Urban forests are now recognized as

Urban forests are now recognized as essential components of sustainable cities, but there remains uncertainty
concerning how to stratify and classify urban landscapes into units of ecological significance at
spatial scales appropriate for management. Ecosystem classification is an approach that entails quantifying
the social and ecological processes that shape ecosystem conditions into logical and relatively
homogeneous management units, making the potential for ecosystem-based decision support available
to urban planners. The purpose of this study is to develop and propose a framework for urban forest
ecosystem classification (UFEC). The multifactor framework integrates 12 ecosystem components that
characterize the biophysical landscape, built environment, and human population. This framework is
then applied at the neighbourhood scale in Toronto, Canada, using hierarchical cluster analysis. The
analysis used 27 spatially-explicit variables to quantify the ecosystem components in Toronto. Twelve
ecosystem classes were identified in this UFEC application. Across the ecosystem classes, tree canopy
cover was positively related to economic wealth, especially income. However, education levels and
homeownership were occasionally inconsistent with the expected positive relationship with canopy
cover. Open green space and stocking had variable relationships with economic wealth and were more
closely related to population density, building intensity, and land use. The UFEC can provide ecosystembased
information for greening initiatives, tree planting, and the maintenance of the existing canopy.
Moreover, its use has the potential to inform the prioritization of limited municipal resources according
to ecological conditions and to concerns of social equity in the access to nature and distribution of
ecosystem service supply

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ป่าในเมืองได้รับการยอมรับในขณะนี้เป็นองค์ประกอบที่สำคัญของเมืองอย่างยั่งยืน แต่ยังคงมีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับวิธีการที่จะแบ่งเป็นชั้นและแยกประเภทภูมิทัศน์เมืองเป็นหน่วยที่มีความสำคัญในระบบนิเวศที่เครื่องชั่งเชิงพื้นที่ที่เหมาะสมสำหรับการจัดการ การจัดหมวดหมู่ระบบนิเวศเป็นวิธีการที่ส่งผลเชิงปริมาณกระบวนการทางสังคมและระบบนิเวศที่รูปร่างสภาพระบบนิเวศเข้าไปในตรรกะและค่อนข้างหน่วยการบริหารจัดการที่เป็นเนื้อเดียวกันทำให้มีศักยภาพสำหรับการตัดสินใจของระบบนิเวศตามการสนับสนุนที่มีการวางแผนเมือง วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการพัฒนาและนำเสนอกรอบการทำงานสำหรับป่าเมืองจำแนกระบบนิเวศ (UFEC) กรอบ Multifactor รวม 12 ส่วนประกอบของระบบนิเวศที่ลักษณะภูมิทัศน์ชีวฟิสิกส์สภาพแวดล้อมที่สร้างขึ้นและประชากรมนุษย์ กรอบนี้จะนำไปใช้แล้วในระดับใกล้เคียงในโตรอนโตประเทศแคนาดาโดยใช้การวิเคราะห์กลุ่มลำดับชั้น วิเคราะห์ตัวแปรที่ใช้ 27 ตำแหน่ง-อย่างชัดเจนที่จะหาจำนวนองค์ประกอบของระบบนิเวศในโตรอนโต สิบสองเรียนระบบนิเวศที่ถูกระบุไว้ในโปรแกรมนี้ UFEC ข้ามชั้นเรียนระบบนิเวศต้นไม้ปกสัมพันธ์ทางบวกกับความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจโดยเฉพาะอย่างยิ่งรายได้ อย่างไรก็ตามระดับการศึกษาและเจ้าของบ้านเป็นครั้งคราวไม่สอดคล้องกับความสัมพันธ์เชิงบวกคาดว่าจะมีหลังคาฝาครอบ เปิดพื้นที่สีเขียวและถุงน่องตัวแปรมีความสัมพันธ์กับความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจและอื่น ๆที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับความหนาแน่นของประชากรเข้มการสร้างและการใช้ประโยชน์ที่ดิน UFEC สามารถให้ ecosystembased ข้อมูลสำหรับการริเริ่มสีเขียว, การปลูกต้นไม้และการบำรุงรักษาของหลังคาที่มีอยู่. นอกจากนี้ยังมีการใช้งานที่มีศักยภาพที่จะแจ้งให้จัดลำดับความสำคัญของทรัพยากรเทศบาล จำกัด ตามกับสภาพของระบบนิเวศและความกังวลของผู้ถือหุ้นทางสังคมในการเข้าถึงธรรมชาติและการกระจายตัวของอุปทานบริการระบบนิเวศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ป่าเมืองตอนนี้รู้จักเป็นองค์ประกอบสำคัญของเมืองที่ยั่งยืน แต่ยังคงมีความไม่แน่นอน
เกี่ยวกับวิธีการแบ่งเป็นชั้นๆและจัดภูมิทัศน์เมืองเป็นหน่วยสำคัญในระบบนิเวศที่เหมาะสมสำหรับการจัดการเชิงพื้นที่ระดับ
. การจำแนกระบบนิเวศเป็นวิธีการที่ใช้ค่า
สังคมและนิเวศวิทยากระบวนการที่รูปร่างระบบนิเวศสภาพเป็นตรรกะและการจัดการหน่วยค่อนข้าง
เป็นเนื้อเดียวกัน ทำให้มีศักยภาพในการสนับสนุนการตัดสินใจตามระบบนิเวศของ
ให้นักผังเมือง . การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและนำเสนอการจำแนกระบบนิเวศเมืองป่า
( ufec ) กรอบ multifactor รวม 12 ส่วนประกอบของระบบนิเวศที่
ลักษณะภูมิทัศน์ทางชีวกายภาพสภาพแวดล้อม และประชากรมนุษย์ กรอบนี้เป็น
แล้วใช้ที่ตาง ๆขนาดในโตรอนโต , แคนาดา โดยใช้การวิเคราะห์แบบลำดับชั้น .
วิเคราะห์ตัวแปรเชิงพื้นที่ชัดเจนใช้ 27 ที่มีระบบนิเวศองค์ประกอบในโตรอนโต สิบสอง
ระบบนิเวศชั้นเรียนถูกระบุในใบสมัคร ufec นี้ ในระบบนิเวศของคลาสปก
ต้นไม้ทรงพุ่มมีความสัมพันธ์กับความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจโดยเฉพาะอย่างยิ่งรายได้ อย่างไรก็ตาม ระดับการศึกษาและ
เจ้าของบ้านเป็นสอดคล้องกับคาดหวังความสัมพันธ์ทางบวกกับท้องฟ้า
ปก เปิดพื้นที่สีเขียวและการจัดเก็บตัวแปรมีความสัมพันธ์กับความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจและมีมากขึ้น
เกี่ยวข้องกับความหนาแน่นของประชากร การสร้างความรุนแรง และการใช้ที่ดินการ ufec สามารถให้ ecosystembased
ข้อมูลสำหรับโครงการสีเขียวและต้นไม้ การปลูก การบำรุงรักษาของหลังคาที่มีอยู่
นอกจากนี้ การใช้งานมีศักยภาพที่จะแจ้งผ่านทรัพยากรเทศบาลจํากัด ตามสภาพทางนิเวศวิทยาและ
ความกังวลของสังคมความเสมอภาคในการเข้าถึงธรรมชาติและการกระจายของ
จัดหาบริการ