However, the recommended optimum ra

However, the recommended optimum rate of conventionally applied NPK for mature date palm is greatly variable among scientists, possibly due to variations in soil and climatic conditions, irrigation system, tree age and cultivars. For full mature fruiting date palms, Sinclair et al. (1981) recommended a yearly addition of 1100 g N and 800 g P/fruitful tree for producing the highest yield and quality of dates. Bliss and Mathez (1983) recommended 930 g N and 620 g/tree yearly. While, Dialamia and Mohebi (2010) recommended 700 g N, 500 g P and 1300 g K per tree yearly for the highest yield and quality of ‘Sayer’ dates in Iran. However, the recommendation for Iraqi date palms was about 2300 g N, 1200 g P and 1400 g K per tree (Al-Rawi, 1998). The higher fruit weight, flesh/seed ratio, fruit length and diameter in T3 and T4 than the other treatments might be attributed to fruit set percentage and/or fruit retention (the number of fruit per bunch) since, fruit set tended to be lower in these treatments than the others (Table 1). Thus, the available assimilates were possibly divided on a lower number of fruits/bunch, resulted in higher fruit weight, flesh/seed ratio, fruit length and diameter in T3 and T4 than the other treatments. Similarly, in olive, Morales-Sillero et al. (2007) found that oil yield increased with the fertilizer dose as a result of the increase in the number of fruits per tree by the fertigation treatments. Also, total yield/palm was significantly higher in 2014 than 2013 season. However, the contrast holds true for the physical quality characteristics of fruit (Table 2). These results might also be explained by higher fruit set percentage in 2014 (ranged from 42% to 52%; Table 1) than in 2013 season (about 15–20%). The significant interaction effects between treatments and season on yield/palm, fruit weight and length revealed that the differences in yield/palm among the treatments were insignificant in 2013, in contrast to 2014 season (Table 3). Also, in both seasons, fruit weight and length were significantly higher in T3 and T4 than all other treatments (Table 3). The biochemical quality characteristics of fruit showed unspecific trend toward the applied fertilization treatments (Tables 4 and 5). However, the overall quality characteristics of fruit were not negatively affected by the applied fertigation treatments. The current experiment showed that both physical and biochemical quality characteristics of fruit produced by the tissue culture-regenerated ‘Barhee’ date palms (Tables 2–5) were similar to those of conventionally offshoots-regenerated palms as previously reported (Alkhateeb, 2008; Awad and Al-Qurashi, 2012; Mohamed et al., 2014). The photosynthesis