In earlier experiments, sucrose at

In earlier experiments, sucrose at different concentrations (21) and mannitol (22) was
applied in the cryoprotective preculture medium. From these experiments it was concluded
that the cryoprotective effect of sucrose was more than purely osmotic and that adaptive
metabolism was involved. To investigate whether the disaccharide sucrose is replaceable by
other metabolically active sugars, its cryoprotective activity was compared with equimolar
concentrations of the monosaccharides glucose and fructose. Figure 1 shows that other sugars
than sucrose can cryoprotect banana meristems; cryoprotection with 0.5 M glucose or 0.4 and
0.5 M fructose resulted in post-thaw regeneration frequencies that were not significantly
different from 0.4 M sucrose. Surprisingly, the combination of sucrose and glucose with a
total molarity of 0.5 M resulted in significantly lower survival rates. These results deviate
from those obtained with oil palm polyembryonic cultures, where sucrose preculture could not
be replaced by a wide range of other sugars and polyols (9). Other sugars were only effective
when a preculture was followed by dehydration. Here sugar preculture probably improves
resistance towards dehydration rather than to cryopreservation itself. However, when such
dehydration was applied to banana meristematic clumps no increased survival rate after
freezing was noted (21). Also Asparagus shoot-tips and carrot somatic embryos could be
efficiently dehydration-protected with a wide range of sugars and polyols, prior to the
application of the ‘classical’ slow freezing protocol (28, 30). Resistance towards dehydration
with plant vitrification solutions (PVS) prior to cryopreservation could also be induced in
Anigozanthos viridis shoot apices using different sugars and polyalcohols (33). The protective
role of sugars is far from understood. Besides its osmotic and colligative effects, thus
reducing the amount of intracellular freezable water, it is known that sugars are competitive
protein and membrane stabilisers (6). In addition to physical changes, sugar treatments can
also result in different physiological and metabolical changes leading to cryoprotection. These
include alterations in proteins (31, 16), membrane fatty acids (36) and amino acids (7).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

In earlier experiments, sucrose at different concentrations (21) and mannitol (22) wasapplied in the cryoprotective preculture medium. From these experiments it was concludedthat the cryoprotective effect of sucrose was more than purely osmotic and that adaptivemetabolism was involved. To investigate whether the disaccharide sucrose is replaceable byother metabolically active sugars, its cryoprotective activity was compared with equimolarconcentrations of the monosaccharides