Mergers and Acquisitions often crea

Mergers and Acquisitions often create winners and losers. One culture unseats another. One employee outweighs another. And, while policy and organizational decisions are made from above, the organization waits! It sits in limbo and disengages from its focus.
Mergers and Acquisitions (M&A) play a significant role in the survival and vitalization of corporations today. They have be-come a major strategy to improve profitability, market-share, and stock prices. The problem is that companies often view the merger itself as the strategic end game, rather than the start up event. According to Booz-Allen’s studies from 1999 which looked at what they classified as “The Best Deals”, only a small minority of the M&A studied increased shareholder value significantly while most underperformed industry peers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การควบรวมและการซื้อกิจการมักจะสร้างชนะและผู้แพ้ วัฒนธรรมหนึ่ง unseats อื่น พนักงานคนหนึ่งเมื่อเทียบกับที่อื่น และในขณะที่นโยบายและการตัดสินใจขององค์กรที่ทำจากข้างต้นองค์กรรอ! มันนั่งอยู่ในบริเวณขอบรกและหลุดออกจากโฟกัส.
การควบรวมและการซื้อกิจการ (M & A) มีบทบาทสำคัญในการอยู่รอดและ vitalization ของ บริษัท ในวันนี้ พวกเขาได้รับการมาเป็นกลยุทธ์สำคัญในการปรับปรุงผลกำไรส่วนแบ่งการตลาดและราคาหุ้น ปัญหาคือว่า บริษัท มักจะดูการควบรวมกิจการตัวเองเป็นเกมจบยุทธศาสตร์มากกว่าเหตุการณ์เริ่มต้นขึ้น ตามที่ Booz-อัลเลนจากการศึกษา 1999 ซึ่งมองไปที่สิ่งที่พวกเขาจัดเป็น "ข้อเสนอที่ดีที่สุด" เพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ของ M & เรียนมูลค่าผู้ถือหุ้นเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในขณะที่เพื่อนอุตสาหกรรม underperformed มากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การควบรวมกิจการมักจะสร้างผู้ชนะและผู้แพ้ หนึ่งวัฒนธรรม unseats อื่น พนักงานคนหนึ่งเมื่อ เทียบกับอีก และในขณะที่นโยบายและการตัดสินใจขององค์การที่ทำจากข้างต้น องค์กรรอ ! มันตั้งอยู่ในบริเวณขอบรก และ disengages จากการมุ่งเน้น
การควบรวมกิจการ ( M & ) มีบทบาทสำคัญในการอยู่รอดและสําคัญ ization องค์กรวันนี้พวกเขาเป็นหลักกลยุทธ์เพื่อปรับปรุงผลกำไร ส่วนแบ่งทางการตลาด และราคาหุ้น ปัญหาคือ บริษัทมักจะดูกิจการตัวเองเป็นเกมกลยุทธ์ แทนที่จะเริ่มต้นขึ้นเหตุการณ์ ตามการศึกษาของบูซอัลเลนจาก 1999 ซึ่งมองในสิ่งที่พวกเขาจัดเป็น " ข้อเสนอ " ที่ดีที่สุดเพียงชนกลุ่มน้อยขนาดเล็กของ M &การศึกษาเพิ่มมูลค่าให้แก่ผู้ถือหุ้นอย่างมีนัยสำคัญในขณะที่ส่วนใหญ่จากเพื่อนอุตสาหกรรม