pigments chlorophyll a C3 plants like date palm was about (3) (Youssef and Awad, 2008) of normal composition of the light harvesting complexes but this ratio was, however, decreased with increasing irrigation water salinity that should reflect a reduction in light harvesting efficiency (Das et al., 2002). Results clearly revealed that the conventional treatment (CT) and the fertigation treatments T2 and T3 increased the availability of NPK, especially nitrogen (Table 9) without, however, a further increase in leaves, except for T2 (Table 7). P concentration either under or between the drippers was significantly higher in T2 and T3 than CT that showed the lowest level. K concentration under the drippers was not significantly affected by the applied fertilization treatments while, between the drippers, it was higher in T2 and T3 than T4 that showed the lowest level. However, such changes in soil NPK availability were not reflected in leaves (Table 7). Such insignificant differences for NPK among treatments could be attributed to the unfavorable soil conditions including high soil salinity, high level of calcium carbonate and high irrigation water salinity. Such condition prevents or slows down the uptake of nutrients by plant. The less nutrients availability in conventional treatment (CT) especially P might be due to the nature of P mobility beside the presence of calcium carbonates in the experimental soil. Phosphorus mobility in soil is very restricted due to its strong retention by soil oxides and clay minerals. Soil application of P fertilizers generally results in poor availability and utilization efficiency because P ions rapidly undergo precipitation and adsorption reactions in the soil. Also, under calcareous conditions, P is readily fixed (Papadopoulos and Ristimaki, 1998). Fertigation treatments gradually increased the amount of available nutrients according to their amount of application; the highest NPK were in T2 followed by T3 and T4 respectively. Nitrogen does not react with the soil exchange sites and is not held in soils. It moves with other soluble salts to the wetted front. Therefore, it is recommended to apply with small amount every irrigation time for better efficient use.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม อัตราการแนะนำที่เหมาะสมตามอัตภาพใช้ NPK สำหรับผู้ใหญ่วันปาล์มจะผันแปรอย่างมากในหมู่นักวิทยาศาสตร์ อาจเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของดิน และสภาพภูมิอากาศ ระบบชลประทาน ต้นไม้อายุ และสายพันธุ์ สำหรับผู้ใหญ่เต็มผลวันปาล์ม ซินแคลร์ et al. (1981) แนะนำเพิ่มปี 1100 กรัม N และ 800 กรัมต้น P ผลผลิตผลผลิตและคุณภาพของวันสูงสุด บลิสและ Mathez (1983) และแนะนำ 930 g N 620 กรัม/ต้นปีนี้ ในขณะที่ Dialamia และ Mohebi (2010) แนะนำ 700 g N, 500 g P และ K 1300 