has a low euricic acid content comp

has a low euricic acid content compared to traditional rapeseed.
Canola was selected because it is readily available in Western Canada,
where it serves as a major supply of edible oil and animal feed.
Camelina, on the other hand, is not widely grown in Western Canada
but has been tested on a trial basis [35] and shows great promise
as a feedstock for HDRD production. Compared to canola,
camelina does not compete with food and has a shorter growing
season, better cold weather tolerance, and requires less fertilizer,
pesticides, and water. However, a major drawback of camelina is
that camelina meal has not been approved for animal feed in Canada,
and has only been approved by the US Food and Drug Administration
for up to 10% by weight for beef cattle and broiler
chickens [36]. If meal cannot be sold as animal feed, a major revenue
stream for the oilseed producers is lost, which drives up the
overall vegetable oil production cost.
Canola oil and camelina oil are typically produced by crushing
the seeds to extract the oil, separating the oil from the meal, then
using a solvent (hexane) to extract residual oil from the meal.
Small scale oil extraction plants may only crush the seeds, which
results in a lower capital cost but also lower oil extraction efficiency
and higher overall oil production cost [37]. Further details
regarding the oil extraction process can be found in literature
[38,39]. After extraction, the oil is normally degummed in order
to meet the quality requirements of HDRD producers [40]. Previous
work [37] has shown that the production cost for vegetable oil in
Western Canada is approximately $0.55/L for canola oil and
$0.28/L for camelina oil. These production costs are for oil extraction
plants at their economically optimal sizes and use a meal price
of $0.26/kg. If camelina meal cannot be sold, the production cost
for camelina oil is approximately $0.82/L.
Although the oil extraction processes for canola and camelina
are similar, the compositions of the oils are significantly different.
As with other vegetable oils, canola oil and camelina oil are primarily
made up of fatty acids linked by glyceride backbones (triglycerides).
The fatty acid profiles of canola oil and camelina oil are
shown in Table 3.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีกรดรับ euricic ต่ำเมื่อเปรียบเทียบกับเรพดั้งเดิมคาโนลาได้รับเลือกเนื่องจากมีความพร้อมในแคนาดาตะวันตกที่มันทำหน้าที่เป็นแหล่งสำคัญของน้ำมันพืชและอาหารสัตว์Camelina คง คือไม่นิยมปลูกในแคนาดาตะวันตกแต่ได้รับการทดสอบทดลอง [35] และแสดงสัญญาที่ดีเป็นวัตถุดิบสำหรับการผลิต HDRD เมื่อเทียบกับคาโนลาcamelina ไม่ได้แข่งขันกับอาหาร และมีการเจริญเติบโตสั้นฤดูกาล ดีกว่าเผื่ออากาศเย็น และต้องการปุ๋ยน้อยยาฆ่าแมลง และน้ำ อย่างไรก็ตาม เป็นอุปสรรคสำคัญของ camelinaไม่ได้รับอนุมัติว่า camelina อาหารสำหรับอาหารสัตว์ในแคนาดาและได้รับอนุมัติ โดยเราอาหารและยาถึง 10% โดยน้ำหนักสำหรับวัวเนื้อและไก่เนื้อไก่ [36] ถ้าอาหารไม่สามารถขายเป็นอาหารสัตว์ รายได้หลักสตรีมสำหรับผู้ผลิต oilseed หาย ไดรฟ์ซึ่งค่าต้นทุนผลิตน้ำมันพืชโดยรวมน้ำมันคาโนลาและ camelina น้ำมันโดยทั่วไปผลิต โดยเด็ดขาดเมล็ดสกัดน้ำมัน แยกน้ำมันจากอาหาร จากนั้นใช้ตัวทำละลาย (เฮกเซน) การแยกน้ำมันส่วนที่เหลือจากอาหารพืชสกัดน้ำมันขนาดเล็กอาจบดเมล็ด เท่าที่ผลในการลดต้นทุน แต่ยัง ลดประสิทธิภาพในการดูดน้ำมันและการผลิตน้ำมันโดยรวมสูงกว่าต้นทุน [37] รายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับน้ำมัน สกัดสามารถพบในวรรณคดี[38,39] หลังจากสกัด น้ำมันอยู่ degummed ปกติตามลำดับเพื่อตอบสนองความต้องการคุณภาพของผู้ผลิต HDRD [40] ก่อนหน้านี้งาน [37] ได้แสดงที่ต้นทุนการผลิตน้ำมันพืชในแคนาดาตะวันตกอยู่ประมาณ $0.55 ใน L สำหรับน้ำมันคาโนลา และ$0.28/ L camelina น้ำมัน ต้นทุนการผลิตเหล่านี้มีการสกัดน้ำมันพืชที่ขนาดที่เหมาะสมทางเศรษฐกิจและใช้ราคาอาหารของ $0.26 กิโลกรัม ถ้าไม่สามารถขายอาหาร camelina ต้นทุนการผลิตสำหรับ camelina น้ำมันเป็นประมาณ $0.82/ ลิตรแม้ว่ากระบวนการสกัดน้ำมันคาโนลาและ camelinaมีคล้าย องค์ประกอบของน้ำมันแตกต่างเช่นเดียวกับน้ำมันพืชอื่น ๆ น้ำมันคาโนลาและ camelina น้ำมันเป็นหลักสร้างขึ้นจากกรดไขมันที่เชื่อมโยง โดย glyceride backbones (ไตรกลีเซอไรด์)ส่วนกำหนดค่าของกรดไขมันของน้ำมันคาโนลาและ camelina น้ำมันแสดงในตารางที่ 3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีปริมาณกรด euricic ต่ำเมื่อเทียบกับเรพซีดแบบดั้งเดิม.