glucose and fructose. Figure 1 shows that other sugarsthan sucrose can cryoprotect banana meristems; cryoprotection with 0.5 M glucose or 0.4 and0.5 M fructose resulted in post-thaw regeneration frequencies that were not significantlydifferent from 0.4 M sucrose. Surprisingly, the combination of sucrose and glucose with atotal molarity of 0.5 M resulted in significantly lower survival rates. These results deviatefrom those obtained with oil palm polyembryonic cultures, where sucrose preculture could notbe replaced by a wide range of other sugars and polyols (9). Other sugars were only effectivewhen a preculture was followed by dehydration. Here sugar preculture probably improvesresistance towards dehydration rather than to cryopreservation itself. However, when suchdehydration was applied to banana meristematic clumps no increased survival rate afterfreezing was noted (21). Also Asparagus shoot-tips and carrot somatic embryos could beมีประสิทธิภาพคายน้ำป้องกันกับน้ำตาลและ polyols ก่อนหน้านี้แอพลิเคชันของการ 'คลาสสิก' ช้าตรึงโพรโทคอล (28, 30) ต้านทานต่อการคายน้ำกับพืช vitrification โซลูชั่น (PVS) ก่อน cryopreservation สามารถยังสามารถเกิดในAnigozanthos viridis ยิง apices ที่ใช้น้ำตาลอื่นและ polyalcohols (33) การป้องกันไกลจากมีเข้าใจบทบาทของน้ำตาล นอกจากผลการออสโมติก และ colligative ดังนั้นลดจำนวนน้ำ intracellular freezable เป็นที่รู้จักกันว่า น้ำตาลแข่งขันโปรตีนและเยื่อ stabilisers (6) นอกจากการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพ น้ำตาลสามารถรักษายัง ส่งผลในสรีรวิทยาและ metabolical เปลี่ยนที่แตกต่างนำไป cryoprotection เหล่านี้มีการเปลี่ยนแปลงในโปรตีน (31, 16), กรดไขมันเยื่อ (36) และกรดอะมิโน (7)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการทดลองก่อนหน้านี้ซูโครสที่ระดับความเข้มข้นที่แตกต่างกัน (21) และแมนนิทอล (22)
ถูกนำไปใช้ในสื่อcryoprotective preculture จากการทดลองเหล่านี้สรุปได้ว่าผลกระทบของน้ำตาลซูโครส cryoprotective มากกว่าหมดจดออสโมติกและการปรับตัวการเผาผลาญอาหารที่มีส่วนเกี่ยวข้อง เพื่อตรวจสอบว่าน้ำตาลซูโครสไดแซ็กคาไรด์เป็นเปลี่ยนได้อื่น ๆ น้ำตาลที่ใช้งานเมตาบอลิกิจกรรม cryoprotective ถูกเมื่อเทียบกับ equimolar ความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสฟรุกโตสและ monosaccharides รูปที่ 1 แสดงให้เห็นว่าน้ำตาลอื่น ๆกว่าน้ำตาลซูโครสสามารถ cryoprotect meristems กล้วย; cryoprotection 0.5 M กลูโคสหรือ 0.4 และ0.5 M ฟรุกโตสส่งผลให้ความถี่การฟื้นฟูหลังการละลายที่ไม่ได้มีความหมายที่แตกต่างจาก0.4 M น้ำตาลซูโครส น่าแปลกที่การรวมกันของน้ำตาลซูโครสและกลูโคสกับที่molarity รวมถึง 0.5 M มีผลในการลดลงอย่างมีนัยสำคัญอัตราการรอดตาย ผลลัพธ์เหล่านี้เบี่ยงเบนไปจากผู้ที่ได้รับกับวัฒนธรรมน้ำมันปาล์ม polyembryonic ที่ preculture ซูโครสไม่สามารถถูกแทนที่ด้วยความหลากหลายของน้ำตาลอื่นๆ และโพลีออล (9) น้ำตาลอื่น ๆ มีประสิทธิภาพเพียงเมื่อpreculture ตามมาด้วยการคายน้ำ นี่ preculture น้ำตาลอาจจะช่วยเพิ่มความต้านทานต่อการคายน้ำมากกว่าที่จะเก็บรักษาตัวเอง