กรัมต่อต้นต่อปีสำหรับอัตราผลตอบแทนสูงสุดและคุณภาพของวัน 'Sayer' ในอิหร่าน อย่างไรก็ตาม คำแนะนำและอิรักวันปาล์มได้ประมาณ 2300 กรัม N, 1200 g P และ K 1400 กรัมต่อต้น (อัลรวิ 1998) ความสูงน้ำหนักผลไม้ อัตราส่วนเนื้อ/เมล็ด ผลไม้ยาว และเส้นผ่าศูนย์กลางใน T3 และ T4 มากกว่าการรักษาอาจนำมาประกอบกับผลไม้กำหนดเปอร์เซ็นต์หรือผลไม้การเก็บข้อมูล (จำนวนผลไม้ต่อพวง) ตั้งแต่ ผลไม้ชุดที่มีแนวโน้มจะต่ำกว่าในการรักษาเหล่านี้กว่าคนอื่น ๆ (ตารางที่ 1) ดังนั้น การมี assimilates อาจจะถูกแบ่งออกในเลขล่างของผลไม้/พวง น้ำหนักผลไม้สูงขึ้น อัตราเนื้อ/เมล็ด ผลไม้ยาว และเส้นผ่าศูนย์กลางใน T3 และ T4 มากกว่าการรักษา ในทำนองเดียวกัน มะกอก ราเลส Sillero et al. (2007) พบว่าน้ำมันผลผลิตเพิ่มขึ้น ด้วยปริมาณปุ๋ยเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของผลไม้ต่อต้น โดยการรักษาให้ ยัง รวมผลผลิต/ปาล์มได้สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในปี 2557 กว่าฤดูกาลปี 2013 อย่างไรก็ตาม ความคมชัดถือเป็นจริงสำหรับลักษณะทางกายภาพคุณภาพของผลไม้ (ตาราง 2) ผลลัพธ์เหล่านี้อาจยังสามารถอธิบายได้ ด้วยสูงผลไม้ตั้งค่าเปอร์เซ็นต์ในปี 2557 (โจมตีระยะไกลจาก 42% เป็น 52% ตารางที่ 1) กว่าใน 2013 ตั้งแต่ (ประมาณ 15-20%) การติดต่อที่สำคัญผลกระทบระหว่างการรักษาและฤดูกาลผลผลิต/ปาล์ม ผลไม้น้ำหนัก และความยาวเปิดเผยว่า ความแตกต่างในผลผลิต/ปาล์มระหว่างการรักษาได้ไม่มีนัยสำคัญใน 2013 ในฤดูกาล 2014 (ตาราง 3) ด้วย ในทั้งสองฤดูกาล ผลไม้น้ำหนักและความยาวได้อย่างมีนัยสำคัญมากกว่า T3 และ T4 รักษาทั้งหมดอื่น ๆ (ตาราง 3) ลักษณะคุณภาพทางชีวเคมีของผลไม้พบ unspecific โน้มการปฏิสนธิใช้รักษา (ตารางที่ 4 และ 5) อย่างไรก็ตาม ลักษณะคุณภาพโดยรวมของผลไม้ได้ไม่ผลลบกระทบ โดยการใช้น้ำรักษา การทดลองปัจจุบันแสดงให้เห็นว่า ทั้งสองลักษณะคุณภาพทางกายภาพ และชีวเคมีของผลไม้ที่ผลิต โดยเยื่อสร้างใหม่ 'Barhee' วันปาล์ม (ตารางที่ 2-5) คล้ายคลึงกับของปาล์มตามอัตภาพ offshoots สร้างเป็นรายงานไปก่อนหน้านี้ (Alkhateeb, 2008 บินอะวาดและ Al-Qurashi, 2012 Mohamed et al. 2014) การสังเคราะห์แสงของพืชคลอโรฟิลล์ a C3 เหมือนวันปาล์มเกี่ยวกับ (3) (ผู้เข้าและบินอะวาด 2008) สีขององค์ประกอบปกติแสงเก็บเกี่ยวคอมเพล็กซ์แต่อัตราส่วนนี้ อย่างไรก็ตาม ลดลง ด้วยการเพิ่มความเค็มน้ำชลประทานควรสะท้อนถึงการลดแสงที่เก็บเกี่ยวประสิทธิภาพ (Das et al. 2002) ผลชัดเจนเปิดเผยว่า การรักษาแบบเดิม (CT) และการรักษาให้ T2 และ T3 เพิ่มขึ้นความพร้อมของ NPK โดยเฉพาะอย่างยิ่งไนโตรเจน (ตาราง 9) ไม่ มี อย่างไรก็ตาม เพิ่มเติมในใบ ยกเว้น T2 (ตาราง 7) ความเข้มข้นของ P ภายใต้ หรือ ระหว่าง drippers การแก้ไขสูงใน T2 และ T3 มากกว่า CT ที่แสดงให้เห็นระดับต่ำที่สุด ความเข้มข้น K ภายใต้ drippers ที่ถูกไม่มากมีผลกระทบ โดยการรักษาใช้ปฏิสนธิในขณะที่ ระหว่าง drippers มันสูงกว่า T2 และ T3 T4 ที่แสดงให้เห็นระดับต่ำที่สุด อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงในดิน NPK พร้อมถูกสะท้อนในใบ (ตาราง 7) ความแตกต่างดังกล่าวไม่มีนัยสำคัญสำหรับ NPK ระหว่างรักษาสามารถนำมาประกอบกับสภาพดินไม่เอื้ออำนวยที่รวมทั้งความเค็มของดินสูง