The Runaway From Appleton, the Weis

The Runaway
From Appleton, the Weiss family moved to Milwaukee, Wisconsin. But Ehirich’s father did not have much luck finding work there, either. The only way he found to earn money was by giving Hebrew lessons. However, he could not earn very much this way.
Meanwhile, two more children were born and the Weiss family often had trouble paying the rent and putting food on the table. The older Weiss boys left school to help support the family. When Ehrich was only eight years old, he worked after school selling newspapers and shining shoes.
In later life, Houdini preferred not to talk about those years in Milwaukee. But there were a few bright moments. When he was nine, friends in the neighborhood organized a children’s circus. They charged five cents, and each child did some tricks.
Ehrich’s mother made him a costume, and he performed on the trapeze. He called himself “Eric. Prince of the Air” and his best trick was to pick up pins with his teeth. He also performed as a contortionist (a person who twists his body into strange positions). This early training on the trapeze and as a contortionist was useful for him later in life. It helped prepare him for the kinds of tricks that made him famous.
Though Ehrich continued to work after school, he was earning very little. He wanted to earn more to help his family, so he decided to go to Texas. He had heard it was a good place to find a job. Since he knew his parents would not allow him to leave, he ran away. This was not a very well-planned escape. He took little food, clothes, or money. He also got on the wrong train, so that he ended up in Kansas City, Missouri.
In Kansas City, he sent his parents a postcard. He told them not to worry. He was going to Texas to make some money and he would be back in a year. His mother kept the postcard, and after she died, he kept it. He never threw away anything with his signature on it.
He did not get to Texas. Instead, he walked out of Kansas City, hoping to find work on a farm. But all the he could find were small jobs and a free meal now and then. Walking and riding wagons, he made his way through the states of Missouri and Illinois.
One day, tired and hungry, he knocked on a farmhouse door in southern Wisconsin. A women named Mrs. Flitcroft took one look at him and brought him inside. She gave him a good meal and a bath and sewed a hole in his pants. Ehrich remained there all winter. He became good friends with her son al. Along with helping on the farm, he also earned some money in the nearby town, which he sent home to his parents. For the rest of his life, he remembered how kind Mrs. Flitcroft had been.
While he was with the Flitcrofts, he got a letter from his mother telling him that his father had gone to New York City. He was hoping to find work as a rabbi there, since there was such a large Jewish community. Ehrich left the Flitcrofts and moved east to be with his father.
