Land suitability maps are generally

Land suitability maps are generally established based on individual crop types, which provides inadequate
information for land use planning. In this study, land evaluation is accomplished with the objective of
delineating units of land as to their suitability for combining economic crops with legal conservation areas.
The study area is the Chi watershed, which covers an extensive portion in Northeast Thailand with an area of
about 49,500 sq km. The major economic crops in the area are rice, sugar-cane, cassava and rubber tree. The
suitability assessment for each crop was conducted following the method described in FAO guidelines. The
land suitability for each crop was established using an overlay process of defined land quality layers. Land
suitability maps, with their associated class attributes were prepared for rice, sugar-cane, cassava and rubber
tree. In addition, the conservation areas in the watershed were also digitally encoded in GIS database.
Simultaneously, overlay process was then performed of the suitability layers and conservation areas with
selection criteria of identifying conservation area, highly and moderately suitable classes. The resultant map
obtained is a result of combination of defined suitability class of combining crops and the conservation areas.
The planning alternative that best matches land uses to the highly and moderately suitable land areas was
suggested with respect to the conservation area
KEY WORDS: Land Evaluation, GIS, Land Use Planning

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แผนที่ความเหมาะสมของที่ดินก่อตั้งโดยทั่วไปตามพืชแต่ละชนิด ซึ่งไม่เพียงพอข้อมูลสำหรับการวางแผนการใช้ที่ดิน ในการศึกษานี้ ได้ประเมินที่ดิน มีวัตถุประสงค์delineating หน่วยของแผ่นดินตามความเหมาะสมของพวกเขาสำหรับรวมพืชเศรษฐกิจกับพื้นที่อนุรักษ์ตามกฎหมายลุ่มน้ำชี ซึ่งเป็นส่วนละเอียดอุดร มีพื้นที่ครอบคลุม เป็นพื้นที่ศึกษาประมาณ 49,500 ตารางกิโลเมตร พืชเศรษฐกิจสำคัญในพื้นที่คือ ข้าว -อ้อย มันสำปะหลัง และต้นยาง ที่ประเมินความเหมาะสมสำหรับพืชแต่ละถูกดำเนินการตามวิธีที่อธิบายในแนวทาง FAO ที่ความเหมาะสมของที่ดินสำหรับพืชแต่ละได้ก่อตั้งขึ้นโดยใช้กระบวนการซ้อนทับของชั้นคุณภาพที่ดินกำหนด ที่ดินแผนที่ความเหมาะสม มีแอททริบิวต์ของคลาได้เตรียมข้าว -อ้อย มันสำปะหลัง และยางแผนภูมิ พื้นที่อนุรักษ์ในพื้นที่ลุ่มน้ำถูกเซ็นชื่อแบบดิจิทัลยังเข้ารหัสในฐานข้อมูล GISพร้อมกัน การซ้อนทับแล้วทำชั้นความเหมาะสมและพื้นที่อนุรักษ์ด้วยเกณฑ์การเลือกระบุพื้นที่อนุรักษ์ สูงและเรียนปานกลางเหมาะสม แผนที่ผลแก่ได้รับเป็นผลรวมของระดับความเหมาะสมกำหนดรวมพืชและพื้นที่อนุรักษ์เลือกวางที่สุดตรงที่ดินใช้พื้นที่ที่ดินสูง และปานกลางเหมาะ เป็นแนะนำเกี่ยวกับพื้นที่อนุรักษ์คำสำคัญ: ที่ดิน ประเมินที่ดิน GIS ใช้วางแผน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แผนที่ความเหมาะสมของดินโดยทั่วไปจะจัดตั้งขึ้นบนพื้นฐานของพืชแต่ละชนิด ซึ่งมีข้อมูลไม่เพียงพอ
สำหรับการวางแผนการใช้ที่ดิน การศึกษาการประเมินที่ดินได้ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายหน่วยของที่ดิน
ตามความเหมาะสมของพวกเขาสำหรับการรวมพืชเศรษฐกิจที่มีพื้นที่ตามกฎหมายอนุรักษ์ พื้นที่ศึกษาคือ
ชี ลุ่มน้ำซึ่งครอบคลุมส่วนที่กว้างขวางในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีพื้นที่ประมาณ 49500
ตารางกิโลเมตร พืชเศรษฐกิจที่สำคัญในพื้นที่ ได้แก่ ข้าว อ้อย มันสำปะหลัง และยางพารา
การประเมินความเหมาะสมสำหรับพืชแต่ละชนิดมีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้วิธีการองค์การอาหารและแนวทาง
ความเหมาะสมของดินสำหรับพืชแต่ละชนิด ก่อตั้งขึ้นโดยซ้อนทับกระบวนการกำหนดชั้นคุณภาพดิน ที่ดิน
แผนที่ความเหมาะสมกับคุณลักษณะที่เกี่ยวข้องเรียนเตรียมข้าว อ้อย มันสำปะหลัง และยางพารา

นอกจากนี้ อนุรักษ์พื้นที่ในลุ่มน้ำยังเซ็นชื่อแบบดิจิทัลเข้ารหัสในฐานข้อมูลระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ .
พร้อมกัน กระบวนการซ้อนทับแล้วดำเนินการของความเหมาะสมชั้นและพื้นที่อนุรักษ์กับเกณฑ์ของการกำหนดพื้นที่อนุรักษ์
,สูงและปานกลางเหมาะกับชั้นเรียน ซึ่งเป็นแผนที่
ได้คือผลของการกำหนดระดับความเหมาะสมของการปลูกพืชและอนุรักษ์พื้นที่ .
การวางแผนทางเลือกที่ตรงกับที่ดีที่สุดใช้สูง และปานกลาง ที่ดินเหมาะด้าน
แนะนำเกี่ยวกับพื้นที่อนุรักษ์
คำสำคัญ : ประเมินที่ดิน , ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ , การวางแผนการใช้ที่ดิน