แคลเซียมคาร์บอเนตและความเค็มของน้ำชลประทานสูงระดับสูง สภาพดังกล่าวช่วยป้องกัน หรือชะลอการดูดซึมของสารอาหารจากพืช ความพร้อมใช้งานน้อยกว่าสารอาหารในการรักษา (CT) โดยเฉพาะ P อาจเนื่องจากการเคลื่อนที่ P ข้างการปรากฏตัวของแคลเซียมคาร์บอเนตในดินทดลอง การเคลื่อนย้ายฟอสฟอรัสในดินถูกจำกัดมากเนื่องจากการเก็บรักษาความแข็งแกร่ง โดยดินออกไซด์และแร่ดินเหนียว ดินใช้ปุ๋ย P โดยทั่วไปผลในประสิทธิภาพความพร้อมและการใช้ประโยชน์ต่ำเนื่องจากไอออน P รับฝนและปฏิกิริยาดูดซับในดินอย่างรวดเร็ว นอกจากนี้ ภายใต้เงื่อนไขเนื้อปูน P คือพร้อมแก้ไข (ตุสได้รับและ Ristimaki, 1998) รักษาน้ำค่อย ๆ เพิ่มขึ้นของบริการตามจำนวนการประยุกต์ NPK สูงที่สุดอยู่ใน T2 ตาม ด้วย T3 และ T4 ตามลำดับ ไนโตรเจนทำปฏิกิริยากับดินแลกเปลี่ยนเว็บไซต์ และไม่ได้เก็บไว้ในดิน จะย้ายกับเกลือชนิดอื่น ๆ ด้านหน้าเปียก ดังนั้น มันจะแนะนำให้สมัครทุกครั้งชลประทานสำหรับการใช้งานมีประสิทธิภาพดีกว่าเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างไรก็ตามอัตราที่เหมาะสมที่แนะนำของ NPK นำไปใช้ตามอัตภาพสำหรับวันที่ปาล์มผู้ใหญ่เป็นอย่างมากในหมู่นักวิทยาศาสตร์ตัวแปรอาจจะเป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงในดินและสภาพภูมิอากาศ, ระบบชลประทานอายุต้นไม้และสายพันธุ์ สำหรับเต็มวันผู้ใหญ่ผลปาล์มซินแคล, et al (1981) แนะนำนอกจากประจำปี 1100 กรัม N และ 800 กรัม P / ต้นไม้มีผลในการผลิตผลผลิตสูงสุดและคุณภาพของวัน ความสุขและความ Mathez (1983) แนะนำ 930 กรัม n และ 620 กรัม / ต้นเป็นประจำทุกปี ในขณะที่ Dialamia และ Mohebi (2010) แนะนำ 700 กรัม N, P 500 กรัมและ 1,300 กรัมต่อต้น K ประจำปีผลผลิตสูงสุดและคุณภาพของวัน 'Sayer' ในอิหร่าน อย่างไรก็ตามข้อเสนอแนะสำหรับวันที่ฝ่ามืออิรักเป็นประมาณ 2,300 กรัม N, P 1200 กรัมและ 1,400 กรัมต่อต้น K (Al-รวิ, 1998) น้ำหนักผลไม้ที่สูงกว่าอัตราส่วนเนื้อ / เมล็ดยาวและผลไม้ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางใน T3 และ T4 กว่าการรักษาอื่น ๆ อาจจะนำมาประกอบกับเปอร์เซ็นต์การติดผลและ / หรือการเก็บรักษาผลไม้ (หมายเลขของผลไม้ต่อพวง) ตั้งแต่ติดผลมีแนวโน้มที่จะลดลง ในการรักษาเหล่านี้กว่าคนอื่น ๆ (ตารางที่ 1) ดังนั้น assimilates ใช้ได้ถูกแบ่งออกเป็นไปได้ในจำนวนที่ลดลงของผลไม้ / พวงส่งผลให้น้ำหนักสูงกว่าผลไม้อัตราส่วนเนื้อ / เมล็ดยาวและผลไม้ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางใน T3 และ T4 กว่าการรักษาอื่น ๆ ในทำนองเดียวกันในมะกอกโมราเลส-Sillero et al, (2007) พบว่าผลผลิตน้ำมันเพิ่มขึ้นด้วยปริมาณปุ๋ยเป็นผลมาจากการเพิ่มจำนวนของผลไม้ต่อต้นโดยการรักษาปุ๋ยทางระบบน้ำที่ นอกจากนี้ผลผลิตรวม / ปาล์มสูงอย่างมีนัยสำคัญในปี 2014 กว่าฤดูกาล 2013 แต่ความคมชัดถือเป็นจริงสำหรับลักษณะทางกายภาพที่มีคุณภาพของผลไม้ (ตารางที่ 2) ผลลัพธ์เหล่านี้อาจจะอธิบายได้ด้วยเปอร์เซ็นต์การติดผลที่สูงขึ้นในปี 2014 (ตั้งแต่ 42% ถึง 52%; ตารางที่ 1) กว่าในฤดูกาล 2013 (ประมาณ 15-20%) ผลกระทบการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรักษาและฤดูกาลต่อผลผลิต / ปาล์มน้ำหนักผลไม้และระยะเวลาในการศึกษาพบว่าความแตกต่างในอัตราผลตอบแทน / ปาล์มท่ามกลางการรักษาที่ถูกที่ไม่มีนัยสำคัญในปี 