Once again, Ehrich’s father was unable to find any work except giving Hebrew lessons. For a boy like Ehrich, however, New York was full of opportunities. He quickly got work as a messenger for a department store. In a year, he and his father had saved enough money to bring the rest of the family to New York.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การรันอเวย์ จากแอปเปิล มีร์ครอบครัวย้ายไปมิลวอกี วิสคอนซิน แต่พ่อของ Ehirich ไม่มีโชคดีมากที่ค้นหางาน อย่างใดอย่างหนึ่ง วิธีเดียวที่เขาพบจะได้รับเงิน โดยให้เรียนภาษาฮิบรูได้ อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถหามากวิธีนี้ ในขณะเดียวกัน เด็กสองอย่างเกิด และมีร์ครอบครัวมักมีปัญหาในการชำระค่าเช่า และวางอาหารบนโต๊ะ เด็กชายมีร์เก่าเหลือโรงเรียนช่วยเหลือครอบครัว เมื่อ Ehrich เพียงแปดปี เขาทำหลังจากที่โรงเรียนขายหนังสือพิมพ์ และขัดรองเท้า ในชีวิตหลัง Houdini ต้องไม่ให้พูดเกี่ยวกับปีในมิลวอกี แต่มีบางช่วงเวลาที่สดใส เมื่อเก้า เพื่อนในย่านจัดละครสำหรับเด็ก พวกเขาคิดห้าเซ็นต์ และเทคนิคบางอย่างไม่ได้ของเด็กแต่ละคน แม่ของ Ehrich ทำเขาเครื่องแต่งกาย และเขากระทำกับการห้อยโหน เขาเรียกว่าตัวเอง "Eric เจ้าชายอากาศ" และเคล็ดลับที่ดีที่สุดของเขาคือการ รับหมุดกับฟันของเขา นอกจากนี้เขายังทำเป็น contortionist (คนที่บิดร่างกายของเขาในตำแหน่งแปลก ๆ) ฝึกแรก ๆ ในการห้อยโหน และ contortionist ที่มีประโยชน์สำหรับเขาในชีวิต มันช่วยทำให้เขาชนิดของเทคนิคที่ทำให้เขามีชื่อเสียง แม้ว่า Ehrich ยังคงทำงานหลังเลิกเรียน เขามีรายได้น้อยมาก จะต้องได้รับเพิ่มเติมเพื่อช่วยครอบครัว เพื่อให้เขาตัดสินใจจะไปเท็กซัส เขาได้ยินก็ดีหางาน เนื่องจากเขารู้ว่า พ่อจะไม่ยอมให้เขาไป เขาวิ่งหนีไป นี่ไม่ใช่หนีแผนดีมาก เขาเอาอาหารน้อย เสื้อผ้า หรือเงิน เขายังได้บนรถไฟไม่ถูกต้อง เพื่อให้เขาสิ้นสุดในแคนซัสซิตี้ มิสซูรี ในแคนซัสซิตี้ ส่งพ่อไปรษณียบัตร เขาบอกให้ไม่ต้องกังวล เขาไปเท็กซัสทำเงินบาง และเขาจะกลับมาในปี แม่เก็บโปสการ์ดที่ และหลังจากตาย เขาเก็บมัน เขาไม่โยนไปอะไรกับลายเซ็นของเขาไว้ ไม่ได้ไปยังเท็กซัส แทน เขาเดินจากแคนซัสซิตี้ หวังที่จะหางานในฟาร์ม แต่ทั้งหมดเขาพบมีงานขนาดเล็กและอาหารฟรีตอนนี้แล้ว เดิน และขี่เกวียน เขาทำทางของเขาผ่านรัฐมิสซูรีและอิลลินอยส์ วันหนึ่ง เหนื่อย และหิว เขากังวานประตูคุณภาพในวิสคอนซินที่ภาคใต้ ผู้หญิงชื่อนาง Flitcroft เอาลักษณะหนึ่งที่เขา และนำเขาภายใน เธอให้เขาอาบน้ำและอาหารดี และ sewed หลุมในกางเกงของเขา มี Ehrich ยังคงหนาวทั้งหมด เขากลายเป็นเพื่อนที่ดีกับ al. ลูกชายของเธอพร้อมกับช่วยฟาร์ม เขายังได้รับเงินบางส่วนในเมืองใกล้เคียง ซึ่งเขาไปบ้านพ่อ สำหรับส่วนเหลือของชีวิตของเขา เขาจำวิธีชนิด Flitcroft นางได้ ที่ มีการ Flitcrofts เขาได้รับจดหมายจากแม่ของเขาบอกเขาว่า พ่อของเขาได้ไปนิวยอร์ก เขาหวังที่จะหางานทำเป็น rabbi เนื่องจากมีเช่นใหญ่ชาวยิวชุมชน Ehrich ซ้าย Flitcrofts การ และตะวันออกย้ายไปอยู่กับพ่อของเขา อีกครั้ง พ่อของ Ehrich ไม่สามารถหางานใด ๆ ยกเว้นการให้เรียนภาษาฮิบรู สำหรับเด็กเช่น Ehrich ไร นิวยอร์กนั้นเต็มไปด้วยโอกาส เขาได้อย่างรวดเร็วได้งานเป็น messenger ที่สำหรับร้านค้าแผนก ในปี เขาและบิดาได้บันทึกเงินที่นำส่วนเหลือของครอบครัวสู่นิวยอร์ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนีจากแอปเปิลตันครอบครัวไวส์ย้ายไปมิลวอกีรัฐวิสคอนซิน แต่พ่อของ Ehirich ไม่ได้มีโชคดีมากในการหางานที่มีอย่างใดอย่างหนึ่ง วิธีเดียวที่เขาพบว่าจะได้รับเงินโดยให้เรียนภาษาฮิบรู แต่เขาไม่สามารถสร้างรายได้อย่างมากด้วยวิธีนี้.
