The conventionally-bred varieties a

The conventionally-bred varieties are similar to the "blue" tomatoes that have also been developed at the John Innes Centre in the UK using GMO gene splicing techniques, incorporating genes from snapdragons to increase the anthocyanin levels.[5][6] While both the conventionally-bred and the engineered varieties exhibit altered expression of the same transcription factor of the MYB (transcription factor) class which controls the anthocyanin biosynthesis, the engineered variety additionally produces the pigments in the flesh of the fruit rather than just the skin. This results in almost 100-fold higher concentration of anthocyanins in the engineered fruits compared to the conventional varieties.[7] The inventors of the GMO blue tomato, Jonathan Jones and Cathie Martin of the John Innes Centre, founded a company called Norfolk Plant Sciences[8] to commercialize the blue tomato. They partnered with a company in Canada called New Energy Farms to grow a large crop of blue tomatoes, from which to create juice to test in clinical trials on the way to obtaining regulatory approval

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พันธุ์ bred ดีจะคล้ายกับมะเขือเทศ "สีฟ้า" ที่ยังได้รับการพัฒนาจอห์น Innes เซ็นเตอร์ในสหราชอาณาจักรใช้ยีนจีเอ็มโอ splicing เทคนิค เพจยีน snapdragons เพื่อเพิ่มระดับมีโฟเลทสูง [5] [6] ในขณะดี-bred และจัดแสดงพันธุ์ออกแบบเปลี่ยนแปลงค่าของตัวคูณ transcription เดียวกันของคลา MYB (transcription ปัจจัย) ซึ่งควบคุมการสังเคราะห์มีโฟเลทสูง หลากหลายออกแบบทำให้เกิดสีในเนื้อของผลไม้มากกว่าแค่ผิวนอกจากนี้ ซึ่งผลเกือบ 100-fold ความเข้มข้นสูงของ anthocyanins ในผลไม้ออกแบบเมื่อเทียบกับสายพันธุ์ทั่วไป [7] ที่นักประดิษฐ์ของมะเขือเทศจีเอ็มโอบลู โจนส์ Jonathan และ Cathie มาร์ตินศูนย์ Innes จอห์น ก่อตั้งบริษัทนอร์ฟอล์คพืชศาสตร์ [8] การเงินมะเขือเทศสีน้ำเงินเรียกว่า พวกเขาร่วมมือกับบริษัทในแคนาดาเรียกว่าฟาร์มพลังงานใหม่เพื่อปลูกพืชขนาดใหญ่ของมะเขือเทศสีน้ำเงิน ซึ่งสร้างน้ำเพื่อทดสอบในการทดลองทางคลินิกทางการได้รับอนุมัติข้อบังคับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พันธุ์อัตภาพพันธุ์มีความคล้ายคลึงกับ "สีฟ้า" มะเขือเทศที่ได้รับการพัฒนาที่จอห์นอินส์เซ็นเตอร์ในสหราชอาณาจักรโดยใช้เทคนิคการประกบยีนจีเอ็มโอผสมผสานยีนจากดอกเพื่อเพิ่มระดับ anthocyanin ได้. [5] [6] ขณะที่ทั้งสอง อัตภาพพันธุ์และพันธุ์วิศวกรรมแสดงการแสดงออกของการเปลี่ยนแปลงของปัจจัยถอดความเดียวกันของ MYB (ถอดความปัจจัย) ระดับที่ควบคุมการสังเคราะห์ anthocyanin ที่หลากหลายนอกจากนี้การออกแบบการผลิตเม็ดสีในเนื้อของผลไม้มากกว่าแค่ผิว ซึ่งจะส่งผลในเกือบ 100 เท่าความเข้มข้นที่สูงขึ้นของ anthocyanins ในผลไม้การออกแบบเมื่อเทียบกับพันธุ์เดิม. [7] นักประดิษฐ์ของจีเอ็มโอมะเขือเทศสีฟ้า, โจนาธานโจนส์และมาร์ติน Cathie ของจอห์นอินส์เซ็นเตอร์ก่อตั้ง บริษัท ที่เรียกว่านอร์โฟล์คพืชศาสต​​ร์ [8] เพื่อเป็นการค้ามะเขือเทศสีฟ้า พวกเขาร่วมมือกับ บริษัท ในแคนาดาที่เรียกว่าฟาร์มพลังงานใหม่ที่จะเติบโตพืชขนาดใหญ่ของมะเขือเทศสีฟ้าที่จะสร้างน้ำที่จะทดสอบในการทดลองทางคลินิกเกี่ยวกับวิธีการที่จะได้รับการอนุมัติกฎระเบียบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งโดยทั่วไปพันธุ์พันธุ์คล้ายกับ " มะเขือเทศสีฟ้า " ที่ได้รับการพัฒนาที่จอห์น นเนสศูนย์ใน UK ใช้จีเอ็มโอยีน splicing เทคนิคผสมผสานยีนจาก Snapdragons เพื่อเพิ่มระดับแอนโธไซยานิน[ 5 ] [ 6 ] โดยทั่วไปในขณะที่ทั้งสองพันธุ์และวิศวกรรมมีการเปลี่ยนแปลงการแสดงออกของลักษณะเดียวกัน ถอดความปัจจัยของ myb ( ถอดความปัจจัย ) ชั้นซึ่งควบคุมแอนโธไซยานินใน วิศวกรรมหลากหลายนอกจากนี้ผลิตเม็ดสีในเนื้อของผลไม้ที่มากกว่าแค่ผิวผลนี้ในเกือบ 100 เท่าสูงกว่าความเข้มข้นของแอนโทไซยานินในการออกแบบผลไม้เมื่อเทียบกับพันธุ์ทั่วไป [ 7 ] นักประดิษฐ์ของจีเอ็มโอ สีฟ้า มะเขือเทศ โจนาธาน โจนส์ และ เคธี มาร์ทินของศูนย์จอห์น นเนส ก่อตั้งบริษัทที่ชื่อว่า นอร์ฟอล์ค พืชศาสตร์ [ 8 ] commercialize มะเขือเทศสีฟ้าพวกเขาร่วมมือกับ บริษัท ในแคนาดา เรียกว่า ฟาร์มพลังงานใหม่ที่จะเติบโตพืชขนาดใหญ่ของมะเขือเทศสีฟ้า ซึ่งการสร้างน้ำในการทดสอบในการทดลองทางคลินิกในวิธีที่จะได้รับการอนุมัติกฎระเบียบ