What seems to be a very important f

What seems to be a very important finding is the fact that
almost 22% of food handlers employed mainly in Serbia and
Portugal had no food safety training at all (Veiros, Proença, Santos,
Kent-Smith, & Rocha, 2009), although participation in food safety
training is a mandatory legal requirement according EU Regulation
178/2002 (EU, 2002) and Serbian Food safety law (Serbia, 2009).
That further means that all knowledge showed by food handlers in
this study is only related to common food safety knowledge obtained
either during formal education, colleagues or via different
media, TV, internet or newspapers. On the other side, 78% of food
handlers had participated in some food safety training, organised
by either governmental or non-governmental institutions. Even
though it is assumed that they had passed training and accepted
given information related to food handling practices and food
safety issues, they did not perform significantly better than nontrained
participants. Despite this, the most appropriate way to
fill-in identified gaps and to acquire adequate knowledge is to
create training and educational material with the focus on the most
critical issues where the greatest knowledge gaps have been
identified, such as temperature control, source of contamination of
foods and food-stuffs and high-risk foods. Training programs
should not be performed only to satisfy legal requirements and to
provide basic and general information. They should serve as a
major tool to communicate with food handlers, by simple and
targeted explanation related to specific identified issues

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ว่าน่าจะเป็นหาที่สำคัญคือ ความจริงที่จัดการอาหารเกือบ 22% งานส่วนใหญ่ในเซอร์เบีย และโปรตุเกสมีความปลอดภัยของอาหารไม่มีที่ทั้งหมด (Veiros, Proença ส การฝึกอบรมKent-Smith, & Rocha, 2009), ถึงแม้ว่าในความปลอดภัยของอาหารการฝึกอบรมเป็นข้อกำหนดทางกฎหมายบังคับตามกฎระเบียบของ EU178/2002 (EU, 2002) และกฎหมายความปลอดภัยอาหารเซอร์เบีย (เซอร์เบีย 2009)เพิ่มเติมหมายความ ว่า ความรู้ทั้งหมดพบ โดยตัวจัดการอาหารในการศึกษานี้เท่านั้นเกี่ยวข้องกับความรู้ด้านความปลอดภัยอาหารทั่วไปที่ได้รับใน ระหว่างการ ศึกษา เพื่อนร่วมงานหรือ ทางอื่นสื่อ โทรทัศน์ อินเทอร์เน็ต หรือหนังสือพิมพ์ ด้านอื่น ๆ 78% ของอาหารจัดการมีส่วนร่วมบางความฝึกอบรม จัดสถาบันรัฐ หรือเอกชน แม้แม้ว่า จะถือว่า พวกเขาได้ผ่านการฝึกอบรม และการยอมรับให้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับอาหารการจัดการอาหารและการปฏิบัติเรื่องความปลอดภัย ที่พวกเขาทำได้ไม่ดีกว่า nontrainedผู้เข้าร่วม แม้นี้ วิธีเหมาะสมที่สุดในการfill-in ที่ระบุช่องว่าง และการได้รับความรู้คือการสร้างวัสดุฝึกอบรม และการศึกษา โดยมุ่งเน้นมากสุดปัญหาสำคัญที่มีช่องว่างความรู้มากที่สุดระบุ เช่นการควบคุมอุณหภูมิ แหล่งการปนเปื้อนของอาหาร และวัตถุ ดิบอาหาร และอาหารที่มีความเสี่ยงสูง โปรแกรมการฝึกอบรมไม่ควรทำเพียงเพื่อตอบสนองข้อกำหนดของกฎหมายและให้ข้อมูลพื้นฐาน และทั่วไป พวกเขาควรใช้เป็นการเครื่องมือสำคัญในการสื่อสารกับตัวจัดการอาหาร โดยง่าย และอธิบายเป้าหมายที่เกี่ยวข้องกับปัญหาเฉพาะที่ระบุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่ดูเหมือนว่าจะมีการค้นพบที่สำคัญมากคือความจริงที่ว่า
เกือบ 22% ของผู้สัมผัสอาหารลูกจ้างส่วนใหญ่ในเซอร์เบียและ
โปรตุเกสมีไม่มีการฝึกอบรมความปลอดภัยของอาหารที่ทุกคน (Veiros, Proençaซานโตส,
เคนท์สมิ ธ & Rocha 2009) แม้จะมีส่วนร่วม ในความปลอดภัยของอาหาร
การฝึกอบรมเป็นข้อกำหนดทางกฎหมายที่บังคับใช้ตามกฎระเบียบของสหภาพยุโรป
178/2002 (EU, 2002) และกฎหมายความปลอดภัยของอาหารเซอร์เบีย (เซอร์เบีย 2009).