ในขณะที่ลูกอีกสองคนเกิดและครอบครัวไวส์มักจะมีปัญหาในการจ่ายค่าเช่าและวางอาหารบนโต๊ะ เด็กชายไวส์เก่าออกจากโรงเรียนเพื่อช่วยเหลือครอบครัว เมื่อ Ehrich เป็นเพียงแปดขวบเขาทำงานหลังเลิกเรียนขายหนังสือพิมพ์และส่องแสงรองเท้า.
ในชีวิตต่อมาฮูดินี่ไม่ชอบที่จะพูดคุยเกี่ยวกับปีที่ผ่านมาผู้ที่อยู่ในมิลวอกี แต่มีช่วงเวลาที่สดใสไม่กี่คน เมื่อเขาอายุเก้าขวบเพื่อน ๆ ในพื้นที่ใกล้เคียงจัดละครเด็ก พวกเขาเรียกเก็บห้าเซ็นต์และเด็กแต่ละคนได้เทคนิคบางอย่าง.
แม่ Ehrich ทำให้เขาแต่งกายและเขาดำเนินการในราวสำหรับออกกำลังกาย เขาเรียกตัวเองว่า "เอริค เจ้าชายแห่งอากาศ "และเคล็ดลับที่ดีที่สุดของเขาคือการรับหมุดกับฟันของเขา นอกจากนี้เขายังดำเนินการเป็นนักดัดตน (คนที่บิดร่างกายของเขาเข้าไปอยู่ในตำแหน่งที่แปลก) การฝึกอบรมนี้ในช่วงต้นห้อยโหนและเป็นนักดัดตนเป็นประโยชน์สำหรับเขาต่อไปในชีวิต มันช่วยให้เขาเตรียมสำหรับชนิดของเทคนิคที่ทำให้เขามีชื่อเสียง.
แม้ว่า Ehrich ยังคงทำงานหลังจากที่โรงเรียนเขาก็มีรายได้น้อยมาก เขาต้องการที่จะได้รับมากขึ้นเพื่อช่วยครอบครัวของเขาดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะไปเท็กซัส เขาเคยได้ยินว่ามันเป็นสถานที่ที่ดีที่จะหางาน นับตั้งแต่ที่เขารู้ว่าพ่อแม่ของเขาจะไม่ยอมให้เขาออกไปจากเขาวิ่งหนีไป นี้ไม่ได้เป็นอย่างดีการวางแผนหลบหนี เขาเอาอาหารเล็ก ๆ น้อย ๆ , เสื้อผ้า, หรือเงิน นอกจากนี้เขายังได้บนรถไฟที่ไม่ถูกต้องเพื่อที่เขาจะสิ้นสุดลงในแคนซัสซิตี.
ในแคนซัสซิตี้เขาส่งพ่อแม่ของเขาโปสการ์ด เขาบอกว่าพวกเขาไม่ต้องกังวล เขากำลังจะไปเท็กซัสที่จะทำให้เงินบางส่วนและเขาจะกลับมาในปี แม่ของเขาเก็บไว้โปสการ์ดและหลังจากที่เธอเสียชีวิตเขาเก็บมันไว้ เขาไม่เคยโยนไปอะไรกับลายเซ็นของเขาบน.
เขาไม่ได้รับการเท็กซัส แต่เขาเดินออกมาจากแคนซัสซิตี้หวังที่จะหางานทำในฟาร์ม แต่ทั้งหมดที่เขาพบเป็นงานขนาดเล็กและอาหารฟรีขณะนี้แล้ว เดินและขี่เกวียนเขาทำทางของเขาผ่านรัฐมิสซูรีและอิลลินอยส์.