คาโนลาได้รับเลือกเพราะมันเป็นพร้อมในตะวันตกของแคนาดา
ที่มันทำหน้าที่เป็นอุปทานที่สำคัญของน้ำมันและสัตว์กินฟีด.
camelina บนมืออื่น ๆ ที่ไม่ได้ปลูกกันอย่างแพร่หลายในตะวันตก แคนาดา
แต่ได้รับการทดสอบบนพื้นฐานการพิจารณาคดี [35] และแสดงให้เห็นสัญญาที่ดี
เป็นวัตถุดิบสำหรับการผลิต HDRD เมื่อเทียบกับคาโนลา
camelina ไม่ได้แข่งขันกับอาหารและมีการเจริญเติบโตที่สั้นกว่า
ฤดูกาลทนสภาพอากาศหนาวเย็นที่ดีขึ้นและต้องใช้ปุ๋ยน้อยกว่า
สารกำจัดศัตรูพืชและน้ำ อย่างไรก็ตามอุปสรรคสำคัญของ camelina เป็น
ที่รับประทานอาหาร camelina ยังไม่ได้รับการอนุมัติให้อาหารสัตว์ในประเทศแคนาดา
และได้รับเพียงการอนุมัติโดยสหรัฐอเมริกาอาหารและยา
ได้ถึง 10% โดยน้ำหนักสำหรับวัวเนื้อวัวและเนื้อไก่เนื้อ
ไก่ [36] หากอาหารไม่สามารถขายเป็นอาหารสัตว์ซึ่งเป็นรายได้หลัก
สตรีมสำหรับผู้ผลิตน้ำมันจะหายไปที่ไดรฟ์ขึ้น
ต้นทุนการผลิตน้ำมันพืชโดยรวม.
น้ำมันคาโนลาและน้ำมัน camelina มีการผลิตโดยการบดโดยปกติ
เมล็ดพันธุ์การสกัดน้ำมันแยกน้ำมัน จากอาหารแล้ว
ใช้ตัวทำละลาย (เฮกเซน) เพื่อสกัดน้ำมันที่เหลือจากมื้ออาหาร.
ขนาดเล็กโรงสกัดน้ำมันอาจจะเป็นเพียงบดเมล็ดซึ่ง
จะส่งผลให้ต้นทุนต่ำ แต่ประสิทธิภาพในการสกัดน้ำมันยังต่ำ
และน้ำมันโดยรวมสูงกว่าต้นทุนการผลิต [ 37] รายละเอียดเพิ่มเติม
เกี่ยวกับกระบวนการสกัดน้ำมันที่สามารถพบได้ในวรรณคดี
[38,39] หลังจากการสกัดน้ำมัน degummed ตามปกติในการสั่งซื้อ
เพื่อตอบสนองความต้องการที่มีคุณภาพของผู้ผลิต HDRD [40] ก่อนหน้า
การทำงาน [37] ได้แสดงให้เห็นว่าค่าใช้จ่ายการผลิตสำหรับน้ำมันพืชใน
แคนาดาตะวันตกจะอยู่ที่ประมาณ $ 0.55 / ลิตรสำหรับน้ำมันคาโนลาและ
$ 0.28 / ลิตรสำหรับน้ำมัน camelina ต้นทุนการผลิตเหล่านี้สำหรับสกัดน้ำมัน
พืชที่มีขนาดที่เหมาะสมทางเศรษฐกิจของพวกเขาและใช้ราคาอาหาร
ของ $ 0.26 / กก ถ้าอาหาร camelina ไม่สามารถขาย, ต้นทุนการผลิต
น้ำมัน camelina จะอยู่ที่ประมาณ $ 0.82 / L.
แม้ว่ากระบวนการสกัดน้ำมันคาโนลาและ camelina
จะคล้ายกันองค์ประกอบของน้ำมันที่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ.
เช่นเดียวกับน้ำมันพืชชนิดอื่นน้ำมันคาโนลาและ camelina น้ำมันเป็นหลัก
ที่สร้างขึ้นจากกรดไขมันที่เชื่อมโยงโดย backbones กลีเซอร์ไรด์ (ไตรกลีเซอไรด์).
โปรไฟล์กรดไขมันของน้ำมันคาโนลาและน้ำมัน camelina จะ
แสดงในตารางที่ 3