. Previous Research Hwang and Kogan

. Previous Research
Hwang and Kogan (2003) described that human resource planning has always been a key issue to
professional companies, explicitly considering its structure, cost of recruitment and hiring, workload, etc.
Moreover Purwadi et al (1999) explained that the Japanese management style has given a good condition
for planning the human resource itself. Lifetime employment system gives a good relationship between
employers and employees. Rough behavior of cutting excess employees is unacceptable in Japan.
Companies and their employees work together, and employees work for the same company throughout
their entire life. They give all their effort for the company. Companies hire the inexperienced younger
people, then educate and train them. Companies should avoid dismissing employees as much as possible
by resorting to various employment adjustment mechanisms. Geelhaar et al (2003) explained that many
new topics, interdisciplinary team work and the call for fast success in learning are challenges for
advanced training. Nagaraj and Kamalanabhan (2005) concluded that there is a link between the business
strategy pursued by the firm and its human resource policies and practices.
1.3. Purpose
The purposes of this paper are (1) elaborate the characteristics of Japanese style of management,
especially for dealing with human resource planning; (2) provide a deep discussion on the practices of
Japanese human resource planning; (3) evaluate the role of human resource planning practices for
increasing industrial competitiveness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

. งานวิจัยก่อนหน้านี้ Hwang และ Kogan (2003) อธิบายว่า การวางแผนทรัพยากรมนุษย์จะได้ประเด็นที่สำคัญ บริษัทมืออาชีพ ชัดเจนพิจารณาของโครงสร้าง ต้นทุนของการสรรหาบุคลากรและการจ้างงาน ปริมาณงาน ฯลฯ Moreover Purwadi et al (1999) อธิบายว่า สไตล์ญี่ปุ่นจัดการให้สภาพดี การวางแผนทรัพยากรมนุษย์เอง อายุการใช้งานทำงานทำให้ความสัมพันธ์ระหว่าง นายจ้างและพนักงาน ลักษณะการทำงานคร่าว ๆ ของตัดพนักงานส่วนเกินเป็นต้นในประเทศญี่ปุ่น บริษัทและพนักงานของพวกเขาทำงานร่วมกัน และพนักงานทำงานในบริษัทเดียวกันตลอด ชีวิตของพวกเขาทั้งหมด พวกเขาให้ความพยายามทั้งหมดของบริษัท บริษัทจ้างที่มือใหม่อายุน้อยกว่า คน แล้วรู้ และรถไฟพวกเขา บริษัทควรหลีกเลี่ยง dismissing พนักงานมากที่สุด โดยพยายามมากกับกลไกการปรับปรุงงานต่าง ๆ Geelhaar et al (2003) อธิบายว่า หลาย หัวข้อใหม่ อาศัยทีมงาน และเรียกร้องความสำเร็จอย่างรวดเร็วในการเรียนรู้เป็นความท้าทายสำหรับ ขั้นสูงการฝึกอบรม Nagaraj และ Kamalanabhan (2005) สรุปว่า มีการเชื่อมโยงระหว่างธุรกิจ กลยุทธ์ติดตาม โดยบริษัท และนโยบายทรัพยากรมนุษย์ และแนวทางปฏิบัติ1.3 วัตถุประสงค์ วัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือ (1) อธิบายลักษณะของสไตล์ญี่ปุ่นการจัดการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการจัดการกับการวางแผนทรัพยากรมนุษย์ (2) ให้การสนทนาลึกในวิธีปฏิบัติของ วางแผน ทรัพยากรมนุษย์ญี่ปุ่น (3) ประเมินบทบาทของทรัพยากรมนุษย์การวางแผนปฏิบัติการ เพิ่มศักยภาพในการแข่งขันอุตสาหกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. ก่อนหน้างานวิจัย
ฮวางและโคแกน ( 2003 ) อธิบายว่า การวางแผนทรัพยากรมนุษย์ มักเป็นปัญหาสำคัญ

บริษัทมืออาชีพ โดยพิจารณาโครงสร้างต้นทุนการสรรหาและว่าจ้าง ภาระงาน ฯลฯ
นอกจากนี้ purwadi et al ( 1999 ) อธิบายว่ารูปแบบการจัดการที่ญี่ปุ่นได้รับ
สภาพดีสำหรับการวางแผนทรัพยากรมนุษย์ นั่นเองระบบการจ้างงานตลอดชีวิตให้ความสัมพันธ์ที่ดีระหว่าง
นายจ้างและลูกจ้าง พฤติกรรมที่หยาบตัดพนักงานส่วนเกินเป็นที่ยอมรับในประเทศญี่ปุ่น
บริษัทและพนักงานของพวกเขาทำงานด้วยกัน และพนักงานทำงานบริษัทเดียวกันตลอด
ชีวิตของพวกเขาทั้ง พวกเขาให้ทั้งหมด ความพยายามของพวกเขาให้กับ บริษัท บริษัทจ้างมือใหม่น้อง
คน แล้วให้ความรู้และฝึกพวกเขาบริษัทควรหลีกเลี่ยงการปลดพนักงานมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้โดยการใช้กลไกการปรับตัว
งานต่าง ๆ geelhaar et al ( 2003 ) อธิบายว่าหัวข้อใหม่มาก
, การทำงานเป็นทีมสหวิทยาการและเรียกความสำเร็จอย่างรวดเร็วในการเรียนรู้มีความท้าทายสำหรับ
การฝึกอบรมขั้นสูง และ nagaraj kamalanabhan ( 2005 ) พบว่ามีการเชื่อมโยงระหว่างธุรกิจ
กลยุทธ์ตาม บริษัท และนโยบายการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของตนและการปฏิบัติ .
1.3 . จุดประสงค์
วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือ ( 1 ) ซับซ้อนลักษณะของสไตล์ญี่ปุ่นของการจัดการ
โดยเฉพาะสำหรับการจัดการกับการวางแผนทรัพยากรมนุษย์ ( 2 ) จัดให้มีการอภิปรายลึกในการปฏิบัติของ
การวางแผนทรัพยากรมนุษย์ญี่ปุ่น ( 3 ) ศึกษาบทบาทของทรัพยากรมนุษย์การวางแผนการปฏิบัติ
เพิ่มขีดความสามารถการแข่งขันของอุตสาหกรรม .