Arid sabkha flatsArid shorelines ar

Arid sabkha flats
Arid shorelines are found today in places such as
the Arabian Gulf, where they are sites of evaporite
formation within the coastal sediments. These arid
coasts are called sabkhas (Kendall 1992); they typically
have a very low relief and there is not always a
well-defined beach (Fig. 15.6). The coastal plain of a
sabkha is occasionally wetted by seawater during
very high tides or during onshore storm winds, but
more important is also a supply of water through
groundwater seepage from the sea (Yechieli & Wood
2002). The surface of the coastal plain is an area of
evaporation and water is drawn up through the sediment
to the surface. As the water rises it becomes
more concentrated in salts that precipitate within
the coastal plain sediments, and a dense, highly concentrated
brine is formed. Gypsum and anhydrite
grow within the sediment while a crust of halite
forms at the surface.
In general, anhydrite forms in the hotter, drier
sabkhas and gypsum where the temperatures are
lower or where there is a supply of fresh, continental
water to the sabkha. Both gypsum and anhydrite are
formed in some sabkhas: close to the shore in the
intertidal and near-supratidal zone gypsum crystals
grow in the relatively high flux of seawater through
the sediment, whereas further up in the supratidal
area conditions are drier and nodules of anhydrite
form in the sediment. The gypsum and anhydrite
grow by displacement within the sediment, with the
gypsum in clusters and the anhydrite forming amorphous
coalesced nodules with little original sediment
in between. These layers of anhydrite with remnants
of other sediment have a characteristic chicken-wire
structure. Halite crusts are rarely preserved because
they are removed by any surface water flows. The
terrigenous sediment of the sabkha is often strongly
reddened by the oxidising conditions.
The succession formed by sedimentation along an
arid coast starts with beds deposited in a wavereworked
shallow subtidal setting and overlain by
intertidal microbial limestone beds. Gypsum formed
in the upper intertidal and lower supratidal area
occurs next in the succession, overlain by anhydrite
with a chicken-wire structure. Coalesced beds of
anhydrite formed in the uppermost part of the sabkha
form layers, contorted as the minerals have grown,
known as an enterolithic bedding structure. This cycle may be repeated many times if there is continued
subsidence along the coastal plain (Kendall & Harwood
1996). The displacive growth of the gypsum within
the sediment is a distinctive feature of sabkhas, which
allows the deposits of these arid coasts to be distinguished
from other marine evaporite deposits (15.5).
Similar evaporite growth occurs within continental
