3.4. Implications for exposure and

3.4. Implications for exposure and the local environment

This study has revealed a wide range of Pb concentrations in painted surfaces of a variety of both contemporary and historical structures in the urban and suburban environs of a British city. Highest concentrations (in excess of 100,000 μg g− 1) were often associated with relatively old, metallic (cast iron and steel) structures that were observed to be in a poor state of repair and often had distinct layers of flaking paint resulting from ageing, weathering and abrasion of the surface. In these cases, Pb concentrations were usually highest in the lowest, and presumably oldest, layers, an effect exemplified by the distribution of Pb concentrations among the different coloured or shaded surfaces of a road bridge in Fig. S1 and a telephone kiosk in Fig. S2. This effect may be attributed to the reduction in the Pb content of progressively newer paints (including the use of leaded primers as the oldest basecoat), or to an increase in the degree of weathering of non-leaded components of the paint with increasing age. A more surprising observation, however, was the high incidence of concentrations that exceeded the urban abatement action level of 5000 μg g− 1 (Horner, 2004) on painted surfaces that were largely intact and that appeared to have been applied relatively recently. Examples of the latter included a range of facilities in children's playgrounds (one installation was date-stamped as March 2009), posts and bollards used to demark the entrances of car parks, several small, sprung entrance gates to recreational facilities, and bright yellow paint on the footway of a pedestrian bridge.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.4. ผลกระทบสำหรับรับแสงและสภาพแวดล้อมในท้องถิ่นThis study has revealed a wide range of Pb concentrations in painted surfaces of a variety of both contemporary and historical structures in the urban and suburban environs of a British city. Highest concentrations (in excess of 100,000 μg g− 1) were often associated with relatively old, metallic (cast iron and steel) structures that were observed to be in a poor state of repair and often had distinct layers of flaking paint resulting from ageing, weathering and abrasion of the surface. In these cases, Pb concentrations were usually highest in the lowest, and presumably oldest, layers, an effect exemplified by the distribution of Pb concentrations among the different coloured or shaded surfaces of a road bridge in Fig. S1 and a telephone kiosk in Fig. S2. This effect may be attributed to the reduction in the Pb content of progressively newer paints (including the use of leaded primers as the oldest basecoat), or to an increase in the degree of weathering of non-leaded components of the paint with increasing age. A more surprising observation, however, was the high incidence of concentrations that exceeded the urban abatement action level of 5000 μg g− 1 (Horner, 2004) on painted surfaces that were largely intact and that appeared to have been applied relatively recently. Examples of the latter included a range of facilities in children's playgrounds (one installation was date-stamped as March 2009), posts and bollards used to demark the entrances of car parks, several small, sprung entrance gates to recreational facilities, and bright yellow paint on the footway of a pedestrian bridge.