วันหนึ่งเหนื่อยและหิวเขาเคาะประตูบ้านในภาคใต้ของวิสคอนซิน ผู้หญิงคนหนึ่งชื่อนาง Flitcroft เอาหนึ่งมองไปที่เขาและนำเขาเข้าไปข้างใน เธอทำให้เขามีอาหารที่ดีและห้องอาบน้ำและเย็บหลุมในกางเกงของเขา Ehrich ยังคงมีอยู่ทุกฤดูหนาว เขากลายเป็นเพื่อนที่ดีกับอัลลูกชายของเธอ พร้อมกับการให้ความช่วยเหลือในฟาร์มนอกจากนี้เขายังได้รับเงินในเมืองใกล้เคียงซึ่งเขาถูกส่งกลับบ้านพ่อแม่ของเขา สำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเขาที่เขาจำได้ว่าชนิดนาง Flitcroft ได้รับ.
ในขณะที่เขาอยู่กับ Flitcrofts เขาได้รับจดหมายจากแม่ของเขาบอกเขาว่าพ่อของเขาได้ไปที่มหานครนิวยอร์ก เขาหวังที่จะหางานทำในฐานะที่เป็นอาจารย์อยู่ที่นั่นตั้งแต่มีเป็นเช่นชุมชนชาวยิวที่มีขนาดใหญ่ Ehrich Flitcrofts ซ้ายและเดินไปทางตะวันออกจะอยู่กับพ่อของเขา.
อีกครั้งหนึ่งที่พ่อของ Ehrich ก็ไม่สามารถที่จะหางานยกเว้นให้เรียนภาษาฮิบรูใด ๆ สำหรับเด็กเช่น Ehrich แต่นิวยอร์กเต็มไปด้วยโอกาส ได้อย่างรวดเร็วเขาได้ทำงานเป็นสารสำหรับห้างสรรพสินค้าได้ ในปีเขาและพ่อของเขาได้บันทึกเงินพอที่จะนำส่วนที่เหลือของครอบครัวไปนิวยอร์ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนี
จากแอปเปิล ครอบครัววีสย้ายไปมิลวอกี , วิสคอนซิน แต่พ่อ ehirich ไม่ได้มีโชคมาก การหางานนั้นด้วย วิธีเดียวที่เขาพบที่จะได้รับเงินโดยการให้บทเรียนภาษาฮิบรู แต่เขาไม่สามารถได้รับมากอย่างนี้ .
ส่วนอีกสองลูกเกิดและครอบครัว ไวส์ มักจะมีปัญหาการจ่ายค่าเช่า และการวางอาหารบนโต๊ะพวกไวส์เก่าออกจากโรงเรียนเพื่อช่วยสนับสนุนครอบครัว เมื่อเอริกเป็นเพียงแปดขวบ เขาต้องทำงานหลังเลิกเรียน ขายหนังสือพิมพ์ และ ส่องรองเท้า .
ในชีวิตในภายหลัง ฮูดีนี่ไม่ต้องการพูดคุยเกี่ยวกับปีที่ผ่านมาในมิลวอกี แต่ก็มีช่วงเวลาที่สว่างน้อย เมื่อเขาอายุเก้าขวบ เพื่อนๆ ในบ้านจัดเด็กคณะละครสัตว์ พวกเขาคิดห้าเซ็นต์และเด็กแต่ละทำเทคนิคบาง .
แม่เอริกาเขาแต่งตัว และเขาแสดงในใน . เขาเรียกตัวเองว่า " เอริค เจ้าชายแห่งอากาศ " และเคล็ดลับที่ดีที่สุดของเขาคือการหยิบเข็มกับฟันของเขา เขายังแสดงเป็นนักดัดตน ( คนที่บิดร่างกายของเขาในตำแหน่งที่แปลก ) ก่อนการฝึกอบรมที่ห้อยโหนและดัดตนมีประโยชน์สำหรับเขาในชีวิตในภายหลัง