sediments in arid regions (10.3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แฟลต sabkha แล้งอยู่ที่แห้งแล้งพบวันนี้ในสถานเช่นอ่าวอาหรับ ที่พวกเขามีเว็บไซต์ของ evaporiteก่อตัวในตะกอนชายฝั่งทะเล เหล่านี้แห้งแล้งชายเรียกว่า sabkhas (เคนดัล 1992); พวกเขาโดยทั่วไปได้บรรเทาต่ำมาก และไม่มีเสมอตัวโดยชายหาด (Fig. 15.6) ราบชายฝั่งของการsabkha เป็น wetted โดยทะเลในบางครั้งกระแสน้ำสูงมากหรือใน ช่วงที่ ลมพายุพลังงาน แต่สำคัญเป็นอุปทานของน้ำผ่านseepage น้ำทะเล (Yechieli และไม้2002) . พื้นผิวของราบชายฝั่งทะเลเป็นพื้นที่ของระเหยและน้ำออกค่าผ่านตะกอนพื้นผิว ขณะที่น้ำขึ้นมัน กลายเป็นเพิ่มเติมในเกลือที่ precipitate ภายในตะกอนชายฝั่งธรรมดา และความหนาแน่น สูงเข้มน้ำเกลือจะเกิดขึ้น แร่ยิปซัมและแอนไฮไดรต์เติบโตภายในตะกอนในขณะที่เปลือกของเกลือหินแบบฟอร์มที่พื้นผิวทั่วไป แอนไฮไดรต์ฟอร์มในร้อน แห้งsabkhas และยิปซัมที่อึดอัดใจต่ำกว่า หรือที่มีอุปทานของคอนติเนนทัลสดน้ำไป sabkha แร่ยิปซัมและแอนไฮไดรต์เกิดขึ้นในบาง sabkhas: ใกล้ฝั่งในintertidal และผลึกยิปซัมโซนใกล้ supratidalปลูกในไหลค่อนข้างสูงของทะเลผ่านตะกอน ในขณะที่การเติมค่าใน supratidalตั้งเงื่อนไขคือ drier และ nodules แอนไฮไดรต์แบบฟอร์มในตะกอน แร่ยิปซัมและแอนไฮไดรต์ขยายย้ายภายในตะกอน มีการยิปซัมในคลัสเตอร์และแอนไฮไดรต์ขึ้นไปnodules coalesced กับตะกอนเดิมเล็กน้อยในระหว่างการ ชั้นแอนไฮไดรต์กับเศษเหล่านี้ของตะกอนอื่น ๆ มีลักษณะไก่ลวดโครงสร้างการ Crusts เกลือหินมีไม่ค่อยรักษาเนื่องจากพวกเขาจะถูกเอาออกจากกระแสน้ำพื้นผิวใด ๆ ที่เป็นตะกอน terrigenous ของ sabkha มักจะขอreddened ตามเงื่อนไข oxidisingอย่างต่อเนื่องเกิดขึ้น โดยการตกตะกอนตามความชายฝั่งแห้งแล้งเริ่มฝากใน wavereworked มีเตียงตื้นค่า subtidal และ overlain โดยหินปูนจุลินทรีย์ intertidal เตียง ยิปซัมที่เกิดขึ้นบริเวณด้านบนล่าง และ intertidal supratidalเกิดขึ้นต่อไปอย่างต่อเนื่อง overlain โดยแอนไฮไดรต์โดยโครงสร้างของไก่สาย เตียง coalesced ของแอนไฮไดรต์ที่เกิดขึ้นในส่วนบนสุดของ sabkhaแบบฟอร์มชั้น contorted เป็นแร่ธาตุที่ได้เติบโตหรือที่เรียกว่า enterolithic นอนโครงสร้าง รอบนี้อาจจะซ้ำหลายครั้งถ้ามีต่อไปหินบริเวณราบชายฝั่ง (เคนดัลและ Harwood1996) การเจริญเติบโต displacive ของยิปซัมภายในตะกอนมีคุณลักษณะโดดเด่นของ sabkhas ซึ่งทำให้เงินฝากของชายเหล่านี้แห้งแล้งจะแตกต่างจากทะเล evaporite เงินฝากอื่น ๆ (15.5 ล้านคน)เติบ evaporite ภายในทวีปตะกอนในพื้นที่แห้งแล้ง (10.3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แห้งแล้ง Sabkha แฟลต
ชายฝั่งแห้งแล้งจะพบว่าวันนี้ในสถานที่เช่น
อ่าวอาหรับที่พวกเขามีเว็บไซต์ของ evaporite
ก่อตัวภายในตะกอนชายฝั่งทะเล แห้งแล้งเหล่านี้
จะเรียกว่าชายฝั่ง sabkhas (เคนดอล 1992); พวกเขามักจะ
มีภาพนูนต่ำมากและมีไม่ได้เสมอ
ชายหาดที่ดีที่กำหนด (รูปที่. 15.6) ที่ราบชายฝั่งของ
Sabkha จะเปียกเป็นครั้งคราวโดยน้ำทะเลในช่วง
กระแสน้ำที่สูงมากหรือในช่วงลมพายุบนบก แต่
ที่สำคัญกว่าคือยังอุปทานของน้ำผ่าน
ซึมน้ำบาดาลจากทะเล (Yechieli และไม้
2002) พื้นผิวของที่ราบชายฝั่งเป็นพื้นที่ของ
การระเหยและน้ำจะถูกดึงขึ้นมาผ่านตะกอน
ที่พื้นผิว ขณะที่น้ำที่เพิ่มขึ้นมันจะกลายเป็น
ความเข้มข้นมากขึ้นในเกลือที่ตกตะกอนภายใน
ตะกอนที่ราบชายฝั่งและหนาแน่นเข้มข้นสูง
น้ำเกลือจะถูกสร้างขึ้น ยิปซั่มและแอนไฮไดรต์
เติบโตใต้ตะกอนดินในขณะที่เปลือกของ halite
รูปแบบที่พื้นผิว.