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.4 ผลกระทบของการเปิดรับและสภาพแวดล้อมในท้องถิ่นการศึกษาครั้งนี้ได้เปิดเผยความหลากหลายของความเข้มข้นของตะกั่วในพื้นผิวที่ทาสีของความหลากหลายของทั้งโครงสร้างและประวัติศาสตร์ร่วมสมัยในสภาพแวดล้อมในเมืองและชานเมืองของเมืองอังกฤษ ความเข้มข้นสูงสุด (ในส่วนที่เกิน 100,000 ไมโครกรัม G- 1) มักจะมีความสัมพันธ์กับค่อนข้างเก่าโลหะ (เหล็กและเหล็กกล้า) โครงสร้างที่ถูกตั้งข้อสังเกตที่จะอยู่ในสภาพที่น่าสงสารของการซ่อมแซมและมักจะมีชั้นที่แตกต่างของสีผลัดที่เกิดจากริ้วรอย สภาพดินฟ้าอากาศและการขัดสีของพื้นผิว ในกรณีนี้ความเข้มข้นของตะกั่วก็มักจะเป็นที่สูงที่สุดในที่ต่ำที่สุดและเก่าแก่ที่สุดสันนิษฐาน, ชั้น, ผลสุดขั้วโดยการกระจายตัวของความเข้มข้นของตะกั่วระหว่างพื้นผิวสีหรือสีเทาที่แตกต่างกันของถนนสะพานในรูป S1 และตู้โทรศัพท์ในรูป S2 ผลกระทบนี้อาจจะนำมาประกอบกับการลดลงในเนื้อหาของสีตะกั่วก้าวหน้าใหม่ (รวมถึงการใช้ไพรเมอร์ที่มีสารตะกั่วเป็น Basecoat ที่เก่าแก่ที่สุด) หรือการเพิ่มขึ้นในระดับของสภาพดินฟ้าอากาศของส่วนประกอบที่ไม่ใช่สารตะกั่วของสีกับอายุที่เพิ่มขึ้นนั้น สังเกตที่น่าแปลกใจมากขึ้น แต่เป็นอุบัติการณ์สูงของความเข้มข้นที่เกินระดับการดำเนินการลดของเมือง 5000 ไมโครกรัม G- 1 (ฮอร์เนอ, 2004) บนพื้นผิวที่ทาสีที่มีเหมือนเดิมส่วนใหญ่และที่ดูเหมือนจะถูกนำมาใช้ค่อนข้างเร็ว ๆ นี้ ตัวอย่างของหลังรวมถึงสิ่งอำนวยความสะดวกในสนามเด็กเล่น (การติดตั้งอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นวันที่ประทับมีนาคม 2009) โพสต์และเสาที่ใช้ในการ demark ทางเข้าที่จอดรถหลายขนาดเล็ก, ประตูทางเข้าผุดศูนย์นันทนาการและสีเหลืองสดใส ในซอกซอยของสะพาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.4 . สำหรับการเปิดรับและสภาพแวดล้อมในท้องถิ่นการศึกษานี้ได้พบความหลากหลายของความเข้มข้นของตะกั่วในพื้นผิวที่ทาสี หลากหลาย ทั้งทางประวัติศาสตร์และร่วมสมัยในโครงสร้างรอบเมืองและชานเมืองของเมืองอังกฤษ ความเข้มข้นสูงสุด ( ในส่วนของ 100000 μ G G − 1 ) มักจะเกี่ยวข้องกับค่อนข้างเก่า โลหะ ( เหล็กและเหล็กโครงสร้างที่พบได้ในที่น่าสงสาร และมักจะมีจำนวนชั้นของเปลือกสีที่เกิดจากริ้วรอย สภาพอากาศ และการเสียดสีของผิว ในกรณีเหล่านี้ , ตะกั่วความเข้มข้นมักจะสูงสุดในสุด และสันนิษฐานว่าเก่าแก่ที่สุด , ชั้น , ผลกระทบอย่างต่อเนื่องโดยการกระจายของตะกั่วที่ความเข้มข้นระหว่างสี หรือแรเงาพื้นผิวที่แตกต่างกันของถนนสะพานในรูปตู้ในรูปโทรศัพท์ S1 และ S2 . ผลกระทบนี้อาจเกิดจากการลดลงใน PB เนื้อหาก้าวหน้าสีใหม่ ( รวมถึงการใช้ไพรเมอร์ที่มีสารตะกั่วเป็น basecoat เก่าแก่ ) หรือเพิ่มขึ้นในระดับของการไม่แสดงส่วนประกอบของสีด้วยอายุที่เพิ่มมากขึ้น การสังเกต , น่าประหลาดใจมากขึ้น อย่างไรก็ตาม มีอุบัติการณ์สูงของความเข้มข้นในการกระทำที่เกินระดับ 5 , 000 μ G G − 1 ( Horner , 2004 ) บนพื้นผิวที่ทาสีที่ส่วนใหญ่เหมือนเดิมและที่ปรากฏที่จะมีการใช้ค่อนข้าง เมื่อเร็วๆ นี้ ตัวอย่างของหลังรวมช่วงของสิ่งอำนวยความสะดวกในสนามเด็กเล่น ( การติดตั้งคือวันที่ประทับตราเป็นมีนาคม 2552 ) โพสต์และ bollards ใช้ Demark ทางเข้าของสวนสาธารณะหลายรถขนาดเล็ก ใช้ประตูทางเข้าเพื่อสันทนาการ และทาสีเหลืองสดใสใน footway ของสะพานคนเดินเท้า