996; et al, ฉือเจียจวง 2007. ทากาฮาชิ, et al, 2005) ในกรณีของแอนอุณหภูมิและเวลาที่โดดเด่นเป็นปัจจัยที่ส่งผลต่อความแข็งของเจล การเพิ่มขึ้นของผลึกความสมบูรณ์แบบของเม็ดโดยเทคนิคแอนเจลสตาร์ชได้รับผลกระทบคุณสมบัติ ความสมบูรณ์แบบผลึกเป็นผลมาจากการเพิ่มขึ้นของการเคลื่อนไหวของส่วนอสัณฐานที่อำนวยความสะดวกสั่งซื้อ ofdouble เอนริเก้และการสั่งซื้ออาจจะมากขึ้นส่วนใหญ่ในภูมิภาคสัณฐาน(หลิน et al., 2008) เจลข้าวกลายเป็นยากขึ้นเนื่องจากการปรับปรุงใหม่ที่สั่งซื้อมากขึ้นของโมเลกุลของแป้งในระหว่างกระบวนการANN นอกจากนี้การรักษาความร้อนชื้นได้รับอนุญาตให้โมเลกุลของแป้งชะล้างในรูปแบบมากขึ้นอย่างต่อเนื่องเจล(Biliaderis, 1998; Chung et al, 2000;. Lii et al, 1996;.. Tester, et al, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขาดความพอดีทดสอบวัดความฟิตของรูปแบบ พบ
ขาดไม่สําคัญของพอดี ด้วยกันกับ R2 สูง ( ตารางที่ 2 ) นี้ พบว่า modelwas

ถูกต้องเพียงพอสำหรับทำนายการตอบสนอง : ความหนืดสุดท้ายความล้มเหลว , ความกระด้าง , เจล , และกระเป๋า
ัสทั้ง HMT และแอน .
สมการสัมประสิทธิ์ของแอนน์กับ hmtconditions มีผลต่อ
คำตอบ shownintable 2ด้วยกันกับ R2 ของพวกเขา การตอบสนอง
เรียนดีกว่าอธิบายโดยสอง - รุ่น การตอบสนอง
สูงกระชับ ( R2  0.85 ) ; ความหนืดสุดท้ายความล้มเหลว , เจล , ความแข็งและ storage modulus ( G0
) สุ่มอีกรูปแบบการทำนาย .
คำตอบเหล่านี้ส่วนใหญ่ได้รับผลกระทบจากอุณหภูมิ ความชื้นและเวลา ( p
 0.05 ) ส่วนการทำงานของฮูเวอร์และ
vasanthan ( 1994 ) พบว่า ค่อยๆ เพิ่มปริมาณความชื้นและรักษาอุณหภูมิอาจอนุญาตให้เคลื่อนไหว

โซ่พอลิเมอร์ ซึ่งมีมากกว่าผลเพิ่ม
setback ความแข็งเจลและกระเป๋าค่าโมดูลัสของแป้ง ดังนั้น ,
เส้นแปลง HMT ขึ้นเป็นฟังก์ชันของอุณหภูมิ
และความชื้น เวลา จัดเป็นปัจจัยคงที่
HMT เพิ่มขึ้นเห็นได้ชัดขึ้นและทั้งแอนและกระเป๋า
ัสเจลแป้งเมื่ออุณหภูมิ ความชื้น และเวลาเพิ่มขึ้น
( รูปที่ 1 ) เพิ่มความหนืดสุดท้ายและความล้มเหลว
หลังปรับสนับสนุนความจริงที่ว่ากระบวนการปรับเปลี่ยน
มีแนวโน้มเพิ่มพื้นที่ของผลึก เป็นผลของ
reorientation ของเม็ดแป้งและมีแนวโน้มที่จะเป็นภาคี
การสร้างตะกอนหรือเจล ( adebowale และลาวาล , 2003 ; bemiller
และวิสท์เลอร์ , 1996 ) .
ความแข็งของเจลสูงสุด ( 160 กรัม ) ได้จากแอนข้าว
แป้งที่ 65 และ 70 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 24 ชั่วโมง  สูงขึ้นเจลมีความแข็ง ( 280 g )
) เมื่อ HMT แป้งถูกเปิดเผยที่อุณหภูมิ
ระหว่าง 105 และ 115  C และความชื้นรอบ 18 – 22.5% .

อุณหภูมิและความชื้นเป็นปัจจัยที่เด่นที่มีผลต่อเม็ดแป้ง Liu et al . ( 2000 ) รายงานว่า เนื้อหาของอุณหภูมิและความชื้นสูงกว่า
ยิ่งสมบูรณ์แบบเม็ดแป้งใส

ปรากฏการณ์นี้แสดงให้เห็นว่าเม็ดแป้ง
บวมถูก จำกัด โดยการรักษาด้วย . การเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างกันของแต่ละ
เกิดจากโครงสร้างเม็ด .
ในระหว่าง HMT , เพิ่มคุณสมบัติการประกอบ
การเพิ่มการเชื่อมโยงระหว่างแป้งโซ่ นี้ได้รับอนุญาตจัดตั้งเพิ่มเติม

แยกโซนในเฟสต่อเนื่องของเจล ซึ่งเป็นผลมาจากการเพิ่มขึ้นของความแข็งของเจล สุดท้าย
ความหนืด , ความล้มเหลว , และ storage modulus ( eerlingen et al . , 1996 ;
ฮูเวอร์ มานูเอล , 1996 ; Shih et al . , 2007 ; Takahashi et al . ,
2005 ) ในกรณีของแอน อุณหภูมิ และเวลา เป็นเด่น
ปัจจัยที่มีผลต่อความแข็งของเจล เพิ่มความสมบูรณ์ของเม็ดผลึก
โดยเทคนิคมีผลต่อสมบัติแอนเจล
แป้ง ผลึกที่สมบูรณ์ เป็นผลจากการเพิ่มขึ้นในส่วนอสัณฐานของ
) ซึ่งจัดการสั่ง ofdouble helices และอาจมากกว่าการสั่งซื้อเป็นหลักใน
ภูมิภาคสัณฐาน ( หลิน et al . , 2008 ) ข้าวก็ยาก
เจลเพราะยิ่งสั่งใหม่ของโมเลกุลแป้ง
ในระหว่างกระบวนการ แอน นอกจากนี้ การรักษาด้วยชะ
อนุญาตให้โมเลกุลแป้งในรูปแบบเจลอย่างต่อเนื่อง
( biliaderis , 1998 ; ชอง et al . , 2000 ; LII et al . , 1996 ; ทดสอบ et al . ,
1998 )