โดยทั่วไปรูปแบบแอนไฮไดรต์ในร้อนแห้ง
sabkhas และยิปซั่มที่อุณหภูมิจะ
ต่ำกว่าหรือที่มีอุปทานของสดทวีป
น้ำ Sabkha ทั้งสองยิปซั่มและแอนไฮไดรต์จะ
เกิดขึ้นในบาง sabkhas: ใกล้กับชายฝั่งใน
intertidal และใกล้ supratidal ผลึกยิปซั่มโซน
เติบโตในฟลักซ์ที่ค่อนข้างสูงของน้ำทะเลผ่าน
ตะกอนในขณะที่เพิ่มเติมขึ้นมาใน supratidal
สภาพพื้นที่มีความแห้งและก้อนของแอนไฮไดรต์
ฟอร์มในตะกอน ยิปซั่มและแอนไฮไดรต์
เติบโตโดยการกำจัดตะกอนภายในที่มี
ยิปซั่มในกลุ่มและแอนไฮไดรต์ขึ้นรูปอสัณฐาน
ก้อนรวมตัวกันกับตะกอนเดิมเล็ก ๆ น้อย ๆ
ในระหว่าง ชั้นนี้แอนไฮไดรต์กับเศษ
ตะกอนอื่น ๆ มีไก่ลวดลักษณะ
โครงสร้าง เปลือก Halite จะถูกเก็บไว้ไม่ค่อยได้เพราะ
พวกเขาจะถูกลบออกจากพื้นผิวการไหลของน้ำใด ๆ
ตะกอน Terrigenous ของ Sabkha มักจะขอ
แดงจากภาวะออกซิไดซ์.
สืบทอดที่เกิดขึ้นจากการตกตะกอนตามแนว
ชายฝั่งแห้งแล้งเริ่มต้นด้วยเตียงฝากไว้ใน wavereworked
การตั้งค่าน้ำลงต่ำสุดตื้นและทับด้วย
เตียงหินปูนจุลินทรีย์ intertidal ยิปซั่มที่เกิดขึ้น
ใน intertidal บนและล่าง supratidal พื้นที่
เกิดขึ้นต่อไปอย่างต่อเนื่อง, ทับด้วยแอนไฮไดรต์
มีโครงสร้างไก่ลวด เตียงรวมตัวกันของ
แอนไฮไดรต์ที่เกิดขึ้นในส่วนบนสุดของ Sabkha
ชั้นรูปแบบบิดเบี้ยวเป็นแร่ธาตุที่มีการเจริญเติบโต,
ที่รู้จักกันเป็นโครงสร้างเตียง enterolithic รอบนี้อาจต้องทำซ้ำหลาย ๆ ครั้งถ้ามียังคง
ทรุดไปตามธรรมดาชายฝั่ง (เคนดอลและฮาร์วู้ด
1996) การเจริญเติบโตของยิปซั่ม displacive ภายใน
ตะกอนเป็นคุณลักษณะที่โดดเด่นของ sabkhas ซึ่ง
ช่วยให้เงินฝากของชายฝั่งแห้งแล้งเหล่านี้จะแตกต่าง
จากเงินฝาก evaporite ทางทะเลอื่น ๆ (15.5).
