Alzheimer’s disease (AD) is the lea

Alzheimer’s disease (AD) is the leading cause of dementia in
the elderly and is characterized by the presence of extensive
plaque deposition and neurofibrillary pathology. A number
of clinical studies have suggested that estrogen therapy may
delay the onset or contribute to the prevention and/or attenuation
of Alzheimer’s disease (AD) [155–163, and 164 for review].
As reviewed by Henderson [165], 12 case-control and cohort
studies were conducted in the 1990s on estrogen use and
AD. All but two studies found a significantly reduced risk of
the incidence of AD in women who were estrogen users versus
nonusers. In fact, meta-analysis studies suggest overall
Alzheimer risk reductions of about 29–44% [161,162]. However,
several studies showed that estrogen treatment after
the disease process has started was generally unsuccessful
in ameliorating the decline in cognitive function in AD that
inevitably occurs over time [166–168], although there are dissenting
studies in the literature [169–171].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคอัลไซเมอร์ (AD) เป็นสาเหตุของสมองเสื่อมในผู้สูงอายุ และโดยสถานะของอย่างละเอียดหินปูนสะสมและพยาธิ neurofibrillary หมายเลขของการศึกษาทางคลินิกได้แนะนำว่า การรักษาด้วยฮอร์โมนหญิงอาจเลื่อนการเริ่ม หรือมีส่วนร่วมเพื่อป้องกันหรือลดทอนของโรคอัลไซเมอร์ (AD) [155-163 และ 164 ทบทวน]เป็นการตรวจทาน โดย Henderson [165], 12 กรณีควบคุมและผู้ผ่านได้ดำเนินการศึกษาในทศวรรษที่ 1990 เมื่อใช้ฮอร์โมนหญิง และโฆษณา พบความเสี่ยงที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญของการศึกษาทั้งหมด แต่สองอุบัติการณ์ของโฆษณาในผู้หญิงที่ฮอร์โมนหญิงผู้ใช้เมื่อเทียบกับnonusers ในความเป็นจริง ศึกษา meta-analysis แนะนำโดยรวมลดความเสี่ยงอัลไซประมาณ 29-44% [161,162] อย่างไรก็ตามหลายการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการรักษาฮอร์โมนหญิงหลังมีการเริ่มต้นกระบวนการโรคสำเร็จโดยทั่วไปใน ameliorating ลดลงในฟังก์ชันรับรู้โฆษณาที่ย่อมเกิดขึ้นช่วงเวลา [166-168], แต่มีอยู่ dissentingการศึกษาวรรณคดี [169-171]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคอัลไซเม (AD) เป็นสาเหตุสำคัญของภาวะสมองเสื่อมใน
ผู้สูงอายุและโดดเด่นด้วยการปรากฏตัวของที่กว้างขวาง
การสะสมคราบจุลินทรีย์และพยาธิวิทยา neurofibrillary จำนวน
ของการศึกษาทางคลินิกได้ชี้ให้เห็นว่าการรักษาด้วยฮอร์โมนอาจ
ชะลอการโจมตีหรือนำไปสู่การป้องกันและ / หรือการลดทอน
ของการเกิดโรคอัลไซเม (AD) [155-163 และ 164 สำหรับความคิดเห็น].
ในฐานะที่เป็นการตรวจสอบโดยเฮนเดอ [165] 12 กรณี -control และการศึกษา
การศึกษาได้ดำเนินการในปี 1990 เกี่ยวกับการใช้สโตรเจนและ
โฆษณา แต่ทั้งสองการศึกษาพบว่ามีความเสี่ยงที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญของ
อุบัติการณ์ของการโฆษณาในผู้หญิงที่ถูกเมื่อเทียบกับผู้ใช้สโตรเจน
nonusers ในความเป็นจริงการศึกษา meta-analysis แนะนำโดยรวม
ลดความเสี่ยงอัลไซเมประมาณ 29-44% [161,162] อย่างไรก็ตาม
การศึกษาหลายแห่งแสดงให้เห็นว่าการรักษาสโตรเจนหลังจาก
กระบวนการของโรคได้เริ่มต้นโดยทั่วไปไม่ประสบความสำเร็จ
ในขบเขี้ยวเคี้ยวฟันลดลงในการทำงานทางปัญญาในการโฆษณาที่
หลีกเลี่ยงไม่ได้เกิดขึ้นในช่วงเวลา [166-168] แม้ว่าจะมีที่ไม่เห็นด้วย
การศึกษาในวรรณคดี [169-171] .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมองเสื่อม ( AD ) เป็นสาเหตุของโรคสมองเสื่อมในผู้สูงอายุ
และมีลักษณะการสะสมคราบจุลินทรีย์และกว้างขวาง
neurofibrillary พยาธิวิทยา หมายเลข
ของการศึกษาทางคลินิก พบว่า มีฮอร์โมนเอสโตรเจน การรักษาอาจ
หน่วงเวลา onset หรือมีส่วนร่วมในการป้องกันและ / หรือการลดทอน
ของโรคอัลไซเมอร์ ( AD ) [ 155 – 163 และ 164 สำหรับความคิดเห็น
]เท่าที่ดูโดยเฮนเดอร์สัน [ 165 ] 12 และย้อนหลังตั้งแต่
ศึกษาจำนวนในปี 1990 ในการใช้สโตรเจนและ
โฆษณาทั้งหมด แต่สองการศึกษาพบว่าสามารถลดความเสี่ยงของการเกิดของ
โฆษณาในผู้หญิงที่สโตรเจนผู้ใช้เมื่อเทียบกับ
nonusers . ในความเป็นจริงในการวิเคราะห์การศึกษาให้โดยรวม
อัลไซเมอร์ความเสี่ยง ( ประมาณ 29 - 44 % [ 161162 ] อย่างไรก็ตาม
หลายการศึกษาพบว่าเอสโตรเจนในการรักษาหลัง
กระบวนการโรคได้เริ่มต้นโดยทั่วไปคือไม่ประสบความสำเร็จ
ใน ameliorating ลดลงในกระบวนการรับรู้ในโฆษณานั้นย่อมเกิดขึ้นตามกาลเวลา
[ 166 – 168 ] แม้ว่ามีการศึกษาที่ไม่เห็นด้วย
ในวรรณคดี [ 169 - 171 ] .