แต่เมื่อเช่นการคายน้ำถูกนำไปใช้กล้วยดงเจริญไม่มีอัตราการรอดตายเพิ่มขึ้นหลังจากการแช่แข็งเป็นข้อสังเกต(21) นอกจากนี้ยังมีเคล็ดลับการถ่ายหน่อไม้ฝรั่งและแครอท-ตัวอ่อนร่างกายอาจจะมีประสิทธิภาพการป้องกันการขาดน้ำที่มีความหลากหลายของน้ำตาลและโพลีออลก่อนที่จะมีการประยุกต์ใช้'คลาสสิก' โปรโตคอลช้าแช่แข็ง (28, 30) ความต้านทานต่อการคายน้ำกับการแก้ปัญหาการแช่แข็งโรงงาน (PVS) ก่อนที่จะเก็บรักษาอาจจะมีการเหนี่ยวนำให้เกิดใน Anigozanthos viridis ยิง apices ใช้น้ำตาลแตกต่างกันและ polyalcohols (33) ป้องกันบทบาทของน้ำตาลอยู่ไกลจากที่เข้าใจ นอกจากนี้ผลกระทบที่ออสโมติกและ colligative มันจึงช่วยลดปริมาณน้ำภายในเซลล์freezable ก็เป็นที่รู้จักกันว่าน้ำตาลมีการแข่งขันโปรตีนและความคงตัวเมมเบรน(6) นอกเหนือจากการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพ, การรักษาน้ำตาลสามารถนอกจากนี้ยังส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาและmetabolical ที่แตกต่างกันนำไปสู่การ cryoprotection เหล่านี้รวมถึงการเปลี่ยนแปลงในโปรตีน (31, 16), กรดไขมันเมมเบรน (36) และกรดอะมิโน (7)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการทดลองก่อนหน้านี้ ซูโครสที่ความเข้มข้นต่างๆ ( 21 ) และแมนนิทอล ( 22 ) คือ
ใช้ในสื่อพันธุ์ cryoprotective . จากการทดลองสรุปได้ว่าผลของซูโครส
cryoprotective มากกว่าหมดจดออสโมซิสและการปรับตัว
) เข้ามาเกี่ยวข้อง เพื่อตรวจสอบว่าเว็บไซต์ซูโครสเป็นไส้ โดย metabolically
น้ำตาล งานอื่น ๆกิจกรรม cryoprotective ของมันเมื่อเทียบกับๆ
ความเข้มข้นของโมโนแซ็กคาไรด์กลูโคสและฟรักโทส . รูปที่ 1 แสดงให้เห็นว่าน้ำตาลซูโครสสามารถ cryoprotect กว่าๆ
meristems กล้วย ; cryoprotection 0.5 เมตรกลูโคสและฟรักโทสหรือ 0.4 0.5 M )
โพสต์โดยความถี่ที่ไม่ละลายมาก
แตกต่างจากซูโครส 0.4 โมล . จู่ ๆการรวมกันของน้ำตาลซูโครสและกลูโคสกับ
โมลาริตี้รวม 0.5 m ส่งผลให้อัตราการรอดชีวิตลดลง . ผลลัพธ์เหล่านี้เบี่ยงเบน
จากผู้ที่ได้รับกับน้ำมันปาล์ม polyembryonic วัฒนธรรม ที่ใช้พันธุ์ไม่สามารถ
ถูกแทนที่ด้วยช่วงกว้างของน้ำตาล และเกาะอื่นๆ ( 9 ) น้ำตาลอื่น
มีผลเฉพาะเมื่อพันธุ์ตามด้วยการขาดน้ำนี่อาจจะช่วยเพิ่มความต้านทานต่อน้ำตาลพันธุ์
dehydration มากกว่าก่อนนั่นเอง อย่างไรก็ตาม เมื่อเช่น
dehydration ใช้กล้วย meristematic กระจุกไม่เพิ่มอัตราการรอดหลังจาก
แช่แข็งเป็นข้อสังเกต ( 21 ) ยังยิงเคล็ดลับหน่อไม้ฝรั่งและแครอท โซมาติกเอ็มบริโออาจ
มีประสิทธิภาพ dehydration ป้องกันที่มีช่วงกว้างของน้ำตาลและเกาะ ก่อน
การใช้ ' คลาสสิก ' ช้าแช่แข็งโพรโทคอล ( 28 , 30 ) ความต้านทานต่อน้ำ
ด้วยโซลูชั่นการพืช ( PVS ) ก่อนการเก็บรักษาสามารถนำ
anigozanthos ลูกยิง apices ใช้น้ำตาลที่แตกต่างกันและ polyalcohols ( 33 ) บทบาทป้องกัน
ของน้ำตาลอยู่ไกลจากที่เข้าใจ นอกจากนี้ผลการศึกษา และคอลลิเกทีฟของจึง
การลดปริมาณของน้ำในเซลล์ freezable มันเป็นที่รู้จักกันว่า น้ำตาลเป็นโปรตีนและเยื่อ stabilisers แข่งขัน
( 6 ) นอกจากการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพ น้ำตาล การรักษาสามารถ
ยังส่งผลในทางสรีรวิทยาและการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ metabolical า cryoprotection . เหล่านี้รวมถึงการเปลี่ยนแปลงของโปรตีน
( 31 , 16 ) , เยื่อกรดไขมัน ( 36 ) และกรดอะมิโน ( 7 )