การเจริญเติบโตที่คล้ายกัน evaporite เกิดขึ้นภายในทวีป
ตะกอนในพื้นที่แห้งแล้ง (10.3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และซับกาห์แฟลต
ชายฝั่งแห้งแล้งพบวันนี้ในสถานที่เช่น
อ่าวอาหรับที่พวกเขามีเว็บไซต์ของ 41.03
ก่อตัวภายในตะกอนชายฝั่ง ดินแดนแห้งแล้ง
เหล่านี้เรียกว่า sabkhas ( Kendall 1992 ) ; พวกเขามักจะ
มีนูนต่ำมากและไม่มีเสมอ
ชายหาดที่ชัดเจน ( ภาพที่ 15.6 ) ที่ราบชายฝั่งของ
ซับกาห์เป็นครั้งคราวในระหว่าง
เปียกน้ำทะเลสูงมาก กระแสน้ำในช่วงพายุหรือบนบก แต่ที่สำคัญคือยังจัดหา

น้ำใต้ดินซึมผ่านของน้ำจากทะเล ( yechieli &ไม้
2002 ) พื้นผิวของที่ราบชายฝั่ง เป็นบริเวณของ
การระเหยและน้ำจะถูกวาดขึ้นผ่านตะกอน
กับพื้นผิวของ เนื่องจากน้ำที่เพิ่มขึ้นจะกลายเป็นเกลือที่เข้มข้นมากขึ้นใน

อยู่ในที่ราบชายฝั่งตะกอน และหนาแน่นเข้มข้นสูง
น้ำเกลือนี้จะเกิดขึ้น ยิปซั่มและแอนไฮไดรต์
เติบโตในคราบของตะกอนในขณะที่พื้นผิวรูปแบบเกมสปอต
.
ทั่วไป แอนไฮไดรต์รูปแบบในร้อน , sabkhas แห้ง
และยิปซัมที่อุณหภูมิต่ำ หรือมี
ที่ไหนมีอุปทานใหม่ น้ำคอนติเนน
กับซับกาห์ . ทั้งยิปซั่มและแอนไฮไดรต์เป็น
เกิดขึ้นในบาง sabkhas : ใกล้ฝั่งใน
ป่าโกงกางและใกล้เขต supratidal ผลึกยิปซัม
เติบโตในพื้นที่ที่ค่อนข้างสูงของน้ำทะเลผ่าน
ตะกอนส่วนที่เพิ่มเติมขึ้นในพื้นที่และเงื่อนไข
supratidal แห้งปมของแอนไฮไดรต์
แบบฟอร์มในตะกอน ยิปซั่มและแอนไฮไดรท์
เติบโตโดยการเคลื่อนที่ในดินตะกอนด้วย
ยิปซัมในกลุ่มและแอนไฮไดรต์เป็นอสัณฐาน
ก้อนเล็กๆรวมตัวกันกับต้นฉบับตะกอน
ระหว่าง ชั้นเหล่านี้ของแอนไฮไดรท์กับเศษ
ตะกอนอื่น ๆมีโครงสร้างลวด
ไก่ลักษณะ เกมสปอตขอบไม่ค่อยดองเพราะพวกเขาจะถูกลบออกโดย
น้ำไหล
terrigenous ตะกอนของซับกาห์มักจะขอ

oxidising reddened โดยเงื่อนไข การเกิดขึ้นโดยการตกตะกอนตาม
ชายฝั่งและเริ่มมีเตียงทั้งหมดใน wavereworked

และตื้น subtidal ตั้งค่าด้วยป่าโกงกางจุลินทรีย์หินปูนเตียง ยิปซัมเกิดขึ้น
ในส่วนบน ป่าโกงกาง และลดพื้นที่ supratidal
เกิดขึ้นต่อไปในการสืบทอดด้วยแอนไฮไดรต์
กับไก่เส้นโครงสร้าง รวมตัวกันเตียง
แอนไฮไดรต์ ขึ้นในส่วนบนสุดของซับกาห์
รูปแบบชั้นบิดเบี้ยวเป็นแร่ธาตุที่มีขึ้น
เรียกว่า enterolithic ปรกติโครงสร้าง รอบนี้อาจจะซ้ำหลายครั้งหากมีอย่างต่อเนื่อง
ทรุดตามชายฝั่งธรรมดา ( Kendall & Harwood
1996 ) การเจริญเติบโต displacive ของยิปซัมใน
ตะกอนเป็นคุณลักษณะที่โดดเด่นของ sabkhas ซึ่ง
ให้ เงินฝากของชายฝั่งแห้งแล้งเหล่านี้จะแตกต่าง
จากเงินฝาก 41.03 ทะเล ( 15.5 ) .
การเจริญเติบโต 41.03 คล้ายกันเกิดขึ้นภายในทวีป
ตะกอนในภูมิภาคที่แห้งแล้ง ( 10.3 )