ว่าต่อไปหมายความว่าความรู้ทั้งหมดแสดงให้เห็นโดยผู้สัมผัสอาหารใน
การศึกษาครั้งนี้จะเกี่ยวข้องเฉพาะกับอาหารทั่วไป ความรู้ที่ได้รับความปลอดภัย
ทั้งในระหว่างการศึกษาอย่างเป็นทางการของเพื่อนร่วมงานที่แตกต่างกันหรือผ่านทาง
สื่อโทรทัศน์อินเตอร์เน็ตหรือหนังสือพิมพ์ ในด้านอื่น ๆ 78% ของอาหาร
ไสมีส่วนร่วมในการฝึกอบรมบางความปลอดภัยของอาหารที่จัด
โดยสถาบันของรัฐหรือเอกชนอย่างใดอย่างหนึ่ง แม้
แม้ว่ามันจะสันนิษฐานว่าพวกเขาได้ผ่านการฝึกอบรมและได้รับการยอมรับ
ข้อมูลที่ได้รับการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการจัดการอาหารและ
ปัญหาด้านความปลอดภัยที่พวกเขาไม่ได้ดำเนินการอย่างมีนัยสำคัญดีกว่า nontrained
ผู้เข้าร่วม อย่างไรก็ตามเรื่องนี้เป็นวิธีที่เหมาะสมที่สุดที่จะ
เติมในช่องว่างการระบุและได้รับความรู้ที่เพียงพอคือการ
สร้างการฝึกอบรมและวัสดุการศึกษาให้ความสำคัญกับส่วนใหญ่
ปัญหาที่สำคัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของการขาดความรู้ที่ได้รับการ
ระบุเช่นการควบคุมอุณหภูมิแหล่งที่มาของการปนเปื้อน ของ
อาหารและอาหารวัตถุดิบและอาหารที่มีความเสี่ยงสูง โปรแกรมการฝึกอบรม
ไม่ควรจะดำเนินการเพียงเพื่อที่จะตอบสนองความต้องการทางกฎหมายและการ
ให้ข้อมูลพื้นฐานทั่วไป พวกเขาควรจะทำหน้าที่เป็น
เครื่องมือที่สำคัญในการสื่อสารกับผู้สัมผัสอาหารโดยง่ายและ
คำอธิบายที่กำหนดเป้าหมายที่เกี่ยวข้องกับปัญหาที่ระบุเฉพาะเจาะจง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่ดูเหมือนว่าจะหาที่สำคัญมากคือความจริงที่ว่าเกือบร้อยละ 30 ของผู้สัมผัสอาหาร และใช้เป็นหลักในเซอร์เบียโปรตุเกสไม่มีความปลอดภัยอาหารการฝึกอบรมทั้งหมด ( veiros proen , ทา , ซานโทสเคนท์ สมิธ และ โรช่า , 2009 ) แม้ว่าการมีส่วนร่วมในความปลอดภัยด้านอาหารการฝึกอบรมเป็นข้อบังคับทางกฎหมาย ความต้องการตามระเบียบของสหภาพยุโรป178 / 2002 ( EU , 2002 ) และกฎหมายความปลอดภัยเซอร์เบีย ( เซอร์เบีย , 2009 )ที่ยังหมายความว่าความรู้ทั้งหมดพบโดยผู้สัมผัสอาหารในการศึกษาเป็นเพียงความรู้ความปลอดภัยอาหารทั่วไปได้ในระหว่างการศึกษา เพื่อนร่วมงาน หรือผ่านทางต่าง ๆสื่อ ทีวี อินเตอร์เน็ต หรือ หนังสือพิมพ์ ในด้านอื่น ๆ , 78 % ของอาหารสัมผัสได้มีส่วนร่วมในความปลอดภัยของอาหาร การจัดโดยทั้งภาครัฐหรือเอกชนสถาบันการศึกษา แม้แม้ว่ามันจะสันนิษฐานว่าได้ผ่านการอบรม และการยอมรับให้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการจัดการด้านอาหารและอาหารปัญหาด้านความปลอดภัยของพวกเขาไม่ได้ดำเนินการอย่างมีนัยสำคัญดีกว่า nontrainedผู้เข้าร่วม แม้นี้ ทางที่เหมาะสมที่สุดกรอกในช่องว่างเพื่อระบุและได้รับความรู้ที่เพียงพอคือสร้างฝึกอบรมและวัสดุการศึกษาโดยมุ่งเน้นมากที่สุดประเด็นสำคัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดช่องว่างของความรู้ได้ระบุไว้ เช่น การควบคุมอุณหภูมิ แหล่งที่มาของการปนเปื้อนของอาหารและวัตถุดิบอาหารและอาหารที่มีความเสี่ยงสูง โปรแกรมการฝึกอบรมไม่ควรดําเนินการเพื่อตอบสนองความต้องการทางกฎหมายและมีพื้นฐานและข้อมูลทั่วไป พวกเขาควรจะให้บริการเป็นเครื่องมือหลักในการติดต่อสื่อสารกับผู้สัมผัสอาหาร โดยง่าย และคำอธิบายที่เกี่ยวข้องกับเป้าหมายที่เฉพาะระบุปัญหา