2013 ในทางตรงกันข้ามกับฤดูกาล 2014 (ตารางที่ 3) นอกจากนี้ในฤดูกาลทั้งน้ำหนักผลไม้และระยะเวลาที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน T3 และ T4 กว่าการรักษาอื่น ๆ ทั้งหมด (ตารางที่ 3) ลักษณะทางชีวเคมีที่มีคุณภาพของผลไม้มีแนวโน้ม unspecific ไปสู่การรักษาที่ใช้การปฏิสนธิ (ตารางที่ 4 และ 5) อย่างไรก็ตามลักษณะคุณภาพโดยรวมของผลไม้ที่ไม่ได้รับผลกระทบจากการรักษาปุ๋ยทางระบบน้ำใช้ การทดลองแสดงให้เห็นว่าปัจจุบันทั้งทางกายภาพและชีวเคมีลักษณะคุณภาพของผลไม้ที่ผลิตโดยการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ-สร้างใหม่ 'Barhee' วันที่ฝ่ามือ (ตารางที่ 2-5) มีความคล้ายคลึงกับของอัตภาพฝ่ามือหน่อ-สร้างใหม่ตามที่รายงานก่อนหน้านี้ (Alkhateeb 2008; Awad และอัล Qurashi 2012;. โมฮาเหม็ et al, 2014) สีสังเคราะห์คลอโรฟิลพืช C3 เช่นปาล์มวันเป็นประมาณ (3) (Youssef และ Awad 2008) ขององค์ประกอบปกติของคอมเพล็กซ์เก็บเกี่ยวเบา แต่อัตราส่วนนี้ได้ แต่ลดลงด้วยการเพิ่มความเค็มน้ำชลประทานที่จะสะท้อนให้เห็นถึงการลดลงของแสง ประสิทธิภาพการเก็บเกี่ยว (Das et al., 2002) ผลการค้นหาได้อย่างชัดเจนพบว่าการรักษาแบบเดิม (CT) และปุ๋ยทางระบบน้ำการรักษา T2 และ T3 เพิ่มขึ้นพร้อมของ NPK โดยเฉพาะอย่างยิ่งไนโตรเจน (ตารางที่ 9) โดยไม่ต้อง แต่เพิ่มขึ้นอีกในใบยกเว้น T2 (ตารางที่ 7) ความเข้มข้นของ P อย่างใดอย่างหนึ่งหรือภายใต้ระหว่าง Drippers สูงอย่างมีนัยสำคัญใน T2 และ T3 กว่า CT ที่แสดงให้เห็นระดับต่ำสุด ความเข้มข้น K ภายใต้ Drippers ที่ไม่ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดยการรักษาปฏิสนธินำมาใช้ในขณะที่ระหว่าง Drippers มันก็สูงขึ้นใน T2 และ T3 T4 กว่าที่แสดงให้เห็นระดับต่ำสุด อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวในความพร้อม NPK ของดินไม่ได้ถูกสะท้อนให้เห็นในใบ (ตารางที่ 7) ความแตกต่างที่ไม่มีนัยสำคัญดังกล่าวสำหรับ NPK ท่ามกลางการรักษาอาจจะนำมาประกอบกับสภาพดินที่ไม่เอื้ออำนวยรวมทั้งความเค็มของดินสูงระดับสูงของแคลเซียมคาร์บอเนตและความเค็มน้ำชลประทานสูง เงื่อนไขดังกล่าวจะช่วยป้องกันหรือช้าลงการดูดซึมของสารอาหารจากพืช น้อยกว่าความพร้อมสารอาหารในการรักษาแบบเดิม (CT) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง P อาจจะเนื่องจากลักษณะของการเคลื่อนไหวข้าง P การปรากฏตัวของคาร์บอเนตแคลเซียมในดินทดลองที่ ฟอสฟอรัสเคลื่อนที่ในดินถูก จำกัด มากเนื่องจากการเก็บรักษาที่แข็งแกร่งโดยออกไซด์ดินและแร่ดินเหนียว การประยุกต์ใช้ดินปุ๋ย P ผลโดยทั่วไปในยากจนความพร้อมและการใช้ประโยชน์อย่างมีประสิทธิภาพเพราะ P ไอออนอย่างรวดเร็วผ่านการตกตะกอนและการดูดซับปฏิกิริยาในดิน นอกจากนี้ภายใต้เงื่อนไขปูน P ได้รับการแก้ไขได้อย่างง่ายดาย (Papadopoulos และ Ristimaki, 1998) การรักษา fertigation ค่อยๆเพิ่มปริมาณของสารอาหารที่มีอยู่ตามจำนวนเงินของพวกเขาจากโปรแกรมนั้น NPK สูงสุดอยู่ใน T2 ตามด้วย T3 และ T4 ตามลำดับ ไนโตรเจนไม่ทำปฏิกิริยากับเว็บไซต์แลกเปลี่ยนดินและไม่ได้จัดขึ้นในดิน มันเคลื่อนที่ไปพร้อมกับเกลือที่ละลายน้ำอื่น ๆ ที่ด้านหน้าเปียก ดังนั้นจึงขอแนะนำให้ใช้กับจำนวนเงินขนาดเล็กเวลาชลประทานทุกสำหรับการใช้งานที่มีประสิทธิภาพที่ดีขึ้น